Bitch Code 1.0 (MUST Series #3)

Kabanata 44

Kabanata 44

Ast took me in his place. Nabigla ako nang makita ang mga binili niyang groceries. There were pork, chicken and fish. There were varieties of Vegetables and Species too!

May suka, toyo at oil pa.

Wait... May birthday ba? May fiesta? Anong araw kaya ngayon?

Birthday ba niya?

"Anong meron?" tanong ko sa kanya.

Napakamot siya sa kanyang ulo at napangiti. "I'm not really sure kung ano ba ang gusto mong kainin."

What? Natawa ako sa inosente niyang boses.

"Is that so?"

He pouted, "Sorry na. I just didn't want to miss some ingredients. I want to cook you something you like. May mga napanood na akong videos sa youtube on how to cook some meals."

God, he is cute.

Help me.

I sat on the couch facing his TV.

I saw some different CD's of some anime series. Inilibot ko din ang paningin ko sa kanyang pad.

Biglang nanumbalik sa aking isipan ang nangyaring scandal sa amin ni Ast dahil sa kagagawan ni Nion. Kamusta na kaya siya? Pinagsisihan na kaya niya ang mga pinanggagawa niya sa amin ni Ast?

I also remembered Emaya and Tranchere didn't want us to be seen together.

Malaking question mark pa din sa akin bakit at bakit pagdating kay Ast, hands-off ang lahat. Even with Gintong bahay na si Dukan...

Who are you Ast? Why are you so inferior amongst these Inferiorities?

"Ano ang iniisip mo?" He sat beside me with snacks on his hands.

"Why do you always have free pass from Gean and Dukan?"

Nawala ang ngiti niya sa naging tanong ko. Biglang sumeryoso ang mukha niya at umupo ng maayos sa aking tabi.

"What do you mean by free-pass?"

"I mean, lagi ka nalang nilang pinagbibigyan... ano bang meron sa iyo?" there! Hindi ko na talaga napigilang itanong.

Nagkibit balikat si Ast... "I don't know... maybe because I'm so good at having business with them?"

Business? What Business?

Napansin ni Ast ang pagsimangot ko at pagkagulo ko sa kanyang sinabi.

He came across me and sat beside me.

"Dukan has business involving Palkata Trees. Si Gean naman may farm siya sa Sugarcane."

Meaning?

"Binibili ng kompanya ni daddy ang mga tanim nila. They're good business partners, that's according to dad. My recommendation to Dad made this possible."

Really?

"At dahil doon, lagi ka nilang pinagbibigyan?"

"Im the Son of Lorenzo, Des. Gusto nilang maging regular provider sa kompanya ni Daddy."

"Oh..."

Iyon lang ang tanging nasagot ko.

"Ano pa ang gusto mong malaman, Des?"

He put the snacks on his lamesita, and he entertwined our fingers. Napangiti ako.

"Lahat..." I was so ashamed of telling him that kaya binulong ko nalang.

"Hmmm. What is that again?" inilapit niya sa akin ang kanyang mukha, he is almost kissing me now!

God dear Lord.

"W-wala Ast. Sabi ko, okay lang. Personal mo namang buhay iyan."

Nauutal kong sabi. The hell with me!

"Hmmm. I didn't hear that."

Napanguso nalang ako na at napairap.

He automatically gave me a peck on my lips and he stood up and ran as fast as he could back to his kitchen!

What the hell ast?

Halos marinig ko na ang kalabog ng aking dibdib.

I can also feel my cheeks are turning red.

Napasinghap ako.

Pilit kong tinataguan ang kilig na aking nararamdaman.

Tangina! Napapangiti nalang ako.

"I love you Des" he shouted from the kitchen.

Lord God. 

Napatingin ako sa kanya at pinipigilan ko pa ding makita niya na kinikilig ako.

Ano ba itong labi ko. Ayaw na ata titigil sa kakangiti!

I felt like flying everytime our skin touches.

Hindi ko alam pero feeling ko nakalutang lang ako sa buong oras na pagsasama naming ni Ast. He is so careful about me and I don't want this to end.

"I wanna marry you Des..." mas lalong kumalabog ang aking dibdib sa kanyang sinabi.

Nagliliparang paruparu ang naramdaman ko sa aking tiyan.

"But I want to be worthy of your love first." He comb my hair using his hands. "I want to be the thing you always choose. Kasi ako, lagi kitang pinipili. If they don't want us, who cares? Kung pwede lang sanang ganoon, di ba? Pero may responsibilidad kang kailangan unahin.

Sana pagdating ng araw, ako pa din. Sana kahit hindi mo na ako maintindihan, hindi mo maiisip na iwanan ako. I am so afraid you'll leave me... I am so fucking afraid na hindi mo ako piliin.

Kung dadating man ang araw na iyan, I want to be ready to face it. Baka kasi hindi ko makayanan."

Hindi ko mapigilang hawakan ang mukha at haplusin ito.

"I don't know what you are talking..." bulong ko sa kanya.

"You'll figure out soon, my love. Bakit ba ang bata mo pa!"

Natawa ako sa kanyang sinabi. "At bakit?" hinaplos ko ang matangos niyang ilong. It is so perfect I wish I had this nose.

"Sana ganito nalang tayo palagi..."

Hmmm.

Gusto ko din sana Ast pero alam kong hindi ito ang realidad e.

Gusto kong namnamin kung ano kami ngayon ni Ast, hindi ko alam pero natatakot ako.

I really don't know but I feel scared sa mga nasabi niya. I don't want to feel bothered about it now, kaya pilit ko itong kinakalimutan.

Ano kayang mangyayari sa amin?