Fanxingသည္ ေဆးခက္ထားေသာ အရက္ကိုေသာက္ၿပီးေနာက္ တစ္ကိုယ္လံုးထိန္းမႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပူတတ္လာသည္။
Foxက
"သခင္ေလး...ေဆးအစြမ္းကေတာ့ ျပေနၿပီး..."
"မင္းတို႔အျပင္မွာ ထြက္ေစာင့္ေန...သူ႔ကိုစားၿပီးတဲ့ အထိဘယ္သူ႔ကိုမွ ဝင္မလာေစနဲ႔..."
"ဟုတ္..."
လဲက်မလိုျဖစ္ေနေသာ.fanxingကို.သခင္ေလးက လွမ္းဖမ္းလိုက္ၿပီး က်န္တဲ့သူေတြထြက္သြားၾကသည္။ fanxingအား အိေနေသာ ဆိုဖာေပၚတြင္ ေပးလွဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ႏွင့္ fanxingရဲ႕ မ်က္ႏွာကို သာယာစြာ ပြတ္သပ္ေနသည္။
"ဘယ္လိုေတာင္ လွရက္တဲ့ေကာင္ေလးမ်ိဳးလဲ...."
"ပူတယ္..ပူ...တယ္..."
"ပူတယ္လား...ကိုယ္ကူညီေပးမယ္ေလ..."
"မ..မလို..ဘူး...သြား..သြားပါ..ရေစ...."
Fanxingသည္ ေဆးခက္ခံထားရေပမဲ့ အသိစိတ္႐ွိေနၿပီးသခင္ေလးအား တြန္းထုတ္ေနေလသည္။ သခင္ေလးသည္Fanxingနား အနားသို႔ကပ္ၿပီး
"မွတ္ထား..ေကာင္ေလး...ငါ့နာမည္က Harry.. . "
တီးတိုးေျပာၿပီးေနာက္ fanxingရဲ႕ နားကို.လ်ွာျဖင့္ လ်က္ၿပီး ညက္သာစြာ ကိုက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ harry၏ လက္တစ္ဖက္သည္ fanxingရဲ႕ အကၤ်ီေပၚသို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္းေရာက္သြားကာ ၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ အေျပးေရာက္ေလာေသာ Yubinသည္ မန္ေနဂ်ာအား
"Fanxing..ဘယ္မွာလဲ..."
"ဆရာတို႔ အရင္က ေသာက္ခဲ့တဲ့ အခန္း..."
Yubinသည္ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ထိုအခန္းသို႔ေျပးေလသည္။ အခန္းေ႐ွ႕တြင္ ေစာင့္ၾကပ္ေနေသာ လူတစုအားေတြ႔ၿပီး ရဲရဲႀကီးေလ်ွာက္သြားကာ ထိုအခန္းေ႐ွ႕၌ရပ္လိုက္သည္။ Yubinသည္
"တံခါးဖြင့္...."
"ခင္ဗ်ား.မေသခ်င္ရင္ လွည့္ျပန္သြားတာအေကာင္းဆံုးဘဲ..."
"ေနာက္ဆံုးနဧ့ ပထမဆံုးသတိေပးမယ္..တံခါးမဖြင့္ရင္မင္းတို႔လက္ေတြအကုန္ခ်ိဳးပစ္မယ္..."
Yubinရဲ႕ ေသြးဆာေနေသာ မ်က္လံုးတစ္စံုကို ၾကည့္ၿပီးFoxက
"မင္း ငါ့တစ္ေယာက္ထဲကို ႏို္င္ေအာင္ခ်ႏိုင္ရင္ အထဲ.."
Yubinသည္ စကားမဆံုးေသးခင္မွာဘဲ Foxရဲ႕ ဗိုက္သားကို ဒူးေခါင္းႏွင့္ သြပ္သြင္းလိုက္ၿပီး ငံု႔က်သြားေသာ ေခါင္းကို တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ေထာင္းခ်လိုက္သည္။ က်န္တဲ့သူမ်ား
လည္း ဝိုင္းဖိုက္ရာ Yubinသည္ သူတို႔ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ဆီကို ခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္။အကုန္လံုးလဲက်သြားၿပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္ရာ
"အသိစိတ္လြတ္ေနေသာFanxing..
