My one and only champion / Jasper Cillessen

51.

'heey Loraine' zeg ik als de deur voor me open gedaan wordt. 'Britt, wauw lang geleden' zegt ze, ik krijg drie kussen op mijn wang en loop daarna naar binnen toe. 'hoe gaat het met jou?' vraagt ze als we met een frisje op de bank zitten. 'ja goed, en met jou?' 'ja ik heb alles gelezen hoor, Jasper Cillessen hu?' vraagt ze en ik knik. 'ja, ik weet het, ik zou niet meer aan relaties doen na Joey' zeg ik 'maar alles gaat dus goed tussen jullie?' vraagt ze. 'ja zeker weten, we wonen samen' vertel ik haar 'wauw geweldig' zegt ze, we praten wat bij en gaan daarna even gauw de stad in. 'zullen we langs ons oude werk, kijken wie er allemaal nog werkt?' vraagt ze, ik knik en we stappen in de auto. toen we beiden net begonnen met onze opleiding hadden we een bijbaantje bij de action, het verdiende niet veel, maar het was altijd super gezellig. ik parkeer de auto en loop naar binnen. 'niks veranderd' zeg ik. ik zie een paar medewerkers lopen maar niemand die ik ken, tot ik een bekend hoofd tevoorschijn zie komen, hij kijkt me aan en krijgt een lach op zijn gezicht. 'hey Britt, leef jij nog?' vraagt John, onze oude leidinggevende, hij geeft me een knuffel. 'ja zeker weten' zeg ik, 'laten we even naar achter gaan, wat bijkletsen' zegt hij. 'moet je niet werken dan?' 'je weet dat ik daar niet aan doe' zegt hij lachend, Loraine en ik beginnen beide te lachen. 'dat is waar' zeg ik en we volgen hem naar achter, in de kantine zitten nog wat medewerkers die pauze hebben. ik herken er eentje van, maar die wou ik liever niet zien. 'hey Britt' zegt hij. 'hi Joey' zeg ik. toen ik hier kwam werken ben ik voor hem gevallen, al gauw trok ik bij hem in zodat ik mijn huur niet meer hoefde te betalen, eerst ging het nog als vrienden, maar later werden we een stel, dit zijn we bijna vier jaar geweest totdat hij me bedroog. 'dus vertel, hoe gaat het met jou?' vraagt John, 'ja super goed, ik woon tegenwoordig in Amsterdam, ik moet alleen nog een baan vinden, maar verder loopt alles op rolletjes' zeg ik. 'en met jou?' 'ja, alles gaat goed, woon eindelijk niet meer bij mijn ouders' zegt hij lachend. 'dat werd eens tijd, en je liefdesleven?' 'mwah, ik scharrel wat, jij wel een serieuze relatie?' 'ja, ik wel' 'oow, echt waar?' 'ja, met een voetballer' zegt Loraine. John kijkt me verbaasd aan. 'vertel' 'Jasper Cillessen' zeg ik en kijk even naar Joey, zijn ogen worden groot. 'de keeper van het Nederlands elftal?' vraagt hij en ik knik. 'hoe krijg je dat voor elkaar?' vraagt John. 'ik ging mee naar het wk, toen heb ik hem leren kennen, me vader was er streng op tegen, maar uiteindelijk heeft hij het goedgekeurd' 'wat leuk, wonen jullie al samen?' 'ja, sinds kort pas, mijn vader ging naar Manchester natuurlijk, dus ik kon kiezen, in Amsterdam blijven of mee naar Manchester, nou toen wist ik het wel' zeg ik lachend. hij knikt. 'dat snap ik volkomen' zegt hij, er wordt voor leiding omgeroepen. 'sorry dames, maar de plicht roept' zegt John, 'ja, wij gaan er ook weer vandoor, leuk je weer even gesproken te hebben' zeg ik en geef hem een knuffel. 'zeker weten, en kom nog eens een keer langs met die voetballer van je' zegt hij. 'is goed, zal ik doen' zeg ik lachend en dan loopt hij de kantine uit. 'doei' zeg ik nog tegen Joey en derest en loop daarna ook de kantine uit. 'dat was wel even gezellig' zegt Lorain. 'zeker weten'

'blijf je anders eten vanavond, ik heb een wedstrijd vanavond' zegt ze. 'met het team?' 'ja met het team' 'dan kom ik zeker kijken' zeg ik, we rijden terug naar Loraine haar huis en besluiten om Domino's te bestellen. na het eten zoekt Loraine haar spullen bij elkaar en vertrekken we daarna naar De Brug. 'omygod Britt' hoor ik iemand zeggen en zie Joyce op me afkomen, 'heey' zeg ik en geef haar een knuffel 'wat doe jij nou hier?' vraagt ze. 'ik kreeg een whatsapp van Loor, dus dan kan ik niet niet komen natuurlijk' zeg ik. 'daar heb je gelijk in, wat super leuk' zegt ze. 'meiden kijk nou' zegt ze en draait zich om, mijn oude team waar ik speelde toen ik hier studeerde kijkt me aan. 'Britt' zeggen ze in koor. ik zwaai en geef ze allemaal een knuffel. 'nou nou, ons sterkeepertje' zegt mijn oude coach. 'jaja' zeg ik en begroet hem ook met een knuffel. 'laten we nog even naar de kantine gaan, we moeten over drie kwartier pas spelen' zegt Romy. 'dus, je bent samen met Jasper Cillessen?' vraagt Joyce meteen als we zitten, 'ja' zeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht, ik leg alles uit hoe het zo is gekomen. '
'let's go sailors' zeg ik als de wedstrijd begint, ik zit naast de coach op de reservebank en moet mijn best doen om niet mee te schreeuwen met hem. de wedstrijd wordt met 4-2 gewonnen en ik geef ze allemaal een high-five. 'sorry meiden, maar ik ga er wel gelijk vandoor, ik moet nog terug naar Oudekerk. zeg ik. 'jammer, maar hopelijk kom je snel nog een keer, en neem Jasper dan mee' zegt Joy. 'dat ga ik zeker doen, ik vond het gezellig' zeg ik en zeg de meiden gedag. na een gezellige dag begin ik mijn terugreis naar Oudekerk.