ေဆးသိဒၶိရွင္
အခန္း(၁၁၃)လ်ွိဳ့၀ွက္ခ်က္
လံုခ်န္၏ အခန္းတံခါးသည္ က်ြီကနဲ ျမည္သံျဖင့္ပြင့္လာ၏။အခန္းထဲသို့ ၀င္လာသူမွာ လံုခ်န္၏ ဖခင္
ႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သည္။လံုခ်န္ ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာသည္ကို ျမင္လ်ွင္ သူတို့ႏွစ္ေယာက္က လြန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။
"သား က်န္မာေရး အေျခအေန ဘယ္လိုလည္း " လံုရွင္းေရွာင္က သူ့ကိုစူးစမ္းဟန္ျဖင့္ ၾကည့္သည္။
"သား အေတာ္ေလး ေကာင္းသြားပါျပီ" လံုခ်န္ကပုခံုးတြန့္သည္။သူ့၏ ဖုန္ဖူၾကယ္သည္ အစစ္ အမွန္ဖုန္ဖူၾကယ္ အျဖစ္သို့ေျပာင္းသြားသည္မွစကာ သူ့၏ နလန္ထႏႈန္းသည္ လြန္စြာလ်ွင္ျမန္လာခဲ့သည္။သူသတိရလာသည္ႏွင့္ သူ၏ ဒဏ္ရာမ်ားမွာ လံုး၀နီးပါး ေကာင္းသေလာက္ျဖစ္ေနျပီျဖစ္၏။
"အေဖ့ရဲ့ ဒဏ္ရာေတြေကာ" လံဳခ်န္က စူးစမ္းလိုက္သည္။လုံခ်န္သည္ အျပင္းအထန္တုိက္ခုိက္ခဲ့ရေသာ္လည္း သူ့၏ ဒဏ္ရာမ်ားက သိပ္မျပင္းထန္ေပ။တစ္နည္းအားျဖင့္ လံုရွင္းေရွာင္၏ ဒဏ္ရာမ်ားက သူ့ထက္ပို၍ ျပင္းထန္သည္။
လံုရွင္းေရွာင္က အသာအယာျပံဳး၏။
"အေဖက စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး ေဆးဆရာအသင္းက အေဖကို ေဆးေတြ ပို့ေပးတယ္ေလ ေဆးဆရာအသင္းရဲ့ အၾကီးအကဲ အသစ္က အေဖ့ဒဏ္ရာေတြကို ကုေပးတယ္ေလ ေနာက္ရက္နည္းနည္းေလာက္ဆိုရင္ ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္ပါျပီ"
ထိုသို့ေျပာျပီး လံုရွင္းေရွာင္က ဂုဏ္ယူေနသည္။လံုခ်န္ေၾကာင့္သာ ေဆးဆရာအသင္းက လံုမိသားစုကို အေရးတစ္ယူ ဆက္ဆံျခင္းမဟုတ္လား။
"ခ်န္ေလး ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အေမ မင္းအတြက္ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ ၾကည့္စမ္း သားက ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ပိန္သြားတာပဲ"
လံုအမ်ိဳးသမီးက ယခုမွပင္ လံုခ်န္ႏွင့္ စကားေျပာရန္ အခြင့္အေရးရျပီး လံုခ်န္၏ ပါးမ်ားကိုပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ၾကည့္ေနသည္။လံုခ်န္ သူ့အေမကို မည္သို့ျပန္ေျပာရမည္မသိ။သူအေဖ့ အမူအယာကလည္းထူးဆန္းေနသည္။လံုခ်န္ရယ္လိုက္၏။