အဝတ္ေတြခြၽတ္ေနေသာ Harrry...Yubinသည္ Harryဆီသို႔ ေျပးၿပီး လက္သီးဆုတ္ကာ အားႏွင့္ ထိုးလိုက္ေလသည္။ တစ္ခ်က္ထဲလဲသြားခဲ့သည္။ Yubinသည္ ဝတ္ထားေသာ ကုတ္အကၤ်ီကိုခြၽတ္ကာ Fanxingအား ဝတ္ေပးၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမသြားေလသည္။ အခန္းထဲမွ ခ်ီၿပီးထြက္လာမွ ေ႐ွာင္ရင္းတို႔အေျပးအလႊားေရာက္လာသည္။ ေ႐ွာင္ရင္းက
"ေဟ့ေကာင္..Yubin..ဒီတစ္အုပ္လံုးကို.မင္းတစ္ေယာက္ထဲခ်လိုက္တာလား..."
"ေ႐ွာင္ရင္း..မနက္ဖန္ကစၿပီး Dအုပ္စုနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ကို ကျဖတ္သိမ္းလိုက္ေတာ့..."
ေဒါသအ႐ွိန္မေသေသးေသာ Yubinသည္ တစ္ခြန္းထဲနဲအျပတ္ေျပာၿပီးေနာက္ အိမ္သို႔ျပန္သြားခဲ့သည္။ ေ႐ွာင္ရင္းက
"အင္း..သူေခၚလို႔ခ်က္ခ်င္းလဲ လာရေသးတယ္..ေက်းဇူးတင္စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာသြားဘူး...ေဟ့..ေကာင္ေလးေတြ ဒီေကာင္ေတြကို ကားတစ္စီးထဲအတူထၫ့္ၿပီး Dအုပ္စုကိုျပန္ပို႔လိုက္...."
ေ႐ွာင္ရင္းသည္ သူေခၚလာေသာ ေဘာဒီဂတ္မ်ားကို ႐ွင္းခိုင္းလိုက္သည္။ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာေသာ Yubinသည္Fanxingအား ကုတင္ေပၚတြင္ အသာအယာခ်ၿပီး ထြက္သြားရန္လုပ္ရာ fanxingသည္ Yubinအား ကုတင္ေပၚသို႔ဆြဲခ်ၿပီး အေပၚမွတတ္ခြၿပီး ဖတ္အိပ္လိုက္သည္။
"ဟာ....ေအးလိုက္တဲ့ ေရခဲတံုးေလး....."
"Fanxing...fa.. fanxing...ထပါအံုး..."
Fanxingသည္ ဖတ္အိပ္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး
"ဦး?...ဟာ..ဟုတ္တာေပါ့...ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ ဦးခန္႔ေခ်ာ...ဦး..ကြၽန္ေတာ္ပူတယ္..ေနရ..ထိုင္ရ ခက္တယ္..."
Fanxingသည္ Yibinရဲ႕ အေပၚမွ ေန၍ အဝတ္မ်ားကို တစ္ထည္စီခြၽတ္ေနသည္။ Yubinရဲ႕ မ်က္ႏွာရဲတတ္လာၿပီး႐ုတ္တရက္ ထထိုင္လိုက္ရာ fanxingက အေနာက္သို႔ လဲက်သြားသည္။
"ဝွါး....ဦး..ကြၽန္ေတာ့ကို ႏွိပ္စက္တယ္...ဝွါး.."
"Fanxing...."
"ဝွါး...သူမ်ားကိုေအာ္ျပန္ၿပီး...ဦး က မေကာင္းဘူး.."
Yubinသည္ စိတ္မ႐ွည္သည္ ့ ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္ရာFanxingတစ္ေယာက္ေအာ္ငိုေလသည္။ စိတ္ညစ္သြားေသာ Yubinက
"ဘာလိုခ်င္လဲေျပာ..."
"အယ္..လိုခ်င္တာေပးမလို႔လား..."
"အင္..."
