ခ်စ္ရတဲ့ဦး

အပိုင္း ၆

       Yubin၏အ​ေမသည္​ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းဆီဖုန္​းဆက္​ၿပီး"​ေ႐ွာင္​ရင္​း..အိမ္​ကို လာပါအံုး..ျမန္​ျမန္​လာခဲ့..​ေမးစရာ႐ွိလို႔..."
​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္​ အ​ေရးႀကီး​ေနသည္​့​ေလသံျဖင္​့​ေျပာ​ေသာ Yubinရဲ႕ အ​ေမထ​ံ အ႐ွိန္​ျမႇင္​့ကာ ကားကိုေမာင္​းသြား​ေလသည္​။ အိမ္​​ေရာက္​​ေသာ္​
"အန္​တီ..အန္​တီ..ဘာဖစ္​တာလဲ​ဗ်...."
"Yubin..Yubin..​ေလ.."
"Yubin ဘာျဖစ္​လို႔လဲ..ရဲစခန္​း​ေရာက္​သြားလို႔လား.."
"မဟုတ္​ဘူး..."
"​ေဆးရံု​ေရာက္​သြားလို႔လား.."
"မဟုတ္​ဘူး..Yubin​ေလ..သူ​ေပ်ာ္​​ေနတယ္​..."
"​ဗ်ာ..."
​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္​ အလြန္​အံ့အားသင္​့ၿပီး ​ေၾကာင္သြားေလရာ
"အန္​တီ..ကြၽန္​​ေတာ့ကိုျမန္​ျမန္​လာခိုင္​းတာ ဒီကိစၥ​ေျပာဖို႔လား..."
"ဟုတ္​​ေတာ့ဟုတ္​​ေပမဲ့..​ေမးစရာလည္​း ႐ွိလို္​.."
"ဘာမ်ားလဲ.."
Yubin သူမထံဖုန္​းဆက္​ႁပီး ဖုန္​းထဲ၌ ​ေျပာခဲ့သည္​့အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ားကို အားလံုး​ေျပာျပၿပီး​ေနာက္​ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္​ လက္​ဖက္​​ေရ​ေသာက္​​ေနရင္​း သီးသြား​ေလသည္​။
"​ဗ်ာ...အလုပ္​နားမယ္​...တစ္​ပတ္​ဆိုလား..တစ္လဆိုလားဘဲ..."
"အိုးခိုင္​​ေမာ့...အလုပ္​သရဲ..​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ ကြၽတ္​ၿပီး​ေပါ့
...မယံုႏိုင္​စရာ.."
"ဘာ..အလုပ္​သရဲ?.."
Yubinရဲ႕ အ​ေမ၏ ​ေၾကာက္​စရာမ်က္​လံုးကို ျမင္ၿပီး​ေနာက္​ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္ စကားလမ္းေၾကာင္းလြႊဲကာ
"သူ​ေနတဲ့​ေနရာကို ​ေျပာျပလား.."
"မ​ေျပာဘူး..သူ႔ၾကည္​့ရတာ​ေတာ့ တဂယ္​​ေပ်ာ္​​ေနတဲ့ပံုနဲ႔..​ေ႐ွာင္​ရင္​း..Yubinကို​ေခၚသြားတဲ့ သူက မိန္​းက​ေလးလား....​ေယာက္​်ား​ေလးလား.."
"​ေယာက္​်ား​ေလး.."
"ဘာ...Yubinက ​ေယာက္​်ား​ေလးစိတ္​ဝင္​စားတယ္​လား..
​ေ႐ွာင္​ရင္​း..အဲ့​ေကာင္​​ေလးအ​ေၾကာင္​းစံုစမ္​းလိုက္​.."
"ဟုတ္​ကဲ့..."
​ေ႐ွာင္​ရင္​း လက္​ဖက္​ရည္​တစ္​ခြက္​ကို ကုန္​​ေအာင္​​ေသာက္​ၿပီး​ေနာက္​ fanxingအ​ေၾကာင္​းစံုစမ္​းရန္​ ထြက္​သြား​ေတာ့၏။ တစ္​ဖက္​တြင္​ ​ေက်ာင္​း၌ စာသင္​​ေန​ေသာ fanxingသည္​ ႐ုတ္​တရက္​ စာသင္​ရင္​း
"ငါ့​ေနာက္​​ေက်ာ ခ်မ္​းစိမ္​့​ေနသလိုဘဲ...​ေဆာင္​းတြင္​း​ေရာက္​​ေနၿပီးလား..."
