ခ်စ္ရတဲ့ဦး

အပိုင္း ၅၂ +၅၃

ေနာက္​တစ္​​ေန႔မနက္​ Fanxingက ​စာ​ေမးပြဲသြား​ေျဖ
ရန္​ျပင္​ဆင္​ရင္​း အိပ္​​ေန​ေသာမုန္​လာဥ​ေလးကို ပခံုး
​ေပၚတင္​ရင္​း ထြက္​လာ​ေသာ Yubinက
"မုန္​လာဥ​ေလးကိုစိုးရိမ္​မ​ေနနဲ႔​ေနာ္​...စာကို​ေအာင္​
ရ​ေအာင္​​ေျဖခဲ့..."
"အ​ဆင္​​ေျပပါတယ္​​ေနာ္​..."
"ကိုယ္​့ကိုစိတ္​ပူမ​ေနပါနဲ႔...စိတ္​ခ်​ေပးပါ​ေနာ္​.."
"ဒါဆိုလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​သြား​ေတာ့မယ္​...အခန္​းထဲမွာ
လိုအပ္​တဲ့ပစၥည္​း​ေတြကို ျခင္​းထဲထည္​့ထား​ေပးတယ္​..
မ​ေန႔ညက က​ေလးထည္​့ထဲစလြယ္​​ လြယ္​နည္​းကိုလည္​းျပၿပီးၿပီး​ေနာ္​..."
"ဟုတ္​ပါၿပီး...သြား​ေတာ့​ေလ...​ေနာက္​က်​ေနအံုး
မယ္​...
"အင္​းး...မုန္လာဥ​ေလး..​ေမ​ေမသြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​...
ခုထိမႏိုး​ေသးပါလား...ဦး..သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​.."
Fanxingသည္​ Yubinအား ႏႈတ္​ဆက္​အနမ္​း​ေလး​ေပး
ၿပီး ထြက္​သြား​ေတာ့သည္​။ တံခါးပိတ္​သံ​ေၾကာင္​့ မုန္​
လာဥ​ေလးႏိုးလာၿပီး ပါးစပ္​​ေသး​ေသး​..ပါး​ေဖာင္​း​
​ေဖာင္​း​ေလးနဲ႔ အက်ယ္​ႀကီးသန္​း​ေဝလိုက္​ရာ Yubinက
"အို...မုန္​လာဥ​ေလးန္ိုးလာႁပီးလား...​ေမ​ေမက သြား
ၿပီး...သားသားက အခုမွႏိုးလာတယ္​...ႏိုးလာၿပီးဆ္​ို
​ေတာ့ သန္​႔႐ွင္​း​ေရးလုပ္​ၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ရ​ေအာင္​...ၿပီးရင္​
​ေဖ​ေဖနဲ႔ အလုပ္​သြားမယ္​​ေနာ္​..."
Yubinသည္​ မုန္​လာဥ​ေလးကို ဇလံုထဲထည္​့ၿပီး ​ေရ​ေႏြး​ေႏြး​ေလးလုပ္​ကာ ​ေရခ်ိဳး​ေပး​ေနသည္​။ ၿပီး​ေနာက္​
အဝတ္​လဲ​ေပး​ေနရင္​း မုန္​လာဥ​ေလးက ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ရင္​း
Yubinအားၾကည္​့​ေနသည္​။ Yubinက
"ကဲ...​ဒိုင္​ပါလည္​းခံၿပီးၿပီး...အကၤ်ီသစ္​သစ္​လည္​းလဲ
ၿပီးၿပီး...​ေဖ​ေဖလဲၿပီးရင္​ အလုပ္​သြားၾကမယ္​​ေနာ္​"
ထို႔ႏွင္​့ Yubinသည္​ မုန္​လာဥ​ေလးကို က​ေလးစလြယ္​
တြင္​ သူႏွင္​့မ်က္​ႏွာခ်င္​းထည္​့ၿပီး ႏို႔ဘူးျခင္​းကိုင္​ကာ
အလုပ္​သို႔ ထြက္​ခဲ့သည္​။ ကုမၸဏီ အထဲသို႔ဝင္​ရာ ရံုးဝန္​
ထမ္​း​ေတြ Yubinအားဝိုင္​းၾကၫ္​့ၾက​ေလသည္​။
"သူ​ေဌးအလုပ္​ကို က​ေလး​ေခၚလာတာ ပထမဆံုးထင္​
တယ္​...သူ႔က​ေလးမ်ားလား..."
"နင္​မသိဘူးလား...ဟိုတစ္​ခါ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​
​ေယာက္​ အဲ့က​ေလးကိုခ်ီလာတာ​ေလ.."
"​ေျပာခ်င္​တာက..."
"​ေအးဆို...သူ​ေဌးနဲ႔အဲ့​ေကာင္​​ေလးရဲ႕က​ေလး​ေလ.."
"အိုးခိုင္​​ေမာ့..."
Yubinသည္​ ဝန္​ထမ္​း​ေတြက သူ႔က​ေလးကိုဝိုင္​းၾကၫ္​့
​ေနၾကလို႔ စိတ္​ညစ္​ကာ မုန္​လာဥ​ေလးကို ကာၿပီးရံုး
ခန္​းထဲသို႔ဝင္​သြား​ေလသည္​။ ရံုးခန္​းထဲ၌ Yubinရဲ႕အ
လုပ္​စားပြဲ​ေပၚတြင္​ ထိုင္​တတ္​စမုန္​လာဥ​ေလးကို တင္​
ရင္​း
"မုန္​လာဥ​ေလး...ဒီ​ေန႔​ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳဘဲ​ေသာက္​​ေနာ္​..
​ေမ​ေမျပန္​လာမွ ထမင္​းစား​ေနာ္​..."
မုန္​လာဥ​ေလးသည္​ ​ေဖ​ေဖ​ေျပာသည္​ကိုနားလည္​သ
​ေယာင္​ႏွင္​့ ​ေခါင္​းညိမ္​့​ေန​ေလသည္​။ Yubinက သ
​ေဘာက်ကာ ရယ္​​ေမာ​ေန​ေတာ့သည္​။ ထိုအခ်ိန္​တြင္​
​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္​ စာရင္​းကိုၾကည္​့ရင္​း ဝင္​လာကာ
"Yubin...ခဏ​ေနရင္​ အစည္​းအ​ေဝးစ​ေတာ့..."
က​ေလးနဲ႔ကစား​ေန​ေသာ Yubinကို ​ေတြ႔ရာအံ့ဪ
သြားရင္​း ​ေျပာစရာစကားမ်ား​ေပ်ာက္​ဆံုးသြား​ေလ
သည္​။ Yubinက ​ေ႐ွာင္​ရင္​းကို​ေတြ႔သည္​ႏွင္​့
"​ေအာ္​...​ေ႐ွာင္​ရင္​း...​ေရာက္​ၿပီးလား..လာ​ေလ..ခဏ
​ေနအစည္​းအ​ေဝးစ​ေတာ့မွာ မဟုတ္​လား..."
"​ေန...​ေန...ပါအံုး...မုန္​လာဥ​ေလးကို အစည္​းအ​ေဝး
အခန္​းထဲ​ေခၚသြားမွာ​ေတာ့ မဟုတ္​ပါဘူး​ေနာ္​..."
"ဟုတ္​တယ္​​ေလ..."
"ဘာ....​ေဟ့...အဲ့အစည္​းအ​ေဝးက တျခားကုမၸဏီနဲ႔
ပူး​ေပါင္​းမဲ့အစည္​းအ​ေဝး​ေနာ္​...မင္​း..."
