Yubin၏အေမသည္ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္ေနေသာ Fanxingအား ၾကည့္ၿပီး
"ေၾကာက္မေနပါနဲ႔..အန္တီက စိတ္ေကာင္းပါတယ္...ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနေပါ..."
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့..အထဲဝင္ပါဗ်..."
ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ရပ္ေနေသာ အေမအား အထဲသို႔ဖိတ္ေခၚေလသည္။ အထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ Fanxingက
"စိတ္ေတာ့မ႐ွိပါနဲ႔..အန္တီရယ္...ဦးရဲ႕အခုမွေျပာင္းလာတဲ့အထုတ္ေတြေၾကာင့္ ႐ႈပ္ေနလို႔.ဆိုဖာေပၚမွာဘဲ ထိုင္ေနလိုက္ပါ..အန္တီေသာက္ဖို႔ သပု႐ာေရေဖ်ာ္ေပးပါ့မယ္. "
"ေအးေအး...သားက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသားဘဲ..."
Fanxingသည္ သံပုရာရည္ေဖ်ာ္ရန္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႕ခပ္သုတ္သုတ္ေျပးဝင္သြားသည္။ Yubinသည္ အေမျဖစ္သူအနားသို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
"အေမ...ဘယ္လိုဒီကိုေရာက္လာတာလဲ..."
"ကားနဲ႔လာတာေလ..."
"အေမေျပာမွ ကားနဲ႔လာမွန္းသိရမွာလား...ဒီမွာႀကိဳေျပာထားမယ္...fanxingက ကြၽန္ေတာ့ကို သူေဌးသားလို႔မသိထားဘူး...သာမန္သူေဌးလက္ေထာက္အေနဘဲ သိထားထားေနာ္..."
"Okokok....ငါသိၿပီး..."
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ fanxingသည္ သံပု႐ာရည္ေဖ်ာ္ၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။ ဆိုဖာေ႐ွ႕႐ွိခံုေပၚတြင္ခ်ထားၿပီးေနာက္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ဧည့္ခံဖို္႔မ်ားမ်ားစားစားမ႐ွိေတာ့ သံပုရာရည္ဘဲေဖ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္..."
"ရတယ္..ရတယ္...မလိုပါဘူး..."
အားနာတတ္လြန္းတဲ့ Fanxingအားၾကည့္ၿပီး အေမျဖစ္သူသည္ ေဖ်ာ္ထားသည့္ရည္ကိုေသာက္လိုက္သည္။ အေမျဖစ္သူသည္ ေသာက္ၿပီးေနာက္
"အိုး...ေကာင္းလိုက္တာ...ခ်ိဳေမႊးေနတာဘဲ...ေကာင္ေလး..မင္းက အန္တီအႀကိဳက္သိတာဘဲ...Yubinေျပာျပထားတာလား..."
"ဗ်ာ...မဟုတ္..မဟုတ္ပါဘူး...အန္တီတို႔အသက္အရြယ္က အဲ့လိုခ်ိဳတာေတြႀကိဳက္တယ္ေလ...ဟဲဟဲ..ကြၽန္ေတာ္ေလ့လာထားတာပါ..."
Fanxingသည္ ေျပာရင္းနဲ႔ပင္ အနီးတြင္ခ်ထားေသာ ပံုးေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ Yubinက
"အေမ...ဘာလာလုပ္တာလဲ...."
"အေမကဘာလာလုပ္ရမွာလဲ..သား..အိမ္ေျပာင္းသြားလို္
လာၾကည့္တာေလ...မထင္မွတ္ဘဲ ရည္းစားေတာင္ ရေနၿပီးကိုး..."
"အေမ......."
Yubinက ထေအာ္ၿပီး fanxingက လန္႔သြားေလသည္။
"ဗ်ာ.........အန္တီ..အထင္လြဲေနျပီး..ကြၽန္ေတာ္တို္႔က ..အဲ့လို..မဟုတ္..."
"ဟုတ္တယ္..အေမကလည္း..ဘယ္လိုေတာင္ ေျပာရက္တာလဲဗ်ာ..."
Yubinတို႔ႏွစ္ေယာက္သား အၿပိဳင္အဆိုင္႐ွင္းျပေလသည္။အေမျဖစ္သူက
"မသိပါဘူး..ေကာင္ေလးက ဦး..ဦး..နဲ႔ေခၚေနလို႔..အခုေခတ္က ဦးနဲ႔ ေခးစံုတြဲေတြမ်ားတယ္ေလ..."
"အေမ..ေတာ္သင့္ၿပီး...အေမ့ကဘယ္လိုအဲ့တာေတြ သေနတာလဲ..."
"ဟားဟား..ထားပါေတာ့...ေကာင္ေလး..."
"အေမ..သူ႔နာမည္က ေကာင္ေလးမဟုတ္ဘူး..Fanxing"
"ေအးပါ...Fanxing...အန္တီသူတို႔ရဲ႕ သူေဌးေၾကာင္းေျပာျပမယ္..."
"ဦး...တို႔သူေဌး?..."
"ဟုတ္တယ္...သူတိူ႔သူေဌးက အလုပ္သရဲ...လူပ်ိဳႀကီး..စိတ္ကလည္း ႀကီးေသး..မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ဘူး...သိလား...သူ႔မွာ ႐ွိတာဆိုလို ေခ်ာတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ျမင့္တဲ့အရပ္ဘဲ ႐ွိတာ....ၿပီးေတာ့ေလ သူရဲ႕အလုပ္သမားေတြဆိုရင္ မ်က္တြင္းပါေခ်ာင္ေအာင္ခိုင္းတာ"
Yubinသည္ နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲ၌
"အေမကေတာ့ ငါ့မေကာင္းေတြ လႊင့္ေနတာဘဲ..."
ေရရြတ္ေနေလသည္။ Fanxingက နားေထာင္ေနရင္း
"ဦးတို႔သူေဌးက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...ကြၽန္ေတာ္သာဆို ၾကာၾကာလုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးဗ်...ဦးကအရမ္းေတာ္တာဘဲ..."
Yubinဘက္သိူ႔လွည့္ၿပီး.လက္မေထာင္ျပလိုက္သည့္ fanxingရဲ႕ ေတာက္ပေနေသယ မ်က္လံုးေလးေတြက္ို.ၾကည့္ၿပီး.Yibinတစ္ေယာက္ ဟက္ထိသြားေလသည္။Yubinရဲ႕ စိတ္ထဲ၌
"အား..ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ...သူ႔ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲစားခ်င္လိုက္တာ...."
ႀကိတ္ၿပီးေပ်ာ္ေနသည္ကို ၾကည့္ေနေသာ အေမျဖစ္သူက
"Yubin...သားရဲ႕မေကာင္းဆိုးဝါးသူေဌးကို ေျပာလိုက္ေနာ္....သားကိုအေသခိုင္းသတ္ရင္ အေမသူ႔ကိုလာသတ္မယ္လို႔...ေနာ္...."
ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စကားလံုးကို ေျပာသြားေသာ အေမျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး Yibin တစ္ေယာက္
"ဒီက မယ္ေတာ္ႀကီး႐ွိေနတာေမ့သြားတယ္....ဘယ္လိုေတာင္ ကိုယ့္သားမေကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာသြားတာလဲ
...fanxingသာ ငါသူေဌးမွန္းသိလို႔ကေတာ့ မုန္းသြားမွာအမွန္ဘဲ...ေသခ်ာေပါက္အဲ့လိုေတာ့ အျဖစ္ခံပါ့မလဲ...ကိုယ့္လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ေသခ်ာထန္းရမယ္..."
စိတ္ထဲမွာဘဲ အံႀကိတ္ေနေလသည္။ အေမျဖစ္သူလည္း
"ကဲ...အေမျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...Yibinနဲ႔ အနာဂတ္ သမက္ေလာင္းေလး..တာ့တာ..."
"အေမ....."
အေမျဖစ္သူ၏ စကားေၾကာင့္ Yubinမ်က္ႏွာသည္ နီရဲသြားေလသည္။ ထြက္သြားေသာ အေမျဖစ္သူအားေငးေနေသာ Fanxingက
"အနာ...နာ..ဂတ္..သမက္..ေလာင္း....ဦး...အန္တီ...
ဘာေျပာသြားတာလဲ...."
"ဘာမွ မဟုတ္ဘူး...စိတ္ထဲထားမေနနဲ႔...လာ..လာ..အထုတ္ေျဖရေအာင္..."