"အေမ သာက်ြန္ေတာ့္ရဲ့ ၀ိတ္ခ်နည္းကို သိရင္ အတင္းေမးေနေတာ့မွာပဲ"
လံုရွင္းေရွာင္ႏွင့္ ခ်ဴေယာင္က အူလိႈက္သည္းလိႈက္ ရယ္ေနၾကသည္။လံုအမ်ိဳးသမီးက မေက်မနပ္ျဖင့္ေျပာသည္။
"ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ ဘာလို့ ဒီေလာက္မ်က္ႏွာေျပာင္ရတာလည္း အေမကို ျပန္စရဲတယ္ဟုတ္လား"
ထိုသို့ျဖင့္ သူတို့ေလးေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ စကားေျပာေနၾကသည္။လံုခ်န္၏ က်န္းမာေရး လံုး၀ ေကာင္းမြန္ေနသည့္ အေန အထားကို လံုရွင္းေရွာင္ သတိထားမိသည္။အျပင္းအထန္ တိုက္ပြဲၾကီးကို တုိက္ခိုက္ခဲ့သူမွာ သူမဟုတ္သည့္အတိုင္းျဖစ္ေန၏။သူသည္ လံုခ်န္၏ အေနအထားကိုအားရ ေက်နပ္မိသလို မ်ားစြာလည္းအံ့အားသင့္ရသည္။ဤကဲ့သို့ လ်ွင္ျမန္စြာ နလန္ထလာမႈမွာ လူသားတစ္ေယာက္၏ ပံုစံမ်ိဳးပင္ မဟုတ္ေတာ့။ေမွာ္သားရဲ တစ္ေကာင္၏ ဗီဇ ကဲ့သို့ျဖစ္ေန၏။
"ႏွင္းပြင့္ေလး နဲ့ လူၾကမ္းေလး အေျခအေန က ေကာ" လံုခ်န္ ရုတ္တရက္ ေမးလုိက္၏။
"လူၾကမ္းေလးလား....ဒီေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ့ကို အံ့ၾသ စရာေကာင္းတယ္ အရုိးေဆြးအပ္ေတြရဲ့ဒဏ္ကို ဒီေလာက္ခံရတာေတာင္ တစ္ညေလာက္ပဲ အိပ္တယ္ သူ ႏိုးလာတယ္ အရမး္ဆာတယ္ဆိုျပီး အိမ္မွာရွိရွိသမ်ွ အကုန္စားပစ္တယ္ေလ....အဲ့တာေတာင္ ဗိုက္မ၀လို့ အေမတို့ သူ့ကို ျမိဳ့ျပင္ က စားက်က္ေျမကို ပို့ထားရတယ္" လံုအမ်ိဳးသမီးကေျပာသည္။
ယခုအခါတြင္ လံဳအမ်ိဳးသမီးသည္ လူၾကမ္းေလးကို သူမ၏ ေမြးစားသား တစ္ေယာက္အျဖစ္ လက္ခံေနျပီျဖစ္သည္။လံုခ်န္ ျပံဳးလုိက္သည္။လူၾကမ္းေလး ဤသို့ျဖစ္ရျခင္းမွာ ေတာေစာင့္နတ္မင္းသူ့ကို ေပးခဲ့သည့္ သစ္စိမ္းရည္ေလးကို တုိက္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မွန္း သူသိ၏။ထိုသစ္စိမ္းရည္ေလးတြင္ အသက္ဓာတ္မ်ား လြန္စြာျပည့္၀စြာ ပါ၀င္ျပီး အလြန္လည္းရွားေလသည္။
လံုခ်န္သာ မမွားလ်ွင္ ထုိ သစ္စိမ္းရည္မွာ ေတာေစာင့္နတ္မင္း၏ အျမဴေတျဖစ္တန္ရာသည္။ဤက့ဲသို့ လက္ေဆာင္မ်ိဳးကား ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ေပ။လူၾကမ္းေလး၏ အျခားသူမ်ားႏွင့္ မတူသည့္ ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပံုမ်ိဳးျဖင့္ ဆိုလ်ွင္ ဤမ်ွ ျမန္ဆန္စြာ နလန္ထလာျခင္းမွာ ေတာေစာင့္နတ္မင္း၏ ေဆးရည္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