"ဘာ...ဘာဖစ္​လဲ...သြားၾကမယ္​​ေလ..မုန္​လာဥ​ေလး
....ဦးဦးကိုႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​ပါအံုး..."
Yubinက ထလာၿပီး ​ေ႐ွာင္​ရင္​းဆီသို႔​ေလ်ွာက္​လာရာ
မုန္​လာဥ​ေလးသည္​ သူ႔အားခ်ီခိုင္​းရန္​လက္​လွမ္​း​ေလ
သည္​။ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းက သည္​းမခံႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ
"အားးး...ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလိုက္​တဲ့ငါ့တူ​ေလး...ဒီခ်စ္​ဖို႔
​ေကာင္​းတဲ့ပံုစံနဲ႔ ဘယ္​သူက မခ်စ္​ဘဲ​ေနႏိုင္​ပါ့မလဲ..."
"​အခု​ေရာ...မ​ေခၚသြားရဘူးလား..."
"​ေခၚ..​ေခၚလို႔ရပါတယ္​...သြားမယ္​လာ..."
"​ေဟ့...ငါ့က​ေလးကို ငါဘဲခ်ီမယ္​..."
"ဟာ့...မင္​းဘယ္​လို​ေတာင္​စိတ္​ပုတ္​ရတာလဲ..."
"ဘာျဖစ္​လဲ...မ​ေက်နပ္​ဘူးလား.."
"ဟာ...ထားပါ​ေတာ့...အစည္​းအ​ေဝးကို တတ္​ႏိုင္​သ
မ်ွ အာရံုစိုက္​​ေပး​ေနာ္​..."
"​ေအးပါကြာ...မင္​းကလည္​း ပြစိပြစိနဲ႔စာက​ေလးက်​
​ေနတာဘဲ..."
"မင္​း..."
"မုန္​လာဥ​ေလး​ေရ...​ေဖ​ေဖအလုပ္​လုပ္​တဲ့သြားၾက
မယ္​​ေနာ္​..."
"ဒက္​ဒက္​..."
Yubinတို႔ အရင္​ထြက္​သြားၿပီး က်န္​ရစ္​ခဲ့​ေသာ ​ေ႐ွာင္​
ရင္​းက
"Yubin..Yubin..ဒီ​ေန​ေတာ့ မုန္​လာဥ​ေလးမ်က္​ႏွာ
​ေၾကာင္​့ မင္​းကိုမ႐ိုက္ဘဲ​ေန​ေတာ့မယ္​..."
အ​ေနာက္​မွပြစိပြစိ​ေျပာရင္​း အစည္​းအ​ေဝးခန္​းထဲသို္​
​ေရာက္​လာ​ေတာ့သည္​။ အစည္​းအ​ေဝးခန္​းထဲတြင္​ ႐ွိ
​ေသာ စားပြဲ႐ွည္​​ေပၚတြင္​ မုန္​လာဥ​ေလးႏွင္​့ မ်က္​ႏွာ
ခ်င္​းထိုင္​ရင္​း ​ေဆာ့​ေနသည္​။ တျခားသူ​ေတြက​ေတာ့
႐ွင္​းျပခ်က္​​ေတြ ႐ွင္​ျပ​ေနရင္​း အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနၾကသည္​။
တစ္​ခ်ိဳ႕သူ​ေတြက က​ေလးႏွင္​့ ​ေဆာ့​ေန​ေသာ Yubin
ဆီဘဲ အၾကည္​့​ေရာက္​​ေနၾကသည္​။ မုန္​လာဥ​ေလး
သည္​ထိုင္​​ေနရင္​း တစ္​ဖက္​လွည္​့ကာ ​ေလးဖက္​​ေထာင္​့
ရင္​း စားပြဲ႐ွည္​​ေပၚတြင္​ လိုက္​သြား​ေနသည္​။ မုန္​လာ
ဥ​ေလးက တစ္​ဖက္​ကုမၸဏီရဲ႕ကိုယ္​စားလွယ္​​ေတြ ထိုင္​
ခ်ရင္​း ခ်စ္​စရာအျပံဳး​ေလး​ေတြ အၾကည္​့​ေလး​ေတြနဲ႔
ဆြဲ​ေဆာင္​​ေလသည္​။ ထိုအခါ သည္​းမခံႏိုင္​​ေတာ္​ဘဲ
ထိုလူစိတ္​ထဲတြင္​ ​ဆြဲဖက္​ခ်င္​​ေနရာ မုန္​လာဥ​ေလးကို
ခ်ီရင္​း ​ေပါင္​​ေပၚတြင္​ ​မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​​ေပးထိုင္​လိုက္​
သည္​။ Yubinက မုန္​လာဥ​ေလးရဲ႕အျပဳအမူ​ေလး​ေတြ
ကိုၾကည္​့ရင္​း ​ေက်နပ္​​ေနသည္​။ ထိုကိုယ္​စားလွယ္​က
"အဟမ္​းအဟမ္​း...CEOခ​င္​​ဗ်...ခင္​​ဗ်ားတို႔ကုမၸဏီနဲ႔
အလုပ္​တူလုပ္​ဖို႔ ဆံုးျဖတ္​လိုက္​ပါၿပီး..."
"​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​​​ဗ်ာ..."
"ရပါတယ္​...ဒါနဲ႔...ဒီက​ေလးရဲ႕နာမည္​က.."
"ခ်စ္​စႏိုးအ​ေနနဲ႔ မုန္​လာဥ​ေလးလို႔​ေခၚပါတယ္​..."
"မုန္လာဥ​ေလးတဲ့လား...ခ်စ္​စရာ​ေလး.."
ထိုကိုယ္​စားလွယ္​ မုန္​လာဥ​ေလးအတြက္​ လက္​​ေဆာင္​
ပစၥည္​း​ေတြ ခ်က္​ခ်င္​းဝယ္​ၿပီး လက္​​ေဆာင္​​ေပးလိုက္​
​ေလသည္​။ မုန္​လာဥ​ေလးက ထိုကိုယ္​စားလွယ္​အား
အားဘြား​ေပးလိုက္​ရာ ရင္​ထဲထိသြား​ခဲ့ၿပီး ႏႈတ္​ဆက္​
ၿပီး ျပန္​သြား​ေတာ့သည္​။ ​ေန႔လယ္​ခင္​းခ်ိန္​တြင္​ စာ​ေမး
ပြဲၿပီးလို႔ မုန္​လာဥ​ေလးကို စိတ္​ပူ​ေန​ေသာ Fanxing
သည္​ Yubinဆီသ္​ို႔အ​ေျပး​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။
ရံုးခန္​းထဲသို႔အ​ေျပးဝင္​ရင္​း
"မုန္​လာဥ​ေလး..."
"႐ွဴး...အိပ္​​ေနၿပီး.."
မုန္​လာဥ​ေလးသည္​ ​ေဆာ့ရတာပင္​ပန္​းသြားတာႏွင္​့
Yubinလက္​​ေပၚတြင္​ လံုးလံုး​ေလးအိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေတာ့
သည္​။ Fanxingက
"သူအိပ္​သြားၿပီးလား..."
"အင္​း..သူဒီ​ေန႔ပင္​ပန္​းသြားတယ္​​ေလ..ကိုယ္​့အလုပ္​
ကိုလည္​း အဆင္​​ေျပ​ေအာင္​ကူညီ​ေပးလိုက္​တယ္​​...
အာ့​ေၾကာင္​့ ပင္​ပန္​းသြားတာ​ေနမွာ..အိပ္​​ေနတဲ့ပံု​ေလး
က ခ်စ္​စရာ​ေလး.."
"အင္​း...ခ်စ္​စရာ​ေလး...ကြၽန္​​ေတာ့ကို​ေပးခ်ီ..
ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔ကိုတစ္​​ေန႔လံုးမခ်ီရ​ေသးဘူး..မုန္​လာဥ
​ေလးကို လြမ္​း​ေနတာ.."
Fanxingက Yubinလက္​ထဲမွ ယူခ်ီရင္​း ဆိုဖာ​ေပၚ
တြင္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။ Fanxingက
"ဦး...မုန္​လာဥ​ေလးက တစ္​ႏွစ္​ျပည္​့​ေတာ့မွာ​ေနာ္​"
"အင္​း...သူလည္​း တစ္​ႏွစ္ျပည္​့​ရင္​ ကိုယ္​တို႔လည္​း
လက္​ထပ္​ရ​ေတာ့မယ္​..."
"ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​လႈပ္​႐ွား​ေနတယ္​​ဗ်ာ..."
"ကိုယ္​႐ွိပါတယ္​...ဒီ​ေန႔​ေစာ​ေစာျပန္​ၾကမယ္​​..ကိုယ္​
အလုပ္​ကိစၥ​ေလး႐ွိ​ေသးတယ္​..."
"ရတယ္​..အလုပ္​လုပ္​​ေလ...မုန္​လာဥ​ေလးလည္​း ႐ွိ
တာဘဲ...မပ်င္​းပါဘူး....​ေအး​ေဆးအလုပ္​လုပ္​ပါ.."
Yubinလည္​း လုပ္​လက္​စအလုပ္​​ေလးကို Fanxing
​ေလးကို ၾကည္​့​ရင္​း ဆက္​လုပ္​​ေန​ေလသည္​။
မုန္​လာဥ​ေလးသည္​ အ​ေကာင္​ႀကီးလာရာ Fanxing
တို႔ၾကားတြင္​ အိပ္​ရ​ေလသည္​။ ညဘက္​တစ္​ညတြင္​
မုန္လာဥ​ေလးနဲ႔ Yubinတို႔အၾကည္​့ခ်င္​းတိုက္​ခိုက္​​ေန
​ေလသည္​။ မုန္​လာဥ​ေလးက​ေတာ့ ဘာမွမသိဘဲ ခ်ိဳ
ခ်ိဳ​ေလးဘဲ စို႔ရင္​းYubinကိုသာ ၾကည္​့​ေနသည္​။ ကု
တင္​​ေ​ပၚတြင္​ ထိုင္​ေနၾကရင္​း ကိုယ္​လက္​သန္​႔စင္​ၿပီး
​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲမွ ထြက္​လာ​ေသာ Fanxingက
"ဦး...မုန္​လာဥ​ေလးနဲ႔ဘာလုပ္​​ေနတာလဲ..."
"Fanxing...မုန္​လာဥ​ေလးက ကိုယ္​တို႔ၾကားထဲမွ
ဝင္​အိပ္​​ေနလို႔ ကိုယ္​မင္​းကိုဖက္​အိပ္​လို႔မရဘူး...ကိုယ္​
မင္​းကိုဖက္​အိပ္​ခ်င္​တယ္​...နမ္​းခ်င္​တယ္​လို္​..."
"ဟင္​းးး...ဦးရယ္​..က​ေလးက ငယ္​​ေသးတယ္​​ေလ..
သူ႔ကိုအလယ္​မွာထားၿပီးအိပ္​မွရမွာ​ေပါ့ .."
"ဟား....မရဘူး..မရဘူး...ကိုယ္​မင္​းနဲ႔ကပ္​အိပ္​ခ်င္​
တယ္​လို႔...ဝွါး..."
Yubinသည္​ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ဆိုး​ေနရာ Fanxingက
"ဟူး...ဦးနဲ႔​ေတာ့ ​ေမာတယ္​​ေနာ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ဘယ္​လို
လုပ္​​ေပးရမလဲ...
"လြယ္​ပါတယ္​...ခဏ..."
Yubinသည္​ ျပံဳး​ေပ်ာ္​စြာခ်က္​ခ်င္​းထြက္​သြား​ေလ
သည္​။ Fanxingက​ေတာ့ အိပ္​ငိုက္​​ေနၿပီးျဖစ္​​ေသာ
မုန္​လာဥ​ေလးသည္​ Fanxing​ေပါင္​​ေပၚတြင္​ ​​ေခါင္​း
​ေလးတင္​ကာ​ ​ေမွး​ေနသည္​။ Fanxingက မုန္​လာဥ
​ေလးကို အသာ​ေလးခ်ီၿပီး လက္​​ေပၚတြင္​ ​ေခ်ာ့သိပ္​​ေန
​ေလသည္​။ တခဏၾကာ​ေသာ္​ မုန္​လာဥ​ေလးသည္​
လက္​ကိုစုပ္​​ေနရင္​း အိပ္​​ေပ်ာ္​​သြားခဲ့သည္​။ ထိုအခ်ိန္​
မွာဘဲ Yubinသည္​ ကုတင္​​ေသး​ေသးျမင္​့ျမင္​့​ေလးကို
အခန္​းထဲတြန္​းလာ​ေလသည္​။ Fanxingက တိတ္​
တိတ္​​ေနရန္​ လက္​ဟန္​ျဖင္​့ ျပရာ Yubinသည္​ အသာ
အယာ​ေလး တြန္​းခဲ့ျပန္​သည္​။ Yubinက
"မုန္​လာဥ​ေလးကို ဒီမွာသိပ္​လိုက္​.."
"ဘယ္​ကတည္​းက စီစဥ္​ထားတာလဲ..."
"အင္​း..ၾကာၿပီးထင္​တယ္​."
"ဟာ...တဂယ္​ပါဘဲ.."
Fanxingသည္​ က​ေလးကိုထိုကုတင္​ထဲ႐ွိ မို႔ယာထဲ
တြင္​ သိပ္​လိုက္​​ေလသည္​။ Yubinသည္​ စိတ္​​ေက်နပ္​
သြားသည္​့ပံုစံျဖင္​့ Fanxingအနားသို္​ ကပ္​အိပ္​လိုက္​
​ေလသည္​။
"အင္​းး...မင္​းရဲ႕ကိုယ္​သင္​းရနံ႔​ေလးက အရမ္​း​ေကာင္​း
တာဘဲ...ကိုယ္​ဆာ​ေလာက္​လာသလိုဘဲ..."
"မီးဖိုထဲမွာ စားစရာ​ေတြ႐ွိ​ေသးတယ္​​ေလ.."
"ကိုယ္​ဆာတာအဲ့တာ မဟုတ္​ဘူး...ကိုယ္​မင္​းကိုဆာ
​ေနတာ...."
"ဟာ...ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာလဲ.. ..အိပ္​​ေတာ့..."
Fanxingသည္​ Yubinလက္​​ေမာင္​း​ေပၚတြင္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​
သြားခဲ့သည္​။ မၾကာခင္​မွာဘဲ မုန္​လာဥ​ေလးရဲ႕​ေမြး​ေန႔
ပြဲ​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့အမွ် Yubinတို႔မဂၤလာပြဲလည္​း က်
​ေရာက္​ခဲ့​ေတာ့သည္​။ မဂၤလာပြဲ​ေန႔တြင္​ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းက
ပြဲကိုလာရင္​း
"​ေမြး​ေန႔ပြဲနဲ႔ မဂၤလာပြဲႏွစ္​ပြဲ​ဆို​ေတာ့ လက္​​ေဆာင္​ႏွစ္​ခု
​ေပးရတယ္​...ဘယ္​လ္​ုႀကီးလဲကြာ..."
