Bölüm 35

607 29 0
                                    


Medya: Kenan VURKAN


Ziya kapıyı açmaya çalıştığında burada olduğunu sanmasamda yardım edip açmaya çalıştım. Kapı demirdi ve pas içindeydi.

Bir hırs ile ittiğimizde kapı açılmıştı.Silah sesi ile yerimden sıçradım.Yere düşen beden ile kalbim sıkıştı takım elbiseli adam koşarak çıktığında hızla içeriye koştuk.

Eda'nın başından akan kanlara baktım,yavaşça yere çöktüm elimi ağzıma bastırdım.

"Eda!"

Ziya'nın haykırışı ile ona baktım kafasını dizine koymuştu.

"Eda,hayır hayır hayır. Ben öldürdüm ben, ben öldürdüm ben sıktım kafasına ben, Eda!"

"Eda uyan ne olur bak Eda özür dilerim Eda,uyan yalvarırım Eda!"

Yavaşça ayağa kalktım,ve omzuna elimi koydum elimi çekti.

"Tamam beni sevme ama ne olur Eda kalk bana affettim seni de ne olur meleğim ne olur affettim seni Ziya de ne olur,Eda!"

"Ziya kardeşim sen bi gel."

Bana döndü ve yavaşça ayaklandı silahını belinden çıkarması ile hızla kolunu yakaladım ve silahı çektim.

Dizlerinin üstüne çöktü.

"Aahh!"

Sanki canını alıyorlarmış gibi bağırıyordu.Kenan'ın koşarak geldiğini gördüğümde tutmaya çalıştım ama olmadı.

"Eda!"

Önüne çöktüğünde ağlamaya başladı.

"Kızım!"

Murat abinin yere çökmesi ile başıma bir ağrı girdi.

"Eda kalk kardeşim kalk."

Berk'e baktım,Eda'nın önünde yere çökmüştü.

"Eda hadi kalk seni evine götüreyim."

Kenan'a baktım ve ağlamamak için dudağımı ısırdım.

"Eda hadi bak sonra uykusuz kalıyorsun."

Berat,Kenan'a yaklaşıp omzundan tuttu.

"Kardeşim."

"Şşş sessiz ol uyuyor Eda."

Gözlerimi yumdum ve derin bir nefes aldım.

"Tamam tamam al Eda'yı götürelim burada uyumasın Kenan."

Kafasını sallayıp Eda'yı kucağına aldı yavaşça çıktığında Berat'a baktım.Kenan'ı bir kere toparlamıştık ama şimdi...Eda onun herşeyiydi,ne annesi vardı ne babası bi Edası vardı bi biz.

Duvara yaslanmış Ziya'yı kaldırıp arabaya bindirdim
Babamlar Murat abiyi sakinleştirmeye çalışıyordu.

Berat Kenan ile yola çıktığında onu takip ettim,Ziya'ya baktığımda hareket bile etmiyordu.

...

Toprak atıp kenara çekildim,Defne'yi tuttum.

"Ah benim kınalı kuzum."

Oya abla ayakta duramıyor sürekli bağırıyordu.Yine koruyamamıştım,yine kaybetmiştim.

"Kızım."

Murat abiye baktım.

Havaya bakıp derin bir nefes aldım,aşağıya bakarken gözüme takılan Ziya ile kaşlarımı çattım.Uzaktan izliyordu.

ASMALI SAKİNLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin