Endangered Lust

CHAPTER 15

Pagkatapos ng mahaba nilang agahan ay sabay nilang hinugasan ang mga ginamit nilang pinggan. Hindi na siya magtataka kung aabutin sila ng isa't kalahating oras sa paghugugas dahil hindi alam ni franco kung paano mag hugas ng pinggan.

What do you expect from a son of billionaire named Franco Lozano?

"Hindi dapat ganyan kundi ganito. Siguraduhin mong walang natirang dumi dahil hindi paghuhugas ang tawag mo diyan" Inagaw niya ang sponge na hawak nito at siya ang nagtapos ng natirang pinggan. Hindi na niya inasa pa sa binata ang pagbabanlaw dahil aabutin na naman sila ng isang oras sa pagbabanlaw.

"Thank god, natapos din" Umupo silang pareho sa sofa at nanood ng tv. Nasa russia parin sila ngayon at wala pa silang planong umalis ng bansa.

"Jonah?"

"Hmmm?"

Nagkatinginan sila pareho. "I've decided that we will be leaving russia tomorrow. We should go to Singapore today pero mukhang wala ka naman sa mood"

Nalungkot siya sa kadahilanang aalis na sila ng russia. "So where's next?"

"Singapore, I'm not sure if we can visit the other country, mukhang nakulangan tayo ng panahon, we still have six days to enjoy and after that, back to normal, I have a company to manage" Nasaktan siya ng marinig ang katagang back to normal . She's right, after this vacation everything will be back to normal. Walang pansinan na magaganap dahil he have a company to manage, siya? Nothing, tanging naghihintay lamang sakanya. Hindi niya mapigilang malungkot, pero bago matapos ang vacation nila ay makakapag confess siya ng feelings kay franco. Ang bigat dalhin ng ilang kilong pagmamahal araw araw.

"Hey"

Binigyan lamang niya ito ng tipid na ngiti at binalik ang atensyon sa pinapanood. Hanggang sa matapos ang pinapanood ay wala siyang maintindihan dahil nasakop ng buong isipan niya ang pinagsasabi ni franco ma pagkatapos nito ay wala na.

"Hey, don't be sad okay? Gagala parin naman tayo kapag nakabalik na tayo ng pilipinas" gusto niyang kutusan ang sarili sa pagiging O.A nito, kaya ayan tuloy! Nakita ni franco.

"A-anong pinagsasabi m-mo? Hindi ah" Depensa niya.

"Don't lie to me jonah, I know if you're lying or not" Seryosong anito. Malakas na napabuntong hininga ito. "Fine. Nalukungkot lang naman ako, baka pag uwi natin sa pilipinas ay hindi mo na ako papansinin, sabi mo kasi back to normal eh" binuntutan pa nito ng mahabang nguso.

Franco hug her, he don't want jonah to be sad. Wala siyang magawa para burahin ang kalungkutan nito but only sadness can take away if he would hug her. He likes everytime jonah in his arms, he felt so completely. At itaya mo man sa bato, this feelings he felt right now is not normal. He can say, yes. He likes jonah now.

"Teka f-franco, h-hindi a-ako maka h-hinga" Binitawan niya agad ang dalaga sa sobrang gulat. "I'm sorry" Hinalikan niya ito sa mga labi. "I'm really sorry, okay?" He kiss her again. Hindi mapigilan ni jonah na pamulahan ng pisnge dahil sa ginagawa sakanya ng binata.

Akmang hahalikan na naman niya ito ng pigilan niya ito. "Okay na, tama na".

"I like kissing you" ininguso niya ang labi niya sa dalaga na nagpapatunay na gusto talaga nitong halikan siya. " Tama na yung dalawa, baka kung saan pa umabot kapag nakatatlo na." Inirapan niya ito. Hindi na siya nahihiyang umuirap dito dahil simula ng lumipad sila rito sa russia ay palagi niya itong iniirapan.

NANG MAGTANGHALI ay sa restaurant sila ng hotel kumain, they enjoy eating together. Pagkatapos nilang kumain ay binalikan nila ulit ang Moscow, dahil hindi parin nakakamove on si jonah doon. Next nilang pinuntahan ang Vladivostok, hindi naman gaano kalayo yon. Habang nag eenjoy sila sa tanawin sa Vladivostok ay panay rin ang pagkuha ng litrato ni jonah. Minsan solo niya o kaya naman dalawa sila ni franco. Tawa sila mg tawa sa mga mukha nila sa litrato. Eight-twenty-pm na sila naka uwi. 2 hourse ahead sa pilipinas.