စိတ္​ထဲ၌ ​ေရရြတ္​​ေနရင္​းက သူ႔ထံမတ္​​ေဆ့ခ်္​တစ္​​ေစာင္​​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။ ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ နာမည္​မ ေပၚတဲ့ နံပါတ္​...စာကိုဖတ္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
           "​ဗိုက္​ဆာတယ္​..ျမန္​ျမန္​ျပန္​လာခဲ့😣😣"
Fanxingသည္​ ၿငိမ္​သြားၿပီး စာျပန္​ပို႔​ေလသည္​။
                 "ဘယ္​သူလဲ..."
      "မင္​းမ​ေန႔က ​ေခၚလာတဲ့သူ..."
Fanxingသည္​ စိတ္​ထဲ၌
"မ​ေန႔က ​ေခၚလာတဲ့သူ...ဘယ္​သူပါလိမ္​့.. "
​ေသခ်ာျပန္​စဥ္​းစားရာ Yubinကိုသတိရသြား​ေလသည္​။
"ဘာ..သူမျပန္​​ေသးဘူးလား.."
စိတ္​ထဲ၌ ​ေဒါသပံုထ​ေနခ်ိန္​ messageတစ္​​ေစာင္​ထပ္​​ေရာက္​လာျပန္​သည္​။
            "မင္​း..မလာရင္​..မင္​းအိမ္​က ပစၥည္​း​ေတြေရာင္​းစားမွာ​ေနာ္​...ျမန္​ျမန္​လာ..5မိနစ္​ဘဲ..​ေပးမယ္​..."
ခ်က္​ခ်င္​းဘဲ အမိန္​႔​ေပးသည္​့​ေလသံ​ေျပာင္​းသြားရာ fanxingသည္​ သူ၏အရင္​းႏွီးဆံုးသူငယ္​ခ်င္​းအား
"သူငယ္​ခ်င္​း..အတန္​းၿပီးသြားရင္​ အိမ္​စာ​ေတြကို ပို႔​ေပး​ေနာ္​"
"မင္​း.ဘယ္​သြားမို႔္လဲ.  "
"ငါလား..မ​ေန႔က ​ေခြးသား​ေလးတစ္​​ေကာ္​ ​ေကာက္​ရခဲ့ၿပီးဒီမနက္​သူ႔ကို အစာ​ေကြၽးဖို႔​ေမ့​ေနတာ...သူငါ့အိမ္​က ပစၥည္​း ​ေတြ ဖြထားလိ္​မ့္​မယ္​..​ေတာင္​းဆိုတယ္​​ေနာ္​.."
"​ေအး​ေအး..ည​ေနငါမင္​းအိမ္​လာခဲ့မယ္​..."
Fanxingသည္​ စာအုပ္​မ်ားကို အျမန္​သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္​သို႔ ​ေျခက်င္​ ​ေျပး​ေလသည္​။ ​
"သူ​ေရာင္​းလို႔မရဘူး..အဲ့တာ ငါ့ပစၥည္​း​ေတြ မဟုတ္​ဘူး.."
​ေျပးရင္​း တဖြဖြ​ေျပာ​ေန​ေလသည္​။ အိမ္​သို႔​ေရာက္​သည္​အခါ fanxingသည္​ အလြန္​​ေမာပန္​း​ေနသည္​။ မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲမွ ​ေရခြက္​ကိုင္​ကာ ထြက္​လာ​ေသာ Yubinဆီသို႔ ခ်ည္းကပ္​သြားရာ Yubin၏လက္​​ထဲတြင္​က္​ိုင္​ထား​ေသာ ​ေရခြက္​ကို ယူၿပီး အ​ေမာတႀကီး ​ေမာ့​ေသာက္​ခ်လိုက္​​ေလသည္။Yubinက
"ငါ့​ေရခြက္​ ကိုမင္​းကဘာလို႔​ေသာက္​တာလဲ..."