သို့တိုင္ေအာင္ သူ့၏ ကုန္ခမ္းသြားသည့္ စြမ္းအင္မ်ားကိုမူ ျပန္လည္ျဖည့္တင္းရန္ လိုေသးသည္။ယခုအခ်ိန္တြင္ လူၾကမ္းေလး အသားမ်ားကို အငမ္းမရ စားေကာင္းစားေနႏိုင္သည္။
"ႏွင္းပြင့္ေလးကိုေတာ့ အေမတို့လည္းဘယ္လိုျပန္ေကာင္းေအာင္လုပ္ရမယ္ မသိဘူး သူ့ကို အခန္းတစ္ခန္းထဲ ထည့္ေပးထားတယ္ သူ့နား ဘယ္သူမွကပ္မရဘူးေလ" လံုအမ်ိဳးသမီးက ရွင္းျပ၏။
"သားတို့ သြားၾကည့္ၾကရေအာင္" လံုခ်န္က အ၀တ္အစားလဲကာ ႏွင္းပြင့္ေလးကို ထားသည့္ အခန္းသို့သြားသည္။အခန္း၏ နံရံတစ္ခ်ပ္သည္ ေပါက္ျပဲထြက္ေနသည္။အေၾကာင္းမွာ ႏွင္းပြင့္ေလး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ လြန္စြာၾကီးမားေလရာ အခန္းႏွင့္မဆန့္ ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။
ႏွင္းပြင့္ေလး အခန္းထဲတြင္ လွဲေနသည္ကို သူတို့ လွမ္းျမင္သည္။
"၀ု"
လံုခ်န္ပင္ အနားမေရာက္လုိက္။ႏွင္းပြင့္ေလးက သူ့ကိုၾကည့္ကာ ေျပးလာ၏။လံုအမ်ိဳးသမီးမွာ ေၾကာက္လန့္တၾကားျဖင့္ ေအာ္မိမတတ္ျဖစ္သြားသည္။ဤမ်ွ ၾကီးမားသည့္ သားရဲေကာင္ၾကိးျဖင့္ ရင္ဆိုင္တိုးလ်ွင္ မည္သူမဆို ေၾကာက္လန့္မိမွာ သဘာ၀ပင္။လံုရွင္းေရွာင္ပင္လ်ွင္ သတိအေနထားျဖင့္ေနေနရေလသည္။
လံုခ်န္က ရယ္ေမာ၍ ႏွင္းပြင့္ေလး ေခါင္းကို ပြတ္ေပးသည္။
"ၾကည့္ရတာ မင္းလညး္ ေတာ္ေတာ္သက္သာသြားျပီပဲ"
သူ့၏ စိတၱ စြမ္းအားျဖင့္စစ္ေဆးၾကည့္ရာ၌ ႏွင္းပြင့္္ေလး၏ က်ိဳးေနေသာ အရုိးမ်ားမွာ အကုန္ျပန္ေကာင္းသြားျပီဆိုသည္ကို လံုခ်န္သိရသည္။သို့ေသာ္ အခ်ိဳ့ေနရာမ်ားတြင္ေတာ့ လံုး၀မေကာင္းေသးပဲ အက္ေၾကာင္းမ်ားထင္ေနသည္ကို သူ ေတြ့၏။
သို့ေသာ္ သူ၏ ေဆးမ်ားသည္ အရည္အေသြးျမင့္ေဆးမ်ားျဖစ္ရာ လြန္စြာအာနိသင္ထက္ျမက္သည္။ႏွင္းပြင့္ေလး၏ အံ့ၾသေလာက္ဖြယ္ရာ နလန္ထႏႈန္းကို ပါ ထည့္တြက္ေသာ္ မ်ားစြာစိုးရိမ္ဖို့မလိုေခ်။
