Mavi Nefes

SEKİZ (İHANET)

Bu bölüm şu zamana kadar yazdığım en uzun bölümdür bu yüzden eğer vaktiniz kısıtlıysa şimdi hiç başlamayın derim .d
9.bölümde işler biraz daha açığa çıkacak, 10.bölümde biraz daha, 11.bölümde biraz dahaaa
Neyse size iyi okumalar ben spoi vermeden kaçayım
Multimedya için derinatahan03 'e teşekkürler 🖤

"Baba ben geldim, umarım beni duyabiliyorsundur. Her geldiğimde bunu söylüyorum, umarım beni duyabiliyorsundur... gece annemin rüyasına gelmişsin bundan sonra benim rüyama gel olur mu baba? Annem seni rüyasında gördüğünde daha çok üzülüyor. Sen üzülmücek misin diyorsun belki de... hayır baba, geceleri seni görmek için erkenden yatıyorum artık. Hani bana hep erken yat erken kalk derdin ya bende seni dinlemezdim. Keşke, keşke bu durumda olmasaydım. Keşke seni dinleseydim.

Baba, seni hiç üzdüm mü? Hani 6 yaşındayken bana bisiklet almadın diye sana bağırmıştım o gün seni üzdüm baba değil mi? Özür dilerim. Şimdi burada yanımda olsan bana ağlama derdin. Tamam, siliyorum gözyaşlarımı.

Baba, niye gittin? Ben sana hiç sevgimi gösteremedim biliyorum ama zaten ben hayatımda ki kimseye sevgimi gösteremedim. Sana, anneme, Can'a, arkadaşlarıma... keşke...
Sen her keşke dediğimde uyarırdın beni, keşke deme hep iyi kileri seç derdin. Bende keşke demezdim olayların hep iyi tarafından bakarak iyi ki derdim. Ama şu an keşke diyorum bana kızma olur mu? Keşke ölmeseydin baba, seni çok özledim. Seni çok özledik.

20 yaşında babam öldüğünde bundan daha kötü günüm olamaz diye düşünmüştüm. Gerçi hâlâ öyle o günden daha kötü günüm olmadı. Ama o günden daha kötü hatıralarım oldu. Baba, mavi nefes kim biliyor musun? Kızın zor durumda ama sen bana sakın üzülme, onu bulucam. Huzur içinde yatmaya devam et.

Telefonum çalıyor. "Efendim Can"

"Napıyosun abla?"

"İyiyim sen napıyorsun?"

"İyi bende. Murat eniştem gelmiş, gördüm valla gece ki fotoğraflarını. Beni de çağırır insan." Ah, benim 24 yaşında olan ama hiç büyümeyen erkek kardeşim.

"AA kusura bakma Can Bey, iş arkadaşlarımızlaydık."

"Yalancı. Ela'da ordaymış."

"Oğlum o senin ablan ablann."

"Ha ha. Alt tarafı 2 yaş. Hatta 16 ay var aramızda ne ablası."

"Git bunu ona da söyle bakalım."

"Neyse. Akşam annem yemeğe bekliyor sizi."

"Tamam kapa telefonu Murat'a sorayım."

"Tamam."

Telefonu kapattığımda Kerim kafasında bir milyon soru varmışçasına bana bakıyor. "Dur bir dakika, bir telefon görüşmesi daha yapayım sonra tüm sorular bende." Okey sorun yok işareti yaparak Murat'ı arıyorum.

"Napıyosun aşkım."

"Sahile geçtik arkadaşlarla kafede oturuyoruz sen napıyosun?"

"AA hangi kafe? Z kafedeyim bende."

"Ofistekilerle mi?"

"Aa yok amirle dava üzerinde konuşuyoruz."

"Kafede..." imasının üzerinde durmayarak yemek mevzusunu açıyorum.

"Akşam annem yemeğe bekliyor."

"Bir dakika, "diyor ve sonra sanırım oturduğu yerden kalkarak rahat konuşmak için kafeden dışarı çıkıyor. "Öznur ne diyorsun sen akşam Arda'lardayız unuttun mu? Dün akşam gidecektik flamingo çıktı bu akşamda annen mi çıktı."