Гэрлэлтийн дараа

🙂Хэн бэ!🙃

Хайртын минь ихэр татан уйлах дуу утасны цаанаас намайг хэд хэд цохиод авах шиг л боллоо.Байдгаараа сандран,шоконд орсон би муу зүйл болоогүй байгаасай гэж л найдаж байв.

Би:Яаж миний дугаарыг олсон юм?яагаад залгаад байгаа юм?гэхэд Тэхён хэсэг чимээгүй байснаа:

-Манай хамтлаг эргэн ирэлт ээ хийгээд өнөөдөр тав дах шагналаа тэмдэглэж байна л даа...Энд их том баяр болж байна.Хамтлагийнхан маань бүгдээрээ эхнэрүүдтэйгээ зургаа авахуулсан ч би чадаагүй...

Би:Яагаад??Жиюү чинь байсаар байхад.,,

-Хайртай хүнтэйгээ зургаа авахуул гэсэн байхад Жиюү тэр ангилалд орно гэж үү?гэхэд нь би санаа алдаад:

-Тэхён аа,,иймэрхүү үеүдэд миний тухай яриад эвсэл бодоод байлгүй зүгээр л Жиюүд анхаар.Нэгэнт бидний бүх зүйл дууссан байхад,,,гэтэл Тэхён:

-Энэ үдэшлэг дээр олон хүмүүс ирчихсэн хөгжилдөж байгаа ч,,,би ганцаардлыг мэдэрч байгаа ганц хүн байх.Энд чамгүйгээр бүх юм хүйтэн бас уйтгартай байна.Намайг уучлахгүй гэдгийг чинь мэдэх ч би хүчлээд ч болтугай чамайгаа эргээд жаргалтай байлгахыг хүсэх болсон.Хёна,,,санаад байна~~~гэхэд нь юу гэж хэлэх үү?гэж бодохоосоо өмнө хөлдчих шиг л болсонд би гайхшран яах тухайгаа бодсоны эцэст:

-Гал тэрэг нэгэнт хөдөлсөн шүү дээ...Бид одоо хамааралгүй хүмүүс гэхэд тэр дахиад л уйлан:

-Ядаж охинтойгоо уулзаж,хамт байж болох уу?Би төрсөн эцэг нь шүү дээ~~

Би:Болно оо....Тийм болохоор одоо битгий уйл аа~~Тайвшир за юу?

-Хёна,,тэгвэл би та хоёртойгоо уулзах тэр хүү жаргалтай өдрийн төлөө тэсэж байя..

Би:Яасан...наана чинь тийм хэцүү байна уу?гэхэд түүний минь хоолой бага зэрэг сөөсөн бололтой дугараад:

-Аймшигтай...чамгүйгээрх амьдрал ийм гэж мэдсэн бол хэзээ ч явуулахгүй байсан юм...