My one and only champion / Jasper Cillessen

79.

'Britt. Hey' hoor ik naast me en zie Nicolai staan. 'Hey Nic' zeg ik en geef hem een knuffel. 'Hoe gaat het me jou?' Vraagt hij. 'Beter. Je weet het?' Hij knikt. 'Jasper heeft het gezegd. Hij zat er zo mee en kropte alles op. Na een training heb ik hem tegengehouden om te vragen wat er met hem was. Toen heeft hij alles huilend eruit gegooid. Hij most je Britt' zegt hij en kijkt me aan. 'Het is even heftig geweest allemaal, en ik mis hem ook. Dat weet hij denk ik ook wel' zeg ik tegen hem. Ik kijk even op en zie Maaike de kantine inkomen lopen. 'Sorry Nic. Ik spreek je zo weer' hij knikt en ik loop weg. 'Waag nog één keer om aan Jasper te zitten en ik breek je benen' sis ik en ga voor haar staan. Ze kijkt me aan en trekt een wenkbrauw op. 'Voor zover ik weet zijn jullie uit elkaar, dus als ik hem aan wil raken doe ik dat' zegt ze terug. 'We zijn niet uit elkaar. En dat zullen we ook niet gaan. Jij bent een slippertje geweest. Niet meer niet minder. Dus raak hem nog een keer aan en je kan een paar weken niet lopen' ze lacht even spottelijk en wilt weglopen. Ik draai haar terug door aan haar schouder te trekken. 'Ik meen het' zeg ik en geef haar een duw. Ze raakt haar balans even kwijt maar jammer genoeg blijft ze staan. Hierna loopt ze weg en denk ik dat ik mijn punt wel gemaakt heb.

Ik loop terug naar Nicolai waar Viktor, Daley en Ayla nu ook bij staan. 'Waarom is Jasper zo laat' vraag ik zacht aan Nicolai en die haalt zijn schouders op en kijkt even rond. 'De rest is er wel al allemaal' 'denk je dat ik bij de kleedkamers kan komen?' Vraag ik. 'Ja, kom dan breng ik je erheen' zegt hij. We lopen de kantine uit en gaan door de gangen op weg naar de kleedkamers. 'Hier is het. Ik hoop dat hij er nog is' zegt hij. 'Dankjewel Nic' zeg ik en leg mijn hand op de deurklink. Ik duw hem open en meteen valt mijn blik op een figuur op de bank. Zijn hoofd gaat omhoog en als hij ziet dat ik er ben komt er een kleine glimlach op zijn gezicht.

Ik sluit de deur en stap naar voren. 'Hi' zeg ik zacht en kijk naar mijn schoenen. 'Hey' zegt hij en staat op. Ik kijk hem aan en doe mijn mond open. 'Nee, ik moet wat zeggen' zegt hij voordat er uberhaupt geluid uit mijn mond komt. 'Het spijt me zo erg Britt. Ik ben ontzettend stom geweest. Natuurlijk moet ik jou niet verantwoordelijk stellen voor het verliezen van ons kindje. Ik weet niet wat me bezielde om dat te zeggen. En ik ben stom geweest om te drinken en met Maaike naar bed te gaan' hij stopt even en ik kijk hem aan. De tranen staan in zijn ogen. 'Jasper ik w-' 'ik ben nog niet klaar. De laatste weken zonder jou waren een hel. Ik sliep ontzettend slecht, dit had weer effect op mijn voetbal resultaten. Frank wou me bijna op de bank zetten. Ik mistte je zo erg' er glipt een traan uit zijn ooghoek. 'Ik heb het ook niet bepaald makkelijk gehad. Ik heb niemand willen spreken. Zelfs mijn beste vrienden heb ik niet opgenomen. Net zoals jou sliep ik slecht, ik heb mezelf bijna elke nacht in slaap gehuild. Ik mis je gewoon' zeg ik en voel de tranen in mijn ogen komen. Ik kijk hem aan en voor ik het weet zitten mijn armen om hem heen. Jasper is even verbaasd maar slaat dan zijn armen ook stevig om mij heen. Ik snuif zijn geur even op en een glimlach komt op mijn gezicht. Het voelt zo goed om hem eindelijk weer vast te hebben. 'Ik heb Maaike even duidelijk gemaakt dat ze niet meer aan je moet zitten' zeg ik en Jasper lacht even zachtjes. 'Ik ga haar nooit meer aanraken' zegt hij en laat me voorzichtig los. 'Ik hoop toch voor je dat je een condoom gebruikt hebt' zeg ik en kijk hem aan. 'Tuurlijk' zegt hij 'mooizo' zeg ik en glimlach even. 'Ik heb je gemist' zegt hij. 'Ik jou ook' we kijken elkaar aan en langzaam komen onze hoofden bij elkaar. En zoals bij onze eerste kus staat mijn hele lichaam in vuur en vlam. Ik pak hem vast en voor ik het weet zijn we in een innige zoen verwikkeld. Ik trek me voorzichtig terug en kijk Jasper met een lach op mijn gezicht aan. Hij legt een hand op mijn wang en wrijft er zachtjes met zijn duim overheen voordat hij me een liefdevolle kus geeft. 'Laten we naar boven gaan' zegt hij en ik knik. Hij gooit zijn tas over zijn schouder en slaat zijn andere arm om mij heen. We lopen naar de kantine en als we daar aankomen worden we meteen aangekeken. Ayla komt meteen naar me toe. 'Jullie zijn weer samen?' Zegt ze enthousiast. 'We zijn nooit uit elkaar geweest Ayla. Maar ja, het is weer goed' zegt Jasper. Ayla begint te klappen en slaat daarna haar armen om me heen, 'ik ben blij voor je' zegt ze. Ik kijk haar glimlachend aan. Jasper staat wat met de jongens te praten en ik loop naar Frank toe. Hij staat met een ander stafflid te praten, 'ik spreek je zo' zegt hij als ik naast hem sta. 'Hey Britt' zegt hij en begroet me met een korte knuffel. 'Hey, ik wil je nog bedanken dat Jasper naar huis mocht. Het is anders gelopen dan verwacht. Maar ik was blij dat hij er was' 'dat is geen enkel probleem. Is alles nu weer goed tussen jullie?' 'Zeker' zeg ik met een glimlach. 'Dat is mooi. Misschien gaat ie dan weer beter zijn best doen' zegt hij met een klein lachje. 'Ik hoop het' 'owja, Maaike wordt er morgen uitgekickt. Stagiaires die seks hebben met hun klanten. Daar doen we niet aan' zegt hij zacht tegen me. 'Dankjewel, hoef ik haar nooit meer te zien' 'gelukkig maar. Ze weet het nog niet hoor. Morgen heb ik een gesprek met haar' ik knik. 'Dus, hoe gaat het verder met je? En met je vader?' We praten nog wat over koetjes en kalfjes en zo heb ik toch nog een gezellige middag, ondanks het gelijkspel wat er vandaag gespeeld is.