"မင္းရဲ့ဒဏ္ရာအမ်ားစုက ျပန္ေကာင္းရံုပဲ ရွိေသးတယ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လႈပ္ရွားမႈေတြ မလုပ္နဲ့ဦး ၾကားလား" လံုခ်န္က ႏွင္းပြင့္ေလး၏ ေခါင္းကို ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္ပြတ္သပ္လုိက္သည္။ႏွင္းပြင့္ေလးကနားလည္ ဟန္ျဖင့္ သူ့ရင္ဘတ္ကို ေခါင္းျဖင့္ ေခြ့သည္။
လံုခ်န္ေရွ့တြင္ အိမ္ေမြးသတၱ၀ါငယ္ေလးပမာျဖစ္ေနေသာ ႏွင္းပြင့္ေလးကို ၾကည့္၍ လံုအမ်ိဳးသမီးကစပ္စပ္စုစုျဖင့္ေမး၏။
"ခ်န္ေလး သူက သားေျပာတာကို နားလည္လို့လား"
"သိပ္နားလည္တာေပါ့ သူကသားလက္ထဲမွာၾကီးျပင္းလာတာေလ" လံုခ်န္ကရွင္းျပသည္။
တစ္ကယ္တမ္းတြင္ ႏွင္းပြင့္ေလးသည္ လံုခ်န္ေျပာသည္ကို နားမလည္ေခ်။သို့ေသာ္ သူတို့ႏွစ္ေယာက္၏ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ထားမႈေၾကာင့္ လံုခ်န္၏ အေတြးကိုမူ သိေလသည္။တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ လံဳခ်န္ကလည္း ႏွင္းပြင့္ေလး၏ ခံစားခ်က္ကိုသိသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္၏ ၾကားမွ ထိုဆက္သြယ္မႈသည္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေျပာျခင္းမဟုတ္ေလရာ ရွင္းျပရန္ မလြယ္လွေခ်။
"သူ့ကိုဘယ္ကေခၚလာတာလည္း ဘာ့ေၾကာင့္ေမေမ မသိရတာလည္း" လံုအမ်ိဳးသမီး အံ့အားသင့္ေနသည္။
"ဟားဟား သူ့ကို မန္ခ်ီေပးတာေလ" လံုခ်န္က ဘာမွမစဥ္းစားပဲ ႏွင္းပြင့္ေလးကို မည္သို့ မည္ပံုရခဲ့ေၾကာင္းရွင္းျပေန၏။သို့ေသာ္ သူရွင္းျပသည္ႏွင့္ လံုအမ်ိဳးသမီးက သူ့ကို မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲ ျဖင့္သတိေပးသည္။ခ်ဴေယာင္ေရွ့တြင္ မန္ခ်ီ၏ အေၾကာင္းကို မေျပာရန္ သူမက သတိေပးျခင္းပင္။လံုအမ်ိဳးသမီးသည္ မဆင္မျခင္ေမးမိျခင္းကို ေနာင္တရေနသည္။
"ေမေမ မမ မန္ခ်ီက ဒီေလာက္ရွားပါးတဲ့ ေမွာ္သားရဲကို အကို့ကိုေပးတာေပါ့ ဒါဟာ အကို့အေပၚမမ မန္ခ်ီ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာရဲ့ သက္ေသပဲ ဒါကေကာင္းပါတယ္" ခ်ဴေယာင္က ေျပာ၏။
"ေမေမတဲ့လား...လခြမ္း...အေခၚအေ၀ၚေျပာင္းတာ ျမန္လုိက္တာ" လံုခ်န္ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို က်ိတ္မိွတ္ျမိဳသိပ္ထား၏။သို့ေသာ္ သူ ထိုသို့ေျပာလ်ွင္ သူမမ်က္ႏွာေလးသည္ ရဲပေဒါင္းခတ္ေနေတာ့သည္။လံုအမ်ိဳးသမီးက ခ်ဴေယာင္၏ လက္ကိုဆြဲ၍ ေခၚသြားသည္။ထို့ေနာက္ သူမက လံုခ်န္ကို ေဒါသထြက္ဟန္ျဖင့္ေျပာသည္။
