Endangered Lust

CHAPTER 27

"Mabuti nalang at nakalayo tayo sa gagong yun" Hinihingal na sabi ko habang papasok sa bahay ni Evangeline.

"Bakit mo kasi siya iniiwasan? Tell me, LQ kayo no?" Nang aasar ang tono na pagkakasabi niya.

"Anong LQ? Walang kami! Epal lang talaga yun sa buhay ko! At isa pa, gusto kong manahimik!" Sabi ko.

Sinalubong kami ng ibang maids ni Evangeline. Ilang beses na akong naka punta dito pero hindi ko parin saulado ang bahay niya. Masiyadong malaki at siya lang naman ang naka tira dito, so creepy lalo na at dim yung lights sa dining hall.

Hindi naman ako matatakutin, pwera nalang kong may mananakot sakin.

"Kailan naman uuwi sina Tita Emma at Tito Edward?" Tukoy ka sa mga magulang niya.

"Ewan ko, busy sila kay Elizabeth eh, alam mo na, paborito nilang anak yun" Mahinang sabi nito.

NAGUILTY tuloy si jonah. Nakalimutan pala niyang nag iisa si Evangeline kasi busy ang mga magulang nito sa kapatid niyang si Elizabeth. Hindi niya masasabing suportado nila si Evangeline. Naaawa nga siya sakanya, kasi kay Elizabeth lang nila binibigay ang buo nilang atensyon pero bilih rin naman ako kay Evangeline.

Nakaya niyang mamuhay na wala ang mga magulang niya. Naroon ako hanggang sa narating niya ang pangarap niya.

"Sorry" mahinang wika ni jonah.

"Wala yun! Ano kaba, matagal na yun at hindi na bago sakin to, at isa pa hahayaan ko naman sila kung si Elizabeth ang gusto nila"

"Hindi mo ba sila namimiss? I know you need their attention, too. Hindi yung kay Elizabeth lang nila ibinibigay, anak ka rin nila at mas may karapatan ka dahil ikaw yung totoong anak nila. You should get what is for you. Huwag mong hahayaang kunin ni Elizabeth yun" I smiled as i say those words.

"The loneliest people are the kindest. The saddest people smile the brightest. The most damaged people are the wisest. All because they do not wish to see anyone else suffer the way they do..." nakangiting sabi nito.

"I have learned that there is more power in a good strong hug than in a thousand meaningful words and, Believe in yourself, take on your challenges, dig deep within yourself to conquer fears. Never let anyone bring you down. You got to keep going" makahulugang wika ni jonah.

"Of course. I'm strong, right? And strong woman conquer the world" sagot naman ng kaibigan nito.

"Tama na nga ang dramahan! Mabuti pa, pag usapan nalang natin si kuya dustin!" Bumalik sa sigla ang boses nilang dalawa.

"Tss." Tipid na sabi ng kaibigan niya pero naka ngiti.

"If you love someone tell them. Because hearts are often broken by words left unspoken" si jonah.

"Jonah?" Agaw pansin ng kaibigan nito.

"Hmmm?" She hummed.

"I'm Dustin Rufus Pajarilla Official Girlfriend!" Masayang sabi nito.

Nanlaki naman ang mata ni jonah. Hindi parin siya makapaniwala na ang kaibigan niya ay girlfriend ng pinsan niya at wala manlang siyang kaalam alam.

"W-Wha? What? Kailan pa? OH EM GEEE! I'm happy for the both of you!" Tumalon talon pa silang dalawa na parang kilig na kilig. She's happy for her friend. Finally, she met his love of her life. May magpapasaya na sakanya, and that is my, cousin. Hindi na siya maaagawan ng atensyon.

"So kailan naging kayo?" Masayang tanong ko.

"Three months ago"

"What? Bakit ngayon mo lang sinabi?" Hindi ko mapigilang magtampo dahil hindi niya sinabi sa akin na sila na pala ni kuya dustin. At ang galing pa nilang mag acting! Ng araw na pinakilala ko sila ay parang wala naman akong nakikitang iba. Masiaydo kasi akong preoccupied kay franco kahapon.