5274 kelime ile hikayemin finalini yazdım. Şu ana kadar ki en uzun bölümdü. Bana sorarsanız daha fazla da yazabilirdim. Ama fazla uzatmanın bir anlamı yoktu. 50 bölüm boyunca size bir hikaye anlatmaya çalıştım. Eksikliklerim oldu. Yazım yanlışlarım oldu. Belki sıkıldığınız yerlerde oldu bilmiyorum. Ama size güzel bir hikaye anlatabilmek ve hikayemi tamamlayabilmek için çok uğraştım bunu biliyorum. Şu son 2 yıl hikayem için hiç güzel gitmedi. Hatta şu son birkaç ay. Yorum olmamasını geçtim okunma sayısı bile o kadar azdı ki. Bunlara aldırmamaya çalışarak devam ettim yoluma. İnsanlara bir şeyler katabilmeye çalışarak pes etmedim. Umarım bunu başarabilmişimdir. Umarım çocuklarım sizlere bir şeyler katabilmiştir. Ve umarım onları unutmayıp hatırlarsınız.
Şu ana kadar yanımda olan herkese teşekkür ederim. Beni gazlayan, hikayemin bir sonu hak ettiğini düşünen, bana inanan herkese teşekkür ederim. Şu ana kadar varlığını, adını bilmediğim, bir yerlerde hikayemi okuyan tüm güzel kalplere teşekkür ederim.
Son olarak Hobidik, Hobi Dobi Kokki, Yavyum, Dedikodutellam, Oburiks, Gülüm, Maydanoz Kafa'yla Kalın! Hoşça kalın!
- - -
Minik bir hatırlatma. Bana istediğiniz her yerden istediğiniz zaman ulaşabilirsiniz. Ulaşmak isterseniz size sosyal medya hesabımın adını verebilirim. Buna gerek duymazsanızda buradan ulaşıp konuşabilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLANİHAYE
Teen FictionKırgınlıkların kalbine battığı bir kız düşünün. Gülümsemeleri çoğu zaman burukla dolu. Bir gün, tüm acılarına rağmen, gülümsemeyi benliğinden uzak tutamayan bir çocuk giriyor hayatına. Gülümsemeyi öğreniyorlar birlikte, sonsuzluk da; sonla. ~ Her ş...