"ေကာင္ေလး ခ်ဴေယာင္က ေမေမ့ရဲ့ ေခ်ြးမအၾကီးေနာ္...ေအး...သူ့ကိုအႏိုင္က်င့္လို့ကေတာ့ ေမေမမင္းကို ခြင့္မလႊတ္ဘူး"
လံုအမ်ိဳးသမီးကား စကားေျပာရာတြင္ လိမၼာ ပါးနပ္သူတစ္ေယာက္ပင္။သူမ၏ ေခ်ြးမအၾကီးဆိုသည့္စကားသည္ အေတာ္ေလး တာ သြားသည္ဟုေျပာရမည္။ထိုစကားေၾကာင့္ ခ်ဴေယာင္မွာ ေနရထိုင္ရပိုအဆင္ေျပသြားသည္။ဤအပိုင္းတြင္မူ လံုခ်န္သည္ သူ့အေမကို အေတာ္ေလး ေလးစားမိသြားသည္။
လံုခ်န္က သူ့အေမကို တစ္လွည့္ ခ်ဴေယာင္ကို တစ္လွည့္ၾကည့္၍ မည္သို့မွ မေျပာေတာ့ပဲ အူလိႈက္သည္းလိႈက္ရယ္ေတာ့၏။လံုခ်န္၏ အူလိႈက္ သည္းလိႈက္ရယ္ပံုေၾကာင့္ ခ်ဴေယာင္မွာ ပုန္းေနခ်င္စိတ္ပင္ျဖစ္သြားသည္။
"ကဲကဲ...ေကာင္းျပီ တို့မိသားစုေတြ အခု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ျပီ အဲ့ဒိေတာ့ စားေသာက္ပြဲေလး ဘာေလးလုပ္ၾကစို့" လံုရွင္းေရွာင္က အၾကံေပးသည္။
လံုရွင္းေရွာင္ အဖိုမွာမူ နယ္ျခား၌ အစဥ္လိုပင္တုိက္ခိုက္ေနရသည္ျဖစ္ရာ ဤကဲ့သို့ မိသားစုစံုစံု လင္လင္ျဖင့္ လက္စံုစားရျခင္းသည္ သူ့အတြက္ ရွားပါးသည့္ မဟာအခြင့္အေရးျဖစ္ေလသည္။အေစခံမ်ားက ထမင္း၀ိုင္းၾကီးကို ခပ္သြက္သြက္ ကေလး ျပင္ဆင္ေပးၾက၏။သို့ေသာ္ အေစခံအမ်ားစုသည္ မ်က္ႏွာသစ္မ်ားျဖစ္ေနသည္ကို လံုခ်န္ သတိထားမိရာ အံ့အားသင့္ရသည္။
"အေစခံေတြ ကို မင့္ ေဖေဖ လည္းလုိက္တာေလ" လံုအမ်ိဳးသမီးက ရွင္းျပ၏။
"ဘယ္လို ေမေမ"
"ေကာင္းေလး မင္းဟာ တစ္ျခားေနရာေတြမွာပါးနပ္သေလာက္ ဒီေနရာေတာ့ ေတာ္ေတာ္အတာပဲကိုး ဒီအေစခံေတြဟာ အေမတို့ အိမ္မွာ လုုပ္လာတာၾကာလွျပီ သိပ္သစၥာရွိၾကသူေတြ အေမတို့ေၾကာင့္ သူတို့ အသက္ေတြ ဆံုးရံႈးၾကရေတာ့မလို့ေလ....သူတို့အေပၚမွာ အေမတို့လံုမိသားစုဟာ အေၾကြးေတြမ်ားလြန္းလွပါတယ္....သူတို့ကို မင္းေဖေဖက တစ္သက္စာ ေကာင္းေကာင္းစားေလာက္တဲ့ ေငြပမာဏကို ေပးလုိက္တယ္ ဒါဟာသူတို့အတြက္ ေတာင္းပန္တာေပါ့ ဒါေပမယ့္ သူတု့ိထဲကမွ အလုပ္မထြက္ခ်င္ၾကသူေတြက ေမေမတို့နဲ့ပဲ ဆက္ေနၾကတယ္ေလ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို့ေက်းဇူးကို ေမေမတုိ့ ရင္ထဲ အျမဲတမ္းမွတ္ထားရမယ္ သား..."
ထိုအေစခံမ်ားသည္ သူတို့ႏွင့္ ေသြးမေတာ္၊သားမစပ္ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္တုိင္ေအာင္ သူတို့မိသားစုဒုကၡ အၾကီးအက်ယ္ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ သူတို့မိသားစုကို ပစ္မေျပးသြားခဲ့ၾက။သူ့မိခင္၏ အမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ေသာ္ ဆီႏွင့္ေရကဲ့သို့ ဘာမဆိုင္ေအာင္ ကြာလွေခ်သည္။လံုအမ်ိဳးသမီး၏ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည့္ အမူအယာကိုျမင္သည္တြင္ လံုခ်န္ႏွင့္ လံုရွင္းေရွာင္က အခ်င္းခ်င္း မ်က္စပစ္ျပ၍ စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလုိက္ၾက၏။
"ေဖေဖ...ေဖေဖ့အတြက္ က်ြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္" လံုခ်န္က ၀ိုင္မ်ားကို ခြက္ႏွင့္အျပည့္လံုရွင္းေရွာင္အတြက္ ငွဲ့ေပး၏။
"တို့ မိသားစုေတြ ျပန္လည္စံုစည္းတဲ့အတြက္"
လံုရွင္းေရွာင္က တဟားဟား ရယ္ရင္း ၀ိုင္ခြက္ကို ေျမွာက္ကာ ခြက္ျခင္းတုိက္လိုက္သည္။ခ်ဴေယာင္ႏွင့္ လံုအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမတို့၏ ခြက္မ်ားကို အသီးသီး ေျမွာက္လုိ္က္ၾက၏။လံုခ်န္ႏွင့္ လံုရွင္းေရွာင္ က ၀ိုင္ကို တစ္က်ိဳက္တည္းျဖင့္္အကုန္ ေမာ့ခ်လုိက္ၾကသည္။ခ်ဴေယာင္ႏွင့္ လံုအမ်ိဳး သမီးမွာမူ သိပ္မေသာက္ႏိုင္ၾက။၀ုိင္တစ္ငံု ေသာက္အျပီးတြင္ ခ်ဴေယာင္၏ မ်က္ႏွာေလးက နီျမန္းလာရာ ပို၍ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းလာသည္။
"လူၾကမ္းေလး ျပန္မလာတာ ႏွစ္ရက္ေတာင္ရွိျပီ" မိသားစု စားပြဲတြင္ လူၾကမ္းေလး ရွိမေနသည့္အတြက္ လံုအမ်ိဳးသမီးက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည္။
"ဟားဟား လူၾကမ္းေလး က စားဖို့ေသာက္ဖုိ့နဲ့ အလုပ္ရႈပ္ေနမွာေပါ့ မပူပါနဲ့ေမေမ" လံုခ်န္ကရယ္သည္။ထို့ေနာက္သူသည္ ၀ိုင္တစ္ခြက္ကို သူ့အေဖအတြက္ထပ္ငွဲ့ေပးရင္း ေမးလိုက္၏။
"ေဖေဖ အခုျမိဳ့ေတာ္မွာ အေျခ အေနေတြကဘယ္လိုလည္း"
"အေျခအေနကေတာ့ ျငိမ္သက္ေနပါျပီ ဖီးနစ္ရဲ့ မဟာျပိဳင္ဘက္က မဟာရွေလ ဒါေပမယ့္ အခုမဟာရွ မွာ တိုင္းေရးျပည္ေရးေတြက ရႈပ္ေထြးေနတယ္ သူတို့ရဲ့ မင္းသားတစ္ပါးကလည္းလုပ္ၾကံခံလုိက္ရတယ္ေလ အခု အရာရွိေတြအကုန္လံုးက အာဏာရေရး အတြက္ အျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ေနၾကတာကလား သူတို့အင္ပါယာ က အေတာ္ေလးခ်ိနဲ့သြားပါျပီ ဖီးနစ္ကို ေနာက္တစ္ ခါျခိမ္းေျခာက္ဖို့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဖီးနစ္မွာေတာ့ အျခားမင္းသားေတြက အာဏာျပိဳင္ပြဲကေနႏႈတ္ထြက္ကုန္ၾကျပီ သူတို့အကုန္လံုးက သတၱမေျမာက္မင္းသားကို အိမ္ေရွ့စံ အျဖစ္တင္ဖုိ့တညီတညာတည္း အဆိုျပဳၾကတယ္ေလ"
