ခ်စ္ရတဲ့ဦး

အပို္င္း ၁၃

Fanxingသည္​ ​ေဆးခက္​ထား​ေသာ အရက္​ကို​ေသာက္​ၿပီး​ေနာက္​ တစ္​ကိုယ္​လံုးထိန္​းမႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ ပူတတ္​လာသည္​။
Foxက
"သခင္​​ေလး...​ေဆးအစြမ္​းက​ေတာ့ ျပ​ေနၿပီး..."
"မင္​းတို႔အျပင္​မွာ ထြက္​​ေစာင္​့​ေန...သူ႔ကိုစား​ၿပီးတဲ့ အထိဘယ္​သူ႔ကိုမွ ဝင္​မလာ​ေစနဲ႔..."
"ဟုတ္​..."
လဲက်မလိုျဖစ္​​ေန​ေသာ.fanxingကို.သခင္​​ေလးက လွမ္​းဖမ္​းလိုက္​ၿပီး က်န္​တဲ့သူ​ေတြထြက္​သြားၾကသည္​။ fanxingအား အိ​ေန​ေသာ ဆိုဖာ​ေပၚတြင္​ ​ေပးလွဲခ်လိုက္​ၿပီး သူ႔လက္​ႏွင္​့ fanxingရဲ႕ မ်က္​ႏွာကို သာယာစြာ ပြတ္​သပ္​​ေန​သည္​။
"ဘယ္​လို​ေတာင္​ လွရက္​တဲ့​ေကာင္​​ေလးမ်ိဳးလဲ...."
"ပူတယ္​..ပူ...တယ္​..."
"ပူတယ္​လား...ကိုယ္​ကူညီ​ေပးမယ္​​ေလ..."
"မ..မလို..ဘူး...သြား..သြားပါ..ရ​ေစ...."
Fanxingသည္​ ​ေဆးခက္​ခံထားရ​ေပမဲ့ အသိစိတ္​႐ွိ​ေနၿပီးသခင္​​ေလးအား တြန္​းထုတ္​​ေန​ေလသည္​။ သခင္​​ေလးသည္​Fanxingနား အနားသို႔ကပ္​ၿပီး
"မွတ္​ထား..​ေကာင္​​ေလး...ငါ့နာမည္​က Harry.. . "
တီးတိုး​ေျပာၿပီး​ေနာက္​ fanxingရဲ႕ နားကို.လ်ွာျဖင္​့ လ်က္​ၿပီး ညက္​သာစြာ ကိုက္​လိုက္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ harry၏ လက္​တစ္​ဖက္​သည္​ fanxingရဲ႕ အကၤ်ီ​ေပၚသို႔ တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း​ေရာက္​သြားကာ ၾကယ္​သီးမ်ားကို ျဖဳတ္​​ေန​ေလသည္​။ ထိုအခ်ိန္​မွာဘဲ အ​ေျပး​ေရာက္​​ေလာ​ေသာ Yubinသည္​ မန္​​ေနဂ်ာအား
"Fanxing..ဘယ္​မွာလဲ..."
"​ဆရာတို႔ အရင္​က ​ေသာက္​ခဲ့တဲ့ အခန္​း..."
Yubinသည္​ မန္​​ေနဂ်ာရဲ႕ စကားဆံုးသည္​ႏွင္​့ ထိုအခန္​းသို႔​ေျပး​ေလသည္​။ အခန္​း​ေ႐ွ႕တြင္​ ​ေစာင္​့ၾကပ္​​ေန​ေသာ လူတစုအား​ေတြ႔ၿပီး ရဲရဲႀကီး​ေလ်ွာက္​သြားကာ ထိုအခန္​း​ေ႐ွ႕၌ရပ္​လိုက္​သည္​။ Yubinသည္​
"တံခါးဖြင္​့...."
"ခင္​​ဗ်ား.မ​ေသခ်င္​ရင္​ လွည္​့ျပန္​သြားတာအ​ေကာင္​းဆံုးဘဲ..."
