အေျပာႏွင့္တိုက္ခိုက္ၿပီးအၾကည့္ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေနၾကေသာ Yubinနဲ႔ Fanxingတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၿငိမ္သက္ေနေသာJellyသည္ တိတ္တိတ္ေလးအျပင္သို႔ထြက္ကာ
"ေၾကာက္စရာပါလား..ျမန္ျမန္ျပန္မွ..."သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားၿပီးေနာက္ fanxinfသည္ င႐ုတ္သီးဘူး
ကိုကိုင္ကာ ထပ္ထည့္ေလသည္။ fanxingက
"ဦး..ဒီအစပ္ကိုကုန္ေအာင္စားႏိုင္ရင္ ဦးလိုခ်င္ေပးမယ္"
"မင္းစိန္ေခၚတာလား..."
"ေသခ်ာတာေပါ့...."
Yubinသည္ အၾကည့္ခ်င္းတိုက္ခိုက္ေနသည္ကို
ရပ္ၿပီး အစပ္ပိုထည့္ထားေသာ hotpotကို စားေလသည္။ Yubinလည္းကုန္ေအာင္စားၿပီးေနာက္
"ကဲ..ကုန္သြားၿပီး...အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီးလား..."
"ဘာကို အဆင္သင့္ျပင္ရမွာလဲ..."
"မင္းငယ္ခ်င္းေျပာတဲ့ ေခြးေပါက္ေလးက ငါ့ကိုရည္ၫႊန္းၿပီးေျပာတာမဟုတ္လား..."
"ေသခ်ာတာေပါ့.."
"ဘာ..."
"စကားကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါအံုး.. အဲ့တုန္းက ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္မသိေသးဘူးေလ..နာမည္လည္းမသိဘူး...တစ္စိမ္းအိမ္မွာမူးၿပီးလာအိပ္ေနတဲ့သူကို တစ္ျခား
သူဆို ရဲစခန္း ပို႔လိုက္ၿပီး..ကြၽန္ေတာ့မို႔လို႔ မပို႔တာ...ေျဖ
႐ွင္းခ်က္ရၿပီးေနာ္..."
Fanxingက ေျပာၿပီး စားထားၿပီးေသာ ပန္ကန္မ်ားကိုေဆးရန္ ေဘစင္သို႔ သြားေလသည္။ အေနာက္မွၾကည့္ေန
ေသာ Yubinသည္ လက္ေလးေထာင့္ကာ
"ဟင္း..ဒီေကာင္ေလးက ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ဘူး..ေတာ္ေတာ္ေလးစြာခ်က္.."
Fanxingသည္ သူ႔အားစိုက္ၾကည့္ေနေသာ Yubinအားေနာက္ျပန္လွည့္ကာ အဝတ္တစ္ခုေပးလိုက္သည္။ Yubinက
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ.. .."
"စားပြဲမွာေပေနတာေတြသူတ္ဖို႔...."
Yubinသည္ လုပ္ခ်င္မလုပ္ခ်င္ႏွင့္ သုတ္ေနခ်ိန္မွာဘဲ..fanxingသည္ ေဆးလို႔ၿပီးသည္ႏွင့္ လက္သုတ္ကာအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့၏။ Yubinသည္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ အဝတ္ေလးတစ္ခုကိုင္ကာ က်န္ခဲ့သည္။ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ fanxingသည္ မနက္ေစာႀကီးထကာ
Yubinအတြက္မနက္စာလုပ္ေပး.ေန႔လည္စာလုပ္ေပးသည္ႏွင့္ အိမ္မွ အေစာႀကီးထြက္သြားခဲ့သည္။ Yubinသည္ အခန္းထဲ၌ အိပ္ေမာက်ေနရင္း
"Fanxing...တစ္ေန႔မင္းငါ့ကို လက္ခံလာေစရမယ္..."
ေယာင္ေနစဥ္သူ႔ထံဖုန္းဝင္လာသည္။
"ဘာလဲ..."
"သူေဌး..ေစာင့္ေ႐ွာက္ခိုင္းထားတဲ့ေကာင္ေလး...မနက္အေစာႀကီး အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ေနပါတယ္..."
"ဟမ္...အခ်ိန္ပိုင္း?...အင္းသိျပ္ီး..."
Yubinသည္ မ်က္လံုးကိုပြတ္သပ္ရင္း ထထိုင္လိုက္ၿပီး
"ဒီေကာင္ေလး...အလုပ္ဘယ္ႏွခုေတာင္ လုပ္ေနတာလဲ..အေႂကြးမ်ား႐ွိလို႔လား...ဟာ...ငါ့ကို
တစ္ေယာက္ထဲထားသြားျပန္ျပ္ီး..."
Yubinသည္ သန္းေနရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔
ဝင္သြားၿပီး ဆပ္ျပာႏွင့္ ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္ကို အနံ႔ခံၾကည့္လိုက္သည္။
"ေမႊးေနတာဘဲ..သူ႔အနံ႔အတိုင္းဘဲ..ငါလည္း သတင္းၾကည့္ရမယ္..."
Yubinသည္ အရင္က သူ႔သံုးသည့္ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာကို သံုးေပမဲ့လည္း fanxingရဲ႕အနံ႔ကိုရေနရတာက္ုိ သူပိုႀကိဳက္
သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ fanxingဆီကရတဲ့ရနံ႔သည္ညသူ႔ကိုေအးခ်မ္းေစၿပီး သူပါသံုးလ္ိုက္ရင္ fanxingက သူ႔အနားတြင္႐ွိေနသလိုခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
Yubinသည္ ထိုဆပ္ျပာတို႔ကို သံုးၿပီးရံုးသြား႐ာ သူ႔အနားမွ.ျဖတ္သြားတဲ့သူတိုင္းက
"အိုင္ယား...ေမႊးလိုက္တာ...ဒါ သူေဌးဆီက ရေနၾကအနံ႔မဟုတ္ဘူး..."
"ဟုတ္တယ္..ဒီအနံ႔က ပိုႁပီးေမႊးတယ္..ဒါဆိုေသခ်ာေနၿပီးငါတို႔သူေဌးရည္းစားရေနၿပီး...."
"ဘာ......"
