Saplantılı Aşk

10.BÖLÜM: Depresyon

 Çok pişmandım ama yapacak hiçbir şeyim yoktu. Kardeşimin katilini bulmak ve çevremdekileri tehlikeye atmamak için Alex'le evlenmek zorundaydım. Abel'a ulaşılamıyordu, en sonunda evine gitmeye karar verdim. Arabası yoktu ,karakola gittim, gelmemişti. Ben de eve geri döndüğümde Alex'i çağırdım

- Alex geldiğin için teşekkürler, biliyorum bu karar senin elinde değil ama senden bir şey istiyorum. Seninle bu yaz evleneceğim ama bu süreye kadar seninle arkadaş gibi olacağız ve ben istediğim kişi ile birlikte olabileceğim.

- Sen nasıl istersen. Ben sadece ama sadece senin iyiliğini istiyorum.

Alex'e sımsıkı sarıldım ve teşekkür ettim. Bu haberi Abel'a vermeliydim, arabama atladım belki bulabilirdim. Kapısını heyecanlı bir şekilde çaldım. Kapıyı başka bir adam açtı, hemen Abel 'ı sordum. O günden beri odasından çıkmıyormuş, kapısına gittim, açmadı.

- Abel n'olur kapıyı aç, seni seviyorum...

- Lütfen, git. Bizi daha fazla yıpratma.

- Beni dinle, Alex' le evlenmek zorundayım, kardeşimin katilini bulmam lazım ama bu zamana kadar tek aşık olduğum kişi sensin...

Bir anda kapı açıldı, perişan bir haldeydi. Gözleri kıpkırmızı olmuştu, saçları dağınıktı. Yaklaşık bir saat onunla bakıştık.

- Fleur bu 5 aylık zaman diliminde benimle Londra tatiline gelir misin?

- Tabi ki gelirim, bunun yanı sıra kardeşimin katilini de bulmamız lazım.

O alçak katili bulmamız lazımdı ama her şeyden önce artık Abel beni affetmişti...