"beni ister dostun olarak gör, ister düşmanın; bana istersen sevgi besle, istersen nefret ama bana sakın aşık olma, prenses."
to my sweet princess, @nurrora
tamamlandı.
O günden -babamın gelip de beni azlettiği günden- sonraki günlerim acılı geçmişti. Bebeğime iyi bakamadığımı biliyordum, iyi bir anne olamayacaktım. Bu gerçek suratıma çarptığımda gözlerim doldu ve tekrar inledim.
Stresli günler geçirdiğim için şuan doğum yapıyordum ve bu doğum erken doğumdu. Tahminimce doğumuma daha bir ay vardı. Bebeğime bir şey olmasından korkuyordum. Eğer ona bir şey olursa asla kendimi affedemezdim. Hem nasıl Taehyung'un yüzüne bakabilirdim?
İnlemelerim odayı çınlatırken, ebenin odaya almadığı Taehyung, kapının ardından bana olan desteğini belli ediyordu.
"dayan güzelim birkaç dakika sonra her şey çok güzel olacak!"
Gülümsemeye çalıştım, yanımda olmasa bile her zaman burada olduğunu hissettiriyordu bana. Acıyla tekrar inledim.
"ıkının!" eline sarıldığım Hazel'e tekrar sıkıca tutundum ve ıkınmaya devam ettim. Canım müthiş derecede yanıyordu ama mühim değildi. Önemli olan, bebeğimin sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesiydi. Hazel ikide bir boş olan elindeki bezle alnıma yapışmış olan terleri siliyordu.
"bebeğin başı göründü!" diye bağıran ebeyle birlikte acım sanki hafifler gibi olmuştu. Gülümsedim.
Az kaldı Helena!
Bedenimdeki bütün gücün çekildiğini hissetmeye başlamışken, sesler ve görüntüler boğuklaşmaya başladığında Hazel'in sesini kısılan çığlıklarım arasından duymuştum.
"sakın kendini bırakma Helena!" Ne kadar bilincimi açık tutmaya çalıştıysam da beceremiyordum.
"Helena!" diye bağırma sesi duydum, da sonrasında kapı gürültülü bir şekilde açılmıştı. "sakın kendini bırakma meleğim, ben yanındayım." diyerek çarşafı sıkıyor olduğum elimi tutmuştu Taehyung.
Sonrasında bir ağlama sesi duydum.
Bebeğimin ağlama sesi. Onunla beraber ben de ağladım, acıdan değil; mutluluktan ağladım.
"tebrik ederim, efendim. Bir kız çocuğunuz oldu."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✾
BİRKAÇ YIL SONRA
"hep Fiona ile ilgileniyorsun.." deyip dudak büzen Taehyung'a döndüm.
"beni bebeğinden kıskanıyor olamazsın, Taehyung." dedim kucağımdaki bana masumca bakan meleğimin alnına öpücük kondurduktan sonra. Bebek doğduktan sonra iyice çocuklaşmıştı, bu haline alışmakta zorluk çekiyordum. Bazen sinir bozucu olabiliyordu ama çoğunlukla tatlı oluyordu. Sanki bebek Fiona değil de Taehyung gibiydi. Hazel de çoğu zaman onunla çocukça davranışları yüzünden dalga geçiyordu.
"evet, kıskanıyorum. O doğduktan beri benimle hiç ilgilenmiyorsun." dediğinde başımı geriye atıp gülmeye başladım. İşte başlıyorduk. Kucağımda uyuyakalan Fiona'yı çam ağacından yapılmış beşiğine yatırdım ve Taehyung'un yanına oturdum.