ဒီလိုနဲ႔Yubin ရည္းစားရေနတဲ့အေၾကာင္း ကုမၸဏီ ၌ သတင္းပ်ံ့သြားခဲ့သည္။.ထိုသတင္းသည္ ေ႐ွာင္ရင္းရဲ႕နားဆီသို႔ေရာက္သြားရာ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ Yubinဆီသို႔ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာၿပီးစားပြဲေပၚ လက္႐ိုက္ခ်ကာ
"ေဟ့..မင္းရည္းစားရေနျပ္ီးဆို..."
".............."
"ေဟ့..ငါေမးတာေျဖအံုး..."
"ဘာေတြလာေရာင္းေနတာလဲ..ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာမျမင္ဘူးလား..."
"မင္းသိလား..အခုမင္းရည္းစားရေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းခ်က္ခ်င္းဘဲ ျပန္႔သြားၿပီး.."
"အဲ့ေတာ့..."
"အဲ့ေတာ့တဲ့လား...မင္းရည္းစားတကယ္သာ ရေနတယ္ဆိုရင္ မင္းအဖိုးကဘအေႏွးနဲ႔အျမန္သိသြားလိ္မ့္မယ္.."
"ငါရည္းစားရေနတာမွ မဟုတ္တာ..."
"ဒါမဲ့အဲ့ေကာင္ေလးကို မင္းသေဘာက်ေနတာဘဲမဟုတ္
လား..."
"..........."
"မင္းအဖိုးက မရမကလိုက္စံုစမ္းလိမ့္မယ္...ေျပာေတာ့မွဘဲ..အခုမင္းတို႔ေနတဲ့အိမ္နားမွာ မင္းတို႔ကို.ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႐ွိေနတယ္..."
"ဘာေျပာတယ္...ဘာလို႔အေစာႀကီးကတည္းက မေျပာတာလဲ..."
"ဒီမနက္မွ သိရတာ...ၾကည့္ရတာအဲ့လူက ေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းက်င္ပံုရတယ္...ငါတို႔လူေတြေစာင့္ၾကည့္ေနတာေတာင္
လံုးဝအရိပ္မျပဘူး...ငါတို႔လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုကားမွန္ထဲက ျမင္လိုက္လို႔ိသိတာ...
သူ႔လက္ထဲမွာ ကင္မရာပါတယ္တဲ့..."
"ဘာ..သူရဲ႕ပစ္မွတ္ကဘယ္သူလဲ..ငါလား..ကေလးလား"
မသ္ိေသးဘူး..ဒီညမင္းတို႔ကပြဲသြားတဲ့ခ်ိန္ဝင္ဖမ္းၾကမွာ"
"အင္း..ဖမ္းမိတာနဲ႔ ငါ့ကိုအေၾကာင္းၾကားပါ.."
"အင္း..."
Yubinသည္ ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတာကို သိၿပီးေနာက္မွာ စိတ္ထဲမသက္မသာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္ စာလုပ္ေနေသာ fanxingသည္ တစ္ခ်ိန္ကုန္သက္ပ်င္းခ်ေနရာ သူငယ္ခ်င္းက
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္သက္ျပင္းခ်ေနရတာလဲ..ေျမႀကီးလည္းကြဲသြားပါအံုးမယ္..."
"JELLY...မင္းကိုငါေမးမယ္...မင္းကို
လူတစ္ေယာက္က လိမ္ထားတာကို သိရင္ဘာလုပ္မွာလဲ..."
"အင္း...သူလိမ္ရတာကလည္းအေၾကာင္းျပခ်က္႐ွိမွာေပါ့....ဘယ္လိုေျပာရမလဲ..သူ႔အေၾကာင္းသိသြားရင္ သူ႔ကိုခြဲျခားဆက္ခံမွာမ်ိဳး..သူ႔အေၾကာင္းသိသြားရင္ အနၱရာယ္ျဖစ္မွာမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔အေနမ်ားလို႔ေပ်ာ္ၿပီး သူတို႔အေၾကာင္းေတာင္ေမ့သြားတာလည္း ႐ွိတယ္..ငါသာဆိုရင္ေတာ့ သူ႐ွင္းျပတာကို ေစာင့္ေနမွာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ..
မင္းကို ဘယ္သူလိ္မ္လို႔လဲ..."
"မဟုတ္ပါဘူး..ေမးၾကည့္တာ...ဒီေန႔ငါစာလုပ္ခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူး...ငါအရင္သြားႏွင့္ေတာ့မယ္..."
Fanxingသည္ စာလုပ္ခ်င္စိတ္မ႐ွိေသာေၾကာင့္ ထြက္
လာၿပီး
"ငါဘယ္ကိုသြားရင္ေကာင္းမလဲ...ဦးတို႔အလုပ္ကိုသြား
ရင္ေကာင္းမယ္...ဟိုေရာက္လို႔သူ႔ကိုေတြ႔ရင္ သူဘယ္လို
ျပာယာခက္မလဲသိခ်င္လိုက္တာ.."
Yubinတို႔ကုမၸဏီသို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ Yubinကေတာ့
"ငါေတာ့မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္.."
"ဘာလို႔လဲ.."
"ငါ့ေက်ာေတြေအးစိမ့္ေနတာဘဲ..."
ရံုးခန္းထဲတြင္ ေ႐ွာင္ရင္းနဲ႔အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေနတုန္း
သူ႔ဆီ messageတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္။
ကေလး "ဦးဆီကြၽန္ေတာ္လာမယ္ေနာ္.. "
Yubinသည္ လန္႔သြားကာ
"ဘာ...Fanxing.လာမယ္တဲ့..ေသၿပီး..
လက္ေထာက္လီအထဲကို ဝင္လာခဲ့.."လက္ေထာက္ကို အျမန္ဆံုးေခၚၿပီး
"ငါတို႔ေနရာခဏေတာ့လဲရမယ္.. "
"ဗ်ာ...."
လက္ေထာက္လည္း Yubinကိုၾကည့္ၿပီးလန္႔ျဖန္႔ေနေလသည္။ ေ႐ွာင္ရင္းက ဆိုဖာအေနာက္ကိုမွီၿပီး
"ျပပြဲေတာ့ ၾကည့္ရေတာ့မွာေပါ့....ဟဟ"
ေက်နပ္ေနေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ ႀကိတ္ရယ္ေနေလသည္။
.............
ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ဘဲဆိုရင္ ေက်နပ္ၾကမ်ာလားဟင္..😁
Unicode
အေျပာႏွင့္တိုက္ခိုက္ၿပီးအၾကည့္ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေနၾကေသာ Yubinနဲ႔ Fanxingတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၿငိမ္သက္ေနေသာJellyသည္ တိတ္တိတ္ေလးအျပင္သို႔ထြက္ကာ
"ေၾကာက္စရာပါလား..ျမန္ျမန္ျပန္မွ..."သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားၿပီးေနာက္ fanxinfသည္ င႐ုတ္သီးဘူး
ကိုကိုင္ကာ ထပ္ထည့္ေလသည္။ fanxingက
"ဦး..ဒီအစပ္ကိုကုန္ေအာင္စားႏိုင္ရင္ ဦးလိုခ်င္ေပးမယ္"
"မင္းစိန္ေခၚတာလား..."
"ေသခ်ာတာေပါ့...."
Yubinသည္ အၾကည့္ခ်င္းတိုက္ခိုက္ေနသည္ကို
ရပ္ၿပီး အစပ္ပိုထည့္ထားေသာ hotpotကို စားေလသည္။ Yubinလည္းကုန္ေအာင္စားၿပီးေနာက္
"ကဲ..ကုန္သြားၿပီး...အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီးလား..."
"ဘာကို အဆင္သင့္ျပင္ရမွာလဲ..."
"မင္းငယ္ခ်င္းေျပာတဲ့ ေခြးေပါက္ေလးက ငါ့ကိုရည္ၫႊန္းၿပီးေျပာတာမဟုတ္လား..."
"ေသခ်ာတာေပါ့.."
"ဘာ..."
"စကားကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါအံုး.. အဲ့တုန္းက ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္မသိေသးဘူးေလ..နာမည္လည္းမသိဘူး...တစ္စိမ္းအိမ္မွာမူးၿပီးလာအိပ္ေနတဲ့သူကို တစ္ျခား
သူဆို ရဲစခန္း ပို႔လိုက္ၿပီး..ကြၽန္ေတာ့မို႔လို႔ မပို႔တာ...ေျဖ
႐ွင္းခ်က္ရၿပီးေနာ္..."
Fanxingက ေျပာၿပီး စားထားၿပီးေသာ ပန္ကန္မ်ားကိုေဆးရန္ ေဘစင္သို႔ သြားေလသည္။ အေနာက္မွၾကည့္ေန
ေသာ Yubinသည္ လက္ေလးေထာင့္ကာ
"ဟင္း..ဒီေကာင္ေလးက ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ဘူး..ေတာ္ေတာ္ေလးစြာခ်က္.."
Fanxingသည္ သူ႔အားစိုက္ၾကည့္ေနေသာ Yubinအားေနာက္ျပန္လွည့္ကာ အဝတ္တစ္ခုေပးလိုက္သည္။ Yubinက
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ.. .."
"စားပြဲမွာေပေနတာေတြသူတ္ဖို႔...."
Yubinသည္ လုပ္ခ်င္မလုပ္ခ်င္ႏွင့္ သုတ္ေနခ်ိန္မွာဘဲ..fanxingသည္ ေဆးလို႔ၿပီးသည္ႏွင့္ လက္သုတ္ကာအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့၏။ Yubinသည္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ အဝတ္ေလးတစ္ခုကိုင္ကာ က်န္ခဲ့သည္။ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ fanxingသည္ မနက္ေစာႀကီးထကာ
Yubinအတြက္မနက္စာလုပ္ေပး.ေန႔လည္စာလုပ္ေပးသည္ႏွင့္ အိမ္မွ အေစာႀကီးထြက္သြားခဲ့သည္။ Yubinသည္ အခန္းထဲ၌ အိပ္ေမာက်ေနရင္း
"Fanxing...တစ္ေန႔မင္းငါ့ကို လက္ခံလာေစရမယ္..."
ေယာင္ေနစဥ္သူ႔ထံဖုန္းဝင္လာသည္။
"ဘာလဲ..."
"သူေဌး..ေစာင့္ေ႐ွာက္ခိုင္းထားတဲ့ေကာင္ေလး...မနက္အေစာႀကီး အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ေနပါတယ္..."
"ဟမ္...အခ်ိန္ပိုင္း?...အင္းသိျပ္ီး..."
Yubinသည္ မ်က္လံုးကိုပြတ္သပ္ရင္း ထထိုင္လိုက္ၿပီး
"ဒီေကာင္ေလး...အလုပ္ဘယ္ႏွခုေတာင္ လုပ္ေနတာလဲ..အေႂကြးမ်ား႐ွိလို႔လား...ဟာ...ငါ့ကို
တစ္ေယာက္ထဲထားသြားျပန္ျပ္ီး..."
Yubinသည္ သန္းေနရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔
ဝင္သြားၿပီး ဆပ္ျပာႏွင့္ ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္ကို အနံ႔ခံၾကည့္လိုက္သည္။
"ေမႊးေနတာဘဲ..သူ႔အနံ႔အတိုင္းဘဲ..ငါလည္း သတင္းၾကည့္ရမယ္..."
Yubinသည္ အရင္က သူ႔သံုးသည့္ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာကို သံုးေပမဲ့လည္း fanxingရဲ႕အနံ႔ကိုရေနရတာက္ုိ သူပိုႀကိဳက္
သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ fanxingဆီကရတဲ့ရနံ႔သည္ညသူ႔ကိုေအးခ်မ္းေစၿပီး သူပါသံုးလ္ိုက္ရင္ fanxingက သူ႔အနားတြင္႐ွိေနသလိုခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
Yubinသည္ ထိုဆပ္ျပာတို႔ကို သံုးၿပီးရံုးသြား႐ာ သူ႔အနားမွ.ျဖတ္သြားတဲ့သူတိုင္းက
"အိုင္ယား...ေမႊးလိုက္တာ...ဒါ သူေဌးဆီက ရေနၾကအနံ႔မဟုတ္ဘူး..."
"ဟုတ္တယ္..ဒီအနံ႔က ပိုႁပီးေမႊးတယ္..ဒါဆိုေသခ်ာေနၿပီးငါတို႔သူေဌးရည္းစားရေနၿပီး...."
"ဘာ......"
ဒီလိုနဲ႔Yubin ရည္းစားရေနတဲ့အေၾကာင္း ကုမၸဏီ ၌ သတင္းပ်ံ့သြားခဲ့သည္။.ထိုသတင္းသည္ ေ႐ွာင္ရင္းရဲ႕နားဆီသို႔ေရာက္သြားရာ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ Yubinဆီသို႔ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာၿပီးစားပြဲေပၚ လက္႐ိုက္ခ်ကာ
"ေဟ့..မင္းရည္းစားရေနျပ္ီးဆို..."
