ခ်စ္ရတဲ့ဦး

အပိုင္း ၂၄

အိမ္​​ေရာက္​​ေသာအခါ Fanxingသည္​ hotpotစားရန္​ ​ဒယ္​အီုးကို စားပြဲ​ေပၚတြင္​ တင္​ၿပီး ​ေရ​ေႏြးတည္​ထား​ေလသည္​။
ဘာမွမလုပ္​ဘဲ ဆိုဖာ​ေပၚတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ Yubinအား
"ဦး...စာစခ်င္​ရင္​လာဝိုင္​းလုပ္​​ေလ..."
"ဟမ္​...ကိုယ္​ဘာလုပ္​​ေပးရမွာလဲ..."
"အရြက္​​ေတြ​ေဆးထား​ေပး...ကြၽန္​​ေတာ္​ထည္​့မယ္​့အသား​ေတြ လွီးမယ္​...တစ္​ရြက္​ခ်င္​းစီ​ေသခ်ာလုပ္​​ေနာ္​.."
"ဟုတ္​ကဲ့ပါခင္​​ဗ်..."
Fanxingက အသားလွီးၿပီး Yubinက မုန္​ညႇင္​းထုပ္​ကို တစ္​လႊာခ်င္​းခြာ​ေဆး​ေနသည္​။ ႏွစ္​​ေယာက္​သား ​ေဘးခ်င္​းကပ္​ရက္​ စားရန္​လုပ္​​ေနၾကသည္​ကို Yubinက
"ဒီလိုႀကီး ​ေဘးခ်င္​းကပ္​လုပ္​​ေန​ေတာ့ ညားၿပီးစစံုတြဲ​ေတြလိုဘဲ...ဟုတ္​တယ္​မဟုတ္​လား...fanxing.."
"မဟုတ္​ဘူး..."
ျပတ္​ျပတ္​သားသား​ေျပာလိုက္​​ေသာ fanxingအား Yubinသည္​ အလစ္​ႏွင္​့ ဝင္​နမ္​းလိုက္​သည္​။ Yubinက နမ္​းၿပီးျပံဳးၿပီးျပန္​လွည္​့သြား​ေလသည္​။ fanxingသည္​ ၿငိမ္​​ေနရင္​းက လွီး​ေန​ေသာဓားကို ကိုင္​​ေျမႇာက္​ၿပီးYubinရဲ႕ လည္​
ပင္​းအနားသို႔ ​ေရြ႔ကာ ခ်ိန္​ၿပီး
"ခုနက ဘာလုပ္​လိုက္​တာလဲ...."
"Fanxing..fa..fanxing....ဓား..ဓား..ကိုအရင္​ခ်လိုက္​...ပါ...ၿပီး..မွ...​ေျပာၾက..မယ္​​ေလ...​ေနာ္​.."
"အရင္​က ကြၽန္​​ေတာ့ရဲ႕ ပထမဆံုးအနမ္​းကို ယူသြားတာလဲ
...ခင္​​ဗ်ားဘဲ​ေနာ္​..."
"ဘယ္​လိုသိ...သြားတာ..လဲ..."
"အခုနမ္​းလိုက္​တဲ့ အနမ္​းက အဲ့တုန္​းကနဲ႔ တစ္​ပံုစံတည္​း.."
"Fa...fanxing...."
"​ေထာင္​့ကိုသြား..ဒူး​ေထာက္​ၿပီး.လက္​​ေျမႇာက္​​ေန..."
"ဟမ္​..."
"အခုသြား..."
Fanxingသည္​ မ်က္​ႏွာကို
အတတ္ႏိုင္ဆံုးျပံဳးထားၿပီးYubinအနားတိုးလာ
သည္​ႏွင္​့ ဓားက ရြယ္​ၿပီးသားဘဲ...Fanxingက
"ကြၽန္​​ေတာ္​အရင္​က ​ေမးတုန္​းက ဘာမွမ​ေျပာဘဲ လိ္မ္​ခဲ့တယ္​​ေနာ္​..ကြၽန္​​ေတာ့ကို လိမ္​ရင္​ ဘာျဖစ္​မလဲဆိုတာ သိၿပီးသား​ေနာ္​...ဒါက အျပစ္​ဒဏ္​ဘဲ...ျမန္​ျမန္
သြား...စားလို႔အဆင္​သင္​့ျဖစ္​မွ လာခဲ့..."
