SISKA || texting

4.4

Fişşek bölümlerden oldu. Bence dolu dolu yorumluk bi bölüm olduu

+125 yorum hadi eyvv

****

Sınavdan çıkıp bahçede bekleyen babamın yanına ilerlerken gülümsedim. Sonunda bir yıldır yaşadığım stresten kurtulmuştum. Yanına vardığımda derin bir nefes aldım. Üflediğim nefesle sanki stres kavramı da vücudumu terk etmişti ve ben deliler gibi sadece gülümsüyordum.

"Sınav nasıldı birtanem?" İyi geçtiğine dair bir şeyler geveledim. "Sinem ablanla ile konuştuk az önce, Can'ın da sınavı iyi geçmiş. Birlikte güzel bir kutlama yemeği yiyelim diyoruz." Bunun için erken değil mi demek istedim ama sadece başımı sallayıp arabaya ilerledim.

Torpidodan telefonumu alıp açma tuşuna bastım. Ekran açıldığında Tuna'dan sms ya da cevapsız arama görememenin verdiği hayal kırıklığıyla interneti açtım. WhattsApp'tan yazmıştı belki de.

Sınav yüzünden sürekli mesaj atmak istemiyordum ama şu an önümüzde bana ulaşmaması için bir engel yoktu. Belki de vakit bulamamıştır diye düşünürken art arda gelen bildirim sesiyle düşüncelerimi bölüp ekrana baktım. Tuna'dan 26 mesaj vardı.

*

Tuna: İrem ben özür dilerim  (12.31)

Tuna: Yaparım sandım ama yapamıyorum

Tuna: Sen bana fazlasın İrem

Tuna: Biliyor musun? Kızlarla samimiyet kurmak istememe nedenim buydu

Tuna: Bir gün birini severim ve o kişi bana fazla gelir diye çok korktum

Tuna: Bu yüzden kızlarla iletişimden kaçındım

Tuna: İletişimden kastımın sözlü olmadığını anladığını düşünüyorum :D

Tuna: Her neyse, işte bu yüzden sen bana anonim olarak yazdığında tersledim çünkü mantığım bir sevgilim olamayacağının farkındaydı

Tuna: Ama sen gelip Can'a karşı beni savunduğunda mantığıma ilk darbeyi atmış oldun, kalbimin dikkatini çekmiştin

Tuna: Bu yüzden istemeden de olsa yumuşadım sana karşı

Tuna: İyiydin, güzeldin ve beni kusurlarıma rağmen sevmiştin

Tuna: Oluruz sandım ama

Tuna: Konuşamamamın verdiği eksikliği yıllardır hissediyordum zaten ama seni tanıdıktan sonra bu his hat safhaya yükseldi

Tuna: Olmazmışız

Tuna: Çünkü seninle konuşamadığım her saniye kendimi yetersiz hissediyorum

Tuna: Geçen gece Nilayların sokakta serenat yapan çocuğu gördüğünde gözlerin nasıl parladı biliyor musun? Ben biliyorum

Tuna: Nilay gibi sen de istedin aynı sürprizi

Tuna: Güzel bir fikirdi ama bunu sana asla yapamayacağım geldi aklıma

Tuna: Sana hiçbir zaman şarkı söyleyemeyeceğim

Tuna: Sana güzel sözler söyleyemeyeceğim

Tuna: En kötüsü de ne biliyor musun?

Tuna: Sana hiçbir zaman seni seviyorum diyemeyeceğim

Tuna: Şimdi ben seni böyle kabul etmiştim diyeceksin

Tuna: Beni anlamayacaksın

Tuna: Bir erkeğin sevdiği karşısında kendini eksik hissetmesi ne kadar lanet bir şey hiç bilemeyeceksin

Tuna: Seninle her yan yana gelişimizde kendimden tiksinmeme bir anlam veremeyeceksin belki de saçma bulacaksın

Tuna: Durumun benim açımdan ne kadar boktan olduğunu görmeyeceksin

Tuna: Özür dilerim İrem

Tuna: Umarım senin yanında kendini eksik hissetmeyecek biriyle karşılaşırsın

Tuna: Hoşçakal :')

*

Gözlerimdeki yaşlar yüzünden harfler birbirine karışmıştı ve dakikalardır defalarca okuduğum mesajları yeniden okuyamamıştım. Babam bir anda ne olduğunu anlamayarak benden bir açıklama bekliyordu.

Konuşmak için ağzımı açtığımda hıçkırdım. Vücudum bu anı bekliyormuş gibi kasıldı ve ben babamın arabasının ön koltuğunda iki büklüm bir şekilde ağlamaya başladım.

*****

Bana sövmeyin wşxşwlg

Kitabı ilk yazmaya başladığımdan beri aklımda vardı ama nasıl yazacağımı sonradan kurguladım.

Bölümü nasıl buldunuz?