Gecmişin gölgesi

Gecenin sesi

Şefika'nın anlatımı.

Her gece birer birer söner yıldızlar. Sönen umutlar gibi.. Yarım kalan hayaller gibi.. Umudunu yitirmiş ruhlar gibi.. Sona yaklaşmış hayatlar gibi.

Aldığı her yara ruhundan bir parçayı geride bırakır. Kalkar ayağa, ama geride bıraktıklarını unutmayarak. Attığı her adımda ayağına dolanan bir pranga gibi takip eder bıraktığı ruhu.

Unutur insan bir süre sonra hangi parçalarını bıraktığını. Yaraları unutur, ama izlerini asla unutmaz. Neden mi? Bağlanan kabuk en ufak bir zedede yaradan oluk oluk kan akar.

Koskoca bir dünyanın içinde kaybolan bir ruh... Ne eksik, ne fazla. Hergün birer parça daha kayboluyor ruhumdan.

Arabaya bindiğimizden beri sessizlik hüküm sürüyordu. Beynimin içindeki sesleri susturmak için radyodan şarkı açtım. Arabanın içinde yayılan sesle gülümsedim.

'Ben kuşlardan da küçüktüm bir gece vaktiydi
Aşk tuttu elimden benim
Geçtim düşler sokağından bir gece vaktiydi
Ceplerimde hacı yatmazlar

Ben kuşlardan da küçüktüm bir gece vaktiydi
Aşk tuttu elimden benim
Geçtim düşler sokağından bir gece vaktiydi
Ceplerimde hacı yatmazlar

Yağmur yağsa, uykum kaçsa
Bir kuş konsa badi parmağıma
Ağlardım bir başıma
Bir kuş konsa badi parmağıma
Ağlardım bir başıma

Sevdadandır, sevdadandır
"Sevdadandır" dedi annem, "aldırma"
"Aldırma, gel yanıma"
"Sevdadandır" dedi annem, "aldırma"
"Aldırma, gel yanıma"

Kaç mevsim aşk pazarında geçti yalanlarla
Düş sattım aldanmışlara
Aklım kaçıverdi elimden bir gece vaktiydi
Sevdiğim başka sevenim başka

Kaç mevsim aşk pazarında geçti yalanlarla
Düş sattım aldanmışlara
Aklım...'

Normalde olsa şarkıya eşlik ederdim ama şimdi küçük bir tebessüm etmekten başka bir şey yapmak gelmedi. Başımı cama yaslayıp kendimi şarkıya bıraktım. Araba durunca daldığım düşüncelerden sıyrıla bilmiştim.

Akyokuşta tepeden tüm şehri izliyorduk. Her evde yanan ışıklar seyirlik manzara sunuyordu. Yavaş yavaş kimi evlerde ışıklar sönmeye başladı.

"Birer birer kayıp gidiyor tüm umutlar, kapanan ışıklar gibi. Bekliyorsun, yeniden yanacağını biliyorsun. Ama yeniden söneceğini de biliyorsun. 'Her başlangıç bir son, her son bir başlangıçtır' diyorlar ya, doğru aslında. Her çıktığın yolun sonu olduğunu ve orada yeni bir kapı açılacağını biliyorsun." Sustum. Sustu. Anlayana en güzel cevaptır suskunluk. Bu yüzden "Hamuş" demiyor muydu Hz. Şems?

"Sus ey yar. Herkes seni duyar ama anlamaz. Bırak sessizliğindeki sesini duyan konuşsun seninle. Neye yarar seni görüpte tanımayan birisine kendini tanıtmak. Sus. Sus ki konuşsun çığlıkların." Başımı çevirip yüzüne baktım. Işıkların raks ettiği yüzüne. "Bu gece benim çığlıklarım yaktı ortalığı. Ama kimse görmedi yangını." Gözümden akan yaşı silme gereği duymadım. Beni en yalın halimle gören insanlardan birisiydi. Saklamanın ne manası. Yenisinin akacağını bile bile kimi kandırıyorum? Onu? Kendimi? Hergün birer parçasını kaybettiğim ruhumu?