"ခင္​​ဗ်ားႀကီး..ဘာလို႔ခုထိမျပန္​​ေသးတာလဲ..ဟူး..ဟူး.."
Fanxingသည္​ အလြန္​​ေမာပန္​း​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ ပါးစပ္​ႏွင္​့အသက္​ကို လု႐ွဴ​ေနရသည္​။
Unicode
       Yubin၏အ​မေသည်​ရှောင်​ရင်းဆီဖုန်းဆက်​ပြီး"​ရှောင်​ရင်း..အိမ်​ကို လာပါအုံး..မြန်​မြန်​လာခဲ့..​မေးစရာရှိလို့..."
​ရှောင်​ရင်းသည်​အ​ရေးကြီး​နေသည့်​လေသံဖြင့်​ပြော​သော Yubinရဲ့ အ​မေထံ အရှိန်​မြှင့်​ကာ ကားကိုမောင်းသွား​လေသည်​။ အိမ်​ရောက်​သော်​
"အန်​တီ..အန်​တီ..ဘာဖစ်​တာလဲ​ဗျ...."
"Yubin..Yubin..​လေ.."
"Yubin ဘာဖြစ်​လို့လဲ..ရဲစခန်း​ရောက်​သွားလို့လား.."
"မဟုတ်​ဘူး..."
"​ဆေးရုံ​ရောက်​သွားလို့လား.."
"မဟုတ်​ဘူး..Yubin​လေ..သူ​ပျော်​နေတယ်​..."
"​ဗျာ..."
​ရှောင်​ရင်းသည်​အလွန်​အံ့အားသင့်​ပြီး​ကြောင်သွားလေရာ
"အန်​တီ..ကျွန်​တော့ကိုမြန်​မြန်​လာခိုင်းတာ ဒီကိစ္စ​ပြောဖို့လား..."
"ဟုတ်​တော့ဟုတ်​ပေမဲ့..​မေးစရာလည်း ရှိလို​.."
"ဘာများလဲ.."
Yubin သူမထံဖုန်းဆက်​ပြီး ဖုန်းထဲ၌​ပြောခဲ့သည့်​အ​ကြောင်းအရာများကို အားလုံး​ပြောပြပြီး​နောက်​ရှောင်​ရင်းသည်​လက်​ဖက်​ရေ​သောက်​နေရင်း သီးသွား​လေသည်​။
"​ဗျာ...အလုပ်​နားမယ်​...တစ်​ပတ်​ဆိုလား..တစ်လဆိုလားဘဲ..."
"အိုးခိုင်​မော့...အလုပ်​သရဲ..​နောက်​ဆုံး​တော့ ကျွတ်​ပြီး​ပေါ့
...မယုံနိုင်​စရာ.."
"ဘာ..အလုပ်​သရဲ?.."
Yubinရဲ့ အ​မေ၏​ကြောက်​စရာမျက်​လုံးကို မြင်ပြီး​နောက်​ရှောင်​ရင်းသည် စကားလမ်းကြောင်းလွှဲကာ
"သူ​နေတဲ့​နေရာကို​ပြောပြလား.."
"မ​ပြောဘူး..သူ့ကြည့်​ရတာ​တော့ တဂယ်​ပျော်​နေတဲ့ပုံနဲ့..​ရှောင်​ရင်း..Yubinကို​ခေါ်သွားတဲ့ သူက မိန်းက​လေးလား....​ယောက်ျား​လေးလား.."
"​ယောက်ျား​လေး.."
"ဘာ...Yubinက​ယောက်ျား​လေးစိတ်​ဝင်​စားတယ်​လား..
​ရှောင်​ရင်း..အဲ့​ကောင်​လေးအ​ကြောင်းစုံစမ်းလိုက်​.."
"ဟုတ်​ကဲ့..."
​ရှောင်​ရင်း လက်​ဖက်​ရည်​တစ်​ခွက်​ကို ကုန်​အောင်​သောက်​ပြီး​နောက်​fanxingအ​ကြောင်းစုံစမ်းရန်​ထွက်​သွား​တော့၏။ တစ်​ဖက်​တွင်​ကျောင်း၌ စာသင်​နေ​သော fanxingသည်​ရုတ်​တရက်​စာသင်​ရင်း
"ငါ့​နောက်​ကျော ချမ်းစိမ့်​နေသလိုဘဲ...​ဆောင်းတွင်း​ရောက်​နေပြီးလား..."