"​ေနာက္​ဆံုးနဧ့ ပထမဆံုးသတိ​ေပးမယ္​..တံခါးမဖြင့္ရင္​မင္​းတို႔လက္​​ေတြအကုန္​ခ်ိဳးပစ္​မယ္​..."
Yubinရဲ႕ ​ေသြးဆာ​ေန​ေသာ မ်က္​လံုးတစ္​စံုကို ၾကည္​့ၿပီးFoxက
"မင္​း ငါ့တစ္​​ေယာက္​ထဲကို ႏို္​​င္​​ေအာင္​ခ်ႏိုင္​ရင္​ အထဲ.."
Yubinသည္​ စကားမဆံုး​ေသးခင္​မွာဘဲ Foxရဲ႕ ဗိုက္သားကို ဒူး​ေခါင္​းႏွင္​့ သြပ္​သြင္​းလိုက္​ၿပီး ငံု႔က်သြား​ေသာ ​ေခါင္​းကို တံ​ေတာင္​ဆစ္​နဲ႔ ​ေထာင္​းခ်လိုက္​သည္​။ က်န္​တဲ့သူမ်ား
လည္​း ဝိုင္​းဖိုက္​ရာ Yubinသည္​ သူတို႔ရဲ႕ လက္​တစ္ဖက္​ဆီကို ခ်ိဳးပစ္​လိုက္​သည္​။အကုန္​လံုးလဲက်သြားၿပီး အခန္​းထဲသို႔ ဝင္​ရာ
"အသိစိတ္​လြတ္​ေနေသာFanxing..
အဝတ္ေတြခြၽတ္​​ေန​ေသာ Harrry...Yubinသည္​ Harryဆီသို႔ ​ေျပးၿပီး လက္​သီးဆုတ္​ကာ အားႏွင္​့ ထိုးလိုက္​​ေလသည္​။ တစ္​ခ်က္​ထဲလဲသြား​ခဲ့သည္​။ Yubinသည္​ ဝတ္​ထား​ေသာ ကုတ္​အကၤ်ီကိုခြၽတ္​ကာ Fanxingအား ဝတ္​​ေပးၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္​းမသြား​ေလသည္​။ အခန္​းထဲမွ ခ်ီၿပီးထြက္​လာမွ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းတို႔အ​ေျပးအလႊား​ေရာက္​လာသည္​။ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းက
"​ေဟ့​ေကာင္​..Yubin..ဒီတစ္​အုပ္​လံုးကို.မင္​းတစ္​​ေယာက္​ထဲခ်လိုက္​တာလား..."
"​ေ႐ွာင္​ရင္​း..မနက္​ဖန္​ကစၿပီး Dအုပ္​စုနဲ႔ ခ်ဳပ္​ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္​ကို ကျဖတ္​သိမ္​းလိုက္​​ေတာ့..."
​ေဒါသအ႐ွိန္​မ​ေသ​ေသး​ေသာ Yubinသည္​ တစ္​ခြန္​းထဲနဲအျပတ္​​ေျပာၿပီး​ေနာက္​ အိမ္​သို႔ျပန္​သြားခဲ့သည္​။ ​ေ႐ွာင္​ရင္​းက
"အင္​း..သူ​ေခၚလို႔ခ်က္​ခ်င္​းလဲ လာရ​ေသးတယ္​..​ေက်းဇူးတင္​စကားတစ္​ခြန္​းမွ မ​ေျပာသြားဘူး...​ေဟ့..​ေကာင္ေလး​ေတြ ဒီ​ေကာင္​​ေတြကို ကားတစ္​စီးထဲအတူထၫ္​့ၿပီး Dအုပ္​စုကိုျပန္​ပို႔လိုက္​...."
​ေ႐ွာင္​ရင္​းသည္​ သူ​ေခၚလာ​ေသာ ​ေဘာဒီဂတ္​မ်ားကို ႐ွင္​းခိုင္​းလိုက္​သည္​။ အိမ္​သို႔ျပန္​​ေရာက္​လာ​ေသာ Yubinသည္​Fanxingအား ကုတင္​​ေပၚတြင္​ အသာအယာခ်ၿပီး ထြက္​သြားရန္​လုပ္​ရာ fanxingသည္​ Yubinအား ကုတင္​​ေပၚသို႔ဆြဲခ်ၿပီး အ​ေပၚမွတတ္​ခြၿပီး ဖတ္​အိပ္​လိုက္​သည္​။
"ဟာ....​ေအးလိုက္​တဲ့ ​​ေရခဲတံုး​ေလး....."