Fanxing သည္ လိုခ်င္တာကို ရမယ္ဆိုေတာ့က ငိုေနသၫ့္မ်က္ႏွာေပ်ာက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပံဳးရယ္သြားေလသည္။
"ဒီည ..ကြၽန္ေတာ္အိပ္..."
"ဘာ......."
Fanxingရဲ႕ စကားေၾကာင့္ Yibinသည္ မ်က္ႏွာႀကီး ရဲသထက္ ရဲလာခဲ့သည္။ fanxingသည္ ထိုင္ေနေသာYubinအား ခုန္အုပ္ႁပီး မလႊတ္တမ္းဖက္ထားၿပီး၅မိနစ္အျကာတြင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ Yubinသည္ ရင္ခုန္သံေတြ ဆူညံကာ
"ငါ...ကေလးဆီက ဘာေတြေမ်ွာ္လင့္ေနတာလဲ..စိတ္ထိန္း...စိတ္ထိန္း..သူက အခုမွ ကေလးဘဲ႐ွိေသးတယ္...ဟူး..ေတာ္ေတာ္အရစ္သန္တဲ့ေကာင္ေလးဘဲ..."
Yubinသည္ fanxingေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ မနက္ေရာက္ေသာအခါ fanxingသည္
"အား................"
က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ငွက္ေတြလည္း.အလန္႔တၾကားထပ်ံကာ Yubinလည္း.ႏိုးလာေတာ့သည္။ Yibinက
"မနက္အေစာႀကီး ဘာဖစ္တာလဲ..."
"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ့..အဝတ္ေတြ...ေရာ..."
"မမွတ္မိဘူးလား.ညက ဘာဖစ္ခဲ့ဆိုတာ.."
"ညက...မင္းက အရမ္းေတာင္းဆိုေနေတာ့...ကိုယ္လည္း......"
.......
Yubinတစ္ေယာက္ ကေလးကို ဘယ္လိုေတြေျပာအံုးမွာလဲ
ေနာ္....😏😏😏😏
Unicode
Fanxingသည်ဆေးခက်ထားသော အရက်ကိုသောက်ပြီးနောက်တစ်ကိုယ်လုံးထိန်းမနိုင်တော့ဘဲ ပူတတ်လာသည်။
Foxက
"သခင်လေး...ဆေးအစွမ်းကတော့ ပြနေပြီး..."
"မင်းတို့အပြင်မှာ ထွက်စောင့်နေ...သူ့ကိုစားပြီးတဲ့ အထိဘယ်သူ့ကိုမှ ဝင်မလာစေနဲ့..."
"ဟုတ်..."
လဲကျမလိုဖြစ်နေသော.fanxingကို.သခင်လေးက လှမ်းဖမ်းလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေထွက်သွားကြသည်။ fanxingအား အိနေသော ဆိုဖာပေါ်တွင်ပေးလှဲချလိုက်ပြီး သူ့လက်နှင့်fanxingရဲ့ မျက်နှာကို သာယာစွာ ပွတ်သပ်နေသည်။
"ဘယ်လိုတောင်လှရက်တဲ့ကောင်လေးမျိုးလဲ...."
"ပူတယ်..ပူ...တယ်..."
"ပူတယ်လား...ကိုယ်ကူညီပေးမယ်လေ..."
"မ..မလို..ဘူး...သွား..သွားပါ..ရစေ...."
Fanxingသည်ဆေးခက်ခံထားရပေမဲ့ အသိစိတ်ရှိနေပြီးသခင်လေးအား တွန်းထုတ်နေလေသည်။ သခင်လေးသည်Fanxingနား အနားသို့ကပ်ပြီး
"မှတ်ထား..ကောင်လေး...ငါ့နာမည်က Harry.. . "
တီးတိုးပြောပြီးနောက်fanxingရဲ့ နားကို.လျှာဖြင့်လျက်ပြီး ညက်သာစွာ ကိုက်လိုက်သည်။ ထို့နောက်harry၏ လက်တစ်ဖက်သည်fanxingရဲ့ အင်္ကျီပေါ်သို့ တစ်ဖြည်းဖြည်းရောက်သွားကာ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်နေလေသည်။ ထိုအချိန်မှာဘဲ အပြေးရောက်လောသော Yubinသည်မန်နေဂျာအား
"Fanxing..ဘယ်မှာလဲ..."