"ဒါမဲ့အၾကာႀကီးက်န္​​ေသးတယ္​..."
"သြား​ေနာ္​..မသြားရင္​ ကလီစာ​ေတြ Hotpotထဲမ​ေရာက္​သြားခ်င္​ရင္​..."
"​ေအး...​ေအးပါ..."
Yubinသည္​ ​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​လန္​႔လန္​႔ျဖစ္​ကာ မ်က္​ႏွာငယ္​​ေလးနဲ႔ ​ေထာင္​့ကိုသြားကာ က​ေလး​ေတြကို အျပစ္​​ေပးသလို ​ႏႈတ္​ခမ္​း​ေထာ္​ၿပီး ဒူး​ေထာက္​ကာ လက္​​ေျမႇာက္​​ေနသည္​။ နာရီဝက္​ၾကာ​ေသာအခါ Yubinသည္​ လက္​​ေညာင္​းလာၿပီး.လက္​ခ်ရန္​လုပ္​ရာ Fanxingရဲ႕ အရ္​ိပ္​အ​ေျခၾကည္​့ၿပီး လက္​​ေလ့က်င္​့ခန္​းကို စိိမ္​​ေျပႏွစ္​​ေျပႏွင္​့ လုပ္ေနစဥ္​Fanxingဆီမွ ဓားျပန္​သည္​ သူ႔ဆီ​ပ်ံလာရာ မ်က္​လံုးအျပဴးသားႏွင္​့ လန္​႔​ေနသည္​။ fanxingက လူသတ္​ခ်င္​​ေနအၾကည္​့ျဖင္​့ ၾကည္​့​ေနၿပီး သူ႔အနား​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။ အမွန္​ပင္​ Yubinသည္​ ဒူး​ေထာက္​​ေနရင္​း အာပုတ္​ရည္​​ေတြက်ကာ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနၿပီး အိမ္​မက္​​မက္​​ေနျခင္​းျဖစ္​
သည္​။ Yubinက လန္​႔ႏိုးကာ
"မလုပ္​နဲ႔..."
Hotpotစားရန္​ျပင္​ဆင္​​ေန​ေသာ fanxingအားၾကည္​့​ေန
သည္​။ fanxingက Yubinအားၾကည္​့ၿပီး
"ဦး...မ်က္​ႏွာသြားသစ္​အံုး..."
"ဟမ္​..."
"မစားရင္​လည္​း ​ေန​ေပါ့..."
"ခ်က္​ခ်င္​းသြားမယ္​...ခဏ​ေစာင္​့..."
Yubinသည္​ မ်က္​ႏွာသစ္​ရန္​ ဝင္​သြားၿပီး fanxingသည္​
သူ႔အားနမ္​းခဲ့​ေသာ ႏႈတ္​ခမ္​းအား ျပန္​စမ္​းၿပီး ျပံဳး​ေန​ေလသည္​။ Yubinက မ်က္​ႏွာသစ္​ႁပီးျပန္​ ထြက္​လာရာ မ်က္​ႏွာျပန္​တည္​သြားခဲ့ၿပီး hotpotစားၾကသည္​။ fanxingက
"ကပြဲက ဘယ္​​ေတာ့လဲ..."
"မနက္​ျဖန္​ည..."
"သြားမယ္​..."
"ဟမ္​..."
"သြားမယ္​လို႔..​ေယာက္​်ား​ေလးလို ပြဲတတ္​လို႔မရဘူးလား.."
"မရဘူး...မိန္းက​ေလးနဲ႔ပြဲတတ္​ၿပီး ကရမွာ..."
"ဝတ္​စံုက ဘယ္​မွာသြား႐ွာရမွာလဲ..ၿပီး​ေတာ့ အဲ့တာ ဦးရဲ႕သူ​ေဌးသြားရမွာ မဟုတ္​လား..."