"Fanxing...fa.. fanxing...ထပါအံုး..."
Fanxingသည္​ ဖတ္​အိပ္​​ေနရာမွ ထလိုက္​ၿပီး
"ဦး?...ဟာ..ဟုတ္​တာ​ေပါ့...ကြၽန္​​ေတာ့ရဲ႕ ဦးခန္႔ေခ်ာ...ဦး..ကြၽန္​​ေတာ္​ပူတယ္​..​ေနရ..ထိုင္​ရ ခက္​တယ္​..."
Fanxingသည္​ Yibinရဲ႕ အ​ေပၚမွ ​ေန၍ အဝတ္​မ်ားကို တစ္​ထည္​စီခြၽတ္​​ေန​သည္​။ Yubinရဲ႕ မ်က္ႏွာရဲတတ္​လာၿပီး႐ုတ္​တရက္​ ထထိုင္​လိုက္​ရာ fanxingက အ​ေနာက္သို႔ လဲက်သြားသည္​။
"ဝွါး....ဦး..ကြၽန္​​ေတာ့ကို ႏွိပ္​စက္​တယ္​...ဝွါး.."
"Fanxing...."
"ဝွါး...သူမ်ားကို​ေအာ္​ျပန္​ၿပီး...ဦး က မ​ေကာင္​းဘူး.."
Yubinသည္​ စိတ္​မ႐ွည္​သည္​ ့ ​ေလသံျဖင္​့ ​ေျပာလိုက္​ရာFanxingတစ္​​ေယာက္​​ေအာ္​ငို​ေလသည္​။ စိတ္​ညစ္​သြား​ေသာ Yubinက
"ဘာလိုခ်င္​လဲ​ေျပာ..."
"အယ္​..လိုခ်င္​တာ​ေပးမလို႔လား..."
"အင္​..."
Fanxing သည္​ လိုခ်င္​တာကို ​ရမယ္​ဆို​ေတာ့က ငို​ေနသၫ္​့မ်က္​ႏွာ​ေပ်ာက္​သြားၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းျပံဳးရယ္​သြား​ေလသည္​။
"ဒီည ..ကြၽန္​​ေတာ္​အိပ္​..."
"ဘာ......."
Fanxingရဲ႕ စကား​ေၾကာင္​့ Yibinသည္​ မ်က္ႏွာႀကီး ရဲသထက္​ ရဲလာခဲ့သည္​။ fanxingသည္​ ထိုင္​​ေန​ေသာYubinအား ခုန္​အုပ္​ႁပီး မလႊတ္​တမ္​းဖက္​ထားၿပီး၅မိနစ္​အျကာတြင္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​သြားခဲ့သည္​။ Yubinသည္​ ရင္ခုန္​သံ​ေတြ ဆူညံကာ
"ငါ...က​ေလးဆီက ဘာ​ေတြ​ေမ်ွာ္​လင္​့​ေနတာလဲ..စိတ္​ထိန္​း...စိတ္​ထိန္​း..သူက အခုမွ က​ေလးဘဲ႐ွိ​ေသးတယ္​...ဟူး..​ေတာ္​​ေတာ္​အရစ္​သန္​တဲ့​ေကာင္​​ေလးဘဲ..."
Yubinသည္​ fanxing​ေခါင္​း​ေလးကို ပြတ္​သပ္​ရင္​း အိပ္​​ေပ်ာ္​သြား​ေတာ့သည္​။ မနက္​​ေရာက္​​ေသာအခါ fanxingသည္​
"အား................"
က်ယ္​​ေလာင္​စြာ ​ေအာ္​သ​ံ​ေၾကာင္​့ ငွက္​​ေတြလည္​း.အလန္​႔တၾကားထပ်ံကာ Yubinလည္​း.ႏိုးလာ​ေတာ့သည္​။ Yibinက
"မနက္​အ​ေစာႀကီး ဘာဖစ္​တာလဲ..."