"ဆရာတို့ အရင်ကသောက်ခဲ့တဲ့ အခန်း..."
Yubinသည်မန်နေဂျာရဲ့ စကားဆုံးသည်နှင့်ထိုအခန်းသို့ပြေးလေသည်။ အခန်းရှေ့တွင်စောင့်ကြပ်နေသော လူတစုအားတွေ့ပြီး ရဲရဲကြီးလျှောက်သွားကာ ထိုအခန်းရှေ့၌ရပ်လိုက်သည်။ Yubinသည်
"တံခါးဖွင့်...."
"ခင်ဗျား.မသေချင်ရင်လှည့်ပြန်သွားတာအကောင်းဆုံးဘဲ..."
"နောက်ဆုံးနဧ့ ပထမဆုံးသတိပေးမယ်..တံခါးမဖွင့်ရင်မင်းတို့လက်တွေအကုန်ချိုးပစ်မယ်..."
Yubinရဲ့သွေးဆာနေသော မျက်လုံးတစ်စုံကို ကြည့်ပြီးFoxက
"မင်း ငါ့တစ်ယောက်ထဲကို နိုင်အောင်ချနိုင်ရင်အထဲ.."
Yubinသည်စကားမဆုံးသေးခင်မှာဘဲ Foxရဲ့ ဗိုက်သားကို ဒူးခေါင်းနှင့်သွပ်သွင်းလိုက်ပြီး ငုံ့ကျသွားသောခေါင်းကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောင်းချလိုက်သည်။ ကျန်တဲ့သူများ
လည်း ဝိုင်းဖိုက်ရာ Yubinသည်သူတို့ရဲ့ လက်တစ်ဖက်ဆီကို ချိုးပစ်လိုက်သည်။အကုန်လုံးလဲကျသွားပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်ရာ
"အသိစိတ်လွတ်နေသောFanxing..
အဝတ်တွေချွတ်နေသော Harrry...Yubinသည်Harryဆီသို့ပြေးပြီး လက်သီးဆုတ်ကာ အားနှင့်ထိုးလိုက်လေသည်။ တစ်ချက်ထဲလဲသွားခဲ့သည်။ Yubinသည်ဝတ်ထားသော ကုတ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ Fanxingအား ဝတ်ပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းမသွားလေသည်။ အခန်းထဲမှ ချီပြီးထွက်လာမှရှောင်ရင်းတို့အပြေးအလွှားရောက်လာသည်။ရှောင်ရင်းက
"ဟေ့ကောင်..Yubin..ဒီတစ်အုပ်လုံးကို.မင်းတစ်ယောက်ထဲချလိုက်တာလား..."
"ရှောင်ရင်း..မနက်ဖန်ကစပြီး Dအုပ်စုနဲ့ ချုပ်ထားတဲ့ စာချုပ်ကို ကဖြတ်သိမ်းလိုက်တော့..."
ဒေါသအရှိန်မသေသေးသော Yubinသည်တစ်ခွန်းထဲနဲအပြတ်ပြောပြီးနောက်အိမ်သို့ပြန်သွားခဲ့သည်။ရှောင်ရင်းက
"အင်း..သူခေါ်လို့ချက်ချင်းလဲ လာရသေးတယ်..ကျေးဇူးတင်စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသွားဘူး...ဟေ့..ကောင်လေးတွေ ဒီကောင်တွေကို ကားတစ်စီးထဲအတူထည့်ပြီး Dအုပ်စုကိုပြန်ပို့လိုက်...."
ရှောင်ရင်းသည်သူခေါ်လာသောဘောဒီဂတ်များကို ရှင်းခိုင်းလိုက်သည်။ အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသော Yubinသည်Fanxingအား ကုတင်ပေါ်တွင်အသာအယာချပြီး ထွက်သွားရန်လုပ်ရာ fanxingသည်Yubinအား ကုတင်ပေါ်သို့ဆွဲချပြီး အပေါ်မှတတ်ခွပြီး ဖတ်အိပ်လိုက်သည်။
"ဟာ....အေးလိုက်တဲ့ရေခဲတုံးလေး....."
"Fanxing...fa.. fanxing...ထပါအုံး..."
Fanxingသည်ဖတ်အိပ်နေရာမှ ထလိုက်ပြီး
"ဦး?...ဟာ..ဟုတ်တာပေါ့...ကျွန်တော့ရဲ့ ဦးခန့်ချော...ဦး..ကျွန်တော်ပူတယ်..နေရ..ထိုင်ရ ခက်တယ်..."
Fanxingသည်Yibinရဲ့ အပေါ်မှနေ၍ အဝတ်များကို တစ်ထည်စီချွတ်နေသည်။ Yubinရဲ့ မျက်နှာရဲတတ်လာပြီးရုတ်တရက်ထထိုင်လိုက်ရာ fanxingက အနောက်သို့ လဲကျသွားသည်။
"ဝှါး....ဦး..ကျွန်တော့ကို နှိပ်စက်တယ်...ဝှါး.."
"Fanxing...."
"ဝှါး...သူများကိုအော်ပြန်ပြီး...ဦး က မကောင်းဘူး.."
Yubinသည်စိတ်မရှည်သည့်လေသံဖြင့်ပြောလိုက်ရာFanxingတစ်ယောက်အော်ငိုလေသည်။ စိတ်ညစ်သွားသော Yubinက
"ဘာလိုချင်လဲပြော..."
"အယ်..လိုချင်တာပေးမလို့လား..."
"အင်..."
Fanxing သည်လိုချင်တာကိုရမယ်ဆိုတော့က ငိုနေသည့်မျက်နှာပျောက်သွားပြီး ချက်ချင်းပြုံးရယ်သွားလေသည်။
"ဒီည ..ကျွန်တော်အိပ်..."
"ဘာ......."
Fanxingရဲ့ စကားကြောင့်Yibinသည်မျက်နှာကြီး ရဲသထက်ရဲလာခဲ့သည်။ fanxingသည်ထိုင်နေသောYubinအား ခုန်အုပ်ပြီး မလွှတ်တမ်းဖက်ထားပြီး၅မိနစ်အကြာတွင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ Yubinသည်ရင်ခုန်သံတွေ ဆူညံကာ
"ငါ...ကလေးဆီက ဘာတွေမျှော်လင့်နေတာလဲ..စိတ်ထိန်း...စိတ်ထိန်း..သူက အခုမှ ကလေးဘဲရှိသေးတယ်...ဟူး..တော်တော်အရစ်သန်တဲ့ကောင်လေးဘဲ..."
Yubinသည်fanxingခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ မနက်ရောက်သောအခါ fanxingသည်
"အား................"
ကျယ်လောင်စွာအော်သံကြောင့်ငှက်တွေလည်း.အလန့်တကြားထပျံကာ Yubinလည်း.နိုးလာတော့သည်။ Yibinက
"မနက်အစောကြီး ဘာဖစ်တာလဲ..."
"ကျွန်...ကျွန်တော့..အဝတ်တွေ...ရော..."
"မမှတ်မိဘူးလား.ညက ဘာဖစ်ခဲ့ဆိုတာ.."
"ညက...မင်းက အရမ်းတောင်းဆိုနေတော့...ကိုယ်လည်း......"
.......
Yubinတစ်ယောက်ကလေးကို ဘယ်လိုတွေပြောအုံးမှာလဲ
နော်....😏😏😏😏
YOU ARE READING
ခ်စ္ရတဲ့ဦး
RomanceCompany တစ္ခုရဲ႕သူေဌး Yubinနဲ႔ Bar တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပို္င္းလုပ္ေနတ႔ဲေက်ာင္းသားေလ Fanxingတို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုမႈ Yubinက Fanxingန႔ဲဆံုဖို႔ ဘယ္လိုေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားသလဲဆိုတာ.... ဦးန႔ဲကေလးၾကားက ဆက္ဆံေရးေလး ကိုပံုေဖာ္ထားတ့ဲ romanceဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္