ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 19 (2.kısım)

"Kızım anlat bana ne oldu ?"

Herkes gittiğinde annem odama gelip kapımı kilitlemişti.Öylesine anlatmak istiyor ama bi o kadar da yoruluyordum ki düşünmek bile yoruyordu.

"Anne ben çok yoruldum kaldıramıyorum artık üstüme bir yük gibi yıllardır."

"Söyle bana yükünü yavrum annenim ben senin birlikte paylaşalım güzel kızım."

Anneme baktım ve derin bir nefes aldım öylesine dertliydim ki yıllarca konuşabilir ve sonsuza kadar susabilirdim.

"Anne ben daha el kadarken o yükü üstümde taşıdım sizi suçlamıyorum ama ben 7 yaşında cennete girebilir miyim acaba benim suçum yoktu o adam yaptı diye düşünürken zaten öldürmüştüm.

Hayallerimi her şeyimi öldürmüştüm.El kadardım ben o yüklerle baş ederken o adamla hep yüz yüze baktım ben benim abilerim o adamı insan yerine koydu benim babam...

O adama ahbap gözüyle baktı.Ben sustum anne ben sustum çünkü ben neyi söyleyeceğimi bilmiyordum ki anne öyle insanlar der ya anlatsaydı neden sustu.Hele de aile içi oldu mu derler söyleseydin ne sakladın yıllarca o öyle değil ama insan korkuyor...ya kanıtlayamazsam ya inanmazsalar sonra büyüyorsun o acı da büyüyor anne öyle bir şey ki anne anlatamam.

Yemin ederim ölmeden mezara girdim.Bi arkadaşım vardı o bana öyle şeyler anlattı ki  ben halimi anlatmaya utandım anne biliyor musun...kızın kuzeniymiş kız daha okula gitmiyor anne 6yaşında falan emin bile değil o bile hatırlamıyor öylesine unutmak istemiş,kuzeni de 12 falan birlikte büyümüşler anne anlamamış başta biliyor musun ne yapmak istediğini bilmediği için oyun sanıyormuş.

Hep onlara gitmek istemiyormuş çok korkmuş anne yıllarca sürmüş,bu kurana el bastırmış biliyor musun 4 yaş büyük ama kız şimdi çıksa ortaya çocuktu o da derler bana dedi ki ben dedi susuyorum çünkü öğrenilirse kaldıramam dedi abim öldürür onu annemde beni koruyamadığı için kendini öldürür hayatımız mahvolur en kötüsü de bana diyecekleri laflar dedi bana sen onu sevdiğin için yapıyorsun iftira atıyorsun sende istiyorsun derler beni paramparça ederler ezip geçerler hatta belki kendini yamıyor derler bir şeyler karıştırmış şimdi üstünü kapatmak için yapıyor derler ben dayanamam dedi dayanamadım biliyor musun diyemedim ona öyle bir şey olmaz sen yine de konuş çünkü öyle olur bunu biliyorum.

Elimden hiç bir şey gelmedi anne  sonra  döndüm kendime baktım anne o nasıl küçücük kalbiyle baş ettiyse bende öyle ettim.O adam bana tecavüz etti ben insanların nasıl hamile kaldığını öğrendiğimde öyle korkmuştum ki biliyordum aslında o zaman olması gerek ama ben çok korkmuştum en çokda bunu unutamıyorum ben sonra Ataberk...genç kız halimdi ama emin ol ben daha çocukken zaten gençliğimi çöpe atmıştım o kadar korkuyordum ki bana aynısını yapar diye bu korku bile bana yeterdi.Bugünde ben yıllardır içimde öldürdüğümü sandığım o kızın hala yaşadığını anladım hani o küçük Defnenin cennete girer miyim acaba diye ağlayan Defnenin...

Bugün anladım ki ben bi kadın bi insan aslında acılarını unutmuyormuş sadece rafa kaldırıyormuş ve bugün o raf benim suratıma çarptı anne gecelerce ettiğim isyanlar döktüğüm gözyaşları hepsi karşıma dikildi ama ben baş ettim anne edeceğimde hala kendini kirli hisseden benim ama ben bir gün bütün susanlar için konuşacağım.

Anne bütün susanlar için çünkü o kadınlar sustuklarında boğulup ölüyorlar anne, şimdi ağlıyorsun ama ben ağlamıyorum çünkü akıtacak yaşım kalmadı benim.O yüzden belki zor olacak ama ben atlatacağım ve insanlar beni örnek alacaklar anne dik duracaklar intikamlarını alacaklar çalınan hayatlarının hesabını soracaklar susmayacaklar."

Annem öylesine ağlıyordu ki sanki içi dışına çıkıyordu,bir anda bana sarılıp daha da ağlamaya başladıkça onu ağlaması için rahat bıraktım.

Çünkü vicdan azabı çekiyordu ama suçu yoktu kimse bilmediği bir şey için suçlanamazdı öyle değil mi ?

Peki siz neden masum olanları bilmediği pisliklerle ve kötülüklerle suçladınız ?

Çünkü neydi erkek o yapardı,çünkü kendini tutacaktı,çünkü o kadındı çünkü o çocuktu çünkü çünkü insanlık çoktan bitmişti.

Çünkü namustu söz konusu ya ölecekti ya evlenecek çünkü namus iki bacak arasıydı değil mi ?

Namus akıldan geçenler değildi,namus dil değildi namus kalp değildi namus sadece kadındı.

Halbuki bi kadının namusunu o kadından iyi kimse koruyamazken koruyamamışken konu bi kadının namusu olunca ne çok ses çıkardı değil mi öldürülsün bu kadın utanmaz kadın ah kadın şeytan kadın.

Ama kimse de bilmez ki bu dünyanın en büyük nimetidir kadın kimse bilmez...

Diyeceğim o ki giydiğinden sözünden bakışından değil kalbinden bakın siz namusa ama zor çünkü bi erkek namussuz olmasa zaten kimseye o pis gözle bakmaz.

Demem o ki:"Ben bu çağdan nefret ettim,etimle kemiğimle nefret ettim."(Cahit ZARİFOĞLU)