Yubinနဲ႔Fanxingႏွစ္ေယာက္သား အထုတ္ေျဖေနခ်ိန္ fanxingက
"ဦး...ဦးရဲ႕ အမကိုေတြ႔ဖူးသလိုဘဲ..ဘယ္ေနရာမွာလဲမသိ"
"ဘယ္မွာေတြ႔ဖူးရမွာတုန္း...အေမက ဘယ္တုန္းကမွ အျပင္ထြက္ဖူးတာမွလမဟုတ္တာ..."
"ေသခ်ာတယ္..ဘယ္မွာလဲ..ဆိုေတာ့ ေအာ္သိၿပီး....
မဂၢဇင္းထဲမွာေတြ႔တာ...ဟို...Hလုပ္ငန္းစုရဲ႕ သူေဌးကေတာ္...အဲ့က သူေဌးရဲ႕အေမ....အဲ့တာဆိုရင္ ဦးက သူေဌးသားလား....မဟုတ္ရင္ Hလုပ္ငန္းစုကို ကိုင္တြယ္ေနတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးသူေဌး?...."
Fanxingရဲ႕ စကားေတြေၾကာင့္ Yubinသည္ လမ္းေတြေပ်ာက္ကာ ဘာေျပာရမယ္မွန္းမသ္ိျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ fanxingက
"ဦး...ကြၽန္ေတာ့ကို.လိမ္ေနတာလား..."
အထုတ္ျဖည္ေသာ ဓားကိုကိုင္ကာ Yubinနသို႔ တစ္ေျဖးေျဖးကပ္လာေလသည္။ Yubinက
"ခဏ..ခဏေနအံုး..မွားေနၿပီး...."
..........
Yubinတစ္ေယာက္ fanxingရဲ႕ ခန္႔မွန္းခ်က္ကို ဘယ္လို
ေျဖ႐ွင္းမွာလဲ..အလိမ္မ်ားေပၚသြားမလားေနာ္.....
Unicode
Yubin၏အမေသည်ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်နှုတ်ဆက်နေသော Fanxingအား ကြည့်ပြီး
"ကြောက်မနေပါနဲ့..အန်တီက စိတ်ကောင်းပါတယ်...ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေပေါ..."
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့..အထဲဝင်ပါဗျ..."
ပြုံးပြုံးလေးနှင့်ရပ်နေသော အမေအား အထဲသို့ဖိတ်ခေါ်လေသည်။ အထဲသို့ရောက်သောအခါ Fanxingက
"စိတ်တော့မရှိပါနဲ့..အန်တီရယ်...ဦးရဲ့အခုမှပြောင်းလာတဲ့အထုတ်တွေကြောင့်ရှုပ်နေလို့.ဆိုဖာပေါ်မှာဘဲ ထိုင်နေလိုက်ပါ..အန်တီသောက်ဖို့ သပုရာရေဖျော်ပေးပါ့မယ်. "
"အေးအေး...သားက ချစ်ဖို့ကောင်းသားဘဲ..."
Fanxingသည်သံပုရာရည်ဖျော်ရန်မီးဖိုချောင်ထဲသို့ခပ်သုတ်သုတ်ပြေးဝင်သွားသည်။ Yubinသည်အမေဖြစ်သူအနားသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး
"အမေ...ဘယ်လိုဒီကိုရောက်လာတာလဲ..."
"ကားနဲ့လာတာလေ..."
"အမေပြောမှ ကားနဲ့လာမှန်းသိရမှာလား...ဒီမှာကြိုပြောထားမယ်...fanxingက ကျွန်တော့ကို သူဌေးသားလို့မသိထားဘူး...သာမန်သူဌေးလက်ထောက်အနေဘဲ သိထားထားနော်..."
"Okokok....ငါသိပြီး..."
ခဏကြာပြီးနောက်fanxingသည်သံပုရာရည်ဖျော်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ဆိုဖာရှေ့ရှိခုံပေါ်တွင်ချထားပြီးနောက်
"တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ...ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ ဧည့်ခံဖို့်များများစားစားမရှိတော့ သံပုရာရည်ဘဲဖျော်ပေးလိုက်ရတယ်..."
"ရတယ်..ရတယ်...မလိုပါဘူး..."
