ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 20

Annemle olan konuşmadan sonra rahatlamıştım.Yine de gergindim çünkü Ali bir yerlerde karşıma çıkabilirdi.

Ve ben bunu kaldıramazdım kaldırmakta istemiyordum.O günün üstünden 3 hafta geçmişti ve bende hastalığımı yenmiştim bu sürede sadece yatmıştım ve fazlasıyla sıkılmıştım.

Bu günde hepimiz Esma'lara davetiydik,Kenan'da geliyordu üstelik uzun zamandır burada yoktu,ve Eda aşırı gergindi ona olan duygularını gizleyemiyordu.

Saat 5'e geliyordu Eda,Selin ve Eslem ile buluşup Esmaya geçtik.Envai çeşit yemek ve tatlı hazırlamıştı.

"Eda seninki de geliyormuş hatta mahalleye dönüyormuş ne diyorsun ?"

Esma yine çöpçatanlığa başlamıştı Eda kızarıp bozarırken biz kahkahalara boğulmuştuk.

"Ay Esma! Nerden benim oluyor onun böyle işlerde gözü yok zaten."

Gözlerimi devirdim ne alakası vardı ki aşk insan tanımazdı.

"Beratla Egenin çok hevesi vardı ya zaten bak biri evli biri evleniyor."

Selin'i onayladım haklıydı ve Kenan sadece biraz sert bir çocuktu o yüzden imkansız geliyordu.

"Eda Çınar bile ya Çınar ne diyorsun sen!"

Herkes dediğime hak verdi çünkü Çınar imkansızdı.O bir kere sorumluluk almazdı eskiden.

Cama geçip bir sigara yaktım arada arada içiyordum böyle Selinden araklayıp iyi de geliyordu aslında.

"Geçen beni Melis aradı yüzsüz boş boş konuştu engelledim bende."

Selin'e döndüm iyi sabır ediyordu melise çünkü kızı arayıp sürekli rahatsız ediyordu.Ben olsam çoktan dövmüştüm.

Kızlar kendi arasında konuşurken ben hemen bakkala inip Ekmek aldım zorla yollatmışlardı pislikler hızlıca ekmekleri ve bir kaç ıvır zıvırı alıp binaya yürüdüm.Ege'yi aramak için telefonu kulağıma tuttuğunda yanlışlıkla bir adama çarptığımda özür dilemek için kafamı kaldırdığımda korkudan bayılacaktım.

"A-Ali"

Şok içinde kalmıştım ve korkuyordumgeriye doğru adımladım ama o üstüme geliyordu.

Telefondan Egenin bağırış sesi geliyordu,Ali kulağıma yaklaştığında neredeyse bayılacaktım.

"Az kaldı Defne yakında gelip seni alacağım ve sen ve o piç kurusu buna engel olamayacaksınız."

Geriye çekilip hızla ilerlediğinde aradan 5 dakika geçse de ben hala hareket edemiyordum dumur olmuştum ve Ege hala telefonda bağırıyordu.

Ağlamaya başladığımda kendime de gelmiştim.

"Defne beni öldürecek mısın nerdesin sen DEFNEE!"

Ege deli gibi bağırıyordu,telefonu kulağıma geri koydum.

"Ege çabuk gel tamam mı Esma'dayım çabuk gel !"

Hızla telefonu kapatıp yukarı çıktım bir yandan da deli gibi ağlıyordum kapı hızla açıldığında kendimi içeri attım.

Salona geçtiğimde ağlamaktan konuşamıyordum.

"Defne ne oluyor bir şey söyle niye ağlıyorsun Defne!"

Nefesim kesiliyordu ve daralıyordum ya geri gelirse ya bana zarar verirse hızla balkona çıktığımda biraz olsun nefes alabilmiştim.

Kendimi sakinleştirmiştim ama hala korkudan titriyordum evime kadar gelmişti mahalleme girmişti hala aklım almıyordu.