ခ်စ္ရတဲ့ဦး

အပိုင္း ၂၃

Fanxingသည္​ ကုန္​တိုက္​သြားစဥ္​ ကား​ေပၚ၌ Yubinအားခိုးခိုးၾကၫ္​့ၿပီး သက္​ျပင္​းခ်​ေန​သည္​။ Yubinက
"ကိုယ္​့ကို ဘာ​ေျပာစကာ႐ွိလို႔လဲ...​ေျပာ​ေလ.."
"ဦး...အန္​တီတို႔က ဦးရဲ႕​ေမြးစားမိဘ​ေရာဟုတ္​ရဲ႕လား.."
"ဟမ္​....ဟိုဟို..."
"ထားလိုက္​ပါ​ေတာ့...မ​ေမးသင္​့တာ​ေမးမိသြားတယ္​.."
"ဟမ္​..."
"ဘာမွမဟုတ္​ပါဘူးလို႔...ကားကိုသာ တည္​့တည္​့​ေမာင္​း.."
Fanxingတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​သား ကုန္​တိုက္​သို႔​ေရာက္​ခဲ့သည္​။Yubinသည္​ တြန္​းလွည္​းကိုယူၿပီး fanxingနားကပ္​သြားၿပီး
"Fanxing...အထဲဝင္​..."
"ဟာ...လာ​ေနာက္​​ေနတာလား...."
"ျမန္​ျမန္​ဝင္​စမ္​းပါ...အ​ေမတို႔နဲ႔​ေတြ႔ရလို႔ စိတ္​လႈပ္​႐ွားတာမ​ေပ်ာက္​​ေသးဘူးမဟုတ္​လား...မင္​းက အထဲမွာထိုင္​ၿပီးဝယ္​ရမဲ့ဟာ​ေတြ ၫႊန္​ျပ..ကိုယ္​ကတြန္​း​ေပးမယ္​.."
"ဒါ​ေပမဲ့...."
"လာစမ္​းပါ.."
Yubinသာ အတင္​းျငင္​း​ေန​ေသာ fanxingအား ​ေပြ႔ခ်ီကာတြန္​းလွည္​းထဲသို႔ထည္​့​ေပးလိုက္​သည္​။ fanxingလည္​းဘာမွမ​ေျပာေတာ့ဘဲ ထိုင္​​ေနလိုက္​သၫ္​။.Yubinသည္​ ​ေက်နပ္​​ေန​ေသာ မ်က္​ႏွာႏွင္​့ တြန္းလွည္​းကို တြန္​းခဲ့သည္​။
Yubinက
"ဘာခ်က္​စားၾကမွာလဲ..."
"အင္​း...hotpotစားၾကမလား..."
"ခ်က္​တတ္​လို႔လား..."
"အထင္​​ေသးတာလား..."
"မဟုတ္​ပါဘူး​ဗ်ာ..."
Fanxingရဲ႕ မ်က္​​ေစာင္​းတစ္​ခ်က္​ႏွင္​့ၾကည္​့လိုက္​ရာ Yubinသည္​ လက္​​ေျမႇာက္​အ႐ွံုး​ေပးလိုက္​သည္​။ အသား​ေတြထည္​့ထား​ေသာ အတန္​းသို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ fanxingသည္​ ပိတ္​ထား​ေသာအဖံုးကို ​ေဘး​ေရြ႔ဖြင္​့ၿပီးအသားလံုးတစ္​ကပ္​၊ ငံုးဥတစ္​ကပ္​၊ ယူလိုက္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​fanxingက
"အသီးအရြက္​ထားတဲ့​ေနရာ သြားရ​ေအာင္​...."
"ဟုတ္​ၿပီး..သြားရ​ေအာင္​..."
Yubinသည္​ အသီးအရြက္​႐ွိရာ သို႔အားႏွင္​့တြန္​းသြား​ေလသည္​။ Hotpotအတြက္​ လိုအပ္​သည္​မ်ားကို ဝယ္​ၿပီး မုန္​႔​ေစ်းတန္​းကို ​ေရာက္​သြားျပန္​သည္​။ တြန္​းလွည္​းထဲတြင္​ထိုင္​​ေန​ေသာ fanxingကို တျခားသူမ်ားဝိုင္​းၾကည္​့ၾကရာFanxingတစ္​​ေယာက္​႐ွက္​႐ွက္​နဲ႔
"ဦး..ကြၽန္​​ေတာ္​ဆင္​း​ေတာ့မယ္​..သူမ်ား​ေတြ
ဝိုင္းၾကည္​့​ေနၿပီး..."
"ဘာ႐ွက္​​ေနတာလဲ..ကိုယ္​တို္႔ကအတြဲမွမဟုတ္​တာ..."
"​ဦး...."
"မဟုတ္​မွလြဲ​ေ႐ာ...တြဲခ်င္​တာလား..."
"ဦး...​ေနာက္​မ​ေနနဲ႔..."
ႏွစ္​ေယာက္​သား စကားမ်ား​ေနသည္​ကို ၾကည့္ေနၾကေသာသူမ်ားက
"ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​းတဲ့​စံုတြဲ​ေလးဘဲ...uke​ေလးစိတ္​​ေတြဆိုး​ေနတာ..ဟဟ..."
"Seme​ေတာ့ ​ေက်နပ္​​ေနတယ္​ထင္​ပါရဲ႕...မ်က္​ႏွာက ျပံဳး​ေနတာဘဲ..."
"​ေကာင္​​ေလး​ေရ....ကိုကိုကို စိတ္​မဆိုးနဲ႔​ေတာ့..တို႔​ေတြဝိုင္​းမၾကည္​့​ေတာ့ဘူး...ဟားဟား..."
သူမ်ား​ေတြဝိုင္​း​ေျပာၾကရာ fanxingသည္​ ရမိရရာ ဆြဲၿပီး မ်က္​ႏွာက္​ုိ ကာထားသည္​။ Yubinသည္​ fanxing ကာထား​ေသာ အရာကို ၾကည္​့ၿပီးရယ္​​ေနသည္​။ fanxingက
"ဘာရီတာတုန္​း​ဗ်.. ."
"ကိုယ္​ကာထားတဲ့ ဟာကိုလည္​းျပန္​ၾကည္​့အံုး..."
Fanxingသည္​ ကားထား​ေသာအရာကို ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​မုန္​ညႇင္​းထုတ္​ျဖစ္​သည္​။ fanxing သည္​ ကိုင္ထားေသာမုန္​ညႇင္​းထုတ္​ကို ခ်ထားကာ
"ျပန္​မယ္​...."
"ဟမ္​..ျပန္​​ေတာ့မွာလား..."
"ျပန္​...မယ္​...."
Fanxingသည္​ ႏွစ္​လံုးတည္​း​ေျပာၿပီး​ေနာက္​ Yubinသည္​ခ်က္​ခ်င္​းဘဲ ​ေငြ႐ွင္​း​ေကာင္​တာသို႔ ခ်ီတတ္​​ေလသည္​။​ေငြ႐ွင္​း​ေကာင္​တာသို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ fanxingသည္​ျခင္​းထဲမွထြက္​လာၿပီး Yubinအား ​ေက်ာခိုင္​းၿပီး​ေန​ေန​ေလသည္​။ Yibinက ​အနားကပ္​သြားၿပီး
"ဘာဖစ္​တာလဲ..fanxing..."
"မ​ေခၚနဲ႔..."
"ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ...ကိုယ္​့ဘက္​လွည္​့ပါအံုး..."
Fanxingက မလွည္​့သည္​ႏွင္​့ ​ေနရာ​ေရြ႔ကာ သူ႔အ​ေ႐ွ႕တြင္​ဝင္​ရပ္​လိုက္​သည္​။ ခရမ္​းခ်ဥ္​သီးကဲ့သို႔ နီရဲ​ေန​ေသာ မ်က္​ႏွာကို ​ေတြ႔ၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းဘဲ ဖုန္​းထုတ္​ကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္​လိုက္​သည္​။ fanxingက
"ခင္​​ဗ်ား..ဘာလုပ္​တာလဲ..ျပန္​ဖ်က္​​​ေပး..."
"​ေနအံုး..အ​ေပးအယူလုပ္​ရ​ေအာင္​.."
"ဘာလဲ.."
"ကိုယ္​မၾကာခင္​ ပြဲတတ္​စရာ႐ွိတယ္​..."
"အဲ့​ေတာ့.."
"မင္​းက မိန္​းက​ေလးလိုဝတ္​ၿပီး ကိုယ္​နဲ႔ကပြဲတတ္​ရမယ္​.."
"ဘာ....လာ​ေနာက္​​ေနတာလား...ကြၽန္​​ေတာ္​က ဘာလို႔မိန္​းက​ေလးလို ဝတ္​ရမွာလဲ...မဝတ္​ႏိုင္​​ေပါင္​..."
"အင္​း..မဝတ္​ဘူးဆို႔​ေတာ့က ဒီပံုကို.
လိုင္းေပၚတင္လိုက္​ရင္​​ေရပန္​းစားသြားမယ္​ထင္​တယ္​..."
"​ေနအံုး....စဥ္​းစားလိုက္​အံုးမယ္​..."
Yubinသည္​ fanxingအား အၾကပ္​ကိုင္​ႁပီး ​ေက်နပ္​​ေန
​ေလသည္​။
..........
ဒီ​ေန႔​ေတာ့ ဒီ​ေလာက္​ဘဲ​ေနာ္​..readerတို႔..မ်က္​လံုးနည္​း
နည္​း ကိုက္​​ေနလို႔...တိုသြားတယ္​...မနက္​ဖန္​မွ ဆက္​တင္​​ေပးမယ္​​ေနာ္​
Unicode
Fanxingသည်​ကုန်​တိုက်​သွားစဉ်​ကား​ပေါ်၌ Yubinအားခိုးခိုးကြည့်​ပြီး သက်​ပြင်းချ​နေ​သည်​။ Yubinက
"ကိုယ့်​ကို ဘာ​ပြောစကာရှိလို့လဲ...​ပြော​လေ.."
"ဦး...အန်​တီတို့က ဦးရဲ့​မွေးစားမိဘ​ရောဟုတ်​ရဲ့လား.."
"ဟမ်​....ဟိုဟို..."
"ထားလိုက်​ပါ​တော့...မ​မေးသင့်​တာ​မေးမိသွားတယ်​.."
"ဟမ်​..."
"ဘာမှမဟုတ်​ပါဘူးလို့...ကားကိုသာ တည့်​တည့်​မောင်း.."
Fanxingတို့နှစ်​ယောက်​သား ကုန်​တိုက်​သို့​ရောက်​ခဲ့သည်​။Yubinသည်​တွန်းလှည်းကိုယူပြီး fanxingနားကပ်​သွားပြီး
"Fanxing...အထဲဝင်​..."
"ဟာ...လာ​နောက်​နေတာလား...."
"မြန်​မြန်​ဝင်​စမ်းပါ...အ​မေတို့နဲ့​တွေ့ရလို့ စိတ်​လှုပ်​ရှားတာမ​ပျောက်​သေးဘူးမဟုတ်​လား...မင်းက အထဲမှာထိုင်​ပြီးဝယ်​ရမဲ့ဟာ​တွေ ညွှန်​ပြ..ကိုယ်​ကတွန်း​ပေးမယ်​.."
"ဒါ​ပေမဲ့...."
"လာစမ်းပါ.."
Yubinသာ အတင်းငြင်း​နေ​သော fanxingအား​ပွေ့ချီကာတွန်းလှည်းထဲသို့ထည့်​ပေးလိုက်​သည်​။ fanxingလည်းဘာမှမ​ပြောတော့ဘဲ ထိုင်​နေလိုက်​သည်​။.Yubinသည်​ကျေနပ်​နေ​သော မျက်​နှာနှင့်​တွန်းလှည်းကို တွန်းခဲ့သည်​။
Yubinက
"ဘာချက်​စားကြမှာလဲ..."
"အင်း...hotpotစားကြမလား..."
"ချက်​တတ်​လို့လား..."
"အထင်​သေးတာလား..."
"မဟုတ်​ပါဘူး​ဗျာ..."
Fanxingရဲ့ မျက်​စောင်းတစ်​ချက်​နှင့်​ကြည့်​လိုက်​ရာ Yubinသည်​လက်​မြှောက်​အရှုံး​ပေးလိုက်​သည်​။ အသား​တွေထည့်​ထား​သော အတန်းသို့​ရောက်​သောအခါ fanxingသည်​ပိတ်​ထား​သောအဖုံးကို​ဘေး​ရွေ့ဖွင့်​ပြီးအသားလုံးတစ်​ကပ်​၊ ငုံးဥတစ်​ကပ်​၊ ယူလိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​fanxingက
"အသီးအရွက်​ထားတဲ့​နေရာ သွားရ​အောင်​...."
"ဟုတ်​ပြီး..သွားရ​အောင်​..."
Yubinသည်​အသီးအရွက်​ရှိရာ သို့အားနှင့်​တွန်းသွား​လေသည်​။ Hotpotအတွက်​လိုအပ်​သည်​များကို ဝယ်​ပြီး မုန့်​ဈေးတန်းကို​ရောက်​သွားပြန်​သည်​။ တွန်းလှည်းထဲတွင်​ထိုင်​နေ​သော fanxingကို တခြားသူများဝိုင်းကြည့်​ကြရာFanxingတစ်​ယောက်​ရှက်​ရှက်​နဲ့
"ဦး..ကျွန်​တော်​ဆင်း​တော့မယ်​..သူများ​တွေ
ဝိုင်းကြည့်​နေပြီး..."
"ဘာရှက်​နေတာလဲ..ကိုယ်​တို့်ကအတွဲမှမဟုတ်​တာ..."
"​ဦး...."
