Evet yine bir bölüm daha. Olay akışını hızlandırmak için zaman atlamaları yapacağım. Umarım bir mazur görmezsiniz.
Yorum yapmayıp oy atmayanların sivilcesi çıkıyormuş!
İyi okumalar/*
*Düzenlenmiştir.*
——————
LumosBaşlayan dönüşümüm ile kendimi çok garip hissediyordum. Acı vermiyordu, sadece biraz gıdıklıyordu. Çocukların da dönüşümü başlıyor olacak ki yerlerinde huzursuzca kıpırdanıyorlardı.
Oh, sanırım ilk kurban ben değildim. Peter'ın en başta küçük kulakları çıkmış, ardından ince bir kuyruğu oluşmuştu. Her an ağlayacak gibi gözüküyordu ki içimden üçe kadar sayarak karşımıza çıkacak canlıyla nefesimi tutmuştum.
Bir, iki, üç...
Bir... Fare mi? Pekala bununla ömür boyu dalga geçecektim. James ile Sirius, Peter'ın başarmasıyla rahatlamış olacak ki onlar gülme krizine girerken, başıma giren ağrıyla gözlerimi yummuştum.
Eğer bir Animagus iseniz ve ilk defa dönüşüyorsanız bunu geçirmenin en iyi yolu gözlerinizi kapatmaktı. Beş saniyeliğine kapattığım gözlerimi araladığım vakit, dünya gözümde kat ve kat büyümüş gibiydi. Peki ben, neye dönüşmüştüm?
"Oh, vay canına!" James sanki gerçek olup olmadığından emin olmak istermiş gibi kulaklarıma dokunduğunda, rahatsızca geri çekilmiş ve masanın üzerindeki duran tozlu aynaya bakmıştım. Kendimi görmek için adeta parkur yapmam gerekecekti.
Sirius yaşattığım şoku atlatıp hafifçe güldüğünde ayağa kalkmış, masanın üzerindeki aynayı duvara dayayarak kendimi görmemi sağlamıştı. Peter da kendisini merak ediyor olmalıydı ki kuyruğunu sallayarak yanımda durmuştu.
Ah, bu şey... Kabarıktı. Heyecanla olduğum yerde zıplarken kızıla çalan kabarık kuyruğuma dokunmaya, sallayarak onu hissetmeye çalışıyordum. Bir kuyruğum vardı! Ayrıca son derece güzel gözüküyordu. Yanımda tiz bir ses çıkartan Peter'ın aksine ben, halimden oldukça memnundum.
Çocukların tahminleri üzerine yılana dönüşmemiştim. Daha güzeli, kişiliğimi doğrudan yansıtan bu asil hayvan, hayatımın sonuna kadar benimle olacağı, daha doğrusu ben olacağı için çok sevinçliydim.
Bir tilki.
Animagus formum bir tilkiydi ve son derece nefes kesici gözüküyordu. Peter gibi fazla göze batmayan bir hayvan olmak yerine, enerjisi ve gücü yerine olan bir hayvan olmak çok avantajlıydı. Az biraz da olsa Remus'u engelleyerek yaralanmamasını sağlamak adına, esnek vücudum çok kullanışlı olacaktı.
James kısa süre sonra bir çatal boynuzlu geyiğe dönüştüğünde, kuyruğumu sallayarak kulaklarımı hareket ettirmiştim. İtiraf etmem gerekirse gerçekten çok asil görünüyordu. Aramızda Remus'a büyük çapta yardımcı olacak kişi James gibi gözüküyordu. Kuzguni saçlı dostum da bizimle aynı şekilde düşünüyor olmalıydı ki, ayaklarını yere vurarak başını havaya kaldırmıştı.
Sirius mu? Daha öncesinde onun bir köpeğe dönüşeceği şakasını yapışım, aslında hedefi tam on ikiden vurmama neden olmuştu. Bu minik şakanın eğer gerçeğe dönüşeceğini bilseydim, muhtemelen çocuklarla iddiaya girerdim.
Onunla ömür boyu dalga geçecektim. Hatta öldükten sonra bile ruh olarak onunla dalga geçecektim. Bu zevki kimse elimden alamazdı.
Animagus formumuz sandığımın aksine öyle çok büyük değildi. Eğer düşüncem ve Sirein'in söyledikleri doğruysa, biz büyüdükçe Animagus formumuzda bizimle birlikte gelişecekti. Şimdiki zayıf bedenlerimiz, ileriki zamanlarda dönüştüğümüz hayvanların birer yetişkin formuna ev sahipliği yapacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑳𝑼𝑴𝑶𝑺 | 𝒎𝒂𝒓𝒂𝒖𝒅𝒆𝒓𝒔 [Askıya Alındı]
Fanfic"Onu birçok isimle andılar evlat. Son nefesinde bile insanlar onun geçmişte yaptığı şeylerin karanlığa açılan bir kapı olduğunu mu, yoksa iyilik uğruna yapılmış bir fedakarlık mı olduğunu bir türlü anlamış değillerdi." ♒︎♒︎♒︎ "Atacağın her adımın bi...