My one and only champion / Jasper Cillessen

64.

Ik pal de tas vol met cadeautjes uit de kofferbak en sluit hem hierna. 'Och lieverds, kom snel, ik heb net koffie en thee gezet' doet Jasper zijn oma open. We zeggen haar gedag en doen dan onze jassen uit. Iedereen is er al en we zeggen ze gedag. De cadeautjes gaan onder de kerstboom en Nellie wenkt me even. Ik volg haar naar de gang. 'Is alles gelukt?' Vraagt ze en ik knik blij. 'Mooizo, nou kom' zegt ze en we lopen terug naar de woonkamer. Ik krijg een heerlijk warme mok met thee voor me neergezet en kijk Jaspers oma met een glimlach aan. 'Zullen we maar meteen met de cadeautjes beginnen? Anders zijn we vannacht nog bezig' zegt hij doelend op de stapel cadeaus die onder de kerstboom liggen.

Nadat alles cadeaus zijn uitgepakt zitten we nog wat na te kletsen. Nellie was in tranen toen ze het doosje met de oorbellen openmaakte en ze zag liggen. Voor Jasper zijn oma had Jasper een foto op canvas laten bedrukken. Het is een foto die nog niet zo heel lang geleden gemaakt was. We hadden een foto, maar die was zonder Milou, maar ook zij moest er natuurlijk op. Ze vond het prachtig en zei gelijk tegen haar man dat hij het maar gelijk op moest hangen zodra ze thuis kwamen. Gelukkig vond Jasper mijn cadeau voor hem ook mooi, ik had een ring voor hem gekocht en had hem met de tekst 'my one and only champion' met den klein hartje erachter laten graveren. En zo gek als hij is, heeft hij toch stiekem de ring gekocht waar ik naar stond te kijken, ik heb gezegd dat hij hem terug moest brengen omdat hik veel te duur is, maar hij had hem al om mijn vinger geschoven terwijl ik hem met tranen in mijn ogen aankeek en hem daarna een dikke kus gaf.

Nellie doet nog een rondje drinken en als we dat op hebben gaan we toch echt aan tafel zitten om te gourmetten, het is onwijs gezellig en er wordt veel gelachen. Na bijna twee uur aan tafel te hebben gezeten laat ik me op de bank ploffen. 'Waarom eet ik altijd teveel met gourmetten?' Zeg ik. 'Dat vraag ik me ook altijd af' zegt Milou lachend en ik hoor meerdere mensen instemmen. Als ik mijn kop thee op heb loop ik naar de gang en haal nog een laatste cadeautje voor Jasper uit mijn tas.

'Ik heb nog een laatste cadeautje voor je schat' zeg ik en geef het hem. Hij kijkt me verbaasd aan maar maakt het dan open. Hij pakt het eruit en kijkt me dan vragend aan en kijkt daarna nog een keer in de doos en dan worden zijn ogen groot. 'Wat is het Jas?' Hoor ik Thomas vragen. Ik kijk even rond en zie vragende blikken onze kant opkomen. 'Je, hu? Niet?' Vraagt hij, nog steeds niet begrijpend. Ik knik en kijk hem met een grote lach op mijn gezicht aan. 'Oh god. Lieverd' zegt hij en slaat zijn armen om me heen en drukt een dikke kus op mijn lippen, hierna kijkt hij me aan en zie ik zijn ogen schitteren van de tranen terwijl er een lach op zijn gezicht komt 'Wat is het nou?' Vraagt Nellie ongeduldig. Ik kijk de groep rond en daarna naar Jasper die knikt. 'We zijn zwanger' zeg ik. Nellie slaakt een gil, Ton krijgt een grote lach op zijn gezicht en Thomas en Milou beginnen te juichen. De opa en oma van Jasper beginnen ook te klappen en kijken ons met een lach aan. 'Echt? Krijg ik mijn eerste kleinkind?' Vraagt Nellie, ze gelooft het nog niet helemaal. 'Ja, echt waar mam' zegt Jasper. In de doos had ik mini voetbalschoentjes en mijn zwangerschapstest gedaan. Ik laat de test zien en dan vliegt ze me om me nek. 'Gefeliciteerd. Ow Ton kan je het geloven. We worden opa en oma' zegt ze. Ze kijkt me aan met tranen in haar ogen en drukt een kus op mijn wang. Hierna neemt ze haar zoon in haar armen en wordt ik door derest gefeliciteerd. 'Hoever ben je al?' Vraagt Milou als we allemaal weer rustig zitten. 'Zes weken. Het is ook helemaal niet gepland, maar het is zeker weten welkom' zeg ik en kijk Jasper aan. 'Zeer welkom' zegt hij en slaat een arm me heen.

Na een gezellige avond bedanken we Jasper zijn ouders voor alles en nemen we afscheid van derest. Omdat het heerlijk rustig op de weg is zijn we snel thuis. Zodra de deur dicht is slaat Jasper zijn armen om me heen. 'We krijgen gewoon een kindje' zegt hij, helemaal in de zevende hemel. 'Ik weet het' zeg ik met een lach op mijn gezicht en sla mijn armen ook om hem heen. 'Hoelang weet je het al?' 'Een week, ik werd maar niet ongesteld. En tuurlijk dacht ik er al eerder aan. Maar ik durfde geen test te doen. Dus heb ik hem uiteindelijk vorige week gedaan. Twee januari hebben we de eerste echo' zeg ik. 'Pff, ik moet het nog wel even in laten zinken hoor. Zo verwachten onze beste vrienden een kind en hebben we het erover dat we nog willen wachten. En zo ben je zwanger' zegt hij en gaat op de bank zitten. 'Ik weet het lieverd. Maar we kunnen er vrij weinig aan veranderen. Of jij moet het nu echt nog niet willen?' Vraag ik en kijk hem aan. 'Natuurlijk wil.ik het gek, niets liever' zegt hij en trekt me tegen zich aan.