အားနာတတ်လွန်းတဲ့ Fanxingအားကြည့်ပြီး အမေဖြစ်သူသည်ဖျော်ထားသည့်ရည်ကိုသောက်လိုက်သည်။ အမေဖြစ်သူသည်သောက်ပြီးနောက်
"အိုး...ကောင်းလိုက်တာ...ချိုမွှေးနေတာဘဲ...ကောင်လေး..မင်းက အန်တီအကြိုက်သိတာဘဲ...Yubinပြောပြထားတာလား..."
"ဗျာ...မဟုတ်..မဟုတ်ပါဘူး...အန်တီတို့အသက်အရွယ်က အဲ့လိုချိုတာတွေကြိုက်တယ်လေ...ဟဲဟဲ..ကျွန်တော်လေ့လာထားတာပါ..."
Fanxingသည်ပြောရင်းနဲ့ပင်အနီးတွင်ချထားသော ပုံးပေါ်တွင်ထိုင်ချလိုက်သည်။ Yubinက
"အမေ...ဘာလာလုပ်တာလဲ...."
"အမေကဘာလာလုပ်ရမှာလဲ..သား..အိမ်ပြောင်းသွားလို
လာကြည့်တာလေ...မထင်မှတ်ဘဲ ရည်းစားတောင်ရနေပြီးကိုး..."
"အမေ......."
Yubinက ထအော်ပြီး fanxingက လန့်သွားလေသည်။
"ဗျာ.........အန်တီ..အထင်လွဲနေပြီး..ကျွန်တော်တို့်က ..အဲ့လို..မဟုတ်..."
"ဟုတ်တယ်..အမေကလည်း..ဘယ်လိုတောင်ပြောရက်တာလဲဗျာ..."
Yubinတို့နှစ်ယောက်သား အပြိုင်အဆိုင်ရှင်းပြလေသည်။အမေဖြစ်သူက
"မသိပါဘူး..ကောင်လေးက ဦး..ဦး..နဲ့ခေါ်နေလို့..အခုခေတ်က ဦးနဲ့ခေးစုံတွဲတွေများတယ်လေ..."
"အမေ..တော်သင့်ပြီး...အမေ့ကဘယ်လိုအဲ့တာတွေ သနေတာလဲ..."
"ဟားဟား..ထားပါတော့...ကောင်လေး..."
"အမေ..သူ့နာမည်ကကောင်လေးမဟုတ်ဘူး..Fanxing"
"အေးပါ...Fanxing...အန်တီသူတို့ရဲ့ သူဌေးကြောင်းပြောပြမယ်..."
"ဦး...တို့သူဌေး?..."
"ဟုတ်တယ်...သူတိူ့သူဌေးက အလုပ်သရဲ...လူပျိုကြီး..စိတ်ကလည်း ကြီးသေး..မိန်းကလေးတွေဆိုရင်လှည့်တောင်မကြည့်ဘူး...သိလား...သူ့မှာ ရှိတာဆိုလိုချောတဲ့မျက်နှာနဲ့ မြင့်တဲ့အရပ်ဘဲ ရှိတာ....ပြီးတော့လေ သူရဲ့အလုပ်သမားတွေဆိုရင်မျက်တွင်းပါချောင်အောင်ခိုင်းတာ"
Yubinသည်နားထောင်နေရင်းနဲ့ စိတ်ထဲ၌
"အမေကတော့ ငါ့မကောင်းတွေ လွှင့်နေတာဘဲ..."
ရေရွတ်နေလေသည်။ Fanxingက နားထောင်နေရင်း
"ဦးတို့သူဌေးကကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်နော်...ကျွန်တော်သာဆို ကြာကြာလုပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးဗျ...ဦးကအရမ်းတော်တာဘဲ..."
Yubinဘက်သိူ့လှည့်ပြီး.လက်မထောင်ပြလိုက်သည့်fanxingရဲ့တောက်ပနေသေယ မျက်လုံးလေးတွေက်ို.ကြည့်ပြီး.Yibinတစ်ယောက်ဟက်ထိသွားလေသည်။Yubinရဲ့ စိတ်ထဲ၌
"အား..ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ...သူ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲစားချင်လိုက်တာ...."
