Pamięć to ulotna rzecz... ale czy można zapomnieć o przyjacielu?
Toshinori potrafi. Ale osoba o której zapomniał uniemożliwi mu aby ta sytuacja powtórzyła się po raz kolejny
Na schyliłam się nad kwiatami by powąchać je ostatni raz przed wyjściem. Oczywistym było to że Toshi nie wyrzucił tych kwiatów tylko zostawił w wazonie na moim biurku. Zawsze tak robił. Gdy na urodziny kupił mi złotą bransoletkę której nie chciałam przyjąć. Zrobił podobnie, zostawił ją na moim szkolnym biurku z dopiskiem "Bież i nie marudź". Ma myśl o tym odrazu się uśmiechnęłam a młodzieńcze wspomnienia zalały moją głowę jak tsunami. Wzięłam do ręki jednego żółtego tulipana i usiadłam na krześle wpatrując się w niego. Zamknęłam oczy a przed moimi oczami zobaczyłam jedno z nich wspomnień.
* Leżałam sobie sobie w polu a na denną wisiał błąd włosy chłopak śmiejąc się ze mnie bo przed chwilą postanowił mnie złapać i po paru próbach w końcu mu się udało. - Oh ty głupku będę cała brudna! Jak tylko ze mnie zejdziesz to!- Spojrzałam na niego groźnie i pogroźiłam palcem. - To co mi zrobisz Kruszynko?- - Oh! Ty podły, okrutny, zły człowieku, złaź ze mnie! Natychmiast!- Jakimś cudem wygramoliłam się z pod tego grubego cielska a chłopak nawet mi w tym nie przeszkadzał. Wstałam i odwróciłam się do niego plecami. Usłyszałam za sobą jeszcze cichy śmiech blondyna i dźwięki wstawania z ziemi. Po chwili poczuł silne ręce na mojej talii. Niebieskooki położył swoją brodę na czubku mojej głowy wzdychając. - Chciał bym aby tak było zawsze.- - Chciał byś abym zawsze na ciebie krzyczała?- - Nie, nie. Chciałbym abyś zawsze była przy mnie.- *
Otworzyłam uczy i jeszcze raz spoirzałam na tulipana. Westchnęłam cicho i odłożyłam go na miejsce. Zegar pokazywał 17:56. Spoirzałam ostatni raz w lustro i wróciłam się do pokoju po torebkę. Gdy sprawdzałam czy napewno mam wszystko usłyszałam dzwonek do drzwi. Poprawiłam sukienkę i poszłam je otworzyć. Gdy to zrobiłam ukazała mi się twarz Toshiego na której widniał uśmiech. - No proszę, proszę a już myślałam że o mnie zapomnisz.- - O takiej kobiecie ciężko zapomnieć.- Na te słowa westchnęłam cicho po czym uśmiechnęłam się do niego lekko. - Masz bardzo ładną sukienkę.-
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
( O tej sukience mowa )
- Dziękuję, za to ty masz jak zawsze pięknie rozwiązany krawat.- Zdziwiony spojrzał się na dół i zaśmiał się zmieszany. - Masz rację przepraszam.- - Nie masz za co przepraszać, schyl się trochę widzisz że jestem niska.- Mężczyzna posłusznie się schylił. - Tak w ogóle mam dla siebie prezent, skoro na kwiaty jesteś uczulona to mam dla ciebie to.- Blondyn wyciągną średniej wielkości pudełko przewiązane wstążką. Po skończeniu wiązania jego krawatu wzięłam pudełeczko do ręki i odwionzałam. W środku znalazła się złoty łańcuszek z znakiem nieskończoności. Otworzyłam że zdziwienia usta po czym zamknęłam pudełeczko. - Nie mogę tego przyjąć.- Próbowałam wcisnąć mu jakoś to pudełeczko z powrotem. Ale nie udało mi się. - O nie. Kupiłem go specjalnie dla ciebie i nie mam zamiaru go zwracać.- Nawet nie zauważyłam kiedy Yagi zmienił się w umięśnioną postać zabierając mi pudełko z rąk i zakładając mi naszyjnik. Stanął przedemną dumny ze swojego czynu z wielkim uśmiechem na twarzy. - Skoro już wszystko załatwione możemy już iść!- Umięśniona wersja Blondyna zmierzała już wychodzić lecz zatrzymałam go łapią za rękaw. - Nie umówiłam się na spędzanie czasu z All Mightem tylko z Toshinorim Yagim.- Mężczyzna spojrzał na mnie z góry za rumieniony po czym w obłoku pary zamienił się w swoją prawdziwą postać. Uśmiechnęłam się do niego po czym zaczęłam schodzić klatką schodową do wyjścia.
