Endangered Lust

CHAPTER 12

A/N:Sorry for the late UD :)

ITO ANG pangalawang araw namin sa russia, ito daw ang gustong puntahan ni franco dahil maraming magagandang lugar dito at tama nga siya. Isang lugar palang ang napuntahan namin pero ayaw ng umalis ng paa ko.

Moscow ang una naming pinuntahan at ayon sa nabasa ko kani-kanina lang, some fabulous art and culture, and the world's largest community of billionaires, it's no wonder moscow has always been regarded as a city of superlatives and dramatic contrasts, a hub of creative and intellectual energy. Nowadays, the intriguing and sophisticated capital of russia is an expensive, almost intimidating mega metropolis bursting with world- class art galleries, topnotch restaurants and shopping, old and invigorated culture and thrilling nightlife.

Ang hirap e explain kung gaano kaganda ang moscow. Moscow the most iconic landmarks of russia's political, financial and cultural center are without doubt the grandiose Red square and the mighty kremlin, with its red brick towers, beautiful churches, impressive museums, and remarkable historic sights.

Moscow is also home to some the best museums, galleries, and cultural institutions in the world. Bolshoi theatre's world-class performances, the tretyakov gallery- a true celebration of russian fine art, or the pushkin fine arts museum- one of the planets greatest and and most prestigious galleries of European art.

Mabuti nalang at dala ko ang dslr camera ko kaya malaya kong pinipicturan ang moscow at kung tatalikod naman si franco ay sinusulit ko na ang pagkakataong kuhanan siya ng picture. Even he is not facing the camera, still he is handsome, I can't stop myself from starring at his back, i mean his sexy back. Hindi halata sa itsura niya ang edad niya, he is now 30 years old pero parang twenty lang siya.

"You okay?" Napabalik ako sa realidad ng magsalita si franco. "Kanina pa kita kinakausap pero nakatulala kalang" may bahid na pag alala ang boses niya. Sana pagbalik namin sa pilipinas ay ganito parin ang sitwasyon. The way he looked at me, as if he is really worried.

Pilit na ngumiti nalang ako sakanya at pinagpatuloy ang pagkuha ng mga litrato, tumalikod ako para itago ang nararamdaman. Masaya ako kasi magkasama kami ngayon but what if pagbalik namin ng pilipinas? I'm scared that one day I'll woke up in the morning that he have a girl who can make him happy the way i did. My only nightmare is waking up in this world that you're not mine.

Shit! Fuck! Fuck! Fuck!

Stop it self! You're being too emotional. Hindi ako to eh! Ang pagkakilala ko sa sarili ko ay desperado, handang masaktan, handang ibigay ang bataan, handang ibigay ang lahat mapaligaya lang siya na kahit sarili ko ay nasasaktan na ng sobra.

HINDI KO alam kung normal ba sa isang babae na kapag nag ta-travel ay hindi mawawala camera. Kanina pa ako tingin ng tingin kay jonah habang abala siya sa pagkukuha ng mga larawan. May mga times na nahuhuli ko siyang kinukuhanan ako pero hinahayaan ko lang. It's remembrance.

Napatigil ako sa pag iisip mg mag ring bigla ang cellphone ko. Ng makita ko ang caller ay agad kung sinagot ang tawag. "Yes, ten?" Bago ako umalis ay ibinilin ko na sa sekretarya ko ang mga dapat ibilin, ibinilin ko sakanya ang kompanya namin at sa limang taong pagiging sekretarya niya ay may tiwala ako.

"Boss, kakarating lang ng daddy niyo at galit na galit siya dahil inuna mo pa daw ang bakasyon kaysa pamahalaan ang kompanya" hinihingal na sabi ni ten, parang hinahabol ito ng aso sa sobrang hingal. "Calm down, will you? Paano nalaman ni dad na nasa bakasyon ako?" Two fucking weeks lang naman ang hinihingi kong bakasayon, hindi pa niya maibigay?

"Paano ako hindi hihingalin boss, e ako ang pinagbuntutan ng galit" natawa siya sa sekretarya niya. Ten is son of Aristotle, why? Napaka pilosopo kausapin kapag harapan e pero pagdating sa trabaho mas seryoso pa siya sa akin.

"Hayaan mo siya, wala akong paki kung galit siya, nasa bakasyon ako ngayon at gusto ko ng katahimikan at kapag nagawan mo ng paraan para matahimik siya, dagdag sweldo" kalmong anito.