ကြိတ်ပြီးပျော်နေသည်ကို ကြည့်နေသော အမေဖြစ်သူက
"Yubin...သားရဲ့မကောင်းဆိုးဝါးသူဌေးကိုပြောလိုက်နော်....သားကိုအသေခိုင်းသတ်ရင်အမေသူ့ကိုလာသတ်မယ်လို့...နော်...."
ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ကြောက်စရာကောင်းသည့်စကားလုံးကိုပြောသွားသော အမေဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး Yibin တစ်ယောက်
"ဒီက မယ်တော်ကြီးရှိနေတာမေ့သွားတယ်....ဘယ်လိုတောင်ကိုယ့်သားမကောင်းကြောင်းတွေပြောသွားတာလဲ
...fanxingသာ ငါသူဌေးမှန်းသိလို့ကတော့ မုန်းသွားမှာအမှန်ဘဲ...သေချာပေါက်အဲ့လိုတော့ အဖြစ်ခံပါ့မလဲ...ကိုယ့်လျို့ဝှက်ချက်ကိုသေချာထန်းရမယ်..."
စိတ်ထဲမှာဘဲ အံကြိတ်နေလေသည်။ အမေဖြစ်သူလည်း
"ကဲ...အမေပြန်တော့မယ်နော်...Yibinနဲ့ အနာဂတ်သမက်လောင်းလေး..တာ့တာ..."
"အမေ....."
အမေဖြစ်သူ၏ စကားကြောင့်Yubinမျက်နှာသည်နီရဲသွားလေသည်။ ထွက်သွားသော အမေဖြစ်သူအားငေးနေသော Fanxingက
"အနာ...နာ..ဂတ်..သမက်..လောင်း....ဦး...အန်တီ...
ဘာပြောသွားတာလဲ...."
"ဘာမှ မဟုတ်ဘူး...စိတ်ထဲထားမနေနဲ့...လာ..လာ..အထုတ်ဖြေရအောင်..."
Yubinနဲ့Fanxingနှစ်ယောက်သား အထုတ်ဖြေနေချိန်fanxingက
"ဦး...ဦးရဲ့ အမကိုတွေ့ဖူးသလိုဘဲ..ဘယ်နေရာမှာလဲမသိ"
"ဘယ်မှာတွေ့ဖူးရမှာတုန်း...အမေက ဘယ်တုန်းကမှ အပြင်ထွက်ဖူးတာမှလမဟုတ်တာ..."
"သေချာတယ်..ဘယ်မှာလဲ..ဆိုတော့အော်သိပြီး....
မဂ္ဂဇင်းထဲမှာတွေ့တာ...ဟို...Hလုပ်ငန်းစုရဲ့ သူဌေးကတော်...အဲ့က သူဌေးရဲ့အမေ....အဲ့တာဆိုရင်ဦးက သူဌေးသားလား....မဟုတ်ရင်Hလုပ်ငန်းစုကို ကိုင်တွယ်နေတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးသူဌေး?...."
Fanxingရဲ့ စကားတွေကြောင့်Yubinသည်လမ်းတွေပျောက်ကာ ဘာပြောရမယ်မှန်းမသ်ိဖြစ်နေချိန်တွင်fanxingက
"ဦး...ကျွန်တော့ကို.လိမ်နေတာလား..."
အထုတ်ဖြည်သော ဓားကိုကိုင်ကာ Yubinနသို့ တစ်ဖြေးဖြေးကပ်လာလေသည်။ Yubinက
"ခဏ..ခဏနေအုံး..မှားနေပြီး...."
..........
Yubinတစ်ယောက်fanxingရဲ့ ခန့်မှန်းချက်ကို ဘယ်လို
ဖြေရှင်းမှာလဲ..အလိမ်များပေါ်သွားမလားနော်.....
kyelsinthawdar
YOU ARE READING
ခ်စ္ရတဲ့ဦး
RomanceCompany တစ္ခုရဲ႕သူေဌး Yubinနဲ႔ Bar တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပို္င္းလုပ္ေနတ႔ဲေက်ာင္းသားေလ Fanxingတို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုမႈ Yubinက Fanxingန႔ဲဆံုဖို႔ ဘယ္လိုေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားသလဲဆိုတာ.... ဦးန႔ဲကေလးၾကားက ဆက္ဆံေရးေလး ကိုပံုေဖာ္ထားတ့ဲ romanceဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္