လံုရွင္းေရွာင္က ၀ိုင္ကို တစ္က်ိဳက္တည္းျဖင့္ ေသာက္ခ်လုိက္သည္။
နန္းစည္းစိမ္ႏွင့္ပတ္သတ္၍ အျခားမင္းသားမ်ားသည္ ငတံုးမ်ားမဟုတ္ၾက။အမွန္တြင္ သတၱမေျမာက္မင္းသားကို သူတို့ မည္သို့မွ မယွဥ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိၾကသည္။အေၾကာင္းမွာ သတၱေျမာက္မင္းသား၏ေနာက္တြင္ က်င္က်ီအဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ ခ်ဴေယာင္ရွိသည္။ထို့ျပင္ ခ်ဴေယာင္ႏွင့္လံုခ်န္၏ အေျခကိုလည္း အမ်ားသိျပီးျဖစ္ရာ လံုအိမ္ေတာ္၏ ေနာက္ခံရွိေသာ သတၱမေျမာက္မင္းသားကိုသူတို့မည္သို့မွ မယွဥ္ျပိဳင္၀ံ့ၾကေခ်။သို့ဆိုလ်ွင္ ၎တို့အေနႏွင့္ သတၱေျမာက္မင္းသား၏ အေရးေပးမႈကို ရေအာင္လုပ္ရန္သာရွိေလသည္။
လံုခ်န္က ခ်ဴေယာင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္၍ ရယ္ေလသည္။
"ဟားဟား ျပည့္ရွင္မင္းရဲ့ အမေတာ္ေလးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ဘုရင့္ေယာက္ဖေတာ္ျဖစ္ရတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားဖုိ့ေကာင္းတာပဲ"
"ရွင္...လူဆိုး" ခ်ဴေယာင္က သူ့ကို ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ေစာင္း ေလး လွမ္းထိုးလ်ွင္ သားအမိ၊သားအဖသံုးဦးမွာ ပြဲက်ကုန္ၾကေတာ့သည္။
"ေဟ့ေဟ့.....ေကာင္ေလး ခ်ဴေယာင္ကို အႏိုင္မက်င့္ရဘူးေနာ္" လံုအမ်ိဳးသမီးက ရယ္ေနရာမွရပ္၍လံုခ်န္ကို လွမ္းဆူသည္။သူမက ခ်ဴေယာင္အေနမခက္ေစရန္ လံုခ်န္ငယ္စဥ္က ေပါက္ကရ လုပ္သည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုျပန္ေျပာျပေနသည္။
ဤတစ္ၾကိမ္တြင္ ခ်ဴေယာင္၏ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးသည္ ခ်ိဳလြင္ေသာ ေခါင္းေလာင္းသံေလးကဲ့သို့ မရပ္စဲေတာ့ေပ။လံုခ်န္မွာမူ မႈန္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္ ျပန္ထုိင္ေနရသည့္ အလွည့္သို့ေရာက္သြားေလသည္။မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးသည္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွ၏။
စားၾကေသာက္ၾကျပီးေနာက္ လံုခ်န္သည္ ေခတၱေတြေ၀ေနျပီး ေနာက္မွ အားတင္း၍ စကားတစ္ခြန္းေျပာလုိက္သည္။
"ေဖေဖ ... ေမေမ က်ြန္ေတာ္ အျပင္ေလာက ကို ထြက္ၾကည့္ခ်င္တယ္"
လံုအမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာထက္မွ အျပံဳးသည္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ခ်ဴေယာင္ အံ့အားသင့္ေနသည္။လံုရွင္းေရွာင္သာလ်ွင္ လံုခ်န္၏ စိတ္ကို သိဟန္ျဖင့္ အိေျႏၵ မပ်က္ေခ်။ပတ္၀န္းက်င္သည္ေခတၱမ်ွ တိတ္ဆိ္တ္သြားျပီးေနာက္ လံုအမ်ိဳးသမီး၏ တုန္တုန္ယင္ယင္အသံထြက္လာသည္။
"ခ်န္ေလး...သားက အိ္မ္ကေနထြက္သြားခ်င္ေနျပီလား"
