ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 34

Medya: Eda ENSAR

"Kenan Vurkan'ın tutuksuz yargılanmasına karar verilmiştir."

Derin bir nefes aldım avukat sayesinde bugün Kenan çıkacaktı.Bir kaç iş daha halledildiğinde Kenan'a baktım sonunda çıkmıştı.

Sahile sürdüğümüzde Bizim hep geldiğimiz Meyhane'ye  geçtik sahibi babamların arkadaşıydı ve bizi de çok severdi sağolsun mekanını bugün kapatmıştı..Esma Aras'ı annesine bırakmıştı ve hem Kenan'ın çıkması hemde Ziya'ların gelmesini kutlayacaktık. Yani ne kadar kutlama olabilirse

Mekana geldiğimizde Eda hemen ayaklandı ve Kenan'a sarıldı, gözleri dolu doluydu.Kenan'a sıkı sıkı sarılıp ağlamaya başladığında gülümsedim.Onu çok iyi anlıyordum Defne'den ayrı kaldığım 366 gün bana zindan olmuştu.

"Şş tamam ağlama artık."

Eda hala burnunu çekip ağlamaya devam ediyordu.

"Kızım bırakda kardeşime sarılayım iyi ki bi nişanlın var he!"

Sinan'ın yalandan kızması ile Eda zor da olsa bırakmıştı. teker teker herkese sarıldı.

"Hadi masaya geçelim."

Esma'nın sözü ile masaya oturduk, göz ucu ile Ataberk'e baktım.Bundan bir kaç ay öncesine kadar onu öldürebilirdim bile ama şimdi çok farklıydı. Tabi hala kardeşlerini sevmiyordum hepsinde gözlerimi gezdirdim aralarında en iyisi Ataberk'ti aslında.

Bu düşünceleri silip rakıdan bir yudum aldım,sohbete dinlemeye başladım.

"Unutamam ki ya ne koşmuştuk be tüm Fenerbahçe'yi turlamıştık."

Sinan ile Ziya kahkahalar atıyordu.

"Senin suçun oğlum milletten belanı arıyordun."

Sinan'a baktım bunda çok haklıydı.

"Eskiler güzeldi ya...Çok güzeldi."

Ziya'nin Eda'ya kitlenmiş olması ile kaşlarımı çattım Eda rahatsızca kıpırdansa da olayı anlayamamıştım.

"Bu arada tebrik ederim seni Kenan ve tabiki Eda çok yakışmışsınız."

Yüzünde ki ifadeyi anlayamıyordum Eda korkuyla bakıyordu.

"Sağol kardeşim."

Kenan gayet normal cevap vermişti hafızamı yoklamaya çalıştım.Şimdi hatırlamıştım biz küçükken Ziya Eda'yı seviyordu.Çocukluk aklı evleneceğiz falan diyorlardı ama Ziya'nin bunu bu kadar ciddiye aldığını bilmiyordum.

"Neyse ya Almanya nasıl?"

Sorum ile bana dönüp alayla gülümsedi ne yapmaya çalıştığımı anlamıştı.

"Bok gibi elim kolum bağlı geziyorum."

Kahkaha attım Ziya ile Vedat'ın hayatı biraz sıkıntılıydı,Almanya'da Türklere karşı olan ırkçılığa katlanamadıkları için sürekli kavga ederlerdi.Zaten bu kadar deli olmalarının sebebi buydu.

Yıllarca haksızlığa uğramış olmayı kaldıramıyorlardı,insanın kendisi olduğu için yadırganması kadar ağırı da olamazdı herhalde.

"Senin mi elin kolun bağlı lan.Sedat abim olsaydı derdi şimdi 'Kes lan kuduruk hamsi!'  "

Berat'ın dediğine burukça gülümsedim abim olsaydı...Abim olsaydı böyle olmazdı o hep bana yardım eder beni toparlardı.

Bardağı diklediğimde masaya bıraktım derin bir nefes aldım.