".............."
"ေဟ့..ငါေမးတာေျဖအံုး..."
"ဘာေတြလာေရာင္းေနတာလဲ..ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာမျမင္ဘူးလား..."
"မင္းသိလား..အခုမင္းရည္းစားရေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းခ်က္ခ်င္းဘဲ ျပန္႔သြားၿပီး.."
"အဲ့ေတာ့..."
"အဲ့ေတာ့တဲ့လား...မင္းရည္းစားတကယ္သာ ရေနတယ္ဆိုရင္ မင္းအဖိုးကဘအေႏွးနဲ႔အျမန္သိသြားလိ္မ့္မယ္.."
"ငါရည္းစားရေနတာမွ မဟုတ္တာ..."
"ဒါမဲ့အဲ့ေကာင္ေလးကို မင္းသေဘာက်ေနတာဘဲမဟုတ္
လား..."
"..........."
"မင္းအဖိုးက မရမကလိုက္စံုစမ္းလိမ့္မယ္...ေျပာေတာ့မွဘဲ..အခုမင္းတို႔ေနတဲ့အိမ္နားမွာ မင္းတို႔ကို.ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႐ွိေနတယ္..."
"ဘာေျပာတယ္...ဘာလို႔အေစာႀကီးကတည္းက မေျပာတာလဲ..."
"ဒီမနက္မွ သိရတာ...ၾကည့္ရတာအဲ့လူက ေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းက်င္ပံုရတယ္...ငါတို႔လူေတြေစာင့္ၾကည့္ေနတာေတာင္
လံုးဝအရိပ္မျပဘူး...ငါတို႔လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုကားမွန္ထဲက ျမင္လိုက္လို႔ိသိတာ...
သူ႔လက္ထဲမွာ ကင္မရာပါတယ္တဲ့..."
"ဘာ..သူရဲ႕ပစ္မွတ္ကဘယ္သူလဲ..ငါလား..ကေလးလား"
မသ္ိေသးဘူး..ဒီညမင္းတို႔ကပြဲသြားတဲ့ခ်ိန္ဝင္ဖမ္းၾကမွာ"
"အင္း..ဖမ္းမိတာနဲ႔ ငါ့ကိုအေၾကာင္းၾကားပါ.."
"အင္း..."
Yubinသည္ ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတာကို သိၿပီးေနာက္မွာ စိတ္ထဲမသက္မသာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္ စာလုပ္ေနေသာ fanxingသည္ တစ္ခ်ိန္ကုန္သက္ပ်င္းခ်ေနရာ သူငယ္ခ်င္းက
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္သက္ျပင္းခ်ေနရတာလဲ..ေျမႀကီးလည္းကြဲသြားပါအံုးမယ္..."
"JELLY...မင္းကိုငါေမးမယ္...မင္းကို
လူတစ္ေယာက္က လိမ္ထားတာကို သိရင္ဘာလုပ္မွာလဲ..."
"အင္း...သူလိမ္ရတာကလည္းအေၾကာင္းျပခ်က္႐ွိမွာေပါ့....ဘယ္လိုေျပာရမလဲ..သူ႔အေၾကာင္းသိသြားရင္ သူ႔ကိုခြဲျခားဆက္ခံမွာမ်ိဳး..သူ႔အေၾကာင္းသိသြားရင္ အနၱရာယ္ျဖစ္မွာမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔အေနမ်ားလို႔ေပ်ာ္ၿပီး သူတို႔အေၾကာင္းေတာင္ေမ့သြားတာလည္း ႐ွိတယ္..ငါသာဆိုရင္ေတာ့ သူ႐ွင္းျပတာကို ေစာင့္ေနမွာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ..
မင္းကို ဘယ္သူလိ္မ္လို႔လဲ..."
"မဟုတ္ပါဘူး..ေမးၾကည့္တာ...ဒီေန႔ငါစာလုပ္ခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူး...ငါအရင္သြားႏွင့္ေတာ့မယ္..."
Fanxingသည္ စာလုပ္ခ်င္စိတ္မ႐ွိေသာေၾကာင့္ ထြက္
လာၿပီး
"ငါဘယ္ကိုသြားရင္ေကာင္းမလဲ...ဦးတို႔အလုပ္ကိုသြား
ရင္ေကာင္းမယ္...ဟိုေရာက္လို႔သူ႔ကိုေတြ႔ရင္ သူဘယ္လို
ျပာယာခက္မလဲသိခ်င္လိုက္တာ.."
Yubinတို႔ကုမၸဏီသို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ Yubinကေတာ့
"ငါေတာ့မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္.."
"ဘာလို႔လဲ.."
"ငါ့ေက်ာေတြေအးစိမ့္ေနတာဘဲ..."
ရံုးခန္းထဲတြင္ ေ႐ွာင္ရင္းနဲ႔အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေနတုန္း
သူ႔ဆီ messageတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္။
ကေလး "ဦးဆီကြၽန္ေတာ္လာမယ္ေနာ္.. "
Yubinသည္ လန္႔သြားကာ
"ဘာ...Fanxing.လာမယ္တဲ့..ေသၿပီး..
လက္ေထာက္လီအထဲကို ဝင္လာခဲ့.."လက္ေထာက္ကို အျမန္ဆံုးေခၚၿပီး
"ငါတို႔ေနရာခဏေတာ့လဲရမယ္.. "
"ဗ်ာ...."
လက္ေထာက္လည္း Yubinကိုၾကည့္ၿပီးလန္႔ျဖန္႔ေနေလသည္။ ေ႐ွာင္ရင္းက ဆိုဖာအေနာက္ကိုမွီၿပီး
"ျပပြဲေတာ့ ၾကည့္ရေတာ့မွာေပါ့....ဟဟ"
ေက်နပ္ေနေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ ႀကိတ္ရယ္ေနေလသည္။
.............
ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ဘဲဆိုရင္ ေက်နပ္ၾကမ်ာလားဟင္..😁
Unicode
အပြောနှင့်တိုက်ခိုက်ပြီးအကြည့်ဖြင့်တိုက်ခိုက်နေကြသော Yubinနဲ့ Fanxingတို့နှစ်ယောက်ကြား ငြိမ်သက်နေသောJellyသည်တိတ်တိတ်လေးအပြင်သို့ထွက်ကာ
"ကြောက်စရာပါလား..မြန်မြန်ပြန်မှ..."သူငယ်ချင်းပြန်သွားပြီးနောက်fanxinfသည်ငရုတ်သီးဘူး
ကိုကိုင်ကာ ထပ်ထည့်လေသည်။ fanxingက
"ဦး..ဒီအစပ်ကိုကုန်အောင်စားနိုင်ရင်ဦးလိုချင်ပေးမယ်"
"မင်းစိန်ခေါ်တာလား..."
"သေချာတာပေါ့...."
Yubinသည်အကြည့်ချင်းတိုက်ခိုက်နေသည်ကို
ရပ်ပြီး အစပ်ပိုထည့်ထားသော hotpotကို စားလေသည်။ Yubinလည်းကုန်အောင်စားပြီးနောက်
"ကဲ..ကုန်သွားပြီး...အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီးလား..."
"ဘာကို အဆင်သင့်ပြင်ရမှာလဲ..."
"မင်းငယ်ချင်းပြောတဲ့ခွေးပေါက်လေးက ငါ့ကိုရည်ညွှန်းပြီးပြောတာမဟုတ်လား..."
"သေချာတာပေါ့.."
"ဘာ..."
"စကားကို ဆုံးအောင်နားထောင်ပါအုံး.. အဲ့တုန်းက ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်မသိသေးဘူးလေ..နာမည်လည်းမသိဘူး...တစ်စိမ်းအိမ်မှာမူးပြီးလာအိပ်နေတဲ့သူကို တစ်ခြား
သူဆို ရဲစခန်း ပို့လိုက်ပြီး..ကျွန်တော့မို့လို့ မပို့တာ...ဖြေ
ရှင်းချက်ရပြီးနော်..."
Fanxingကပြောပြီး စားထားပြီးသော ပန်ကန်များကိုဆေးရန်ဘေစင်သို့ သွားလေသည်။အနောက်မှကြည့်နေ
သော Yubinသည်လက်လေးထောင့်ကာ
"ဟင်း..ဒီကောင်လေးကပေါ့သေးသေးတော့မဟုတ်ဘူး..တော်တော်လေးစွာချက်.."
Fanxingသည်သူ့အားစိုက်ကြည့်နေသော Yubinအားနောက်ပြန်လှည့်ကာ အဝတ်တစ်ခုပေးလိုက်သည်။ Yubinက
"ဘာလုပ်မလို့လဲ.. .."
"စားပွဲမှာပေနေတာတွေသူတ်ဖို့...."
Yubinသည်လုပ်ချင်မလုပ်ချင်နှင့်သုတ်နေချိန်မှာဘဲ..fanxingသည်ဆေးလို့ပြီးသည်နှင့်လက်သုတ်ကာအခန်းထဲဝင်သွားတော့၏။ Yubinသည်ကြောင်တောင်တောင်နှင့်အဝတ်လေးတစ်ခုကိုင်ကာ ကျန်ခဲ့သည်။နောက်တစ်နေ့တွင်fanxingသည်မနက်စောကြီးထကာ
Yubinအတွက်မနက်စာလုပ်ပေး.နေ့လည်စာလုပ်ပေးသည်နှင့်အိမ်မှ အစောကြီးထွက်သွားခဲ့သည်။ Yubinသည်အခန်းထဲ၌ အိပ်မောကျနေရင်း
"Fanxing...တစ်နေ့မင်းငါ့ကို လက်ခံလာစေရမယ်..."
ယောင်နေစဉ်သူ့ထံဖုန်းဝင်လာသည်။
"ဘာလဲ..."
"သူဌေး..စောင့်ရှောက်ခိုင်းထားတဲ့ကောင်လေး...မနက်အစောကြီး အချိန်ပိုင်းလုပ်နေပါတယ်..."
"ဟမ်...အချိန်ပိုင်း?...အင်းသိပြ်ီး..."
Yubinသည်မျက်လုံးကိုပွတ်သပ်ရင်း ထထိုင်လိုက်ပြီး
"ဒီကောင်လေး...အလုပ်ဘယ်နှခုတောင်လုပ်နေတာလဲ..အကြွေးများရှိလို့လား...ဟာ...ငါ့ကို
တစ်ယောက်ထဲထားသွားပြန်ပြ်ီး..."
Yubinသည်သန်းနေရင်းရေချိုးခန်းထဲသို့
ဝင်သွားပြီးဆပ်ပြာနှင့်ခေါင်းလျှော်ရည်ကို အနံ့ခံကြည့်လိုက်သည်။
"မွှေးနေတာဘဲ..သူ့အနံ့အတိုင်းဘဲ..ငါလည်း သတင်းကြည့်ရမယ်..."
Yubinသည်အရင်က သူ့သုံးသည့်ရေချိုးဆပ်ပြာကို သုံးပေမဲ့လည်း fanxingရဲ့အနံ့ကိုရနေရတာက်ို သူပိုကြိုက်
သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်fanxingဆီကရတဲ့ရနံ့သည်ညသူ့ကိုအေးချမ်းစေပြီး သူပါသုံးလ်ိုက်ရင်fanxingက သူ့အနားတွင်ရှိနေသလိုခံစားရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
Yubinသည်ထိုဆပ်ပြာတို့ကို သုံးပြီးရုံးသွားရာ သူ့အနားမှ.ဖြတ်သွားတဲ့သူတိုင်းက
"အိုင်ယား...မွှေးလိုက်တာ...ဒါ သူဌေးဆီက ရနေကြအနံ့မဟုတ်ဘူး..."
"ဟုတ်တယ်..ဒီအနံ့က ပိုပြီးမွှေးတယ်..ဒါဆိုသေချာနေပြီးငါတို့သူဌေးရည်းစားရနေပြီး...."
"ဘာ......"
ဒီလိုနဲ့Yubin ရည်းစားရနေတဲ့အကြောင်း ကုမ္ပဏီ ၌သတင်းပျံ့သွားခဲ့သည်။.ထိုသတင်းသည်ရှောင်ရင်းရဲ့နားဆီသို့ရောက်သွားရာ အလုပ်ရှုပ်နေသော Yubinဆီသို့ချက်ချင်းရောက်လာပြီးစားပွဲပေါ် လက်ရိုက်ချကာ
"ဟေ့..မင်းရည်းစားရနေပြ်ီးဆို..."
