Mavi Nefes

YEDİ (FLAMİNGO)

Şimdi bu hayatsa eğer niye bu kadar endişe için de yaşıyoruz. Anı yaşa derler, carpe diem fakat anı yaşayamıyorum. Anı yaşamak için ne yapmam gerekiyor. Ve şunu merak ediyorum ileride mutlu olacak mıyım. 17 yaşında ki Öznur bundan 10 yıl sonra ne yapıyor olacak. Mutlu olacak mıyım, bir ailem bir kocam bir mesleğim olacak mı? Yoksa bu hayatın acımasızlığına dayanamayarak sonsuzluğa karışacak mıyım. Ne kadar değişik bundan 10 yıl sonrasının hayalini kurmak, daha 1 gün sonrasında ne olacağını bilemiyorken... daha 1 saat sonrasında neler olacağını bilemiyorken. Niye bu kadar kısıtlıyoruz kendimizi, niye bu kadar kısıtlıyoruz hayatımızı. Ben 17 yaşında ki Öznur'u da mutlu görmek istiyorum, 27 yaşında ki Öznur'u da, 50 yaşında ki Öznur'u da... tabi ömrüm buna elverirse.

Kerim'e olayları en başından anlatıyorum ve resmi olarak bir soruşturma başlatmak istemediğimi söylüyorum.

"Neden?"

"Resmi soruşturma başlatıldığında elbet bu kocamın kulağına gidecektir, ona önce kendim söylemek istiyorum."

"Seni araştırmadığı sürece kulağına gitmez merak etme."

"Olsun ben yine de söylemeden soruşturma açmak istemiyorum. Gizli bir şekilde yürütülemez mi?"

"Böyle büyük bir şeyi gizlice yürütemem. Ama şu numarayı senin için araştırıcam. Kararını verdiğinde de soruşturmayı başlatırız."

"Pekala, teşekkür ederim."

"Ben teşekkür ederim Öznur, bu büyük sırrı benimle paylaşıp bana güvendiğin için."

İçimde ki ses doğru bir şey yaptığımı söylüyor. Hem Kerim iyi bir amir. Yıllardır burada çalışıyor. Sadece bende güven problemi başladı o kadar...

Günlüğü okumaya devam ediyoruz.

7 Mart 2017
Selam günlük,
Haftaya sınavım var ve ben çok gerginim. Geçen yıl bu kadar gergin değildim ama bu sene 2.kez hazırlanınca insan bir şeylerin değerini daha çok anlıyor.

Bazen kendi kendime soruyorum ya bu sene de olmazsa diye... ah bunu düşünmek bile istemiyorum. Çok stresliyim önüme çıkan herkesle gergin anlar yaşıyorum. Bana selam veren insana 'bu şimdi bana niye selam verdi' gibisinden bir tepkiyle gidiyorum. Umarım bir gün buraya üniversiteyi kazandığımı da yazabilirim. O günler de gelir umarım...

10 Mart 2017
Sevgili günlük,
Hayattan o kadar sıkıldım ki artık... yani ne biliyim hiçbir şey beni mutlu etmiyor sanki. Anlatabiliyor muyum? Bilmiyorum belki de sınav stresi yüzündendir.

Ha bu arada Kadir'le de hâlâ konuşuyoruz. Tanışalı artık 1 ay oluyor. Şu sınav bittikten sonra ona artık net bir cevap vermeyi düşünüyorum. Beni yanılttı, serseri olduğunu düşünürdüm ama hep benim yanımda ve beni destekliyor. Umarım böyle devam ederiz ;)

20 Mart 2017
Selaammm günlükk
Ancak yazabiliyorum sana. Sınav gayet iyiydi, umarım sonuçlarda beklediğim kadar iyi gelir. Ve bu akşam Kadir'le buluşucaz artık beklemenin manası olmadığını düşünüyorum. Bu akşam teklifini kabul ettiğimi söyleyeceğim ;)

Ve benim telefon sesim diğer sayfaya geçmemizi engeller.

"Efendim?" Arayan Ela'ydı.

"Akşam flamingoya gidiyormuşuzz!"

"Aah, aklımdan çıktı. Evet aslında dün gidecektik."

"Aa noldu dün?"

"Anlatırım sonra, saat kaç gibi gidilecek belli mi?"

"9-10 gibi gideriz herhalde sen ne yapıyorsun?"

"Emniyetteyim dava soruşturması falan."

"Tamam o zaman hadi kolay gelsin sana."