Saplantılı Aşk

4.Bölüm: İlk Şüpheli

Arkamı dönmüştüm, ne diyeceğini beklerken gözüm Irene'e ilişti bu olay içerisinde gözyaşlarını tutamamıştı. Haklıydı. Abel Bey beni içeri göndermeye çalışırken Irene'e dediklerine kulak misafiri oldum.

-Burayı terk et, 3 ay önce yapman gerektiği gibi.

Bu sözler biraz ağır olmuştu lakin olayı bilmiyordum belki hak etmiştir. Sonrasında yanıma geldi, kalbim biraz daha hızlanıyordu... Ne diyorum ben iyice aptallaştım.

-Ben senden özür dilerim. Yani o hitapları hak etmemiştin, şimdi kendini üzme bir kahve yapayım ve cinayeti çözmeye başlayalım.

O aptallıkla çok pişman olacağım bir şey yaptım ama artık çok geçti.

-Kahveyi ben yapabilir miyim?

- Tamam, öyleyse. Kahve üst rafta.

1.60 boyumla bu işi nasıl becereceğim bilmiyordum. Yaklaşık yarım saatlik bir uğraşın sonunda kahveler hazırdı hemen cinayete odaklandık.

- Demek kardeşini iki günden beri görmemiştin. Sevgilisi, Bay Brown ilk gece çok şiddetli bir kavga ettiklerini ve o öfkeyle evden Francesca'nın çıktığını söyledi. Kardeşin ağır dozda uyuşturucu verilerek öldürülmüş. Bunu kim yapmış olabilir?

Bilmiyorum, okulunda onu herkes severdi başarılıydı hatta okul 3.süydü. Alex dediklerinde haklıdır-bana dediklerine rağmen- o yapmamıştır. Bence olay yerine tekrar mı gitsek?

-Tamam, ama önce bir senin evine uğrayalım istersen...

Ne dediğini anlamamıştım.

- İstersen üstünü değiştir hava kararıyor. Bu tişörtle üşürsün ama çok istersen tişört sende kalabilir.

Dedi, gülerek. Bence de bir uğrayıp üstümü değiştirsem iyi olurdu.

Eve geldim üstümü değiştirip kazağımı giydim. Ormana vardığımızda hava karanlıktı, itiraf etmek gerekirse çok korkutucuydu. Bahçeye geldiğimizde eroin paketleri yerinde değildi ama Abel bunu fark bile etmemişti, bende tepki vermedim. Arka bahçeye geldiğimizde havuzun köşesinde "William Shakespeare' dan Romeo ve Juliet" kitabı duruyordu. Benim en sevdiğim kitaptı...

-"Yağmuru sevdiğini söylüyorsun ama yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun, güneşi sevdiğini söylüyorsun ama güneş açınca gölgeye kaçıyorsun, rüzgârı sevdiğini söylüyorsun rüzgâr çıkınca pencereni örtüyorsun. İşte bundan korkuyorum çünkü...

-Beni de sevdiğini söylüyorsun." Diye Abel sözümü tamamladı.

Kitabın son sayfasında Greg Hanks yazıyordu, onu tanıyordum pedofili tedavisi gören matematik öğretmeni...