".............."
"ဟေ့..ငါမေးတာဖြေအုံး..."
"ဘာတွေလာရောင်းနေတာလဲ..ဒီမှာအလုပ်လုပ်နေတာမမြင်ဘူးလား..."
"မင်းသိလား..အခုမင်းရည်းစားရနေတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းချက်ချင်းဘဲ ပြန့်သွားပြီး.."
"အဲ့တော့..."
"အဲ့တော့တဲ့လား...မင်းရည်းစားတကယ်သာ ရနေတယ်ဆိုရင်မင်းအဖိုးကဘအနှေးနဲ့အမြန်သိသွားလိ်မ့်မယ်.."
"ငါရည်းစားရနေတာမှ မဟုတ်တာ..."
"ဒါမဲ့အဲ့ကောင်လေးကို မင်းသဘောကျနေတာဘဲမဟုတ်
လား..."
"..........."
"မင်းအဖိုးက မရမကလိုက်စုံစမ်းလိမ့်မယ်...ပြောတော့မှဘဲ..အခုမင်းတို့နေတဲ့အိမ်နားမှာ မင်းတို့ကို.စောင့်ကြည့်နေတဲ့သူရှိနေတယ်..."
"ဘာပြောတယ်...ဘာလို့အစောကြီးကတည်းက မပြောတာလဲ..."
"ဒီမနက်မှ သိရတာ...ကြည့်ရတာအဲ့လူကတော်တော်ကျွမ်းကျင်ပုံရတယ်...ငါတို့လူတွေစောင့်ကြည့်နေတာတောင်
လုံးဝအရိပ်မပြဘူး...ငါတို့လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုကားမှန်ထဲက မြင်လိုက်လိုိ့သိတာ...
သူ့လက်ထဲမှာ ကင်မရာပါတယ်တဲ့..."
"ဘာ..သူရဲ့ပစ်မှတ်ကဘယ်သူလဲ..ငါလား..ကလေးလား"
မသ်ိသေးဘူး..ဒီညမင်းတို့ကပွဲသွားတဲ့ချိန်ဝင်ဖမ်းကြမှာ"
"အင်း..ဖမ်းမိတာနဲ့ ငါ့ကိုအကြောင်းကြားပါ.."
"အင်း..."
Yubinသည်စောင့်ကြည့်ခံနေရတာကို သိပြီးနောက်မှာ စိတ်ထဲမသက်မသာဖြစ်နေလေတော့သည်။ကျောင်းစာကြည့်တိုက်တွင်စာလုပ်နေသော fanxingသည်တစ်ချိန်ကုန်သက်ပျင်းချနေရာ သူငယ်ချင်းက
"ဘာလို့အဲ့လောက်သက်ပြင်းချနေရတာလဲ..မြေကြီးလည်းကွဲသွားပါအုံးမယ်..."
"JELLY...မင်းကိုငါမေးမယ်...မင်းကို
လူတစ်ယောက်က လိမ်ထားတာကို သိရင်ဘာလုပ်မှာလဲ..."
"အင်း...သူလိမ်ရတာကလည်းအကြောင်းပြချက်ရှိမှာပေါ့....ဘယ်လိုပြောရမလဲ..သူ့အကြောင်းသိသွားရင်သူ့ကိုခွဲခြားဆက်ခံမှာမျိုး..သူ့အကြောင်းသိသွားရင်အန္တရာယ်ဖြစ်မှာမျိုးတချို့ဆိုရင်ကိုယ်နဲ့အနေများလို့ပျော်ပြီး သူတို့အကြောင်းတောင်မေ့သွားတာလည်း ရှိတယ်..ငါသာဆိုရင်တော့ သူရှင်းပြတာကိုစောင့်နေမှာ...ဘာဖြစ်လို့လဲ..
မင်းကို ဘယ်သူလိ်မ်လို့လဲ..."
"မဟုတ်ပါဘူး..မေးကြည့်တာ...ဒီနေ့ငါစာလုပ်ချင်စိတ်မရှိဘူး...ငါအရင်သွားနှင့်တော့မယ်..."
Fanxingသည်စာလုပ်ချင်စိတ်မရှိသောကြောင့်ထွက်
လာပြီး
"ငါဘယ်ကိုသွားရင်ကောင်းမလဲ...ဦးတို့အလုပ်ကိုသွား
ရင်ကောင်းမယ်...ဟိုရောက်လို့သူ့ကိုတွေ့ရင်သူဘယ်လို
ပြာယာခက်မလဲသိချင်လိုက်တာ.."
Yubinတို့ကုမ္ပဏီသို့ ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ Yubinကတော့
"ငါတော့မကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်တော့မယ်ထင်တယ်.."
"ဘာလို့လဲ.."
"ငါ့ကျောတွေအေးစိမ့်နေတာဘဲ..."
ရုံးခန်းထဲတွင်ရှောင်ရင်းနဲ့အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးနေတုန်း
သူ့ဆီ messageတစ်စောင်ရောက်လာသည်။
ကလေး "ဦးဆီကျွန်တော်လာမယ်နော်.. "
Yubinသည်လန့်သွားကာ
"ဘာ...Fanxing.လာမယ်တဲ့..သေပြီး..
လက်ထောက်လီအထဲကို ဝင်လာခဲ့.."လက်ထောက်ကို အမြန်ဆုံးခေါ်ပြီး
"ငါတို့နေရာခဏတော့လဲရမယ်.. "
"ဗျာ...."
လက်ထောက်လည်း Yubinကိုကြည့်ပြီးလန့်ဖြန့်နေလေသည်။ရှောင်ရင်းက ဆိုဖာအနောက်ကိုမှီပြီး
"ပြပွဲတော့ ကြည့်ရတော့မှာပေါ့....ဟဟ"
ကျေနပ်နေသော အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကာ ကြိတ်ရယ်နေလေသည်။
.............
ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ဘဲဆိုရင်ကျေနပ်ကြမျာလားဟင်..😁
Unicode
အပြောနှင့်တိုက်ခိုက်ပြီးအကြည့်ဖြင့်တိုက်ခိုက်နေကြသော Yubinနဲ့ Fanxingတို့နှစ်ယောက်ကြား ငြိမ်သက်နေသောJellyသည်တိတ်တိတ်လေးအပြင်သို့ထွက်ကာ
"ကြောက်စရာပါလား..မြန်မြန်ပြန်မှ..."သူငယ်ချင်းပြန်သွားပြီးနောက်fanxinfသည်ငရုတ်သီးဘူး
ကိုကိုင်ကာ ထပ်ထည့်လေသည်။ fanxingက
"ဦး..ဒီအစပ်ကိုကုန်အောင်စားနိုင်ရင်ဦးလိုချင်ပေးမယ်"
"မင်းစိန်ခေါ်တာလား..."