"Yes boss"

Binalingan niya ng tingin ang dalaga at nahuli nitong may kausap na lalaki. Parang sayang saya sila sa pinag uusapan nila.

Tumikhik siya para kunin ang atensyon nila. Naka tiim bagang tinignan niya ang lalaking kausap ni jonah. Kalmado lang ito hindi tulad niya na puputok na sa inis.

"Maglalandian sa harapan ko pa" parinig pa niya sa dalawa. "Dude hindi kami naglalandian, we're just talking" kalmado parin ito.

"Leave, kung ayaw mong paglamayan ng maaga" gumalaw pa ang panga nito sa sobrang inis. Ng hindi parin gumalaw ang binata ay galit na sinugod nito at sinuntok ng malakas. Nagulat ang dalaga sa ginawa ni franco, agad niyang pinigilan ang binata ng akmang susuntukin na naman nito ang kaibigan.

Nagulat nalang siya biglang sinuntok ni franco si treck e nag uusap lang naman sila tungkol sa college days at napahaba ata ang usapan nila, hindi niya namalayang tapos na palang makipag usap si franco sa sekretarya niya. She's surprised ma pati dito sa russia makikita niya si treck.

"What do you think your doin franco?" Nilapitan niya ang kabigan at niyugyog, may pagka gay pa naman to baka hindi na magising. "Warning palang yon, sa oras na makita ko pa ang pagmumukha niyan, sa kabaong na ang bagsak niyan" inis na sagot nito at may idinial siya sa cellphone nito. Lumayo layo ito ng konti para hindi siguro marinig ang usapan nila.

Binalingan niya ng tingin ang kaibigang nahimatay. "Treck..gising nakakahiya" kahit anong pag gising nito ay hindi talaga siya magising at ang hinayupak na si franco, iniwan siya! Alangan namang buhatin niya ng mag isa to?! Nag isip isip siya ng pwedeng gawin para magising ang binata-dalaga hanggang sa may lumapit sa kanilang..ohh so yummy guy. Mukha palang masarap na.

He extended his arms towards her. "Need help?" He smiled at doon lumabas ang dimples niya, ghad! Matagal na niyang gustong makakita ng dimple at para sakanya, napaka attractive ng dimples. "Yeah" nahihiyang aniya. Umupo ang lalaki at ng magpantay ang tingin nila doon lang siya nagsalita. "What happened to him?" Sinipat nito ang mukha ng binata at ng mapagtantong walang sugat, doon lang siya humarap sa dalaga. "Nahimatay?" Tanong nito. Gulat na tumingin sakanya si jonah." Nagtatagalog ka?" Hindi parin makapaniwalang tanong nito.

"Fil-am kaya ako" may bahid na biro sa boses nito. "Hindi halata ah" hindi parin makapaniwalang anito. Akala niya pure american ito at sa pananalita palang nito ay hindi malalamang may half pala ito. "Apollux by the way" inilahad nito sakanya ang kamay at agad naman niyang tinanggap. "Jonaiah" She smiled at him.

"Jonaiah..cute name" komento nito. "Oh sorry, how may i help you?" Anito, nagkibit balikat lang ang dalaga. Hindi rin naman niya alam kung anong gagawin mapa gising lang ang kaibigan. "Bubuhatin ko siya papunta sa sasakyan ko" paliwanag nito. "Doon lang oh" itinuro nito kung saan nakaparada ang sasakyan niya. "Sige" iyon nalang ang nasagot nito.

NANG MAIBUHAT na ni apollux si treck ay tumayo siya para pagpagan ang dress na suot. Naunang maglakad si apollux at akmang susunod siya ng marinig ang boses ni franco sa likuran nito. "Bitch.." iyon lang ang binitawan niyang salita at iniwan siyang nakanganga. She's right, right? She heared franco called her a bitch. Ouch, that one word make my heart hurts, it's like a knife stabbed in my heart and gives me a million of pain.

Bago pa tuluyang bumagsak ang mga luha ko at tumalikod na ako at sinundan ang yapak ni apollux, call me bitch, i don't care. God know's that I'm not a bitch, I'm a damn good woman who can gives herself to a man who cannot love her back.

Ng makalapit ako sa kanila ay agad akong nakahinga ng maluwag ng makitang gising na si treck. "You okay ayah?" Worried na tanong ni apollux. Ngumiti lang ako sakanya.

"I'm definently okay"