BEY SERİSİ ~ TAMAMLANDI

Alp Bey

                                      AŞK TESADÜFLERİ SEVER MİYDİ?

Hay böyle işin de gücün de... Sinirden ellerimi şakaklarıma götürerek parmaklarımı bastırdım. Bu gibi durumlarda hayatın ne kadar boş olduğunu düşünüp boşa yaşıyoruz diye iç çekiyordum. Kapı çalındığında gir, dedim. Kapıda Ahsen görününce keyfim biranda yerime geldi. Onunla uğraşmak bana nedensizce hep iyi gelmişti.

"Gel baş belası bir sen eksiktin gel."dedim biraz yakınarak Ahsen de gülümseyerek elini karnına götürdü. Bu kız hamileyken başka tatlıydı keşke benimde söyle bir karım olsa ne vardı? Hayat Atakan'a güzel...

"Alpciğim sana bir müjdem var. " Yine ne hinlik düşünüyordu acaba dökül dediğimde önce müjdemi isterim dedi. "Oğlunun ilk akülü arabası benden şimdi dökül ne müjden var. Bak eğer müjde değilse oğluna sadece oyuncak araba alırım haberin olsun."

"Eh, müjdem çok güzel olmasa da idare eder. Neyse sıkı dur sana hayatının en güzel haberini veriyorum bir aya kalmaz Baba oluyorsun?"

"Şu hayatta küfür etmediğim bir sen kalmıştın sende zorla kendine küfür ettireceksin. Şimdi odamdan çıkıp kocacığının yanına gider misin?".

"Alp, yemin ederim yalan söylemiyorum. Yakında baba olacaksın. Bugün dünya güzeli bir kadınla tanıştım ve sekiz aylık hamile babası da sensin. Bak valla yalan söylemiyorum. Kız bebeğin senden olduğuna adı kadar emin..." Az önce ben yanlışlıkla keşke mi demiştim. Bu sözümü hemen geri alıyorum çünkü ben baba falan olamam. "Alp uzaylı görmüş gibi bakmayı kes. Ben çok ciddiyim valla kız da ciddi istersen çağırayım bir konuş belki kızı görünce tanır bana da inanırsın..."

Ayağa kalkınca sakince onu süzdüm doğru mu söylüyordu "Sana bir kız geldi ve Alp'den hamileyim dedi. Sende inandın şimdi de beni inandırmaya çalışıyorsun? Ahsen bu kız neden ilk bana değil de sana geliyor..."

"Tesadüfen tanıştık diyelim. Neyse kızı içeriye gönderiyorum sakın ters bir şey söyleyip kızı üzme yoksa şuracığa doğurur benden söylemesi..." Ahsen'e def der gibi el işareti yapınca sırıtarak dışarıya çıktı. Yemin ediyorum çevremde bir tane akıllı insan evladı yok. Bir Ahsen var diyordum onu da kaybetmiştim. Kapı aralanıp gerçekten karnı burnunda bir kız görünce kaşlarımı çattım. Kız hiç tanıdık gelmiyordu.

"Kapıyı örtüp şöyle oturur musun?" Ahsen'in söylediği gibi burada doğurmasını istemiyordum. Kız sözümü ikiletmeden söylediğimi yapmış. Bende oturunca karşısına geçip onu süzmeye devam etmiştim. Hayır, bu kız tanıdık falan gelmiyordu. Kızın fazla masum yüzü güzel çakıra benzer gözleri vardı da bir yerden çıkartamıyorum. "Ahsen az önce bana bir şeylerden bahsetti. Yani inanılacak gibi şeyler değil. Senden ricam yalansız dolansız her şeyi anlatman aksi takdirde hamile bir kadınla mahkemelik falan olmak istemem..."

Kız önce gözüyle odayı taramış sonra da ellerini sıkarak "Önce size kendimi hatırlatmak istiyorum. Ben bile sizi ilk gördüğümde tanımakta zorlandım. Sizinle tanıştığımda sakallarınız yoktu... Alp Bey ben sizinle Muğla'da tanışmıştım. Hani bir iş görüşmesi olmuş sonra da olumsuz yanıt vermiştiniz. Ben orada sizinle görüşen..."

"Tamam, hatırladım. Şu asistan kızsın... Bak o gün çok içtiğimi hatırlamıyorum galiba sende o kadar içmemiştin ve ben o gün korundum. Kısaca bu bebeğin benden olması söz konusu değil. Eğer ilk birlikteliğim seninle oldu zırvalıklarına gireceksen asla o taraflarla girme yemezler..."

"Hayır, ilk sizinle değildi. Ben size karşı daha açık olacağım. Ben o gün sizden bir gün öce patronumla..."

"İşte bebeğin babasını bulduk. Hadi gülüm git ona benimde canımı daha fazla sıkma."