ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 26(1.Kısım)

Gözlerimi araladığımda ışıklar gözlerimi yakmıltı sesler uğultu gibi gelirken tamamen kendime geldiğimde sesleri duyuyordum.

"Sonunda!"

Odada ki insanlara baktığımda kaşlarımı çattım hızla ayaklanmaya çalışmam ile başımın dönmesiyle geri uzandım.

"Defne yeni uyandın hareket etmemelisin."

Kaşlarımı çattım Defne mi? Adım Defne miydi?
Adımı bilmiyordum o an yaşadığım panik dalgası ile telaşla etrafa baktım.

"İyi misin güzelim bi ağrın varmı?"

Karşımda ki adama baktım buinsanlar kimdi böyle korkmaya başlıyordum.İçeri önlüklü bi adamın girmesi ile doktor olduğunu anladım.

"Öncelikle geçmiş olsun Defne hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

Adama döndüğümde bir kaç dakika sessiz kaldım ne diyeceğimi bilemiyordum susmama karşılık herkes şüpheyle bana baktı.

"Defne kim burası neresi?"

Benim cümle ile tam yanımda dikilen adının Ege olduğunu duyduğum adam sinirle arkasını döndü.

"Allah kahretsin."

Sinirle önümü döndüğünde kaşlarımı çattım.

"Defne hanım siz eşinizle birlikte bir kaza geçirdiniz ve bir süre uyuyordunuz kaza sebepli olarak hafıza kaybı yaşıyorsunuz lütfen gerilmeyin bundan önce bir muayene yapmam gerekiyor."

Adamın dediklerine anlam veremezken yatağa yaklaşıp elini ayağıma koydu.Hissedemediğimde kaşlarımı çattım.

"Hissediyor musunuz Defne hanım?"

Eli bacağımda geziyordu ve sıkıyordu içimi bir korku kapladı.

"Hissetmiyorum ben bana ne oldu?"

Gözlerim dolmuştu Allahım ne oluyordu.

"Kızım benide mi hatırlamıyorsun."

Ağlamaklı sesi ile orta yaşlı kadın bana yaklaşdı şimdi delirecektim.
Yatakta oturur hale gelip ayaklarımı hareket ettirmeye çalıştım.

Ağlarken doktora baktım.

"Ayaklarımı hareket ettiremiyorum...Hissetmiyorum!"

Hiddetli bağırışım ile ağlamaya başladım.

Bana bir şeyler söylüyorlar bana sarılmaya çalışıyorlardı.Tanımadığım insanlariçinde uyanmıştım ve hareket dahi edemiyordum.

Ağlayışım iyice hiddetlenip hıçkırıklara dönmüştü.Canım yanıyordu bilmediğim bir acıyı hissediyordum.

"Defne yalvarırım ağlama."

Karşımda ki adamın kahverengi gözleri ile derin düşüncelere daldım ve silik silik anılar aklıma geldi.

Başıma giren sancı ile acı ile inledim.Gözümün önüne gelen her anı ile acı içime işledi.
Hatırlıyordum her şeyi hatırlıyordum.Bütün o kötü anıları yaşadığım acıları o kaza anını Ege'nin annesinin ölümünü.

Kafamı kaldırdım herkes ağlamaklı suratıile beni izliyordu.Onlara baktıkça aklıma anılarımız geliyordu.

"Hatırlıyorum"

Öyle sessiz fısıldamıştım ki ben bile duyamamıştım derin nefes aldım.

"Hatırlıyorum!"

Daha yüksek çıkan sesim ile ağlamam daha da hiddetlenmişti.Ege acı ile yüzüme bakıyordu bi anda yataktan kalkıp odadan çıktığında bacaklarıma dokundum ama hissetmiyordum.