"beni ister dostun olarak gör, ister düşmanın; bana istersen sevgi besle, istersen nefret ama bana sakın aşık olma, prenses."
to my sweet princess, @nurrora
tamamlandı.
Ellerimle saçımı düzelttim ve aynadan kendime baktım. Kumral, uçları lüle saçlarım vardı, Taehyung'un tenine göre beyaz tenliydim, iri yeşil gözlerim vardı. Güzel sayılır mıydım bilmiyorum. Eğer Taehyung beni kaçırmasaydı ve ben o yaşlı bunakla evlenseydim bana kesinlikle yazık olacaktı.
Derin bir nefes aldım ve aynayı yatağın üstüne koydum. Aklım yine bir düğüm gibi karmakarışıktı. Sanırım burada kaldığım sürece aklım hep karmaşık olacaktı
Sandığımın yanına ilerledim, kapağını açtıktan sonra aynamı ve üstümdeki takıları çıkarıp için koydum.
Taehyung'un da dediği gibi 'burası bir saray değildi, dolayısıyla burada prensesliğim geçerli de değildi.' o yüzden bir prenses gibi giyinmek istemiyordum. Zaten bu rahatsız elbiseleri sevmiyordum. Tenimi fazla sıkıyor ve kaşındırıyordu üstelik de çok ağırlardı.
Taehyung'un önceden hazırlık yapmış olduğuna dua etmek istiyordum. Dolaba doğru ilerledim ve kapağını açtım.
İçinde bir sürü elbise vardı, hepsi de sade ve güzellerdi. Şükrettim ve bir tanesini alıp giydim.
Aynanın karşısına geçtiğimde görüntüme aşık olmuş gerçekten. Bu elbise hem güzeldi hem bedenime tam oturmuştu hem de çok rahattı. Taehyung'un zevkini beğenmiştim. Kendi etrafımda birkaç tur döndüm. Bu mutluluğum nereden geliyordu bilmiyordum.
Şuan bir prenses gibi durmuyordum. Şuan bir peri kızı gibi duruyordum.
Karnımın guruldamasıyla parmaklarımın üstünde durmayı kestim ve yemek odasına doğru ilerledim.
O günden sonra Taehyungla çok fazla bir araya gelmemiştik. Nedensizce ondan utanmaya başlamıştım. Neden böyle oluyordu hiç bilmiyordum.
Odaya vardığımda, Taehyung'un içki içtiğini gördüm.
"bu mutluluğunu neye borçluyuz, prenses?" dediğinde aptal gibi sırıtmamı kestim ve masaya oturdum.
"hiç, sadece artık ağır elbiselerimi kullanmamaya karar verdim," dedim ve tam karşısına oturdum.
"elbiseler için teşekkür ederim-" dedim ve dediğim şeyi fark edip ellerimi ağzıma götürdüm.
Taehyung kendisine teşekkür edilmesinden hoşlanmıyordu.
Gülmeye başladı. Yaptığım harekete gülüyor olmalıydı.
"önemi yok." dedi ve önündeki kitabı okumaya devam etti.
Önüme koyulan yemekle yemeye başladım. Karnım delicesine açtı ve sanki içeride on tane fil dolaşıyordu.
Kibarca yemeye başladım.
Ah Tanrım, Taehyung gülerken ve kitap okurken ne kadar da tapılası duruyordu.
Nasıl sevgilisi veya eşi olmazdı? Gerçi sevgilisi olup olmadığını bilmiyordum. Belki vardı? Ama olsaydı benimle aynı evde yaşamasına izin vermezdi. Yani ben olsam Chris'e asla izin vermezdim.
"beni izlemeyi kesip ne zaman yemeğini yemeye devam edeceksin?" dediğinde şaşırmış bir yüz ifadesi takındım.
Tanrı aşkına kitap okurken nasıl onu izlediğimi fark edebilirdi?
İstemsizce öksürmeye başladım, içi dolu bardağı aldım ve içmeye başladım.
"yukarı bak." dediğinde yukarıya bakmaya başlamıştım. Birkaç saniye sonrasında öksürmem durmuştu.
Kendine gel Helena..
Yabancı bir öksürme sesi geldiğinde ikimiz de o yöne döndük.
Taehyung'un askerlerinden biriydi.
"efendim size bir mektup geldi," dedi ve Taehyung'a elindeki kağıdı uzattı.
Taehyung kaşlarını çattı ve özenle Svana'nın yazdıklarını okumaya başladı. Okudukça gülümsemesi genişliyordu ve şuan aşırı seksi gözüküyordu.
Kendine gel Helena..
"Svana seni özlediğini söylemiş," dedi ve kağıdı katladı.
"Babana istediğim gibi senin kaçırıldığını söylemiş ve baban sinirden köpürmüş. Chris de şaşkınmış. Hazırlıklara başlamışlar, birkaç güne her yeri arayacaklarmış."
Keyifle arkaya yaslandı.
"planım tıkırında işliyor, hm?"
Kaşlarımı çattım.
Babam beni bulursa o adamla evlendirirse?
"neden kaşlarını çatıyorsun? Bunu istiyordun zaten, prenses?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
şu gülüşe kurban hey allahım bee nşsbeşdb
şom ağızlı helena baban bulsun seni de göreyim nasıl bir tarafların tutuşacak sonra dhsldjd