"ဟို..အဲ...ဟုတ္​​ေတာ့..ဟုတ္​တယ္​..ဒါမဲ့..
သူေဌးကမအား​ေတာ့ ကိုယ္​့ကိုဘဲသြားခိုင္​းတာ...ၿပီး​ေတာ့မွတ္​ထား​ေနာ္​..အဲ့ပြဲ​ေရာက္​ရင္​ ကိုယ္​သူ​ေဌးဘဲ...သူ​ေဌးကိုယ္​စားတတ္​​ေပးရလို႔ ကိုယ္​့ကိုသူ​ေဌးလို႔ဘဲ မွတ္​ၾကလိ္​မ္​့မယ္​..."
"​ေအာ္​...သိၿပီး..."
"ဝတ္​စံုအတြက္​က​ေတာ့ ..ကိုယ္​့သူ​ေဌးစီစဥ္​​ေပးထားတယ္​....မနက္​ဖန္​​ေက်ာင္​းဆင္​းရင္​ လာ​ေခၚမယ္​..."
သူတို႔hotpotစား​ေနခ်ိန္​တြင္​ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​တံခါးလာ​ေခါက္​​ေလသည္​။ fanxingက တံခါးေခါက္သံၾကားသည္​ႏွင္​့ ထသြားကာ တံခါးသြားဖြင္​့လိုက္​သည္​။ fanxingသည္​ႁပံဳးရယ္​ကာ
"ဟာ...jelly...ဘယ္​လို​ေရာက္​လာတာလဲ..."
"မင္​းရဲ႕ notebookငါ့ဆီပါသြားလု႔ိလာျပန္​​ေပးတာ.."
"မနက္​ဖန္​မွလာ​ေပးလည္​း ရပါတယ္​..လာအထဲဝင္​.."
"မင္​းစာလုပ္​ရင္​ စာအုပ္​မ႐ွိမွာစိုးလို႔.."
"​ေက်းဇူးပါ...ဒါနဲ႔ ငါတို႔hotpotစား​ေနတုန္​းဘဲ..စား
မလား..."
"ငါတို႔?.."
"အင္​း..အိမ္​မွာ အခန္​းငွါးထားတယ္​​ေလ..လာ..မိတ္​ဆက္​​ေပးမယ္​.."
ႏွစ္​​ေယာက္​သား​ေျပာရင္​း မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲသို႔​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။ Yubinသည္​ စား​ေန႐င္​းနဲ႔လွမ္​းၾကၫ္​့ၿပီး
"စာၾကည္​့တိုက္​က ငါ့က​ေလးကိုခိုးၾကည္​့တဲ့သူဘဲ..."
စိတ္​ထဲ၌ ​ေရရြတ္​လိုက္​သည္​။ Yubinရဲ႕မ်က္ႏွာထားမွာတင္​းမာသြားရာ fanxingက
"ဦး..စားရတာစပ္​လို႔လား..မ်က္​ႏွာက ဘာဖစ္​တာလဲ.."
"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး..ဒါက သူငယ္​ခ်င္​းလား.."
"ဟုတ္​တယ္​...အတန္​း​ေဖာ္​​ေလ.."
Fanxingသည္​ ငယ္​ခ်င္​းလက္​ကို ဆြဲကာ သူ႔​ေဘးနားတြင္​​ေပးထိုင္​လိုက္​သည္​။ Yubinသည္​ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက္​ိုအဆက္​မျပတ္​စိုက္​ၾကည္​့​ေနသည္​။ jellyက
"Fanxing...မင္​း​ေကာက္​ရတဲ့​ေခြး​ေပါက္​​ေလး​ေရာ.."
"​ေအာ္​..ထြက္​​ေျပးသြားၿပီး..."
Yubinက ၾကားဝင္​ၿပီး
"​ေခြး​ေပါက္​?...ဘယ္​တုန္​းက ​ေမြးထားလို႔လဲ..."
"ဟိုတ​ေလာက ​ေခြး​ေပါက္​​ေလး​ဗိုက္​ဆာ​ေနမွာစိုးလို႔ အတန္​းက​ေန ခ်က္​ခ်င္​းျပန္​သြားတာ..."
