My one and only champion / Jasper Cillessen

75.

Met een brok in me keel druk ik op de bel bij mijn vaders huis. Als hij de deur opent kijkt hij ons verbaasd aan. 'Britt, Jasper? Wat doen jullie nou hier' vraagt hij. 'We uh. Willen wat zeggen' zegt Jasper. 'Tuurlijk, kom binnen' zegt hij. We lopen naar binnen en gaan op de bank zitten. 'Willen jullie wat drinken?' 'Doe maar koffie' zegt Jasper waarna me vader mij aankijkt. 'Thee. Lekker' zeg ik waarna me vader de keuken inloopt. Even later komt hij weer terug en zet het drinken voor ons neer. Me vader gaat zitten en kijkt me aan. 'Je ziet er slecht uit Britt. Wat is er?' Hij kijkt me aan. Ik slik even, en door de blik die hij geeft begin ik spontaan te huilen. Me vader komt meteen naar me toe en slaat zijn armen om heen.

'Wat is er aan de hand? Het moet wel ernstig zijn. Jasper zou op trainingskamp moeten zijn' zegt hij. Ik kijk naar Jasper en knik. Hij snapt het en doet zijn mond open. 'Britt heeft een, uuh' ik zie dat hij het ook moeilijk krijgt en ik leg mijn hand op zijn knie. 'We hebben een miskraam gehad' zegt hij. 'Oow lieverd' zegt me vader. Hij neemt me weer vast en wrijft zachtjes over mijn rug heen. 'Dat spijt me voor jullie' zegt hij als hij me los heeft gelaten en geeft daarna Jasper een klop op ze schouder. 'Ben je daarom niet naar trainingskamp gegaan?' 'Ik was heen. Maar Frank heeft me teruggestuurd zodra hij het nieuws had gehoord' 'dat is aardig van hem' zegt me vader, Jasper knikt en staat op. Ik kijk hem vragend aan. 'Ik moet even plassen' zegt hij als hij me ziet kijken. Ik knik en hij loopt de kamer uit. Me vader staat ook op en loopt naar de keuken. Jasper zijn telefoon gaat over en ik neem op.

'Met Britt' 'hoi. Met Maaike' hoor ik vrolijk aan de andere kant. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Is Jasper er niet?' 'Nee. Anders had hij wel opgenomen denk' dom wijf, denk ik er nog achter aan. 'Oow oke, waarom is hij bij jou. Hij moet toch hier zijn' 'dat gaat jou niks aan' 'oke, sorry hoor. Maar wil je zeggen dat ik nog kleding van hem heb liggen hier?' Vraagt ze poeslief. Me ogen worden groot. 'Kleding?' Vraag ik. 'Ja, dat is hij vergeten mee te nemen. Nou ik moet gaan. Doei he Britt' zegt ze en hangt op. Ik kijk naar de telefoon in mijn handen. 'Wie was dat?' Vraagt Jasper als hij de kamer weer inkomt. 'Maaike' zeg ik en leg de telefoon op tafel. 'Oke, wat wou ze?' Hij gaat naast me zitten en dan komt me vader ook binnen. 'Ze vroeg waarom je weg was. Ik heb gezegd dat ze naar niks mee te maken had' hij knikt even en begint dan met mijn vader te praten. Ik knijp mijn ogen samen en kijk hem aan. 'Britt?' Ik draai me hoofd. 'Wat is er?' Vraagt me vader. 'Vraag dat maar aan hem' zeg ik en wijs naar Jasper. 'Ho wacht. Wat heb ik gedaan?' Vraagt hij. Ik sta op en kijk hem boos aan. 'Waarom. In hemelsnaam, ligt er kleding van jou op Maaike haar kamer' roep ik uit. 'Wat?' Vraagt hij verbaasd. 'Niks wat. Je weet heel goed waar ik het over heb' zeg ik. 'Nee britt. Dat weet ik niet' 'ownee? Echt niet. Dus je hebt geen kleding bij haar op de kamer liggen?' 'Nee. Waarom zou ik?' 'Waarom zegt ze dat dan?' 'Weet ik veel. Misschien was ik wat vergeten in te pakken en heeft zij het gepakt' 'hoe kan je nou iets vergeten in te pakken?' 'Britt. Doe even rustig' komt mijn vader er nu tussendoor. 'Nee. Ik wil antwoord. En wel nu' roep ik uit. 'Hoe ik iets kan vergeten om in te pakken? Ik had godverdomme wel wat anders aan me hoofd oke? Ik wou naar jou toe' Jasper begint nu ook harder te roepen. 'Je zoekt het maar uit' zeg ik. Ik loop naar de voordeur, ruk mijn jas van de kapstok en loop daarna naar buiten.