လက္​​ေထာက္​လီအား ​ေျပာျပ​ေန​ေလသည္​။ နား​ေန
ခန္​းထဲ၌ Yubinႏွင္​့ Fanxingတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​စလံုး
က်က္​သ​ေရ႐ွိလွ​ေသာ အ​ေနာက္​တိုင္​းအျဖဴ​ေလးကို
ဝတ္​ဆင္​ကာ ​ေခ်ာ​ေမာခန္​႔ညား​ေနၾကသည္​။ Yubinရဲ႕
မိသားစုဝင္​လာၿပီး အဖိုးက
"Fanxing...Yubin...ရန္​မျဖစ္​ၾကဘဲ ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​​ေလး​ေနသြားၾက​ေနာ္​.."
"ဟုတ္​ကဲ့..အဖိုး...ဒါနဲ႔ အမတို႔​ေရာ..."
"​ေရာက္​​ေနၿပီး...မီးဖိုခန္​းထဲမွာ မုန္​႔သြားစား​ေနတယ္​"
"ဟမ္​...စားျပန္​ၿပီးလား.."
"မ​ေန႔က ဓာတ္​မွန္​ထပ္​႐ိုက္​လာတယ္​..အႁမႊာတဲ့..."
"အယ္​...တဂယ္​ႀကီးလား...​ေမြးရက္​က​ေရာ."
"တစ္​ပတ္​​ေလာက္​လို​ေသးတယ္​တဲ့​ေလ..."
အခန္​းထဲတြင္​စကား​ေျပာ​ေနတုန္​း မဂၤလာပြဲစရန္​ ​ေၾက
ညာ​ေလရာ အကုန္​လံုးထြက္​လာၾကသည္​။ လူ​ေတြအ
ရမ္​းမမ်ားဘဲ ရင္​းႏွီးတဲ့သူ​ေတြသာ တတ္​​ေရာက္​ၾက
သည္​။ သတို႔သားႏွစ္​​ေယာက္​​ေနရာမယူခင္​ ႐ွီလ်န္​း
တို႔​ေရာက္​လာၿပီး အ​ေမျဖစ္​သူတို႔အနားတြင္​ ဝင္​ထိုင္​
လိုက္​သည္​။ မၾကာခင္​မွာဘဲ ခန္​းမထဲသို္​့ Fanxing
​ေလးက ပန္​းစည္​း​ေလးကို ကိုင္​ရင္​း Yubinက လြတ္​
​ေန​ေသာ Fanxing​ေလးရဲ႕ လက္​တစ္​ဖက္​ကိုကိုင္​ရင္​း
ဂတိသစၥာျပဳရန္​ ခန္​းမထဲသို႔​ေလ်ွာက္​လွမ္​းလာၾက
သည္​။ လက္​​ေထာက္​လီရဲ႕​ေပါင္​​ေပၚတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ
မုန္​လာဥ​ေလးက ပါး​ေဖာင္​း​ေဖာင္​းနဲ႔ သူ႔မိဘ​ေတြကို
​ေငးၾကည္​့​ေန​ေလသည္​။ လူအမ်ား​ေ႐ွ႕သို႔​ေရာက္​
​ေသာ္​ ႏွစ္​​ေယာက္​သား ဂတ္​ိသစၥာအျပန္​အလွန္​ျပဳၾက
ရင္​း အၾကင္​လင္​မယားျဖစ္​​ေျမာက္​သြားၿပီး လက္​စြပ္​
​ေတြ လဲလွယ္​ၾကရင္​း အၾကင္​နာ​ေပးၾက​ေလသည္​။
လက္​​ေထာက္​လီက မုန္​လာဥ​ေလးမ်က္​ႏွာကို အုပ္​႐င္​း
"မၾကည္​့နဲ႔...ဒါ​ေတြက က​ေလး​ေတြၾကည္​့ဖို႔မသင္​့​
​ေတာ္​ဘူး..."
"မားမာ့...မားမာ့..."
မုန္​လာဥ​ေလးက စကားမတတ္​တစ္​တတက္​ႏွင္​့ ​ေျပာ
​ေန​ေလသည္​။ မိသားစု ဓာတ္​ပံု႐ိုက္​​ေသာအခါ မုန္​
လာဥ​ေလးက Yubinတိူ႔လင္​မယားႏွစ္​​ေယာက္​ၾကား
တြင္​ ဝင္​ရင္​း ဓာတ္​ပံု႐ိုက္​ၾကသည္​။ ထိုအခ်ိန္​မွာဘဲ
႐ွီလ်န္​းသည္​ အခ်ိန္​အခါမဟုတ္​ ​ဗိုက္​ထနာ​ေလသည္​။
"အားးး .. ....."
ဆူး႐ွ​ေသာအသံသည္​ ခန္​းမတစ္​ခန္​းလံုးကိုဖံုးအုပ္​သြား
​ေလသည္​။ အ​ေမျဖစ္​သူက ​ေဆးရံုကိုဖုန္​း​​ဆက္​ၿပီး
႐ွီလ်န္​းက ​ေယာက္​်ားျဖစ္​သူရဲ႕ ဆံပင္​ကို ကြၽတ္​ထြက္​မတတ္​ ဆြဲ​ေဆာင္​့​ေန​ေလသည္​။ ထိုႏွင္​့ ​ေဆးရံုသို႔လည္​း ​ေရာက္​​ေရာ ​ေယာက္​ဖျဖစ္​သူရဲ႕ဆံပင္​သည္​ ​ေထာင္​
​ေနရင္​း ငွက္​သိုက္​လိုျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။  အ​ေမျဖစ္​သူက
​ေဆးရံုအထိလိုက္​လာ​ေသာ Yubinတို႔အား
"သြားၾက​ေတာ့​ေလ...​ေလယာဥ္​မမွီဘဲ​ေန​ေနအံုးမယ္​..
က​ေလးက ငယ္​​ေသးတယ္​ဆို​ေတာ့ မ​ေခၚသြားနဲ႔​ေနာ္​..​ေန
မ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေနအံုးမယ္​..."
"ဟုတ္​ကဲ့အ​ေမ..ဒါဆို မုန္​လာဥ​ေလးကို အပ္​ခဲ့မယ္​​ေနာ္​
....တာ့တာ့ မုန္​လာဥ​ေလး​ေရ...​ေမ​ေမတို႔ျပန္​လာရင္​
လက္​​ေဆာင္​​ေတြ ဝယ္​ခဲ့​ေပးမယ္​..."
ထို႔ႏွင္​့ Yubinတို႔လည္​း အီဂ်စ္​သို႔ ဟန္​းနီးမြန္​းထြက္​လာ
ၾက​ေတာ့သည္​။ ဓာတ္​ပံု​ေလး႐ိုက္​လိုက္​၊ ​ေရခဲမုန္​႔​ေလး
စားလိုက္​၊ဟိုနားဒီနားသြားလည္​လိုက္​၊ ​ေပ်ာ္​​ေနၾက​ေတာ့
သည္​။ တစ္​ခ်ိဳ႕မိန္​းက​ေလး​ေတြက အျပံဳးလွ​ေသာ Fanxing​ေလးကို သ​ေဘာက်၍ ဓာတ္​ပံုအတူတြဲ႐ိုက္​ရင္​း
ဖုန္​းနံပါတ္​​ေတာင္​ၾကသည္​။ Yubinက အူတိုၿပီး ၾကားဝင္​
ကာ
"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​..မိန္​းက​ေလးတို႔ သူက အိမ္​​ေထာင္​
သည္​ပါ..."
"အာ..​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​...မသိလို္​ပါ...'