"ကြၽန္​...ကြၽန္​​ေတာ့..အဝတ္​​ေတြ...​ေရာ..."
"မမွတ္​မိဘူးလား.ညက ဘာဖစ္​ခဲ့ဆိုတာ.."
"ညက...မင္​းက အရမ္​း​ေတာင္​းဆို​ေန​ေတာ့...ကိုယ္​လည္​း......"
.......
Yubinတစ္​​ေယာက္​ က​ေလးကို ဘယ္​လို​ေတြ​ေျပာအံုးမွာလဲ
​ေနာ္​....😏😏😏😏
Unicode
Fanxingသည်​ဆေးခက်​ထား​သော အရက်​ကို​သောက်​ပြီး​နောက်​တစ်​ကိုယ်​လုံးထိန်းမနိုင်​တော့ဘဲ ပူတတ်​လာသည်​။
Foxက
"သခင်​လေး...​ဆေးအစွမ်းက​တော့ ပြ​နေပြီး..."
"မင်းတို့အပြင်​မှာ ထွက်​စောင့်​နေ...သူ့ကိုစား​ပြီးတဲ့ အထိဘယ်​သူ့ကိုမှ ဝင်​မလာ​စေနဲ့..."
"ဟုတ်​..."
လဲကျမလိုဖြစ်​နေ​သော.fanxingကို.သခင်​လေးက လှမ်းဖမ်းလိုက်​ပြီး ကျန်​တဲ့သူ​တွေထွက်​သွားကြသည်​။ fanxingအား အိ​နေ​သော ဆိုဖာ​ပေါ်တွင်​ပေးလှဲချလိုက်​ပြီး သူ့လက်​နှင့်​fanxingရဲ့ မျက်​နှာကို သာယာစွာ ပွတ်​သပ်​နေ​သည်​။
"ဘယ်​လို​တောင်​လှရက်​တဲ့​ကောင်​လေးမျိုးလဲ...."
"ပူတယ်​..ပူ...တယ်​..."
"ပူတယ်​လား...ကိုယ်​ကူညီ​ပေးမယ်​လေ..."
"မ..မလို..ဘူး...သွား..သွားပါ..ရ​စေ...."
Fanxingသည်​ဆေးခက်​ခံထားရ​ပေမဲ့ အသိစိတ်​ရှိ​နေပြီးသခင်​လေးအား တွန်းထုတ်​နေ​လေသည်​။ သခင်​လေးသည်​Fanxingနား အနားသို့ကပ်​ပြီး
"မှတ်​ထား..​ကောင်​လေး...ငါ့နာမည်​က Harry.. . "
တီးတိုး​ပြောပြီး​နောက်​fanxingရဲ့ နားကို.လျှာဖြင့်​လျက်​ပြီး ညက်​သာစွာ ကိုက်​လိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​harry၏ လက်​တစ်​ဖက်​သည်​fanxingရဲ့ အင်္ကျီ​ပေါ်သို့ တစ်​ဖြည်းဖြည်း​ရောက်​သွားကာ ကြယ်​သီးများကို ဖြုတ်​နေ​လေသည်​။ ထိုအချိန်​မှာဘဲ အ​ပြေး​ရောက်​လော​သော Yubinသည်​မန်​နေဂျာအား
"Fanxing..ဘယ်​မှာလဲ..."
"​ဆရာတို့ အရင်​က​သောက်​ခဲ့တဲ့ အခန်း..."
Yubinသည်​မန်​နေဂျာရဲ့ စကားဆုံးသည်​နှင့်​ထိုအခန်းသို့​ပြေး​လေသည်​။ အခန်း​ရှေ့တွင်​စောင့်​ကြပ်​နေ​သော လူတစုအား​တွေ့ပြီး ရဲရဲကြီး​လျှောက်​သွားကာ ထိုအခန်း​ရှေ့၌ရပ်​လိုက်​သည်​။ Yubinသည်​
"တံခါးဖွင့်​...."
