BEY SERİSİ ~ TAMAMLANDI

DAİNEL

Sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin

DANİEL --- ZEYNEP

Ah! Uzuvlarım... Eee neden hala karanlık hala uykuda değilsem gözlerimi açtıysam neden hala karanlık. Kör mü olmuştum. Ne körü be gözlerin bağlı... Aptal Zeynep ne yaptın ettin kaçırılmayı başardın mı? Dedem demişti. Dedem bana demişti. Evden kaçıp tatile gelmek senin neyine sen hangi akılla bunu yaparsın. Bağlı ellerimi zorlasam da milim oynamıyordu. Bende ayaklarımı yere vurdurup tuhaf sesler çıkardım.

Bir anda dünyam aydınlanınca gözlerim maviliğe açılmıştı. Ağzımdan ha siktir çıkınca sözlerin dudaklarımın arasında kaybolduğunu fark ettim. "Ciao piccola..." Hı! Adama dibim düşerken bana küfür mü etmişti. Adam bir şeyce konuşmaya devam etti ama ben alık gibi yüzüne bakmaya devam ettim.

Tamam, efsane derece de yakışıklısında aptalsın ağzımı bağlı sana nasıl cevap vereyim. Hoş ağzımı açsa ne diyecektim ki nece konuştuğunu daha bilmiyordum. Adam konuşmaya devam ederken gözümle etrafı d taradım epey büyük bir salonun ortasında eli kolu bağlı oturuyordum. Acaba biri bana şaka mı yapıyor diye düşünsem de kimsenin burada olduğumu bildiğini sanmıyordum. Hoş ben bile şuan nerde olduğumu bilmiyordum. Adam konuşmaktan vazgeçip malak gibi yüzüme bakmaya devam edince değişik sesler çıkararak ağzımı açmasını istedim.

"Calma!" diyen adam sonunda ağzımdakini çözerek geriye çekildi.

"Seni adi pislik! Muşmula suratlı piç..."derken bu defa söylediklerimi anlamış gibi büyük elleriyle ağzımı kapattı. Bende dişimi ettiğimi geçirerek elini ağzımdan çekip bağırmıştı. "Kansız şerefsiz beni hemen bırak!" Bana öyle kötü baktı ki küfürleri anladığıma yemin edebilirdim.

"O küçük beyninle küfür öğrenmek yerine birkaç cümle yabancı dil öğrenmeliydin."

"Hı!" Bir saattir bana hava mı atıyordu. Yok, canım fiziğine özellikle şuan bile düştüğüm kaslarına bakacak olursak kesinlikle bizden değildi. Dövmelerini sevmesem de ona yakışmıştı. Aptal Zeynep adam seni kaçırdı kendine gel.

"Hemen beni bırak adi pislik hemen!"

"Bırakmazsam ne yapacaksın küfüre devam mı?" Pislik kahkaha atarak benden uzaklaşmış sonra da ilerdeki kanepeye oturarak ayak ayaküstüne atmıştı. Bende avazım çıktığı kadar bağırıp yardım çağrısı yapmıştım fakat dışarıdan araba sesi dahi gelmiyordu. Sesim kısılana kadar bağırdığımda bir güç daha imdat diye bağırdım.

"Artık canımı sıkmaya başladın kes sesini!"

"Kesmiyorum gelip kessene!" Sinirle ayağa kalktığında korksam da belli etmemeye çalıştım. O ise yanıma uğramadan sol tarafa doğru yürüyerek görünen mutfakta bir şeyler yapmıştı. Elinde tabakla bana yaklaşırken yutkundum. Bir haftadır diyet yapıyordum ve şuan ölümüne açtım. Adam önümden geçip karşıma oturduğunda kendine yaptığı sandviçi yemeğe başladı.