BEY SERİSİ ~ TAMAMLANDI

ATAKAN BEY

AŞKTA KAÇIŞ YOLU VAR MIDIR?

Of, ne oluyoruz ya bu ne sızı! İlk defa beynim değil bütün vücudum sızlıyor... Elimi bedenime götürdüğüm anda elimi götürdüğüm yer buz kesti. İşte o anda çıplak olduğumu anlayarak yatakta sıçradım. Üstümdeki örtüyü kaldırıp altındaki bedenime bakınca çırılçıplak olduğumu fark ederek örtüyü tekrar üstüme örterek odaya göz attım. Hiç kimse yoktu.

"Aman Allah'ım!" Bildiğin tecavüze uğramışım. Örtüyle kalkmaya çalıştığımda kasıklarımın aşağısında ince bir sızı hissetmiştim. Çıplak ayaklarım zemine değdiğinde yatağa dönüp baktım. Allah'ım ben bugün özel olmasını istiyordum. Ben kendimi ona saklamıştım.

"Alp, şerefsiz Alp seni öldüreceğim..." Belki o yüzsüz hala buradadır diye önce banyoya sonra da salona baktım ama hiç kimse yoktu. Tabi ya adam alacağını almış neden daha fazla yanımda kalsın... "Çantam nerde be!" Aklımı yitirecek gibi hissediyordum. O iti bir elime geçireyim öldüreceğim...

Salonda etrafıma bakınırken girişte yerdeki çantamı fark ettim. Hemen yanına giderek içinden telefonu elime alarak "Allah belanı versin." Demiş. Elim titrese de o itin numarasını çevirmiştim. En son hatırladığım beni evime götürmek istemeseydi. Hatta çivi çiviyi söker diye de iğrenç...

"Allah'ın cezası nerdesin?"

"Selam tatlım da iyi misin?"

"Bana hemen nerde olduğunu söyle işte o zaman daha iyi olacağım."

"Atakan'ın yanında, şirketindeyim projeyle..."

"Beni orda bekle hemen geliyorum."

Onun daha fazla konuşmasına izin vermeden telefonu yüzüne kapattım. Önce onu dövecek sonra da polise şikâyet edecektim. Ama önce hıncımı ondan almalıydım. İçim titrese de odama girip üstümü giyindim. İlk defa makyaj yapmadığım için kendimi kötü hissediyordum. Çıkışta topuklumu ayağıma geçirirken ayanda yüzme baktım. "Adi pislik dudağımı ne hale getirmiş..." Ama sen dur ben seni bir bulayıp kaşını gözünü patlatacağım...

Evden çıktığımda arabam yoktu. Lanet olsun! Desem de taksi çevirip adresi söyledim. Atakan'ın şirketine geldiğimde ise insanlar beni ilk defa görmüş gibi ya da delirmişim gibi yüzüme bakıyorlar. Ne o bunlar beni hiç makyajsız görmemişti. Önce şu iti döveyim elbet sıra size de gelecek asansöre girip en üst kata çıkınca direkt Atakan'ın odasına yöneldim.

"Ahsen Hanım durun."

"Kes ve otur yerine yoksa canını yakarım." Sekreter tekrar yerine oturunca bir hışımla içeriye daldım. İlk defa bu odaya girerken gözüm Atakan'ı aramamıştı. Alp'i tam karşımda görünce direkt üstüne yürüyüp "Seni öldüreceğim."demiştim.

"Ne oluyoruz ya..."

Alp'in üstüne çıkıp var gücümle vurmaya başlayınca Atakan da bir şeyler söyleyerek bizi ayırmaya çalıştı. "Bırak beni bırak bu iti öldüreceğim."

Atakan belimden tutup havaya kaldırınca kucağında küçücük kalmış yine de vazgeçmeden bu defa da ayaklarımla vurmaya çalışmıştım. "Kızım aklını mı yitirdin neyin var?"

"Bir de utanmadan ne mi oldu diye soruyorsun seni gebertmezsem..."

"Alp, hemen odadan çık..."

"Abi önce ne oluyor durduk yere neden saldırdı onu bir anlasam..." Ben söylenirken Atakan kulağımın dibinde bağırarak çıkmasını söylemiş. Bende avı kaçan aslan gibi biraz daha bocalamıştım. Alp kapıdan çıkınca kapıyı çekince Atakan beni yere indirse de elini belimden çekmedi. "Ahsen ne yapmaya çalışıyorsun bir dur..."