Müdüre ve polislere durumu açıklamaktan -daha doğrusu yalvarmaktan- boğazım kurumuştu ama beni dinlemiyorlardı. Kamera kayıtlarına dair en ufak bir fikrim yokken beni tutuklamışlardı. İstersem güçlerim ile buradan kaçabilirdim ama bunun bir faydası olmazdı. Bu sefer iş büyür ve polisler beni aramaya başlarlardı. Tüm hayatımı kaçarak yaşamak...Düşünmesi bile berbattı. En sonunda çırpınmaktan bitap düşmüş halde pes ettim ve müdürün "Götürün onu buradan." sözleri ile kapıya doğru yöneldik.
Polisler kolumun iki tarafında kapıdan geçtiğimizde çevrede insanı ürkütecek derecede sessizlik vardı. Koridora döndüğümüz sırada ise karşımda o vardı. Kat elini ağzına götürmüş, şaşkınlık içindeydi. Şuanda hissettiklerini düşünerek bende kötü olmuştum. Koşarak yanıma gelmek istediğinde polisler onu geriye ittirmişti ve bu beni kızdırmıştı. O an göz göze geldiğimiz Amara'da da aynı ifadeyi yakaladım. Daha önce olmadığı kadar kızgın görünüyordu ki bu biraz da ürkütücüydü. Amara göz göze geldiğimiz o kısa anda başını hafifçe salladı ve daha ne olduğunu anlayamadan bize doğru koşmaya başladı. Elini ileri uzatan polisin yanından sıyrıldı ve bileklerimi elleri ile kavradı. Bileklerimi tutması ile kelepçe ellerimin içinden geçerek yere düştü ve Amara polislerden birine çelme taktı, diğerini de duvara doğru ittirdi. Refleks olarak Kat'in elini tuttuğum gibi okul çıkışına doğru koşmaya başladık. Artık hiç bir şey umurumda değildi. Yan taraftaki kapısı açık olan boş sınıfa elimi uzattım ve bir yığın sırayı koridora sürükleyince polisler yere yuvarlandı. Okul kapısına vardığımızda Amara cebinden çıkardığı kumanda ile arabasını açtı. Arabasına doğru son hız koştuk ve arabasını çalıştırıp gaza bastığında Kat ile aynı anda derin bir oh çektik.
Yol boyunca ilerlerken onlara kamera kayıtlarını anlattım. Duyduklarında ikisi de şaşkınlıklarını gizleyemediler. Bende hafif üzgün bir ifadeyle durunca Kat yaklaşıp omzuma başını koydu. Bu hareketi içimi rahatlatıyordu. O an aynadan Amara ile göz göze geldik. Önce bana sonra da Kat'e baktı ve gülümsedi. "Aklından ne geçiyor Amara?" dedim. Amara ise "Şuandan itibaren okula gidemezsin, benim bile gitmem ne kadar doğru bilemiyorum. Şu kamera kayıtları her ne ise çözülene kadar polislerden mümkün olduğunca uzak durmalısın. Bu yüzden aklımda güzel bir fikir var." dedi ve o hınzır ifadelerinden birini takındı.
Aman ne güzel plan... Amara'nın evine geldiğimizde evin garajını açtı. İçeride üç adet son model araba vardı. Bana gülümsedi ve bir kart uzattı. "Bu kredi kartı annemin üzerine kayıtlı. Yani sorun çıkmaz. İçerisinde yüklü miktarda para var ve istediğin bir arabayı seç. İşler halledilene kadar bizim yazlığa gidiyorsun. Şehirden uzakta ve polisler oraya bakmaz. Ayrıca sakın itiraz istemiyorum." dedi. Ağzımı açacakken sözümü kesti "Daron hayır dedim itiraz yok." Amara'nın ailesi gerçekten zengin kişilerdi. Bu verdikleri mal varlıklarının yanında sıfır kalırdı. Bu cömertçe davranışı için ona daha sonra minnet duyacaktım. O sırada Kat araya girdi. "Bir dakika, Daron tek başına gidecek öyle mi? Yok hayır hayatta olmaz, asla. Hele de polisler peşindeyken asla." dedi. Aslında onun gelmesi benim açımdan da iyiydi. Yoksa aklım onda kalacaktı. İkisi de olaya dünden razı idiler ve hemen kabul ettiler.
Eve gidip hızlıca valizime birkaç parça giysi ile birkaç eşyayı doldurduktan sonra aileme Kat'in çift kişilik tatili olduğunu ve birlikte tatile gideceğimizi belirten bir not yazdım. Aynı şekilde Kat de benim çift kişilik biletim olduğu ile ilgili not bırakmıştı. Aynı anda sokağa çıktık ve Kat ile seçtiğimiz kırmızı üstü açık spor arabanın bagajına valizleri koyduk. Amara gelip ikimize de sarıldı. Bana sarılırken kulağıma Kat'in duyamayacağı kadar düşük bir seste "Kat sana emanet. Onu kendinden bile çok önemsediğini biliyorum. Sadece söyleyeyim dedim." diyerek fısıldadı ve ardından gülümsedi. Bende ona güven verici bir gülümseme ile karşılık verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AÇIĞA ÇIKMIŞ
FantasyNormal bir hayat istediğinizde evren size tam tersini sunar. Tek istediğim sıradan bir hayattı. Fakat 17. yaş günümde namludan çıkan o kurşun ile işler değişti. En son hatırladığım bir grup gölge yaratıktı. Şuan ise karşımdaki gölge yaratık görünmey...