One in a Million

CHAPTER 31: Labs!!!

Yung upper-half po nito ay kinapa ko lang ulit na sinulat. . nabura ko kasi yun nung nililipat ko dito. . . huhuhu
Nag-ala anime nga ako na nanlulumo kanina eh. . hahahhahaha

April 23, 2017         (6:39 am)

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

CHAPTER 31: Labs!!!!!

LEE'S POV

Magkayakap kami ng Labs ko. Sobra yung kaba ko at lungkot pero sobra din yung tuwa ko. Ewan ko ba. medyo nakakalito kasi halo-halo talaga yung feelings. Ok na nga din sana ang lahat kung hindi lang IBANG TAO yung iniisip niya, kung hindi lang sana IBANG TAO ang PINAPANGARAP niyang yakap niya. OK na talaga sana. . . . haaaaaaayyyyy

Lumipas ang ilang segundo at hindi parin siya bumitaw. Syempre di din ako bumitaw ah! Mas-hinigpitan ko pa nga eh. Huminga ako ng malalim at nalanghap ko ang mabangong shampoo ng labs ko. SARAAAAAAP!

Hindi siya umiimik at maski ako ay wala din naman akong balak basagin ang kumportableng katahimikan na namamayani sa pagitan namin.

Lumipas ang ilang minuto.

.

.

.

Lumipas pa ulit ang ilan pang minuto.

At magkayakap parin kami. Napapangiti na ako, kinalimutan ko na kasi na isa lang akong substitute.

Habang nag-eenjoy sa ginagawa ay may narinig akong mga yabag mula sa aking likuran na papalapit sa pwesto namin. Para hindi mahuli ay agad akong bumitaw at lalayo na sa kay Labs ngunit pinigilan niya ako at lalong hinigpitan ang yakap sakin.

"Wag kang maingay at wag ka ding magulo." bulong niya sakin.

Ano bang sinasabi niyang wag akong magulo? Hindi yun yung problema eh. Ang problema eh dapat bitawan niya ako para di kami pag-isipan ng kung ano. . . .huhuhuhu. . . Lagot kami nito. Di ba niya naisip na baka mamaya eh talk of the town na kami? Lagot talaga!!!!

Ang bilis ng tibok ng puso ko. . . . uhuhuhuhu

Sheeeeeeems talaga! lagot! Lagot! Lagot!

Itutulak ko na sana siya pero pinalo niya kamay ko at kinurot sa tagiliran. Ano ako, bata?

"Labs bitaw na! Baka kung ano isipin nila." bulong ko sa kanya.

"Wala tayong ginagawang masama. Bakit, masama ba magyakapan ang mag-kaibigan?" tanong niya sakin habang nakikipag-laban sa mga kamay ko na nagtutulak sa kanya.

Ouch! sakit. . . .huhuhu

Ayun, nanghina ako at tumigil na mga kamay ko sa mga ginagawa ng mga ito.

Narinig ko yung maiingay na boses na biglang natahimik ng makita siguro kami. Nakatalikod parin kasi ako sa kanila kaya di ko sure pero nag-Hi kasi sila kay Labs at nakangiti namang bumati pabalik ito sa kanila.

"Sorry umiyak kasi siya kaya pwede bang dun muna kayo?" palusot niya at pumayag naman yung mga istorbo at nag-sorry pa sila kasi nagulo daw nila kami. HALA!

"Sinungaling!" bulong ko kay Labs.

Nginisian niya lang ako at sumagot, "Alangan namang sabihin kong abala tayong nagpapakasasa sa paglalandian labs? Edi buking na tayo. . . . hahahhahaha" Maloko niyang sabi.

"Syempre hinde!. . . . .tsssssss. Pero baka pag-isipan nila tayo, andito pa naman tayo sa liblib na lugar. . . .huhuhuhu"

"ikaw lang yung Ma-LEE-bog mag-isip. . hehehe"