မိန္​းက​ေလး​ေတြ ထြက္​သြားၾကၿပီး​ေနာက္​ Yubinသည္​
Fanxingအား maskျဖင္​့ မ်က္​ႏွာအုပ္​ရာ Fanxingက
"ဘာလို႔လာအုပ္​​ေနတာလဲ.."
"သူမ်ား​ေတြမင္​းအျပံဳးကိုျမင္​ၿပီး ​ေႂကြကုန္​မွာစိုးလို္​.."
"အဲ့အတြက္​ မစိုးရိမ္​ပါနဲ႔...ကြၽန္​​ေတာ့ရဲ႕အျပံဳးက ​ေဟာဒီ
က Yubinဆိုတဲ့သူတစ္​​ေယာက္​အတြက္​ပါဘဲ..."
Yubinသည္​ ထိုစကားၾကားၿပီး ရင္​​ေတြလ်ပ္​လ်ွပ္​ျဖစ္​ကာ
"Fanxing...​ေနာက္​တစ္​​ေခါက္​​ေလာက္​ထပ္​​ေျပာပါ​ေပး
ပါလား..."
"တစ္​ခါဘဲ​ေျပာမယ္​...လာ..ဟိုဘက္​သြားမယ္​..."
"အာ....Fanxing ​ေနာက္​တစ္​ခါထပ္​​ေျပာ​ေပးပါဆ္​ုိ.."
ႏွစ္​​ေယာက္​သား​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေနၾက​ေတာ့သည္​။
Unicode
နောက်​တစ်​နေ့မနက်​Fanxingက​စာ​မေးပွဲသွား​ဖြေ
ရန်​ပြင်​ဆင်​ရင်း အိပ်​နေ​သောမုန်​လာဥ​လေးကို ပခုံး
​ပေါ်တင်​ရင်း ထွက်​လာ​သော Yubinက
"မုန်​လာဥ​လေးကိုစိုးရိမ်​မ​နေနဲ့​နော်​...စာကို​အောင်​
ရ​အောင်​ဖြေခဲ့..."
"အ​ဆင်​ပြေပါတယ်​နော်​..."
"ကိုယ့်​ကိုစိတ်​ပူမ​နေပါနဲ့...စိတ်​ချ​ပေးပါ​နော်​.."
"ဒါဆိုလည်း ကျွန်​တော်​သွား​တော့မယ်​...အခန်းထဲမှာ
လိုအပ်​တဲ့ပစ္စည်း​တွေကို ခြင်းထဲထည့်​ထား​ပေးတယ်​..
မ​နေ့ညက က​လေးထည့်​ထဲစလွယ်​လွယ်​နည်းကိုလည်းပြပြီးပြီး​နော်​..."
"ဟုတ်​ပါပြီး...သွား​တော့​လေ...​နောက်​ကျ​နေအုံး
မယ်​...
"အင်းး...မုန်လာဥ​လေး..​မေ​မေသွား​တော့မယ်​နော်​...
ခုထိမနိုး​သေးပါလား...ဦး..သွား​တော့မယ်​နော်​.."
Fanxingသည်​Yubinအား နှုတ်​ဆက်​အနမ်း​လေး​ပေး
ပြီး ထွက်​သွား​တော့သည်​။ တံခါးပိတ်​သံ​ကြောင့်​မုန်​
လာဥ​လေးနိုးလာပြီး ပါးစပ်​သေး​သေး​..ပါး​ဖောင်း​
​ဖောင်း​လေးနဲ့ အကျယ်​ကြီးသန်း​ဝေလိုက်​ရာ Yubinက
"အို...မုန်​လာဥ​လေးန်ိုးလာပြီးလား...​မေ​မေက သွား
ပြီး...သားသားက အခုမှနိုးလာတယ်​...နိုးလာပြီးဆ်ို
​တော့ သန့်​ရှင်း​ရေးလုပ်​ပြီး ချိုချိုစို့ရ​အောင်​...ပြီးရင်​
​ဖေ​ဖေနဲ့ အလုပ်​သွားမယ်​နော်​..."
Yubinသည်​မုန်​လာဥ​လေးကို ဇလုံထဲထည့်​ပြီး​ရေ​နွေး​နွေး​လေးလုပ်​ကာ​ရေချိုး​ပေး​နေသည်​။ ပြီး​နောက်​
အဝတ်​လဲ​ပေး​နေရင်း မုန်​လာဥ​လေးက ချိုချိုစို့ရင်း
Yubinအားကြည့်​နေသည်​။ Yubinက
"ကဲ...​ဒိုင်​ပါလည်းခံပြီးပြီး...အင်္ကျီသစ်​သစ်​လည်းလဲ
ပြီးပြီး...​ဖေ​ဖေလဲပြီးရင်​အလုပ်​သွားကြမယ်​နော်​"
ထို့နှင့်​Yubinသည်​မုန်​လာဥ​လေးကို က​လေးစလွယ်​
တွင်​သူနှင့်​မျက်​နှာချင်းထည့်​ပြီး နို့ဘူးခြင်းကိုင်​ကာ
အလုပ်​သို့ ထွက်​ခဲ့သည်​။ ကုမ္ပဏီ အထဲသို့ဝင်​ရာ ရုံးဝန်​
ထမ်း​တွေ Yubinအားဝိုင်းကြည့်​ကြ​လေသည်​။
"သူ​ဌေးအလုပ်​ကို က​လေး​ခေါ်လာတာ ပထမဆုံးထင်​
တယ်​...သူ့က​လေးများလား..."
"နင်​မသိဘူးလား...ဟိုတစ်​ခါ​ကောင်​လေးတစ်​
​ယောက်​အဲ့က​လေးကိုချီလာတာ​လေ.."
"​ပြောချင်​တာက..."
"​အေးဆို...သူ​ဌေးနဲ့အဲ့​ကောင်​လေးရဲ့က​လေး​လေ.."
"အိုးခိုင်​မော့..."
Yubinသည်​ဝန်​ထမ်း​တွေက သူ့က​လေးကိုဝိုင်းကြည့်​
​နေကြလို့ စိတ်​ညစ်​ကာ မုန်​လာဥ​လေးကို ကာပြီးရုံး
ခန်းထဲသို့ဝင်​သွား​လေသည်​။ ရုံးခန်းထဲ၌ Yubinရဲ့အ
လုပ်​စားပွဲ​ပေါ်တွင်​ထိုင်​တတ်​စမုန်​လာဥ​လေးကို တင်​
ရင်း
"မုန်​လာဥ​လေး...ဒီ​နေ့​တော့ ချိုချိုဘဲ​သောက်​နော်​..
​မေ​မေပြန်​လာမှ ထမင်းစား​နော်​..."
မုန်​လာဥ​လေးသည်​ဖေ​ဖေ​ပြောသည်​ကိုနားလည်​သ
​ယောင်​နှင့်​ခေါင်းညိမ့်​နေ​လေသည်​။ Yubinက သ
​ဘောကျကာ ရယ်​မော​နေ​တော့သည်​။ ထိုအချိန်​တွင်​
​ရှောင်​ရင်းသည်​စာရင်းကိုကြည့်​ရင်း ဝင်​လာကာ
"Yubin...ခဏ​နေရင်​အစည်းအ​ဝေးစ​တော့..."
က​လေးနဲ့ကစား​နေ​သော Yubinကို​တွေ့ရာအံ့ဪ
သွားရင်း​ပြောစရာစကားများ​ပျောက်​ဆုံးသွား​လေ
သည်​။ Yubinက​ရှောင်​ရင်းကို​တွေ့သည်​နှင့်​
"​အော်​...​ရှောင်​ရင်း...​ရောက်​ပြီးလား..လာ​လေ..ခဏ
​နေအစည်းအ​ဝေးစ​တော့မှာ မဟုတ်​လား..."
