My one and only champion / Jasper Cillessen

25.

Vandaag was het vrijdag. Twee dagen na de wedstrijd tegen Australië en drie dagen voor de wedstrijd tegen Chili. Morgen waren de jongens een middag vrij. Vandaag, zondag en maandag wordt er de hele dag getraind. Zondag en maandag zijn besloten trainingen en vandaag ga ik ook niet heen omdat ik met bouchra, Bernadien, Arjens vrouw, Ayla en de kinderen naar het strand ga. ik pak alle spullen en loop samen met Ayla naar beneden waar de anderen al staan te wachten. 'we kunnen gaan hoor' zeg ik en we lopen naar buiten waar ik mijn zonnebril gelijk opzet. Shaqueel pakt mijn hand vast en samen lopen we naar het strand, daar aangekomen zoeken we een plekje uit en smeer ik Shaqueel meteen in met zonnebrand. Hierna begint hij samen met Luka en Kai aan een groot zandkasteel. Dina en Lynn hadden een paar barbies meegenomen en zitten op een handdoek met elkaar te spelen.

'meiden, ik moet wat vertellen, of nou ja eigenlijk advies vragen' begin ik en ze kijken we alle drie meteen aan. 'Jasper heeft gevraagd of ik bij hem kom wonen' zeg ik. 'omygod, wat leuk' brengt Bouchra meteen enthousiast uit. 'maar ik weet niet of ik het moet doen, we zijn net samen' 'meid, het gaat toch allemaal goed tussen jullie twee en jullie zijn nu ook al elke dag bij elkaar' zegt Bernadien. 'ja daar heb je wel gelijk in' 'en anders kan je altijd naar mij komen als het niet meer gaat' zegt Ayla en ik knik. 'anders moet ik zelf een huisje zoeken of met me vader mee naar manchester, en daar zit ik dus echt niet op te wachten hoor' zeg ik en lach even. 'ik zou het gewoon proberen als ik jou was, wat kan er nou fout gaan?' vraagt Bouchra. 'van alles, maar we gaan het proberen, dankjullie wel' zeg ik en kijk ze één voor één glimlachend aan. 'graag gedaan, zolang jij gelukkig bent ben ik dat ook' zegt Ayla en lacht even. 'nu moet ik het me vader nog vertellen' zeg ik. 'oow, dat is ook zo, ik ben benieuwd' zegt Bernadien.

's Avonds zitten we met iedereen aan het diner en hebben we besloten om morgen met ze alle naar een waterpark te gaan wat hier verderop is. Na het eten ga ik samen met Jasper naar boven en springt hij gauw onder de douche, als hij eronder staat gaat zijn telefoon. 'wil je opnemen?' roept hij vanuit de douche. 'is goed' roep ik terug en pak zijn telefoon. 'met britt' neem ik op. 'britt met joan, sorry dat ik bel, maar ik wist niet wie ik anders moest bellen' zegt ze en ik hoor dat ze overstuur is. 'wat is er gebeurd joan?' vraag ik meteen. 'ik heb een ongeluk gehad' zegt ze en begint te huilen. 'wat, wat is er gebeurd? Hoe is het met je?' vraag ik meteen, ik ijsbeer door de kamer heen en Jasper komt, alleen gehuld in een handdoek, de badkamer uit. Hij kijkt me aan maar ik draai me weg. 'ik heb een gebroken been en een hersenschudding, britt de baby is dood' zegt ze en even stokt mijn adem, baby, welke baby? 'joan, welke baby?' vraag ik en meteen kijkt Jasper me aan. 'ik was zwanger. Het nu is he we-heg' huilt ze. 'wist je het?' 'nee, ik wist van niks, tot ze het zeiden' snikt ze. 'wat is er?' vraagt Jasper en komt naast me staan. 'joan, ik geef je Jasper even oke?' 'is goe-hoed' huilt ze en ik geef de telefoon. 'joan, wat is er gebeurd?' vraagt hij en blijft dan stil. Hij knikt en humt wat en dan worden zijn ogen groot. Ik leg mijn hand op zijn schouder en kijk hem aan. 'ik, jij, huh joan?' hakkelt hij en ik hoor Joan aan de andere kant huilen. 'je hoeft geen spijt te hebben joan, je wist het niet' zegt hij zacht en geeft daarna de telefoon weer aan mij. 'jasper?' vraagt joan. 'nee ik ben het' zeg ik tegen haar. 'is hij boos?' vraagt ze meteen en ik draai me om naar Jasper die op de bank voor zich uit kijkt. 'nee, hij is geschrokken. Hij is echt niet boos, hoe heeft het ongeluk kunnen gebeuren?' 'ik kwam terug van de biosscoop, en er was een dronken klootzak die door rood reed en die reed me aan' en ze begint weer te snikken. 'het is gewoon dood britt, de baby is weg' begint ze weer. 'ik neem het eerste vliegtuig naar je toe Joan' zeg ik. 'nee britt, blijf daar alsjeblieft, bij Jasper, ik heb mijn familie hier Jasper heeft daar alleen jou' zegt ze. 'maar joan' begin ik. 'nee britt, blijf bij hem, ik beveel het je echt waar' 'oke, zodra we weer thuis zijn kom ik naar je toe' zeg ik. 'is goed, ik moet nu ophangen, ik spreek je snel weer' zegt ze. 'beterschap joan, en je kan altijd bellen' 'dankje britt' zegt ze en hangt dan op, ik leg de mobiel van Jasper terug op de tafel en loop op hem af. 'ik zou vader worden' zegt hij en kijkt me aan. 'ik weet het jas, het spijt me' zeg ik. 'ze wist het niet, hoe kon ze het nou niet weten' zegt hij, meer tegen zichzelf als tegen mij. 'als het net een paar weken oud was jasper dan had ze nog niks kunnen voelen, daarom wist ze het niet' zeg ik hem. 'ik zou gewoon een kind krijgen britt' zegt hij weer en kijkt me aan. Ik sla me armen om hem heen en trek hem dicht tegen me aan.