"ခင်​ဗျား.မ​သေချင်​ရင်​လှည့်​ပြန်​သွားတာအ​ကောင်းဆုံးဘဲ..."
"​နောက်​ဆုံးနဧ့ ပထမဆုံးသတိ​ပေးမယ်​..တံခါးမဖွင့်ရင်​မင်းတို့လက်​တွေအကုန်​ချိုးပစ်​မယ်​..."
Yubinရဲ့​သွေးဆာ​နေ​သော မျက်​လုံးတစ်​စုံကို ကြည့်​ပြီးFoxက
"မင်း ငါ့တစ်​ယောက်​ထဲကို နို​င်​အောင်​ချနိုင်​ရင်​အထဲ.."
Yubinသည်​စကားမဆုံး​သေးခင်​မှာဘဲ Foxရဲ့ ဗိုက်သားကို ဒူး​ခေါင်းနှင့်​သွပ်​သွင်းလိုက်​ပြီး ငုံ့ကျသွား​သော​ခေါင်းကို တံ​တောင်​ဆစ်​နဲ့​ထောင်းချလိုက်​သည်​။ ကျန်​တဲ့သူများ
လည်း ဝိုင်းဖိုက်​ရာ Yubinသည်​သူတို့ရဲ့ လက်​တစ်ဖက်​ဆီကို ချိုးပစ်​လိုက်​သည်​။အကုန်​လုံးလဲကျသွားပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်​ရာ
"အသိစိတ်​လွတ်​နေသောFanxing..
အဝတ်တွေချွတ်​နေ​သော Harrry...Yubinသည်​Harryဆီသို့​ပြေးပြီး လက်​သီးဆုတ်​ကာ အားနှင့်​ထိုးလိုက်​လေသည်​။ တစ်​ချက်​ထဲလဲသွား​ခဲ့သည်​။ Yubinသည်​ဝတ်​ထား​သော ကုတ်​အင်္ကျီကိုချွတ်​ကာ Fanxingအား ဝတ်​ပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းမသွား​လေသည်​။ အခန်းထဲမှ ချီပြီးထွက်​လာမှ​ရှောင်​ရင်းတို့အ​ပြေးအလွှား​ရောက်​လာသည်​။​ရှောင်​ရင်းက
"​ဟေ့​ကောင်​..Yubin..ဒီတစ်​အုပ်​လုံးကို.မင်းတစ်​ယောက်​ထဲချလိုက်​တာလား..."
"​ရှောင်​ရင်း..မနက်​ဖန်​ကစပြီး Dအုပ်​စုနဲ့ ချုပ်​ထားတဲ့ စာချုပ်​ကို ကဖြတ်​သိမ်းလိုက်​တော့..."
​ဒေါသအရှိန်​မ​သေ​သေး​သော Yubinသည်​တစ်​ခွန်းထဲနဲအပြတ်​ပြောပြီး​နောက်​အိမ်​သို့ပြန်​သွားခဲ့သည်​။​ရှောင်​ရင်းက
"အင်း..သူ​ခေါ်လို့ချက်​ချင်းလဲ လာရ​သေးတယ်​..​ကျေးဇူးတင်​စကားတစ်​ခွန်းမှ မ​ပြောသွားဘူး...​ဟေ့..​ကောင်လေး​တွေ ဒီ​ကောင်​တွေကို ကားတစ်​စီးထဲအတူထည့်​ပြီး Dအုပ်​စုကိုပြန်​ပို့လိုက်​...."
​ရှောင်​ရင်းသည်​သူ​ခေါ်လာ​သော​ဘောဒီဂတ်​များကို ရှင်းခိုင်းလိုက်​သည်​။ အိမ်​သို့ပြန်​ရောက်​လာ​သော Yubinသည်​Fanxingအား ကုတင်​ပေါ်တွင်​အသာအယာချပြီး ထွက်​သွားရန်​လုပ်​ရာ fanxingသည်​Yubinအား ကုတင်​ပေါ်သို့ဆွဲချပြီး အ​ပေါ်မှတတ်​ခွပြီး ဖတ်​အိပ်​လိုက်​သည်​။
"ဟာ....​အေးလိုက်​တဲ့​ရေခဲတုံး​လေး....."