"​နေ...​နေ...ပါအုံး...မုန်​လာဥ​လေးကို အစည်းအ​ဝေး
အခန်းထဲ​ခေါ်သွားမှာ​တော့ မဟုတ်​ပါဘူး​နော်​..."
"ဟုတ်​တယ်​လေ..."
"ဘာ....​ဟေ့...အဲ့အစည်းအ​ဝေးက တခြားကုမ္ပဏီနဲ့
ပူး​ပေါင်းမဲ့အစည်းအ​ဝေး​နော်​...မင်း..."
"ဘာ...ဘာဖစ်​လဲ...သွားကြမယ်​လေ..မုန်​လာဥ​လေး
....ဦးဦးကိုနှုတ်​ဆက်​လိုက်​ပါအုံး..."
Yubinက ထလာပြီး​ရှောင်​ရင်းဆီသို့​လျှောက်​လာရာ
မုန်​လာဥ​လေးသည်​သူ့အားချီခိုင်းရန်​လက်​လှမ်း​လေ
သည်​။​ရှောင်​ရင်းက သည်းမခံနိုင်​တော့ဘဲ
"အားးး...ချစ်​ဖို့​ကောင်းလိုက်​တဲ့ငါ့တူ​လေး...ဒီချစ်​ဖို့
​ကောင်းတဲ့ပုံစံနဲ့ ဘယ်​သူက မချစ်​ဘဲ​နေနိုင်​ပါ့မလဲ..."
"​အခု​ရော...မ​ခေါ်သွားရဘူးလား..."
"​ခေါ်..​ခေါ်လို့ရပါတယ်​...သွားမယ်​လာ..."
"​ဟေ့...ငါ့က​လေးကို ငါဘဲချီမယ်​..."
"ဟာ့...မင်းဘယ်​လို​တောင်​စိတ်​ပုတ်​ရတာလဲ..."
"ဘာဖြစ်​လဲ...မ​ကျေနပ်​ဘူးလား.."
"ဟာ...ထားပါ​တော့...အစည်းအ​ဝေးကို တတ်​နိုင်​သ
မျှ အာရုံစိုက်​ပေး​နော်​..."
"​အေးပါကွာ...မင်းကလည်း ပွစိပွစိနဲ့စာက​လေးကျ​
​နေတာဘဲ..."
"မင်း..."
"မုန်​လာဥ​လေး​ရေ...​ဖေ​ဖေအလုပ်​လုပ်​တဲ့သွားကြ
မယ်​နော်​..."
"ဒက်​ဒက်​..."
Yubinတို့ အရင်​ထွက်​သွားပြီး ကျန်​ရစ်​ခဲ့​သော​ရှောင်​
ရင်းက
"Yubin..Yubin..ဒီ​နေ​တော့ မုန်​လာဥ​လေးမျက်​နှာ
​ကြောင့်​မင်းကိုမရိုက်ဘဲ​နေ​တော့မယ်​..."
အ​နောက်​မှပွစိပွစိ​ပြောရင်း အစည်းအ​ဝေးခန်းထဲသို​
​ရောက်​လာ​တော့သည်​။ အစည်းအ​ဝေးခန်းထဲတွင်​ရှိ
​သော စားပွဲရှည်​ပေါ်တွင်​မုန်​လာဥ​လေးနှင့်​မျက်​နှာ
ချင်းထိုင်​ရင်း​ဆော့​နေသည်​။ တခြားသူ​တွေက​တော့
ရှင်းပြချက်​တွေ ရှင်​ပြ​နေရင်း အလုပ်​ရှုပ်​နေကြသည်​။
တစ်​ချို့သူ​တွေက က​လေးနှင့်​ဆော့​နေ​သော Yubin
ဆီဘဲ အကြည့်​ရောက်​နေကြသည်​။ မုန်​လာဥ​လေး
သည်​ထိုင်​နေရင်း တစ်​ဖက်​လှည့်​ကာ​လေးဖက်​ထောင့်​
ရင်း စားပွဲရှည်​ပေါ်တွင်​လိုက်​သွား​နေသည်​။ မုန်​လာ
ဥ​လေးက တစ်​ဖက်​ကုမ္ပဏီရဲ့ကိုယ်​စားလှယ်​တွေ ထိုင်​
ချရင်း ချစ်​စရာအပြုံး​လေး​တွေ အကြည့်​လေး​တွေနဲ့
ဆွဲ​ဆောင်​လေသည်​။ ထိုအခါ သည်းမခံနိုင်​တော်​ဘဲ
ထိုလူစိတ်​ထဲတွင်​ဆွဲဖက်​ချင်​နေရာ မုန်​လာဥ​လေးကို
ချီရင်း​ပေါင်​ပေါ်တွင်​မျက်​နှာချင်းဆိုင်​ပေးထိုင်​လိုက်​
သည်​။ Yubinက မုန်​လာဥ​လေးရဲ့အပြုအမူ​လေး​တွေ
ကိုကြည့်​ရင်း​ကျေနပ်​နေသည်​။ ထိုကိုယ်​စားလှယ်​က
"အဟမ်းအဟမ်း...CEOခ​င်​ဗျ...ခင်​ဗျားတို့ကုမ္ပဏီနဲ့
အလုပ်​တူလုပ်​ဖို့ ဆုံးဖြတ်​လိုက်​ပါပြီး..."
"​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​ဗျာ..."
"ရပါတယ်​...ဒါနဲ့...ဒီက​လေးရဲ့နာမည်​က.."
"ချစ်​စနိုးအ​နေနဲ့ မုန်​လာဥ​လေးလို့​ခေါ်ပါတယ်​..."
"မုန်လာဥ​လေးတဲ့လား...ချစ်​စရာ​လေး.."
ထိုကိုယ်​စားလှယ်​မုန်​လာဥ​လေးအတွက်​လက်​ဆောင်​
ပစ္စည်း​တွေ ချက်​ချင်းဝယ်​ပြီး လက်​ဆောင်​ပေးလိုက်​
​လေသည်​။ မုန်​လာဥ​လေးက ထိုကိုယ်​စားလှယ်​အား
အားဘွား​ပေးလိုက်​ရာ ရင်​ထဲထိသွား​ခဲ့ပြီး နှုတ်​ဆက်​
ပြီး ပြန်​သွား​တော့သည်​။​နေ့လယ်​ခင်းချိန်​တွင်​စာ​မေး
ပွဲပြီးလို့ မုန်​လာဥ​လေးကို စိတ်​ပူ​နေ​သော Fanxing
သည်​Yubinဆီသ်ို့အ​ပြေး​ရောက်​လာ​လေသည်​။
ရုံးခန်းထဲသို့အ​ပြေးဝင်​ရင်း
"မုန်​လာဥ​လေး..."
"ရှူး...အိပ်​နေပြီး.."
မုန်​လာဥ​လေးသည်​ဆော့ရတာပင်​ပန်းသွားတာနှင့်​
Yubinလက်​ပေါ်တွင်​လုံးလုံး​လေးအိပ်​ပျော်​နေ​တော့
သည်​။ Fanxingက
"သူအိပ်​သွားပြီးလား..."
"အင်း..သူဒီ​နေ့ပင်​ပန်းသွားတယ်​လေ..ကိုယ့်​အလုပ်​
ကိုလည်း အဆင်​ပြေ​အောင်​ကူညီ​ပေးလိုက်​တယ်​...
အာ့​ကြောင့်​ပင်​ပန်းသွားတာ​နေမှာ..အိပ်​နေတဲ့ပုံ​လေး
က ချစ်​စရာ​လေး.."