Yubinသည္​ jelly​ေျပာသည္​ကို စဥ္​းစားရင္​း
"က​ေလး..အတန္​းက​ေျပးထြက္​လာတဲ့ခ်ိန္​မွာ ငါလည္​း အိမ္​မွာ႐ွိ​ေနတာဘဲ..ဘာ​ေခြး​ေပါက္​မွမ​ေတြ႔မိပါဘူး..မ မဟုတ္​မွလြဲ​ေ႐ာ..​ေခြး​ေပါက္​က ငါလား..."
စိတ္​ထဲ၌ ​ေသခ်ာ​ေတြး​ေတာရင္​း သ​ေဘာ​ေပါက္​သြားၿပီးFanxingကို ျပန္​ကၾကည္​့ရာ fanxingသည္​ မ်က္ႏွာလႊဲသြားၿပီး ငယ္​ခ်င္​းကိုပန္​းကန္​​ေပးၿပီး hotpotထည္​့​ေပး​ေနသည္​။ Yubinက
"တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကို​ေတာ့ အျပစ္​​ေပးဖို႔လို​ေနၿပီးဘဲ.."
Fanxingရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည္​့ၿပီး ​ေျပာ​ေလသည္​။ fanxingက​ေတာ့ မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ၿပီး
"ဦး...ထည္​့စား​ေလ..အမ်ားႀကီးက်န္​​ေသးတယ္​.."
"အဲ့​ေလာက္​ထိအစားမႀကီး​ေသးပါဘူး..."
"ဟုတ္​လား..အရင္​က ကြၽန္​​ေတာ္​ခ်က္​ထားတဲ့ဟင္​းကို ​ေျပာင္​​ေအာင္​စားတာ ဘယ္​သူလဲ..."
"​ေခြး​ေပါက္​ျဖစ္​မွာ​ေပါ့..."
ႏွစ္​​ေယာက္​သား အ​ေျပာျဖင္​့ တစ္​​ေယာက္​မ်က္ႏွာတစ္​​ေယာက္​စိုက္​ၿပီး တိုက္​ခိုက္​​ေနၾကစဥ္​ ​ေဘးတြင္​ထိုင္​​ေန​ေသာ သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးက ​ေက်ာျပင္​​ေတြစိမ္​့​ေန​ေလသည္​။
.............
တစ္​ပိုင္​းၿပီးသြားၿပီး​ေနာ္​....😊😊 😘😘😘 reader​ေလး​ေတြကို အရမ္​းဘဲ ခ်စ္​ပါ
တယ္​....
#မင္​မင္​kyelsin
Unicode
အိမ်​ရောက်​သောအခါ Fanxingသည်​hotpotစားရန်​ဒယ်​အီုးကို စားပွဲ​ပေါ်တွင်​တင်​ပြီး​ရေ​နွေးတည်​ထား​လေသည်​။
ဘာမှမလုပ်​ဘဲ ဆိုဖာ​ပေါ်တွင်​ထိုင်​နေ​သော Yubinအား
"ဦး...စာစချင်​ရင်​လာဝိုင်းလုပ်​လေ..."
"ဟမ်​...ကိုယ်​ဘာလုပ်​ပေးရမှာလဲ..."
"အရွက်​တွေ​ဆေးထား​ပေး...ကျွန်​တော်​ထည့်​မယ့်​အသား​တွေ လှီးမယ်​...တစ်​ရွက်​ချင်းစီ​သေချာလုပ်​နော်​.."
"ဟုတ်​ကဲ့ပါခင်​ဗျ..."
Fanxingက အသားလှီးပြီး Yubinက မုန်​ညှင်းထုပ်​ကို တစ်​လွှာချင်းခွာ​ဆေး​နေသည်​။ နှစ်​ယောက်​သား​ဘေးချင်းကပ်​ရက်​စားရန်​လုပ်​နေကြသည်​ကို Yubinက
"ဒီလိုကြီး​ဘေးချင်းကပ်​လုပ်​နေ​တော့ ညားပြီးစစုံတွဲ​တွေလိုဘဲ...ဟုတ်​တယ်​မဟုတ်​လား...fanxing.."
"မဟုတ်​ဘူး..."
ပြတ်​ပြတ်​သားသား​ပြောလိုက်​သော fanxingအား Yubinသည်​အလစ်​နှင့်​ဝင်​နမ်းလိုက်​သည်​။ Yubinက နမ်းပြီးပြုံးပြီးပြန်​လှည့်​သွား​လေသည်​။ fanxingသည်​ငြိမ်​နေရင်းက လှီး​နေ​သောဓားကို ကိုင်​မြှောက်​ပြီးYubinရဲ့ လည်​
ပင်းအနားသို့​ရွေ့ကာ ချိန်​ပြီး
"ခုနက ဘာလုပ်​လိုက်​တာလဲ...."
"Fanxing..fa..fanxing....ဓား..ဓား..ကိုအရင်​ချလိုက်​...ပါ...ပြီး..မှ...​ပြောကြ..မယ်​လေ...​နော်​.."
"အရင်​က ကျွန်​တော့ရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းကို ယူသွားတာလဲ
...ခင်​ဗျားဘဲ​နော်​..."
"ဘယ်​လိုသိ...သွားတာ..လဲ..."
"အခုနမ်းလိုက်​တဲ့ အနမ်းက အဲ့တုန်းကနဲ့ တစ်​ပုံစံတည်း.."
"Fa...fanxing...."
"​ထောင့်​ကိုသွား..ဒူး​ထောက်​ပြီး.လက်​မြှောက်​နေ..."
"ဟမ်​..."
"အခုသွား..."
Fanxingသည်​မျက်​နှာကို
အတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးထားပြီးYubinအနားတိုးလာ
သည်​နှင့်​ဓားက ရွယ်​ပြီးသားဘဲ...Fanxingက
"ကျွန်​တော်​အရင်​က​မေးတုန်းက ဘာမှမ​ပြောဘဲ လ်ိမ်​ခဲ့တယ်​နော်​..ကျွန်​တော့ကို လိမ်​ရင်​ဘာဖြစ်​မလဲဆိုတာ သိပြီးသား​နော်​...ဒါက အပြစ်​ဒဏ်​ဘဲ...မြန်​မြန်
သွား...စားလို့အဆင်​သင့်​ဖြစ်​မှ လာခဲ့..."
"ဒါမဲ့အကြာကြီးကျန်​သေးတယ်​..."
"သွား​နော်​..မသွားရင်​ကလီစာ​တွေ Hotpotထဲမ​ရောက်​သွားချင်​ရင်​..."
"​အေး...​အေးပါ..."
Yubinသည်​ကြောက်​ကြောက်​လန့်​လန့်​ဖြစ်​ကာ မျက်​နှာငယ်​လေးနဲ့​ထောင့်​ကိုသွားကာ က​လေး​တွေကို အပြစ်​ပေးသလို​နှုတ်​ခမ်း​ထော်​ပြီး ဒူး​ထောက်​ကာ လက်​မြှောက်​နေသည်​။ နာရီဝက်​ကြာ​သောအခါ Yubinသည်​လက်​ညောင်းလာပြီး.လက်​ချရန်​လုပ်​ရာ Fanxingရဲ့ အရ်ိပ်​အ​ခြေကြည့်​ပြီး လက်​လေ့ကျင့်​ခန်းကို စိမ်​ပြေနှစ်​ပြေနှင့်​လုပ်နေစဉ်​Fanxingဆီမှ ဓားပြန်​သည်​သူ့ဆီ​ပျံလာရာ မျက်​လုံးအပြူးသားနှင့်​လန့်​နေသည်​။ fanxingက လူသတ်​ချင်​နေအကြည့်​ဖြင့်​ကြည့်​နေပြီး သူ့အနား​ရောက်​လာ​လေသည်​။ အမှန်​ပင်​Yubinသည်​ဒူး​ထောက်​နေရင်း အာပုတ်​ရည်​တွေကျကာ အိပ်​ပျော်​နေပြီး အိမ်​မက်​မက်​နေခြင်းဖြစ်​
သည်​။ Yubinက လန့်​နိုးကာ
"မလုပ်​နဲ့..."
Hotpotစားရန်​ပြင်​ဆင်​နေ​သော fanxingအားကြည့်​နေ
သည်​။ fanxingက Yubinအားကြည့်​ပြီး
"ဦး...မျက်​နှာသွားသစ်​အုံး..."
"ဟမ်​..."
"မစားရင်​လည်း​နေ​ပေါ့..."
"ချက်​ချင်းသွားမယ်​...ခဏ​စောင့်​..."
Yubinသည်​မျက်​နှာသစ်​ရန်​ဝင်​သွားပြီး fanxingသည်​
သူ့အားနမ်းခဲ့​သော နှုတ်​ခမ်းအား ပြန်​စမ်းပြီး ပြုံး​နေ​လေသည်​။ Yubinက မျက်​နှာသစ်​ပြီးပြန်​ထွက်​လာရာ မျက်​နှာပြန်​တည်​သွားခဲ့ပြီး hotpotစားကြသည်​။ fanxingက
"ကပွဲက ဘယ်​တော့လဲ..."
"မနက်​ဖြန်​ည..."
"သွားမယ်​..."
"ဟမ်​..."
"သွားမယ်​လို့..​ယောက်ျား​လေးလို ပွဲတတ်​လို့မရဘူးလား.."
"မရဘူး...မိန်းက​လေးနဲ့ပွဲတတ်​ပြီး ကရမှာ..."
"ဝတ်​စုံက ဘယ်​မှာသွားရှာရမှာလဲ..ပြီး​တော့ အဲ့တာ ဦးရဲ့သူ​ဌေးသွားရမှာ မဟုတ်​လား..."
"ဟို..အဲ...ဟုတ်​တော့..ဟုတ်​တယ်​..ဒါမဲ့..
သူဌေးကမအား​တော့ ကိုယ့်​ကိုဘဲသွားခိုင်းတာ...ပြီး​တော့မှတ်​ထား​နော်​..အဲ့ပွဲ​ရောက်​ရင်​ကိုယ်​သူ​ဌေးဘဲ...သူ​ဌေးကိုယ်​စားတတ်​ပေးရလို့ ကိုယ့်​ကိုသူ​ဌေးလို့ဘဲ မှတ်​ကြလိ်​မ့်​မယ်​..."
"​အော်​...သိပြီး..."
"ဝတ်​စုံအတွက်​က​တော့ ..ကိုယ့်​သူ​ဌေးစီစဉ်​ပေးထားတယ်​....မနက်​ဖန်​ကျောင်းဆင်းရင်​လာ​ခေါ်မယ်​..."
သူတို့hotpotစား​နေချိန်​တွင်​တစ်​ယောက်​ယောက်​တံခါးလာ​ခေါက်​လေသည်​။ fanxingက တံခါးခေါက်သံကြားသည်​နှင့်​ထသွားကာ တံခါးသွားဖွင့်​လိုက်​သည်​။ fanxingသည်​ပြုံးရယ်​ကာ
"ဟာ...jelly...ဘယ်​လို​ရောက်​လာတာလဲ..."
"မင်းရဲ့ notebookငါ့ဆီပါသွားလုိ့လာပြန်​ပေးတာ.."
"မနက်​ဖန်​မှလာ​ပေးလည်း ရပါတယ်​..လာအထဲဝင်​.."
"မင်းစာလုပ်​ရင်​စာအုပ်​မရှိမှာစိုးလို့.."
"​ကျေးဇူးပါ...ဒါနဲ့ ငါတို့hotpotစား​နေတုန်းဘဲ..စား
မလား..."
"ငါတို့?.."
"အင်း..အိမ်​မှာ အခန်းငှါးထားတယ်​လေ..လာ..မိတ်​ဆက်​ပေးမယ်​.."
နှစ်​ယောက်​သား​ပြောရင်း မီးဖို​ချောင်​ထဲသို့​ရောက်​လာ​လေသည်​။ Yubinသည်​စား​နေရင်းနဲ့လှမ်းကြည့်​ပြီး
"စာကြည့်​တိုက်​က ငါ့က​လေးကိုခိုးကြည့်​တဲ့သူဘဲ..."
စိတ်​ထဲ၌​ရေရွတ်​လိုက်​သည်​။ Yubinရဲ့မျက်နှာထားမှာတင်းမာသွားရာ fanxingက
"ဦး..စားရတာစပ်​လို့လား..မျက်​နှာက ဘာဖစ်​တာလဲ.."
"ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူး..ဒါက သူငယ်​ချင်းလား.."
"ဟုတ်​တယ်​...အတန်း​ဖော်​လေ.."
Fanxingသည်​ငယ်​ချင်းလက်​ကို ဆွဲကာ သူ့​ဘေးနားတွင်​ပေးထိုင်​လိုက်​သည်​။ Yubinသည်​သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက်ိုအဆက်​မပြတ်​စိုက်​ကြည့်​နေသည်​။ jellyက
"Fanxing...မင်း​ကောက်​ရတဲ့​ခွေး​ပေါက်​လေး​ရော.."
"​အော်​..ထွက်​ပြေးသွားပြီး..."
Yubinက ကြားဝင်​ပြီး
"​ခွေး​ပေါက်​?...ဘယ်​တုန်းက​မွေးထားလို့လဲ..."
"ဟိုတ​လောက​ခွေး​ပေါက်​လေး​ဗိုက်​ဆာ​နေမှာစိုးလို့ အတန်းက​နေ ချက်​ချင်းပြန်​သွားတာ..."
Yubinသည်​jelly​ပြောသည်​ကို စဉ်းစားရင်း
"က​လေး..အတန်းက​ပြေးထွက်​လာတဲ့ချိန်​မှာ ငါလည်း အိမ်​မှာရှိ​နေတာဘဲ..ဘာ​ခွေး​ပေါက်​မှမ​တွေ့မိပါဘူး..မ မဟုတ်​မှလွဲ​ရော..​ခွေး​ပေါက်​က ငါလား..."
စိတ်​ထဲ၌​သေချာ​တွေး​တောရင်း သ​ဘော​ပေါက်​သွားပြီးFanxingကို ပြန်​ကကြည့်​ရာ fanxingသည်​မျက်နှာလွှဲသွားပြီး ငယ်​ချင်းကိုပန်းကန်​ပေးပြီး hotpotထည့်​ပေး​နေသည်​။ Yubinက
"တစ်​ယောက်​ယောက်​ကို​တော့ အပြစ်​ပေးဖို့လို​နေပြီးဘဲ.."
Fanxingရဲ့ မျက်နှာကိုကြည့်​ပြီး​ပြော​လေသည်​။ fanxingက​တော့ မသိချင်​ယောင်​ဆောင်​ပြီး
"ဦး...ထည့်​စား​လေ..အများကြီးကျန်​သေးတယ်​.."
"အဲ့​လောက်​ထိအစားမကြီး​သေးပါဘူး..."
"ဟုတ်​လား..အရင်​က ကျွန်​တော်​ချက်​ထားတဲ့ဟင်းကို​ပြောင်​အောင်​စားတာ ဘယ်​သူလဲ..."
"​ခွေး​ပေါက်​ဖြစ်​မှာ​ပေါ့..."
နှစ်​ယောက်​သား အ​ပြောဖြင့်​တစ်​ယောက်​မျက်နှာတစ်​ယောက်​စိုက်​ပြီး တိုက်​ခိုက်​နေကြစဉ်​ဘေးတွင်​ထိုင်​နေ​သော သူငယ်​ချင်း​လေးက​ကျောပြင်​တွေစိမ့်​နေ​လေသည်​။
.............
တစ်​ပိုင်းပြီးသွားပြီး​နော်​....😊😊 😘😘😘 reader​လေး​တွေကို အရမ်းဘဲ ချစ်​ပါ
တယ်​....
#မင်​မင်​kyelsin
kyelsinthawdar