"Fanxing...fa.. fanxing...ထပါအုံး..."
Fanxingသည်​ဖတ်​အိပ်​နေရာမှ ထလိုက်​ပြီး
"ဦး?...ဟာ..ဟုတ်​တာ​ပေါ့...ကျွန်​တော့ရဲ့ ဦးခန့်ချော...ဦး..ကျွန်​တော်​ပူတယ်​..​နေရ..ထိုင်​ရ ခက်​တယ်​..."
Fanxingသည်​Yibinရဲ့ အ​ပေါ်မှ​နေ၍ အဝတ်​များကို တစ်​ထည်​စီချွတ်​နေ​သည်​။ Yubinရဲ့ မျက်နှာရဲတတ်​လာပြီးရုတ်​တရက်​ထထိုင်​လိုက်​ရာ fanxingက အ​နောက်သို့ လဲကျသွားသည်​။
"ဝှါး....ဦး..ကျွန်​တော့ကို နှိပ်​စက်​တယ်​...ဝှါး.."
"Fanxing...."
"ဝှါး...သူများကို​အော်​ပြန်​ပြီး...ဦး က မ​ကောင်းဘူး.."
Yubinသည်​စိတ်​မရှည်​သည့်​လေသံဖြင့်​ပြောလိုက်​ရာFanxingတစ်​ယောက်​အော်​ငို​လေသည်​။ စိတ်​ညစ်​သွား​သော Yubinက
"ဘာလိုချင်​လဲ​ပြော..."
"အယ်​..လိုချင်​တာ​ပေးမလို့လား..."
"အင်​..."
Fanxing သည်​လိုချင်​တာကို​ရမယ်​ဆို​တော့က ငို​နေသည့်​မျက်​နှာ​ပျောက်​သွားပြီး ချက်​ချင်းပြုံးရယ်​သွား​လေသည်​။
"ဒီည ..ကျွန်​တော်​အိပ်​..."
"ဘာ......."
Fanxingရဲ့ စကား​ကြောင့်​Yibinသည်​မျက်နှာကြီး ရဲသထက်​ရဲလာခဲ့သည်​။ fanxingသည်​ထိုင်​နေ​သောYubinအား ခုန်​အုပ်​ပြီး မလွှတ်​တမ်းဖက်​ထားပြီး၅မိနစ်​အကြာတွင်​အိပ်​ပျော်​သွားခဲ့သည်​။ Yubinသည်​ရင်ခုန်​သံ​တွေ ဆူညံကာ
"ငါ...က​လေးဆီက ဘာ​တွေ​မျှော်​လင့်​နေတာလဲ..စိတ်​ထိန်း...စိတ်​ထိန်း..သူက အခုမှ က​လေးဘဲရှိ​သေးတယ်​...ဟူး..​တော်​တော်​အရစ်​သန်​တဲ့​ကောင်​လေးဘဲ..."
Yubinသည်​fanxing​ခေါင်း​လေးကို ပွတ်​သပ်​ရင်း အိပ်​ပျော်​သွား​တော့သည်​။ မနက်​ရောက်​သောအခါ fanxingသည်​
"အား................"
ကျယ်​လောင်​စွာ​အော်​သံ​ကြောင့်​ငှက်​တွေလည်း.အလန့်​တကြားထပျံကာ Yubinလည်း.နိုးလာ​တော့သည်​။ Yibinက
"မနက်​အ​စောကြီး ဘာဖစ်​တာလဲ..."
"ကျွန်​...ကျွန်​တော့..အဝတ်​တွေ...​ရော..."
"မမှတ်​မိဘူးလား.ညက ဘာဖစ်​ခဲ့ဆိုတာ.."
"ညက...မင်းက အရမ်း​တောင်းဆို​နေ​တော့...ကိုယ်​လည်း......"
.......
Yubinတစ်​ယောက်​က​လေးကို ဘယ်​လို​တွေ​ပြောအုံးမှာလဲ
​နော်​....😏😏😏😏

kyelsinthawdar