"သေချာတာပေါ့...."
Yubinသည်အကြည့်ချင်းတိုက်ခိုက်နေသည်ကို
ရပ်ပြီး အစပ်ပိုထည့်ထားသော hotpotကို စားလေသည်။ Yubinလည်းကုန်အောင်စားပြီးနောက်
"ကဲ..ကုန်သွားပြီး...အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီးလား..."
"ဘာကို အဆင်သင့်ပြင်ရမှာလဲ..."
"မင်းငယ်ချင်းပြောတဲ့ခွေးပေါက်လေးက ငါ့ကိုရည်ညွှန်းပြီးပြောတာမဟုတ်လား..."
"သေချာတာပေါ့.."
"ဘာ..."
"စကားကို ဆုံးအောင်နားထောင်ပါအုံး.. အဲ့တုန်းက ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်မသိသေးဘူးလေ..နာမည်လည်းမသိဘူး...တစ်စိမ်းအိမ်မှာမူးပြီးလာအိပ်နေတဲ့သူကို တစ်ခြား
သူဆို ရဲစခန်း ပို့လိုက်ပြီး..ကျွန်တော့မို့လို့ မပို့တာ...ဖြေ
ရှင်းချက်ရပြီးနော်..."
Fanxingကပြောပြီး စားထားပြီးသော ပန်ကန်များကိုဆေးရန်ဘေစင်သို့ သွားလေသည်။အနောက်မှကြည့်နေ
သော Yubinသည်လက်လေးထောင့်ကာ
"ဟင်း..ဒီကောင်လေးကပေါ့သေးသေးတော့မဟုတ်ဘူး..တော်တော်လေးစွာချက်.."
Fanxingသည်သူ့အားစိုက်ကြည့်နေသော Yubinအားနောက်ပြန်လှည့်ကာ အဝတ်တစ်ခုပေးလိုက်သည်။ Yubinက
"ဘာလုပ်မလို့လဲ.. .."
"စားပွဲမှာပေနေတာတွေသူတ်ဖို့...."
Yubinသည်လုပ်ချင်မလုပ်ချင်နှင့်သုတ်နေချိန်မှာဘဲ..fanxingသည်ဆေးလို့ပြီးသည်နှင့်လက်သုတ်ကာအခန်းထဲဝင်သွားတော့၏။ Yubinသည်ကြောင်တောင်တောင်နှင့်အဝတ်လေးတစ်ခုကိုင်ကာ ကျန်ခဲ့သည်။နောက်တစ်နေ့တွင်fanxingသည်မနက်စောကြီးထကာ
Yubinအတွက်မနက်စာလုပ်ပေး.နေ့လည်စာလုပ်ပေးသည်နှင့်အိမ်မှ အစောကြီးထွက်သွားခဲ့သည်။ Yubinသည်အခန်းထဲ၌ အိပ်မောကျနေရင်း
"Fanxing...တစ်နေ့မင်းငါ့ကို လက်ခံလာစေရမယ်..."
ယောင်နေစဉ်သူ့ထံဖုန်းဝင်လာသည်။
"ဘာလဲ..."
"သူဌေး..စောင့်ရှောက်ခိုင်းထားတဲ့ကောင်လေး...မနက်အစောကြီး အချိန်ပိုင်းလုပ်နေပါတယ်..."
"ဟမ်...အချိန်ပိုင်း?...အင်းသိပြ်ီး..."
Yubinသည်မျက်လုံးကိုပွတ်သပ်ရင်း ထထိုင်လိုက်ပြီး
"ဒီကောင်လေး...အလုပ်ဘယ်နှခုတောင်လုပ်နေတာလဲ..အကြွေးများရှိလို့လား...ဟာ...ငါ့ကို
တစ်ယောက်ထဲထားသွားပြန်ပြ်ီး..."
Yubinသည်သန်းနေရင်းရေချိုးခန်းထဲသို့
ဝင်သွားပြီးဆပ်ပြာနှင့်ခေါင်းလျှော်ရည်ကို အနံ့ခံကြည့်လိုက်သည်။
"မွှေးနေတာဘဲ..သူ့အနံ့အတိုင်းဘဲ..ငါလည်း သတင်းကြည့်ရမယ်..."
Yubinသည်အရင်က သူ့သုံးသည့်ရေချိုးဆပ်ပြာကို သုံးပေမဲ့လည်း fanxingရဲ့အနံ့ကိုရနေရတာက်ို သူပိုကြိုက်
သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်fanxingဆီကရတဲ့ရနံ့သည်ညသူ့ကိုအေးချမ်းစေပြီး သူပါသုံးလ်ိုက်ရင်fanxingက သူ့အနားတွင်ရှိနေသလိုခံစားရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
Yubinသည်ထိုဆပ်ပြာတို့ကို သုံးပြီးရုံးသွားရာ သူ့အနားမှ.ဖြတ်သွားတဲ့သူတိုင်းက
"အိုင်ယား...မွှေးလိုက်တာ...ဒါ သူဌေးဆီက ရနေကြအနံ့မဟုတ်ဘူး..."
"ဟုတ်တယ်..ဒီအနံ့က ပိုပြီးမွှေးတယ်..ဒါဆိုသေချာနေပြီးငါတို့သူဌေးရည်းစားရနေပြီး...."
"ဘာ......"
ဒီလိုနဲ့Yubin ရည်းစားရနေတဲ့အကြောင်း ကုမ္ပဏီ ၌သတင်းပျံ့သွားခဲ့သည်။.ထိုသတင်းသည်ရှောင်ရင်းရဲ့နားဆီသို့ရောက်သွားရာ အလုပ်ရှုပ်နေသော Yubinဆီသို့ချက်ချင်းရောက်လာပြီးစားပွဲပေါ် လက်ရိုက်ချကာ
"ဟေ့..မင်းရည်းစားရနေပြ်ီးဆို..."
".............."
"ဟေ့..ငါမေးတာဖြေအုံး..."
