ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 39(1.Kısım)

Eslem'in Ağzından;

"Hemen biter bu iş değil mi?"

"Elbette tek celsede boşayacaksın."

Derin bir nefes aldım,anlaşmalı boşanma yapacaktık. İtiraz etmemişti yoksa ona kök söktüreceğimi biliyordu.Derin bir nefes aldım onca hayalim emeğim çöp olmuştu.

Çınar'a olan sevgimi ben bile kestiremiyordum ama şimdi nefret bile etmiyordum.Bana yıllar gibi gelen dakikalar içinde boşanmıştık.

Dimdik bakıyordum ona ezmek istercesine ama o umursamıyordu bile nasıl böyle bir insan olmuştu.
Ya da ben o gün Defne olmasa susacak mıydım?

Gözlerim mi kör olmuştu korkmuş muydum ?Korkmam mı gerekiyordu ?Sanırım evet.Her gün haberde 3 saniyede sunulan ve sonra yeni bir kadın ölene kadar unutulan kadınlar varken nasıl korkmayacaktım.

Çok bariz olmasa da takınılan tavırdan onun bu odada benden üstün tutulduğunu anlamak zor değildi.Yıllarca okumuş bi hakimin ahlak olarak çok bilgisiz olması günümüzde çok da ilginç değildi aslında.

Bu yüzden artık sorgulamıyorduk alışmıştık haksızlıklara, cahilliğe ve adalet(siz)e. Yaptığı ayıba rağmen omuzları dik yürüyüşü sinirimi bozsa da kurtulmuştum bu her şeyden önemliydi.

Defne'nin sırtımı sıvazlayıp beni desteklemesi o kadar mutlu ediyordu ki beni.Seda annem kendi oğlunun yanında durmak yerine benim yanımda durmuştu.
Bana annemin yokluğunu aratmamaya çalışıyordu.

Annemin yokluğu...

"Hadi kızım biraz gül artık bekar bir kadınsın.Defne alınmayın,kurtuldun o pislikten."

"Ne alınacağım doğru söylüyor sen artık kariyerine odaklan boşver onu."

Gülümsemekle yetindim onun Çınar'ı ne kadar çok sevdiğini biliyordum.Ama onların ailesinde bu konunun bu kadar hassas olduğunu bende bilmiyordum.

Zaten olması gereken buydu ama hiç yüzüne bile bakmıyorlardı. Çınar'da pek onlarla konuşmaya uğraşmıyordu sanırım.

Önümüze kırılan araba ile korku ile geri çekildik.

"Bin çabuk!"

"Ne yapıyorsun sen gerizekalı bizi mi ezeceksin!"

"Sana demedim Defne Batur bin şu arabaya."

"Sen kimsin?"

"Gidince öğrenirsin."

"Hayır hiç bir yere gelmeyecek abim seni öldürür."

"Abin yolladı zaten Defne bin şu arabaya çabuk ol."

"Ege bana böyle bir şey demedi."

"Lan siz benimle taşşak mı geçiyorsunuz bin şu arabaya diyorum."

Defne'nin telefonunun çalması ile hepimiz ona döndük.

"Evet."

"..."

"Tamam."

"Eslem bin hemen."

"Saçmalama Defne."

"Hadi çabuk."

Defne öne bindiğinde şok içinde onlara baktım.Arkadaşıma el sallayıp hızla bende bindim.

"Nereye götürüyorsun bizi?"

"Kocan söylemedi galiba."

"Söylese sormazdım herhalde."