လံုခ်န္ေခါင္းငု့ံထားသည္။သူ့အေမ၏ မ်က္၀န္းမ်ားကို သူမၾကည့္၀ံ့။သူတို့မိသားစုသည္ ယခုမွ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းရံုသာရွိေသးသည္။တစ္ဖန္ျပန္လည္ ခြဲခြာမည္ဆိုျခင္းကား ရက္စက္လွပါ၏။သို့ေသာ္လံုခ်န္သည္ ဤေလာက၏ အျပင္ဘက္တြင္ မည္သည့္အရာမ်ားရွိေနသည္ကိုသိလိုသည္။သူ့၏ခ်စ္သူသည္ ဤေလာက၏ အျပင္ဘက္၌ ေနထုိင္၏။၀ိညာဥ္ကမၻာ၊ေဆးေတာင္ၾကား...ျပီးလ်ွင္ သူ့အိပ္မက္ထဲမွလူ...ဤအရာမ်ာအားလံုးသည္ ယခုထက္ပို၍က်ယ္ေျပာသည့္ ေလာကၾကီးကို ထြက္ၾကည့္ရန္ သူ့ကိုတြန္းအားေပးေနၾကပါ၏။
"က်ြန္ေတာ္ ခ်ဴေယာင္နဲ့လူၾကမ္းေလးကိုေခၚျပီးထြက္သြားဖို့ဆံုးျဖတ္ထားျပီးပါျပီ" လံုခ်န္၏ အသံသည္ လြန္စြာတိုးသည္။သူ့ကိုယ္သူ ျပန္ၾကားရံုမ်ွသာ ေလသံျဖင့္ေျပာျခင္းျဖစ္၏။သူ့ရင္ေတြ သိပ္ကိုနာက်င္ေနရပါသည္။
လံုခ်န္၏ စကားကိုၾကားလ်ွင္ ခ်ဴေယာင္ စိတ္ေအးလက္ေအးျဖစ္သြားေသာ္လည္း မ်က္ရည္မ်ား၀ိုင္းေနသည့္ လံုအမ်ိဳးသမီးအား ျမင္သည့္အခါတြင္မူ သူမပါ ၀မ္းနည္းလာရသည္။
"ငါတို့ကေလးက အရြယ္ေရာက္ေနျပီ သူ့အနားဂါတ္ကို သူစိတ္ၾကိဳက္ဆံုးျဖတ္ပါေစ" လံုရွင္းေရွာင္ကရုတ္တရက္ေျပာ၏။
သူက စကားကိုဆက္သည္။
"ခ်န္ေလး သားဆံုးျဖတ္ျပီးျပီဆိုေတာ့ မင္းသိသင့္တဲ့ကိစၥတစ္ခုကိုအေဖ ေျပာရလိမ့္မယ္"
"လံုရွင္းေရွာင္....ရွင္..." လံုအမ်ိဳးသမီးသည္ ရုတ္ခ်ည္းမတ္တပ္ရပ္ျပီး လံုရွင္းေရွာင္ကို ေဒါသတၾကီးျဖင့္ၾကည့္လုိက္သကဲ့သို့ လံုခ်န္ကိုလည္း ေၾကာက္လန့္တစ္ၾကားျဖင့္ၾကည့္ေလသည္။
"အမွန္တရားကို သူ သိသင့္ပါတယ္ကြာ" လံုရွင္းေရွာင္က ဇနီးသည္ကို အဓိပၸါယ္ပါပါျဖင့္ၾကည့္သည္။
"ရွင္...လံုရွင္းေရွာင္ .. ရွင့္ကို က်ြန္မမုန္းတယ္" လံုအမ်ိဳးသမီးသည္ မ်က္ရည္မ်ားက်လာျပီး ထမင္း၀ိုင္းမွ ထသြားေလ၏။
ခ်ဴေယာင္လည္း အေျခအေနကိုၾကည့္၍ အလိုက္တသိ ျဖင့္ ထမင္း၀ိုင္းမွထြက္လာခဲ့ရာ ထမင္း၀ိုင္းတြင္သားအဖ ႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ခဲ့ေလသည္။
MK AUNG
စာေရးဆရာ၏ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ တတ္ႏိုင္ သ ေလာက္ေလး ကူညီခ်င္သည္ဆိုပါက Telenor
09793864311 ႏွင့္ MPT 09421123207 သို့ဆက္သြယ္၍
ေစတနာ ရွိသ ေလာက္ PH BILL ေလးမ်ား လ်ဴဒါန္း ႏိုင္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ
BẠN ĐANG ĐỌC
Nine Star Hegemon Body Arts(ေဆးသိဒၶိ႐ွင္)
Viễn tưởngသူဟာေဆးနတ္ဘုရားတစ္ပါးအျဖစ္ျပန္လည္ေမြးဖြားလာျခင္းေပလား။သို့မဟုတ္ ေဆးနတ္ဘုရားရဲ့ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ႏွင့္ သူ့၀ိညာဥ္ ေပါင္းစပ္သြားျခင္းေပ ေလာ။သိုင္းက်င့္လို့မရ ေအာင္ ခႏၶာကိုယ္ကို အဖ်က္ ဆီးခံလိုက္ရတဲ့ လံုခ်န္ဆိုတဲ့ အႏိုင္က်င့္ခံ လူရြယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပ...