Ik loop een stuk en pak mijn mobiel uit me broekzak. 'Ayla' wordt er op genomen, 'Ayla. Met mij' 'hoi mij' zegt ze een beetje lachend. 'Ben je thuis?' 'Uh, ja hoezo?' 'Ik kom eraan' 'grapjas' zegt ze lachend. Ondertussen houdt ik een taxi aan. 'Ik ben er over tien minuten, tot zo' en dan hang ik op. Ik geef het adres door aan de chauffeur en die brengt me er netjes naartoe. 'Thank you' zeg ik en geef hem het geld. Hij wilt het wisselgeld teruggeven maar ik gooi de deur al dicht. 'Keep it' zeg ik nog. 'Thank you' zegt hij en rijdt dan weg. 'Britt?' Vraagt Ayla verbaasd. 'Ik zei toch dat ik er in tien minuten zou zijn' zeg ik en volg haar naar binnen. 'Waarom ben je in Manchester?' Vraagt ze en komt naast me op de bank zitten. 'Omdat ik wat aan jou, me vader en Robin moet vertelle ' 'ow god. Ga je trouwen?' Zegt ze meteen enthousiast. 'Nee, anders had ik je meteen opgebeld' zeg ik. 'Het is iets ernstigs' 'gaan jullie uit elkaar?' Ik schudt me hoofd. 'Ik heb een miskraam gehad' zeg ik. Ze kijkt me verschrikt aan. 'Ow britt' zegt ze en trekt me in een knuffel. 'En nu heb ik ook nog eens ruzie met Jasper' zucht ik. 'Hoezo dat dan?' Ik leg alles uit. Ook over de eerdere ruzie de we erover gehad hebben. 'Ik ken gewoon vrij weinig hebben nu. En dan dat stomme wijf er nog bij. Ze was al stik jaloers dat ik hem vast had, je had haar moeten zien kijken. Ugh' zeg ik. 'Komop Britt. Overdrijf je nu niet een klein beetje?' Zegt ze. 'Pardon? Hoe zou jij reageren als een meisje Daley belt om te vertellen dat er nog kleding van hem op haar kamer ligt?' Het blijft stil. 'Precies' zeg ik. 'Maar het kan toch zijn dat hij het vergeten is? Zoals hij al zei. Hij had wel andere dingen aan zijn hoofd' ik zucht. Want weer heeft ze gelijk. 'Ik weet het. Je kent me, ik ga altijd uit van het ergste, ik moet naar hem toe he?' Zeg ik en kijk haar aan. Ze knikt en geeft me een kleine glimlach. 'Bedankt. Dat je altijd eerlijk tegen me bent' zeg ik en geef haar een knuffel. 'Daar ben ik je beste vriendin voor' zegt ze. 'En nu naar die kerel van je. En doe je een beetje rustig aan? Het is niet niks wat je hebt meegemaakt he?' 'Zal ik doen. Dankjewel' zeg ik en druk een kus op haar wang. Als ik buiten sta bel ik Jasper op met de vraag waar hij nu is. Hij is terug naar ons hotel gegaan, ik stap weer in een taxi en ben met tien minuten bij ons hotel, met een diepe zucht klop ik op de deur aangezien ik me sleutel natuurlijk weer was vergeten.