"ဘာတွေလာရောင်းနေတာလဲ..ဒီမှာအလုပ်လုပ်နေတာမမြင်ဘူးလား..."
"မင်းသိလား..အခုမင်းရည်းစားရနေတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းချက်ချင်းဘဲ ပြန့်သွားပြီး.."
"အဲ့တော့..."
"အဲ့တော့တဲ့လား...မင်းရည်းစားတကယ်သာ ရနေတယ်ဆိုရင်မင်းအဖိုးကဘအနှေးနဲ့အမြန်သိသွားလိ်မ့်မယ်.."
"ငါရည်းစားရနေတာမှ မဟုတ်တာ..."
"ဒါမဲ့အဲ့ကောင်လေးကို မင်းသဘောကျနေတာဘဲမဟုတ်
လား..."
"..........."
"မင်းအဖိုးက မရမကလိုက်စုံစမ်းလိမ့်မယ်...ပြောတော့မှဘဲ..အခုမင်းတို့နေတဲ့အိမ်နားမှာ မင်းတို့ကို.စောင့်ကြည့်နေတဲ့သူရှိနေတယ်..."
"ဘာပြောတယ်...ဘာလို့အစောကြီးကတည်းက မပြောတာလဲ..."
"ဒီမနက်မှ သိရတာ...ကြည့်ရတာအဲ့လူကတော်တော်ကျွမ်းကျင်ပုံရတယ်...ငါတို့လူတွေစောင့်ကြည့်နေတာတောင်
လုံးဝအရိပ်မပြဘူး...ငါတို့လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုကားမှန်ထဲက မြင်လိုက်လိုိ့သိတာ...
သူ့လက်ထဲမှာ ကင်မရာပါတယ်တဲ့..."
"ဘာ..သူရဲ့ပစ်မှတ်ကဘယ်သူလဲ..ငါလား..ကလေးလား"
မသ်ိသေးဘူး..ဒီညမင်းတို့ကပွဲသွားတဲ့ချိန်ဝင်ဖမ်းကြမှာ"
"အင်း..ဖမ်းမိတာနဲ့ ငါ့ကိုအကြောင်းကြားပါ.."
"အင်း..."
Yubinသည်စောင့်ကြည့်ခံနေရတာကို သိပြီးနောက်မှာ စိတ်ထဲမသက်မသာဖြစ်နေလေတော့သည်။ကျောင်းစာကြည့်တိုက်တွင်စာလုပ်နေသော fanxingသည်တစ်ချိန်ကုန်သက်ပျင်းချနေရာ သူငယ်ချင်းက
"ဘာလို့အဲ့လောက်သက်ပြင်းချနေရတာလဲ..မြေကြီးလည်းကွဲသွားပါအုံးမယ်..."
"JELLY...မင်းကိုငါမေးမယ်...မင်းကို
လူတစ်ယောက်က လိမ်ထားတာကို သိရင်ဘာလုပ်မှာလဲ..."
"အင်း...သူလိမ်ရတာကလည်းအကြောင်းပြချက်ရှိမှာပေါ့....ဘယ်လိုပြောရမလဲ..သူ့အကြောင်းသိသွားရင်သူ့ကိုခွဲခြားဆက်ခံမှာမျိုး..သူ့အကြောင်းသိသွားရင်အန္တရာယ်ဖြစ်မှာမျိုးတချို့ဆိုရင်ကိုယ်နဲ့အနေများလို့ပျော်ပြီး သူတို့အကြောင်းတောင်မေ့သွားတာလည်း ရှိတယ်..ငါသာဆိုရင်တော့ သူရှင်းပြတာကိုစောင့်နေမှာ...ဘာဖြစ်လို့လဲ..
မင်းကို ဘယ်သူလိ်မ်လို့လဲ..."
"မဟုတ်ပါဘူး..မေးကြည့်တာ...ဒီနေ့ငါစာလုပ်ချင်စိတ်မရှိဘူး...ငါအရင်သွားနှင့်တော့မယ်..."
Fanxingသည်စာလုပ်ချင်စိတ်မရှိသောကြောင့်ထွက်
လာပြီး
"ငါဘယ်ကိုသွားရင်ကောင်းမလဲ...ဦးတို့အလုပ်ကိုသွား
ရင်ကောင်းမယ်...ဟိုရောက်လို့သူ့ကိုတွေ့ရင်သူဘယ်လို
ပြာယာခက်မလဲသိချင်လိုက်တာ.."
Yubinတို့ကုမ္ပဏီသို့ ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ Yubinကတော့
"ငါတော့မကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်တော့မယ်ထင်တယ်.."
"ဘာလို့လဲ.."
"ငါ့ကျောတွေအေးစိမ့်နေတာဘဲ..."
ရုံးခန်းထဲတွင်ရှောင်ရင်းနဲ့အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးနေတုန်း
သူ့ဆီ messageတစ်စောင်ရောက်လာသည်။
ကလေး "ဦးဆီကျွန်တော်လာမယ်နော်.. "
Yubinသည်လန့်သွားကာ
"ဘာ...Fanxing.လာမယ်တဲ့..သေပြီး..
လက်ထောက်လီအထဲကို ဝင်လာခဲ့.."လက်ထောက်ကို အမြန်ဆုံးခေါ်ပြီး
"ငါတို့နေရာခဏတော့လဲရမယ်.. "
"ဗျာ...."
လက်ထောက်လည်း Yubinကိုကြည့်ပြီးလန့်ဖြန့်နေလေသည်။ရှောင်ရင်းက ဆိုဖာအနောက်ကိုမှီပြီး
"ပြပွဲတော့ ကြည့်ရတော့မှာပေါ့....ဟဟ"
ကျေနပ်နေသော အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကာ ကြိတ်ရယ်နေလေသည်။
.............
ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ဘဲဆိုရင်ကျေနပ်ကြမျာလားဟင်..😁
@mention a user
CZYTASZ
ခ်စ္ရတဲ့ဦး
RomansCompany တစ္ခုရဲ႕သူေဌး Yubinနဲ႔ Bar တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပို္င္းလုပ္ေနတ႔ဲေက်ာင္းသားေလ Fanxingတို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုမႈ Yubinက Fanxingန႔ဲဆံုဖို႔ ဘယ္လိုေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားသလဲဆိုတာ.... ဦးန႔ဲကေလးၾကားက ဆက္ဆံေရးေလး ကိုပံုေဖာ္ထားတ့ဲ romanceဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္