Save me

Part 10

"Mutlu hissetmiyorum. Gülemiyorum. Eksik bir şey var. Beni hiç kimse anlamıyor. Hiç kimse içimdeki boşluğu fark etmiyor..."

1 ay sonra

Sahilde oturmuş gün batımını izleyen yanlız bir kız. Hâlâ o erkeği düşünüyordu.
Hatırla. Benim Adrien'im. Sevdiğin aptal erkek.
Söyledikleri aklından çıkmıyordu. Unutamıyordu. Sesi beyninde yankılanıyordu. "Hahahaha" gülmeye başlamıştı. Bazen acılarını gizlemek için gülersin. Hata da bu. Omzuna değen elle irkilmiş, gülmeyi kesmişti.
"Iyimisin?" Arkasına baktığında uzun zamandır görmediği erkeği görmüştü. Adrien'i. Kız kafasını olumlu şekilde salladı. Sarışın kızın yanına geçip bir kaç dakika sonra batıcak olan güneşi seyretmeye başladı. Kız sessizce erkeği inceliyordu. Gözlerinin altı morarmış, yüzü sakallanmıştı. "Zaman-ı hiç geriye almak istedin mi?" Kız şaşkınca erkeğe bakıyordu. "Zaman-ı geriye alsam bile mutlu olacağım bir anım bile yok." "Marinette, beni hatırla lütfen. Artık dayanamıyorum. Eskiden bana sevgi ile bakan gözlerin şimdi boş bakıyor. Bu beni öldürüyor. Sana dokunamamak, saçlarını okşayamamak içimi parçalıyor." Yeşil gözlerinden akan yaşları gizlemek için kafasını yana çevirmişti. "Ben.. Ben üzgünüm. Hatırlayamıyorum." Erkek ayağa kalkıp eliyle gözyaşlarını sildi. Elini kıza uzattı. "Benimle gel. Lütfen" kız gitmek istememişti. Hâlâ ona güvenmiyordu. Dayanamayıp erkeğin elini tuttu. Arabaya binip gitmişlerdi.
Sonunda gelmişlerdi. Arabadan inip önünde duran kocaman villaya baktı.
"Burası neresi?" Erkek kızın omzuna elini koydu. "Senin için aldığım ev. Evde anılarımız az bile olsa hatırlamana yardımcı olacağını düşünmüştüm."
Kızın telefonu çalmıştı.
Leo arıyor...
Sarışın kızın telefonuna baktığında sinirlenmişti. "Efendim Leo?... Tamam geliyorum." Kız sarışına bakıp gitmek istediğini söylemişti. Arabaya binmiş geri dönmüşlerdi. Kız arabadan inmek için elini kapıya attığında erkek onu durdurmuştu. "Sana sarıla bilirmiyim?" Kız bir kaç dakika sessiz kalmıştı. Kollarını açıp sarışına baktı. Erkek kıza sarılıp uzun zamandır koklayamadığı kokuyu ciğerlerine  çekti. "Seni seviyorum Prenses." Son sözlerini dedikten sonra kız hızla arabadan inmişti. Koşarak erkeğin dediği bara girdi. "Leo!" Erkeğin kollarına kendini attı. "Naber küçüğüm? Nerelerdeydin?". Doğruları söylemeliydin mi? "Hava alıyordum"
Erkeğin kollarından kurtulup deri koltuğa oturmuştu. Bardaki müzik sinir ediyordu. Nedenini kendiside bilmiyordu. "Kendime içmek için bir şeyler alacağım. İstiyor musun?" Kız kafasını sallayarak evet demişti.
Uzun zaman geçmişti. Leo hala yoktu. Kız ayağa kalkıp barmenin yanına gitmişti. Gördükleriyle yıkılmıştı. Sevdiği adam başka bir kızla öpüşüyordu. Hızla Leo'nun yanına gitti. Alkışlamaya başladı. "Beni sevdiğini söylemiştin." Tokat atıp oradan uzaklaştı. Onu tutan elle arkaya baktı. "Küçüğüm.. Yanlış anladın. Benim bir suçum yok."
"Kolumu bırak. Seni görmek istemiyorum!!" Koşarak gitmişti oradan. Gözyaşlarını serbest bırakmıştı. Hayat ona yaşadıklarını hatırlatmaya çalışırken, vücudu pes etmişti. Otobüs durağına kadar gelip kendini yere atmıştı. Çantası orada kalmıştı. Geceydi. Araya bileceği bir kişi bile yoktu.
Sen sadece oyuncağımdın. Oynadım ve şimdide çöpe atıyorum.
Bu ses deli ediyordu kizi. Yağmurun başlamasıyla kıyafetleri ve saçı su olmuştu. Hava soğuyordu, tıpkı ruhu gibi. "Aaaa. Sus artık! Sus!" Bağırmakla gitmiyordu kafasındaki ses. Lanet olası ses çıldırtıyordu.
Yüzüne değen yağmurun durmasıyla yukarı baktı. Elindeki şemsiyeni kıza tutup yeşil gözleriyle ona bakıyordu.
"Durmuyor. Kafamdaki sesler durmuyor." Erkek kıza sarıldı. Yüzüne düşen ıslak saçlarını kulaklarının arkasına geçirdi. Kız erkeğin yeşillerine baktığında kafasındaki ses artmağa başlamıştı.
Buradan gidiyoruz Prenses.
Günaydın Prenses... Emr eders..
Ona dokunm... Seni seviyorum..

Kafasını erkeğin göğsüne dayamıştı. Kalp atışları... Tanıdığı kalp atışı ve kokusu..