"မဟုတ်​မှလွဲ​ရော...တွဲချင်​တာလား..."
"ဦး...​နောက်​မ​နေနဲ့..."
နှစ်​ယောက်​သား စကားများ​နေသည်​ကို ကြည့်နေကြသောသူများက
"ချစ်​စရာ​ကောင်းတဲ့​စုံတွဲ​လေးဘဲ...uke​လေးစိတ်​တွေဆိုး​နေတာ..ဟဟ..."
"Seme​တော့​ကျေနပ်​နေတယ်​ထင်​ပါရဲ့...မျက်​နှာက ပြုံး​နေတာဘဲ..."
"​ကောင်​လေး​ရေ....ကိုကိုကို စိတ်​မဆိုးနဲ့​တော့..တို့​တွေဝိုင်းမကြည့်​တော့ဘူး...ဟားဟား..."
သူများ​တွေဝိုင်း​ပြောကြရာ fanxingသည်​ရမိရရာ ဆွဲပြီး မျက်​နှာက်ို ကာထားသည်​။ Yubinသည်​fanxing ကာထား​သော အရာကို ကြည့်​ပြီးရယ်​နေသည်​။ fanxingက
"ဘာရီတာတုန်း​ဗျ.. ."
"ကိုယ်​ကာထားတဲ့ ဟာကိုလည်းပြန်​ကြည့်​အုံး..."
Fanxingသည်​ကားထား​သောအရာကို ပြန်​ကြည့်​လိုက်​မုန်​ညှင်းထုတ်​ဖြစ်​သည်​။ fanxing သည်​ကိုင်ထားသောမုန်​ညှင်းထုတ်​ကို ချထားကာ
"ပြန်​မယ်​...."
"ဟမ်​..ပြန်​တော့မှာလား..."
"ပြန်​...မယ်​...."
Fanxingသည်​နှစ်​လုံးတည်း​ပြောပြီး​နောက်​Yubinသည်​ချက်​ချင်းဘဲ​ငွေရှင်း​ကောင်​တာသို့ ချီတတ်​လေသည်​။​ငွေရှင်း​ကောင်​တာသို့​ရောက်​သောအခါ fanxingသည်​ခြင်းထဲမှထွက်​လာပြီး Yubinအား​ကျောခိုင်းပြီး​နေ​နေ​လေသည်​။ Yibinက​အနားကပ်​သွားပြီး
"ဘာဖစ်​တာလဲ..fanxing..."
"မ​ခေါ်နဲ့..."
"ဘာဖြစ်​နေတာလဲ...ကိုယ့်​ဘက်​လှည့်​ပါအုံး..."
Fanxingက မလှည့်​သည်​နှင့်​နေရာ​ရွေ့ကာ သူ့အ​ရှေ့တွင်​ဝင်​ရပ်​လိုက်​သည်​။ ခရမ်းချဉ်​သီးကဲ့သို့ နီရဲ​နေ​သော မျက်​နှာကို​တွေ့ပြီး ချက်​ချင်းဘဲ ဖုန်းထုတ်​ကာ ဓာတ်ပုံရိုက်​လိုက်​သည်​။ fanxingက
"ခင်​ဗျား..ဘာလုပ်​တာလဲ..ပြန်​ဖျက်​ပေး..."
"​နေအုံး..အ​ပေးအယူလုပ်​ရ​အောင်​.."
"ဘာလဲ.."
"ကိုယ်​မကြာခင်​ပွဲတတ်​စရာရှိတယ်​..."
"အဲ့​တော့.."
"မင်းက မိန်းက​လေးလိုဝတ်​ပြီး ကိုယ်​နဲ့ကပွဲတတ်​ရမယ်​.."
"ဘာ....လာ​နောက်​နေတာလား...ကျွန်​တော်​က ဘာလို့မိန်းက​လေးလို ဝတ်​ရမှာလဲ...မဝတ်​နိုင်​ပေါင်​..."
"အင်း..မဝတ်​ဘူးဆို့​တော့က ဒီပုံကို.
လိုင်းပေါ်တင်လိုက်​ရင်​ရေပန်းစားသွားမယ်​ထင်​တယ်​..."
"​နေအုံး....စဉ်းစားလိုက်​အုံးမယ်​..."
Yubinသည်​fanxingအား အကြပ်​ကိုင်​ပြီး​ကျေနပ်​နေ
​လေသည်​။
..........
ဒီ​နေ့​တော့ ဒီ​လောက်​ဘဲ​နော်​..readerတို့..မျက်​လုံးနည်း
နည်း ကိုက်​နေလို့...တိုသွားတယ်​...မနက်​ဖန်​မှ ဆက်​တင်​ပေးမယ်​နော်