စိတ်​ထဲ၌​ရေရွတ်​နေရင်းက သူ့ထံမတ်​ဆေ့ခ်ျ​တစ်​စောင်​ရောက်​လာ​လေသည်​။ ကြည့်​လိုက်​တော့ နာမည်​မ ပေါ်တဲ့ နံပါတ်​...စာကိုဖတ်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။
           "​ဗိုက်​ဆာတယ်​..မြန်​မြန်​ပြန်​လာခဲ့😣😣"
Fanxingသည်​ငြိမ်​သွားပြီး စာပြန်​ပို့​လေသည်​။
                 "ဘယ်​သူလဲ..."
      "မင်းမ​နေ့က​ခေါ်လာတဲ့သူ..."
Fanxingသည်​စိတ်​ထဲ၌
"မ​နေ့က​ခေါ်လာတဲ့သူ...ဘယ်​သူပါလိမ့်​.. "
​သေချာပြန်​စဉ်းစားရာ Yubinကိုသတိရသွား​လေသည်​။
"ဘာ..သူမပြန်​သေးဘူးလား.."
စိတ်​ထဲ၌​ဒေါသပုံထ​နေချိန်​messageတစ်​စောင်​ထပ်​ရောက်​လာပြန်​သည်​။
            "မင်း..မလာရင်​..မင်းအိမ်​က ပစ္စည်း​တွေရောင်းစားမှာ​နော်​...မြန်​မြန်​လာ..5မိနစ်​ဘဲ..​ပေးမယ်​..."
ချက်​ချင်းဘဲ အမိန့်​ပေးသည့်​လေသံ​ပြောင်းသွားရာ fanxingသည်​သူ၏အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်​ချင်းအား
"သူငယ်​ချင်း..အတန်းပြီးသွားရင်​အိမ်​စာ​တွေကို ပို့​ပေး​နော်​"
"မင်း.ဘယ်​သွားမို့်လဲ.  "
"ငါလား..မ​နေ့က​ခွေးသား​လေးတစ်​ကော်​ကောက်​ရခဲ့ပြီးဒီမနက်​သူ့ကို အစာ​ကျွေးဖို့​မေ့​နေတာ...သူငါ့အိမ်​က ပစ္စည်း​တွေ ဖွထားလိ်​မ့်​မယ်​..​တောင်းဆိုတယ်​နော်​.."
"​အေး​အေး..ည​နေငါမင်းအိမ်​လာခဲ့မယ်​..."
Fanxingသည်​စာအုပ်​များကို အမြန်​သိမ်းဆည်းပြီး အိမ်​သို့​ခြေကျင်​ပြေး​လေသည်​။​
"သူ​ရောင်းလို့မရဘူး..အဲ့တာ ငါ့ပစ္စည်း​တွေ မဟုတ်​ဘူး.."
​ပြေးရင်း တဖွဖွ​ပြော​နေ​လေသည်​။ အိမ်​သို့​ရောက်​သည်​အခါ fanxingသည်​အလွန်​မောပန်း​နေသည်​။ မီးဖို​ချောင်​ထဲမှ​ရေခွက်​ကိုင်​ကာ ထွက်​လာ​သော Yubinဆီသို့ ချည်းကပ်​သွားရာ Yubin၏လက်​ထဲတွင်​က်ိုင်​ထား​သော​ရေခွက်​ကို ယူပြီး အ​မောတကြီး​မော့​သောက်​ချလိုက်​လေသည်။Yubinက
"ငါ့​ရေခွက်​ကိုမင်းကဘာလို့​သောက်​တာလဲ..."
"ခင်​ဗျားကြီး..ဘာလို့ခုထိမပြန်​သေးတာလဲ..ဟူး..ဟူး.."
Fanxingသည်​အလွန်​မောပန်း​နေ​သော​ကြောင့်​ပါးစပ်​နှင့်​အသက်​ကို လုရှူ​နေရသည်​။
kyelsinthawdar