Chapter 22: IT'S DIFFERENT.....

21 0 0
                                    

unti-unti ulit na update kasi busy sa mga final requirements....need magsipag para makapas....

pagpasensyahan nyo na po ang aking nakayanan....

_________________________________________________

Chapter 22: IT’S DIFFERENT…..

Thracey:

            One week had passed since Thracey arrived home. Hindi pa s’ya nagpapasyang pumunta ng Batangas at hindi niya alam kung matutuloy. Actually, 3 months ang ibinigay na leave na tinanggap na rin niya for the first time. Iyon lang, papunta-punta siya dapat para mag-report. She planned to stay in Batangas kaya lahat ng bagay na maiwan niya ay inaayos muna niya. Iyon na kasi ang pinakamahabang bakasyon na hiningi niya kaya dapat sulitin. Pagkatapos kasi noon, back to work na naman ang drama niya.

            About Yke, he’s acting different. Iyon ang napapansin niya rito, parang….. parang umaakto ito na higit pa sa kaibigan. She doesn’t know why, nag-umpisa ito noong dumating siya. Nagpaparamdam ito as his boyfriend but she ignored it. may tendency kasi itong maging gano’n sa kanya paminsan-minsan pero iba pa rin ang inaarte nito ngayon. He’s very attentive, caring, and affectionate as compared before. Or naninibago lang siya kasi 6 months silang hindi nagkita. Madalas din niya itong mahuling nakatitig sa kanya ang several emotions were written in his eyes — emotion that she once seen with Darrell.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

(Flashback)

            Yke was staring at Thracey’s lovely face…..

“Bakit ganyan ka makatingin, Yke? May problema ba sa mukha ko?” — Amusement was in her face. Nilingon niya ito at tiningnan din sa mata. And she stiffed dahil sa emosyong nakikita roon. Those emotions are like the one Darrell had when he looked at her. ayaw niya ng nakikita. Nagseryoso tuloy siya…..

            “Yke, I am talking to you!”

            “Y-Yeah. S-sorry. Tinitigan mo kasi ako sa mata kaya nawala ako sa sarili ko. Funny, hindi man lang kita napansin na nagsasalita ka na.” — Her voice wakes his sleeping mind.

            Thracey observed Yke and she didn’t like his actions towards her. naiba tuloy ang mood niya.

            “What were you really thinking?” — Cold, formal, straight expression face.

            “Ha? No-nothing, may naalala lang ako. Don’t mind me…..”

            Inalis ni Thracey ang tingin dito saka tumayo. Papunta siya sa loob ng bahay. Malayo-layo na siya kay Yke nang muli niya itong Nilingon and she caught him staring again. She sighed at saka nagsalita…..

            “Mali sana ako ng nakikita at naiisip, Yke.” — Saka tuluyan itong Tinalikuran.

(End of flashback)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

            Ayaw tanggapin ni Thracey ang nakikita kay Yke, baka nagkamali lang siya. Hindi niya ito iniwasan dahil wala namang dahilan. Gayunpaman, nangangamba siya sa kakaiba nitong kilos. It’s really different…..

You're Near, Yet So FarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon