Yubinသည္ ဘာေျပာရမယ္မွန္းမသ္ိေအာင္ လမ္းစေပ်ာက္ေနသည္။ Yubinက တစ္ျဖည္းျဖည္း
အေနာက္ဆုတ္ရင္းက
"အဲ့ဒါ ကိုယ့္အေမအရင္း မဟုတ္ဘူး..."
Yubinဆီက မထင္မွတ္ထားသည္စကားၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ fanxingသည္ အနည္းငယ္ၿငိမ္သက္သြားရာ
"ဘာ...အေမရင္းမဟုတ္ဘူးတဲ့လား...လိမ္ေနျပန္ၿပီးလား..."
"မ..မလိ္မ္ပါ..ဘူး..."
"ဦး...ကြၽန္ေတာ္ထပ္ေျပာမယ္...လိမ္ေနတာလား.."
"မ..မလိမ္..ပါ..ဘူး....တ..တဂယ္..ပါ.."
"ဦး..ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားမယ္ေနာ္..ကြၽန္ေတာ့ကို လိမ္ရင္အခုကိုင္ထားတဲ့ဓားခ်က္က ခင္ဗ်ားဗိုက္ထဲေရာက္ဖို႔ ဝန္မေလးဘူးေနာ္..."
"ဂလု...အင္း..အင္း..ပါ..."
"အခု ကြၽန္ေတာ့ကို မလိမ္ဘူးဆိုေတာ့ အထုတ္ကို ဆက္ေျဖပါ...ၿပီးရင္ေနရာခ်လိုက္ေတာ့ေနာ္..ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္႐ွိေသးတယ္..."
"အင္း...."
Fanxingသည္ သူ႔လြယ္အိတ္ကို အေလာတၾကီး လြယ္သြားၿပီး ထြက္သြားေလသည္။ အိမ္ထဲ၌ ေၾကာက္ေၾကာက္ယႏွင့္ က်န္ခဲ့ေသာ Yubinသည္
"ငါ..ငါ..ဘာဖစ္..သြား..တာလဲ...ငါ့ဘဝ..မွာ..ဘယ္...
ဘယ္သူ႔ကို...မွ..ဒီေလာက္မေၾကာက္ဖူး..ပါဘူး..ဒီေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.....ငါ့ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ပါလား..ဟူး..."
Yubinတစ္ေယာက္ ျပာယာခက္သြားခဲ့သည္။ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကို ေရာက္ခဲ့သည့္ Fanxingသည္ ဆိုင္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ စားပြဲထိုးအကၤ်ီလဲကာ အလုပ္စလုပ္ေလသည္။မနက္ပိုင္းကေန ေန႔လည္ အထိ ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္ အလုပ္လုပ္ၿပီး..ေနလည္ပိုင္း.ထမင္းစားခ်ိန္ခဏနားၿပီး စာအုပ္ဆိုင္၌ ေကာင္တာထိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္ ညေနပိုင္းမွ စ၍ ညလယ္ေလာက္အထိ clubတြင္ အလုပ္လုပ္သည္။
(သူ႔အစားေမာတယ္..အလုပ္ေတြမ်ားခ်က္..)
ညပိုင္းေလာက္တြင္ fanxingသည္ clubသို႔ေရာက္ၿပီးအရက္ပုလင္းမ်ားကို ေနရာစစီသည္။ ခဏအၾကာ ဧည့္သည္ေတြတိုးလာၿပီးေနာက္ ဟ္ုိဝိုင္းဒီဝိုင္း အရက္ခ်ေပး၊အရက္ပုလင္းသိမ္းရင္း အလုပ္႐ႈပ္လာေတာ့သည္။ ညဦးပိုင္းသို႔ေရာက္သည့္အခါ clubထဲသို႔ လူတစ္စုဝင္လာသည္။ ထိုလူစုထဲမွ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလး တစ္ေယာက္သည္ fanxingအား မ်က္စိက်သြားေလသည္။ ထိုေကာင္ေလးစည္ အုပ္စုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ fanxing အနားသို႔ ခ်ည္းကပ္သြားၿပီး
"တစ္ညဘယ္ေလာက္လဲ..."
ခါးကိုကိုင္းကာ စားပြဲသုတ္ေနေသာ fanxingရဲ႕ ခါးကိုကိုင္ကာ ေမးေလသည္။ Fanxingလည္း လန္႔သြားၿပီး အေနာက္ျပန္လွည့္ကာ
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..ဧည့္သည္..ကြၽန္ေတာ္က အဲ့လိုအလုပ္ေတြ မလုပ္ပါဘူး...စားပြဲထိုးသက္သက္ပါ.."
"ဟား....မင္းတို႔လိုလူေတြက အျမဲတမ္းအဲ့လိုႀကီးဘဲ...ေစ်းႀကိဳက္သေလာက္ေခၚလိုက္...ငါေပးႏိုင္တယ္.."
"လူမွားေနၿပီးဗ်...ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကဘေက်ာင္းသားပါ..."
Fanxingေလး စိတ္႐ႈပ္စြာ ျငင္းပယ္ေနသည္ကို ေတြ႔ေသာမန္ေနဂ်ာက
"Fanxing...ဒီကိုလာပါအံုး..."
"ဟုတ္....ဧည့္သည္ ကြၽန္ေတာ့ဆရာ ေခၚေနလို႔သြားလိုက္
ပါအံုးမယ္..."
Fanxingသည္ ထိုဧည့္သည္ လက္မွ မနည္းႂကီး ႐ုန္းထြက္ခဲ့ၿပီး မန္ေနဂ်ာဆီေျပးေလသည္။ fanxingက
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ မန္ေနဂ်ာရယ္....ေသၿပီးမွတ္တာ.."
"Fanxing..အဲ့ေကာင္ေလးက Dလုပ္ငန္းစုက ပိုင္႐ွင္ရဲ႕သားဘဲ...သူက play boy..သူ ပစ္မွတ္ထားတဲ့သူဆို.ဘယ္လိုမွဘေျပးမလြတ္ေတာ့ဘူး...သတိထားေန..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
Fanxingႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ စကားေျပာေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး
"Fox...."
"ဟုတ္..သခင္ေလး..."
"အဲ့ေကာင္ေလးက္ို ငါတို႔အခန္းထဲအရက္လာပို႔ခိုင္းလိုက္.."
Foxလည္း ခိုင္းတဲ့အတိုင္း.fanxingကို အရက္လာပို့္ခိုင္းလိုက္သည္။ အရက္ပုလင္းမ်ားကို ကိုင္ၿပီး အထဲဝင္လာေသာ fanxingသည္ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ပုလင္းမ်ားခ်ကာ ျမန္ျမန္ျပန္ထြက္ရန္ ျပင္ေလသည္။ fanxingေလး အျပင္ထြက္ရန္ အေနာက္လွည့္ေနခ်ိန္ သခင္ေလးဆိုသူသည္ အရက္ခြက္ထဲသို႔ ေဆးတစ္ျပားထည့္လိုက္ၿပီး
"ေကာင္ေလး...ဒီဘက္လွည့္ပါအံုး..."
"ဟုတ္..ဘာ..ဘာမ်ားလိုအပ္လို႔လဲ..."
"မင္း..ခုနတုန္းက ငါ့ကိုျငင္းထားတာ ငါမေက်နပ္ေသးဘူး..ဒါေၾကာင့္ညဒီအရက္ခြက္ေလး ငါ့ကို ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔...ေသာက္ေပး...."
Fanxing သည္ ခဏေတြေဝေနရာက ကမ္းေပးေသာ အရက္ခြက္ကို ယူ၍ တစ္ေျဖးေျဖးေသာက္ခ်ေနသည္။ တစ္ဖက္တြင္ fanxingဝင္သြားတာၾကာႁပီး.ျပန္မထြက္လာေသးလို႔ စိတ္ပူေနေသာ မန္ေနဂ်ာသည္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ.Yubinဆီသို႔ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေလသည္။ အိမ္တြင္ အထုတ္ေျဖၿပီး ေမာပန္းေနေသာ Yubinသည္ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္
"ဟယ္လို..ဘာကိစၥလဲ.. ..အေရးမႀကီးရင္ ေနာက္မွေျပာ.."
"သူေဌး...ကြၽန္ေတာ္ပါ..fanxingရဲ႕ အလုပ္က.."
Fanxingဆိုသည့္ နာမည္ၾကားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ကာ
"သူ ဘာဖစ္လုို႔လဲ...."
"××××××××××××"
Fanxing တစ္ေယာက္clubတြင္ ၾကံဳခဲ့ရသည့္အျဖစ္အပ်က္ကို.ေျပာျပၿပီးေနာက္ Yubinသည္ အိမ္မွ ခ်က္ခ်င္းထြက္လာကာ.clubသို႔ လိုက္လာေလေတာ့သည္။
Yubinသည္ ထိုအုပ္စုနဲ႔ၾကံဳရင္ ေဆးခက္ခံရမည္ဆိုတာကို.သိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တြင္ fanxingသည္ အရက္ေသာက္ၿပီး.ခဏအၾကာတြင္ တစ္ကိုယ္လံုးပူလာေတာ့သည္။
Unicode
Yubinသည်ဘာပြောရမယ်မှန်းမသ်ိအောင်လမ်းစပျောက်နေသည်။ Yubinက တစ်ဖြည်းဖြည်း
အနောက်ဆုတ်ရင်းက
"အဲ့ဒါ ကိုယ့်အမေအရင်း မဟုတ်ဘူး..."
Yubinဆီက မထင်မှတ်ထားသည်စကားကြားလိုက်ရသောကြောင့်fanxingသည်အနည်းငယ်ငြိမ်သက်သွားရာ
"ဘာ...အမေရင်းမဟုတ်ဘူးတဲ့လား...လိမ်နေပြန်ပြီးလား..."
"မ..မလိ်မ်ပါ..ဘူး..."
"ဦး...ကျွန်တော်ထပ်ပြောမယ်...လိမ်နေတာလား.."
"မ..မလိမ်..ပါ..ဘူး....တ..တဂယ်..ပါ.."
"ဦး..ကျွန်တော်ပြောထားမယ်နော်..ကျွန်တော့ကို လိမ်ရင်အခုကိုင်ထားတဲ့ဓားချက်က ခင်ဗျားဗိုက်ထဲရောက်ဖို့ ဝန်မလေးဘူးနော်..."
"ဂလု...အင်း..အင်း..ပါ..."
"အခု ကျွန်တော့ကို မလိမ်ဘူးဆိုတော့ အထုတ်ကို ဆက်ဖြေပါ...ပြီးရင်နေရာချလိုက်တော့နော်..ကျွန်တော်အချိန်ပိုင်းအလုပ်ရှိသေးတယ်..."
"အင်း...."
Fanxingသည်သူ့လွယ်အိတ်ကို အလောတကြီး လွယ်သွားပြီး ထွက်သွားလေသည်။ အိမ်ထဲ၌ကြောက်ကြောက်ယနှင့်ကျန်ခဲ့သော Yubinသည်
"ငါ..ငါ..ဘာဖစ်..သွား..တာလဲ...ငါ့ဘဝ..မှာ..ဘယ်...
ဘယ်သူ့ကို...မှ..ဒီလောက်မကြောက်ဖူး..ပါဘူး..ဒီကောင်လေးတစ်ယောက်.....ငါ့ကို လွှမ်းမိုးနိုင်ပါလား..ဟူး..."
Yubinတစ်ယောက်ပြာယာခက်သွားခဲ့သည်။ အချိန်ပိုင်းအလုပ်ကိုရောက်ခဲ့သည့်Fanxingသည်ဆိုင်ကိုရောက်သည်နှင့်စားပွဲထိုးအင်္ကျီလဲကာ အလုပ်စလုပ်လေသည်။မနက်ပိုင်းကနေနေ့လည်အထိကော်ဖီဆိုင်တွင်အလုပ်လုပ်ပြီး..နေလည်ပိုင်း.ထမင်းစားချိန်ခဏနားပြီး စာအုပ်ဆိုင်၌ကောင်တာထိုက်ရသည်။ ပြီးနောက်ညနေပိုင်းမှ စ၍ ညလယ်လောက်အထိ clubတွင်အလုပ်လုပ်သည်။
(သူ့အစားမောတယ်..အလုပ်တွေများချက်..)
ညပိုင်းလောက်တွင်fanxingသည်clubသို့ရောက်ပြီးအရက်ပုလင်းများကိုနေရာစစီသည်။ ခဏအကြာ ဧည့်သည်တွေတိုးလာပြီးနောက်ဟ်ိုဝိုင်းဒီဝိုင်း အရက်ချပေး၊အရက်ပုလင်းသိမ်းရင်း အလုပ်ရှုပ်လာတော့သည်။ ညဦးပိုင်းသို့ရောက်သည့်အခါ clubထဲသို့ လူတစ်စုဝင်လာသည်။ ထိုလူစုထဲမှ ခပ်ချောချောကောင်လေး တစ်ယောက်သည်fanxingအား မျက်စိကျသွားလေသည်။ ထိုကောင်လေးစည်အုပ်စုရဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်။ fanxing အနားသို့ ချည်းကပ်သွားပြီး
"တစ်ညဘယ်လောက်လဲ..."
ခါးကိုကိုင်းကာ စားပွဲသုတ်နေသော fanxingရဲ့ ခါးကိုကိုင်ကာမေးလေသည်။ Fanxingလည်း လန့်သွားပြီး အနောက်ပြန်လှည့်ကာ
"တောင်းပန်ပါတယ်..ဧည့်သည်..ကျွန်တော်က အဲ့လိုအလုပ်တွေ မလုပ်ပါဘူး...စားပွဲထိုးသက်သက်ပါ.."
"ဟား....မင်းတို့လိုလူတွေက အမြဲတမ်းအဲ့လိုကြီးဘဲ...ဈေးကြိုက်သလောက်ခေါ်လိုက်...ငါပေးနိုင်တယ်.."
"လူမှားနေပြီးဗျ...ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကဘကျောင်းသားပါ..."
Fanxingလေး စိတ်ရှုပ်စွာ ငြင်းပယ်နေသည်ကိုတွေ့သောမန်နေဂျာက
"Fanxing...ဒီကိုလာပါအုံး..."
"ဟုတ်....ဧည့်သည်ကျွန်တော့ဆရာခေါ်နေလို့သွားလိုက်
ပါအုံးမယ်..."
Fanxingသည်ထိုဧည့်သည်လက်မှ မနည်းကြီး ရုန်းထွက်ခဲ့ပြီး မန်နေဂျာဆီပြေးလေသည်။ fanxingက
"တော်သေးတာပေါ့ မန်နေဂျာရယ်....သေပြီးမှတ်တာ.."
"Fanxing..အဲ့ကောင်လေးက Dလုပ်ငန်းစုက ပိုင်ရှင်ရဲ့သားဘဲ...သူက play boy..သူ ပစ်မှတ်ထားတဲ့သူဆို.ဘယ်လိုမှဘပြေးမလွတ်တော့ဘူး...သတိထားနေ..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
Fanxingနှင့်မန်နေဂျာစကားပြောနေသည်ကို ကြည့်ပြီး
"Fox...."
"ဟုတ်..သခင်လေး..."
"အဲ့ကောင်လေးက်ိုငါတို့အခန်းထဲအရက်လာပို့ခိုင်းလိုက်.."
Foxလည်း ခိုင်းတဲ့အတိုင်း.fanxingကို အရက်လာပို့်ခိုင်းလိုက်သည်။ အရက်ပုလင်းများကို ကိုင်ပြီး အထဲဝင်လာသော fanxingသည်ကြောက်ကြောက်နှင့်ပုလင်းများချကာ မြန်မြန်ပြန်ထွက်ရန်ပြင်လေသည်။ fanxingလေး အပြင်ထွက်ရန်အနောက်လှည့်နေချိန်သခင်လေးဆိုသူသည်အရက်ခွက်ထဲသို့ဆေးတစ်ပြားထည့်လိုက်ပြီး
"ကောင်လေး...ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး..."
"ဟုတ်..ဘာ..ဘာများလိုအပ်လို့လဲ..."
"မင်း..ခုနတုန်းက ငါ့ကိုငြင်းထားတာ ငါမကျေနပ်သေးဘူး..ဒါကြောင့်ညဒီအရက်ခွက်လေး ငါ့ကိုတောင်းပန်တဲ့အနေနဲ့...သောက်ပေး...."
Fanxing သည်ခဏတွေဝေနေရာကကမ်းပေးသော အရက်ခွက်ကို ယူ၍ တစ်ဖြေးဖြေးသောက်ချနေသည်။ တစ်ဖက်တွင်fanxingဝင်သွားတာကြာပြီး.ပြန်မထွက်လာသေးလို့ စိတ်ပူနေသော မန်နေဂျာသည်ချက်ချင်းဘဲ.Yubinဆီသို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်လေသည်။ အိမ်တွင်အထုတ်ဖြေပြီးမောပန်းနေသော Yubinသည်ဖုန်းမြည်သံကြောင့်
"ဟယ်လို..ဘာကိစ္စလဲ.. ..အရေးမကြီးရင်နောက်မှပြော.."
"သူဌေး...ကျွန်တော်ပါ..fanxingရဲ့ အလုပ်က.."
Fanxingဆိုသည့်နာမည်ကြားသည်နှင့်ချက်ချင်းထထိုင်ကာ
"သူ ဘာဖစ်လို့လဲ...."
"××××××××××××"
Fanxing တစ်ယောက်clubတွင်ကြုံခဲ့ရသည့်အဖြစ်အပျက်ကို.ပြောပြပြီးနောက်Yubinသည်အိမ်မှ ချက်ချင်းထွက်လာကာ.clubသို့ လိုက်လာလေတော့သည်။
Yubinသည်ထိုအုပ်စုနဲ့ကြုံရင်ဆေးခက်ခံရမည်ဆိုတာကို.သိနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်တွင်fanxingသည်အရက်သောက်ပြီး.ခဏအကြာတွင်တစ်ကိုယ်လုံးပူလာတော့သည်။
kyelsinthawdar
YOU ARE READING
ခ်စ္ရတဲ့ဦး
RomanceCompany တစ္ခုရဲ႕သူေဌး Yubinနဲ႔ Bar တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပို္င္းလုပ္ေနတ႔ဲေက်ာင္းသားေလ Fanxingတို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုမႈ Yubinက Fanxingန႔ဲဆံုဖို႔ ဘယ္လိုေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားသလဲဆိုတာ.... ဦးန႔ဲကေလးၾကားက ဆက္ဆံေရးေလး ကိုပံုေဖာ္ထားတ့ဲ romanceဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္