"အင်း...ချစ်​စရာ​လေး...ကျွန်​တော့ကို​ပေးချီ..
ကျွန်​တော်​သူ့ကိုတစ်​နေ့လုံးမချီရ​သေးဘူး..မုန်​လာဥ
​လေးကို လွမ်း​နေတာ.."
Fanxingက Yubinလက်​ထဲမှ ယူချီရင်း ဆိုဖာ​ပေါ်
တွင်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။ Fanxingက
"ဦး...မုန်​လာဥ​လေးက တစ်​နှစ်​ပြည့်​တော့မှာ​နော်​"
"အင်း...သူလည်း တစ်​နှစ်ပြည့်​ရင်​ကိုယ်​တို့လည်း
လက်​ထပ်​ရ​တော့မယ်​..."
"ကျွန်​တော်​စိတ်​လှုပ်​ရှား​နေတယ်​ဗျာ..."
"ကိုယ်​ရှိပါတယ်​...ဒီ​နေ့​စော​စောပြန်​ကြမယ်​..ကိုယ်​
အလုပ်​ကိစ္စ​လေးရှိ​သေးတယ်​..."
"ရတယ်​..အလုပ်​လုပ်​လေ...မုန်​လာဥ​လေးလည်း ရှိ
တာဘဲ...မပျင်းပါဘူး....​အေး​ဆေးအလုပ်​လုပ်​ပါ.."
Yubinလည်း လုပ်​လက်​စအလုပ်​လေးကို Fanxing
​လေးကို ကြည့်​ရင်း ဆက်​လုပ်​နေ​လေသည်​။
မုန်​လာဥ​လေးသည်​အ​ကောင်​ကြီးလာရာ Fanxing
တို့ကြားတွင်​အိပ်​ရ​လေသည်​။ ညဘက်​တစ်​ညတွင်​
မုန်လာဥ​လေးနဲ့ Yubinတို့အကြည့်​ချင်းတိုက်​ခိုက်​နေ
​လေသည်​။ မုန်​လာဥ​လေးက​တော့ ဘာမှမသိဘဲ ချို
ချို​လေးဘဲ စို့ရင်းYubinကိုသာ ကြည့်​နေသည်​။ ကု
တင်ေ​ပ်ါတွင်​ထိုင်​နေကြရင်း ကိုယ်​လက်​သန့်​စင်​ပြီး
​ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်​လာ​သော Fanxingက
"ဦး...မုန်​လာဥ​လေးနဲ့ဘာလုပ်​နေတာလဲ..."
"Fanxing...မုန်​လာဥ​လေးက ကိုယ်​တို့ကြားထဲမှ
ဝင်​အိပ်​နေလို့ ကိုယ်​မင်းကိုဖက်​အိပ်​လို့မရဘူး...ကိုယ်​
မင်းကိုဖက်​အိပ်​ချင်​တယ်​...နမ်းချင်​တယ်​လို​..."
"ဟင်းးး...ဦးရယ်​..က​လေးက ငယ်​သေးတယ်​လေ..
သူ့ကိုအလယ်​မှာထားပြီးအိပ်​မှရမှာ​ပေါ့ .."
"ဟား....မရဘူး..မရဘူး...ကိုယ်​မင်းနဲ့ကပ်​အိပ်​ချင်​
တယ်​လို့...ဝှါး..."
Yubinသည်​က​လေးတစ်​ယောက်​လို ဆိုး​နေရာ Fanxingက
"ဟူး...ဦးနဲ့​တော့​မောတယ်​နော်​...ကျွန်​တော်​ဘယ်​လို
လုပ်​ပေးရမလဲ...
"လွယ်​ပါတယ်​...ခဏ..."
Yubinသည်​ပြုံး​ပျော်​စွာချက်​ချင်းထွက်​သွား​လေ
သည်​။ Fanxingက​တော့ အိပ်​ငိုက်​နေပြီးဖြစ်​သော
မုန်​လာဥ​လေးသည်​Fanxing​ပေါင်​ပေါ်တွင်​ခေါင်း
​လေးတင်​ကာ​မှေး​နေသည်​။ Fanxingက မုန်​လာဥ
​လေးကို အသာ​လေးချီပြီး လက်​ပေါ်တွင်​ချော့သိပ်​နေ
​လေသည်​။ တခဏကြာ​သော်​မုန်​လာဥ​လေးသည်​
လက်​ကိုစုပ်​နေရင်း အိပ်​ပျော်​သွားခဲ့သည်​။ ထိုအချိန်​
မှာဘဲ Yubinသည်​ကုတင်​သေး​သေးမြင့်​မြင့်​လေးကို
အခန်းထဲတွန်းလာ​လေသည်​။ Fanxingက တိတ်​
တိတ်​နေရန်​လက်​ဟန်​ဖြင့်​ပြရာ Yubinသည်​အသာ
အယာ​လေး တွန်းခဲ့ပြန်​သည်​။ Yubinက
"မုန်​လာဥ​လေးကို ဒီမှာသိပ်​လိုက်​.."
"ဘယ်​ကတည်းက စီစဉ်​ထားတာလဲ..."
"အင်း..ကြာပြီးထင်​တယ်​."
"ဟာ...တဂယ်​ပါဘဲ.."
Fanxingသည်​က​လေးကိုထိုကုတင်​ထဲရှိ မို့ယာထဲ
တွင်​သိပ်​လိုက်​လေသည်​။ Yubinသည်​စိတ်​ကျေနပ်​
သွားသည့်​ပုံစံဖြင့်​Fanxingအနားသို​ကပ်​အိပ်​လိုက်​
​လေသည်​။
"အင်းး...မင်းရဲ့ကိုယ်​သင်းရနံ့​လေးက အရမ်း​ကောင်း
တာဘဲ...ကိုယ်​ဆာ​လောက်​လာသလိုဘဲ..."
"မီးဖိုထဲမှာ စားစရာ​တွေရှိ​သေးတယ်​လေ.."
"ကိုယ်​ဆာတာအဲ့တာ မဟုတ်​ဘူး...ကိုယ်​မင်းကိုဆာ
​နေတာ...."
"ဟာ...ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာလဲ.. ..အိပ်​တော့..."
Fanxingသည်​Yubinလက်​မောင်း​ပေါ်တွင်​အိပ်​ပျော်​
သွားခဲ့သည်​။ မကြာခင်​မှာဘဲ မုန်​လာဥ​လေးရဲ့​မွေး​နေ့
ပွဲ​ရောက်​သည်​နှင့်​အမျှ Yubinတို့မင်္ဂလာပွဲလည်း ကျ
​ရောက်​ခဲ့​တော့သည်​။ မင်္ဂလာပွဲ​နေ့တွင်​ရှောင်​ရင်းက
ပွဲကိုလာရင်း
"​မွေး​နေ့ပွဲနဲ့ မင်္ဂလာပွဲနှစ်​ပွဲ​ဆို​တော့ လက်​ဆောင်​နှစ်​ခု
​ပေးရတယ်​...ဘယ်​လ်ုကြီးလဲကွာ..."
လက်​ထောက်​လီအား​ပြောပြ​နေ​လေသည်​။ နား​နေ
ခန်းထဲ၌ Yubinနှင့်​Fanxingတို့နှစ်​ယောက်​စလုံး
ကျက်​သ​ရေရှိလှ​သော အ​နောက်​တိုင်းအဖြူ​လေးကို
ဝတ်​ဆင်​ကာ​ချော​မောခန့်​ညား​နေကြသည်​။ Yubinရဲ့
မိသားစုဝင်​လာပြီး အဖိုးက
"Fanxing...Yubin...ရန်​မဖြစ်​ကြဘဲ​ပျော်​ပျော်​လေး​နေသွားကြ​နော်​.."
"ဟုတ်​ကဲ့..အဖိုး...ဒါနဲ့ အမတို့​ရော..."
"​ရောက်​နေပြီး...မီးဖိုခန်းထဲမှာ မုန့်​သွားစား​နေတယ်​"
"ဟမ်​...စားပြန်​ပြီးလား.."
"မ​နေ့က ဓာတ်​မှန်​ထပ်​ရိုက်​လာတယ်​..အမြွှာတဲ့..."
"အယ်​...တဂယ်​ကြီးလား...​မွေးရက်​က​ရော."
"တစ်​ပတ်​လောက်​လို​သေးတယ်​တဲ့​လေ..."
အခန်းထဲတွင်​စကား​ပြော​နေတုန်း မင်္ဂလာပွဲစရန်​ကြေ
ညာ​လေရာ အကုန်​လုံးထွက်​လာကြသည်​။ လူ​တွေအ
ရမ်းမများဘဲ ရင်းနှီးတဲ့သူ​တွေသာ တတ်​ရောက်​ကြ
သည်​။ သတို့သားနှစ်​ယောက်​နေရာမယူခင်​ရှီလျန်း
တို့​ရောက်​လာပြီး အ​မေဖြစ်​သူတို့အနားတွင်​ဝင်​ထိုင်​
လိုက်​သည်​။ မကြာခင်​မှာဘဲ ခန်းမထဲသို့်​Fanxing
​လေးက ပန်းစည်း​လေးကို ကိုင်​ရင်း Yubinက လွတ်​
​နေ​သော Fanxing​လေးရဲ့ လက်​တစ်​ဖက်​ကိုကိုင်​ရင်း
ဂတိသစ္စာပြုရန်​ခန်းမထဲသို့​လျှောက်​လှမ်းလာကြ
သည်​။ လက်​ထောက်​လီရဲ့​ပေါင်​ပေါ်တွင်​ထိုင်​နေ​သော
မုန်​လာဥ​လေးက ပါး​ဖောင်း​ဖောင်းနဲ့ သူ့မိဘ​တွေကို
​ငေးကြည့်​နေ​လေသည်​။ လူအများ​ရှေ့သို့​ရောက်​
​သော်​နှစ်​ယောက်​သား ဂတ်ိသစ္စာအပြန်​အလှန်​ပြုကြ
ရင်း အကြင်​လင်​မယားဖြစ်​မြောက်​သွားပြီး လက်​စွပ်​
​တွေ လဲလှယ်​ကြရင်း အကြင်​နာ​ပေးကြ​လေသည်​။
လက်​ထောက်​လီက မုန်​လာဥ​လေးမျက်​နှာကို အုပ်​ရင်း
"မကြည့်​နဲ့...ဒါ​တွေက က​လေး​တွေကြည့်​ဖို့မသင့်​
​တော်​ဘူး..."
"မားမာ့...မားမာ့..."
မုန်​လာဥ​လေးက စကားမတတ်​တစ်​တတက်​နှင့်​ပြော
​နေ​လေသည်​။ မိသားစု ဓာတ်​ပုံရိုက်​သောအခါ မုန်​
လာဥ​လေးက Yubinတိူ့လင်​မယားနှစ်​ယောက်​ကြား
တွင်​ဝင်​ရင်း ဓာတ်​ပုံရိုက်​ကြသည်​။ ထိုအချိန်​မှာဘဲ
ရှီလျန်းသည်​အချိန်​အခါမဟုတ်​ဗိုက်​ထနာ​လေသည်​။
"အားးး .. ....."
ဆူးရှ​သောအသံသည်​ခန်းမတစ်​ခန်းလုံးကိုဖုံးအုပ်​သွား
​လေသည်​။ အ​မေဖြစ်​သူက​ဆေးရုံကိုဖုန်း​ဆက်​ပြီး
ရှီလျန်းက​ယောက်ျားဖြစ်​သူရဲ့ ဆံပင်​ကို ကျွတ်​ထွက်​မတတ်​ဆွဲ​ဆောင့်​နေ​လေသည်​။ ထိုနှင့်​ဆေးရုံသို့လည်း​ရောက်​ရော​ယောက်​ဖဖြစ်​သူရဲ့ဆံပင်​သည်​ထောင်​
​နေရင်း ငှက်​သိုက်​လိုဖြစ်​နေ​တော့သည်​။  အ​မေဖြစ်​သူက
​ဆေးရုံအထိလိုက်​လာ​သော Yubinတို့အား
"သွားကြ​တော့​လေ...​လေယာဉ်​မမှီဘဲ​နေ​နေအုံးမယ်​..
က​လေးက ငယ်​သေးတယ်​ဆို​တော့ မ​ခေါ်သွားနဲ့​နော်​..​နေ
မ​ကောင်းဖြစ်​နေအုံးမယ်​..."
"ဟုတ်​ကဲ့အ​မေ..ဒါဆို မုန်​လာဥ​လေးကို အပ်​ခဲ့မယ်​နော်​
....တာ့တာ့ မုန်​လာဥ​လေး​ရေ...​မေ​မေတို့ပြန်​လာရင်​
လက်​ဆောင်​တွေ ဝယ်​ခဲ့​ပေးမယ်​..."
ထို့နှင့်​Yubinတို့လည်း အီဂျစ်​သို့ ဟန်းနီးမွန်းထွက်​လာ
ကြ​တော့သည်​။ ဓာတ်​ပုံ​လေးရိုက်​လိုက်​၊​ရေခဲမုန့်​လေး
စားလိုက်​၊ဟိုနားဒီနားသွားလည်​လိုက်​၊​ပျော်​နေကြ​တော့
သည်​။ တစ်​ချို့မိန်းက​လေး​တွေက အပြုံးလှ​သော Fanxing​လေးကို သ​ဘောကျ၍ ဓာတ်​ပုံအတူတွဲရိုက်​ရင်း
ဖုန်းနံပါတ်​တောင်​ကြသည်​။ Yubinက အူတိုပြီး ကြားဝင်​
ကာ
"​တောင်းပန်​ပါတယ်​..မိန်းက​လေးတို့ သူက အိမ်​ထောင်​
သည်​ပါ..."
"အာ..​တောင်းပန်​ပါတယ်​...မသိလို​ပါ...'
မိန်းက​လေး​တွေ ထွက်​သွားကြပြီး​နောက်​Yubinသည်​
Fanxingအား maskဖြင့်​မျက်​နှာအုပ်​ရာ Fanxingက
"ဘာလို့လာအုပ်​နေတာလဲ.."
"သူများ​တွေမင်းအပြုံးကိုမြင်​ပြီး​ကြွေကုန်​မှာစိုးလို​.."
"အဲ့အတွက်​မစိုးရိမ်​ပါနဲ့...ကျွန်​တော့ရဲ့အပြုံးက​ဟောဒီ
က Yubinဆိုတဲ့သူတစ်​ယောက်​အတွက်​ပါဘဲ..."
Yubinသည်​ထိုစကားကြားပြီး ရင်​တွေလျပ်​လျှပ်​ဖြစ်​ကာ
"Fanxing...​နောက်​တစ်​ခေါက်​လောက်​ထပ်​ပြောပါ​ပေး
ပါလား..."
"တစ်​ခါဘဲ​ပြောမယ်​...လာ..ဟိုဘက်​သွားမယ်​..."
"အာ....Fanxing​နောက်​တစ်​ခါထပ်​ပြော​ပေးပါဆ်ို.."
နှစ်​ယောက်​သား​ပျော်​ရွှင်​နေကြ​တော့သည်​။
kyelsinthawdar