Save me

Part 4

Leo kapını eliyle tutup kızın çıkmasını engelledi. "Leo elini çek. Çıkmak istiyorum". Leo kızı belinden tutup kendine çekti." Küçüğüm bazen kalbin hata yapıyor. Bu beni sinirlendiriyor."
Kız erkeğin elinden kurtulup odadan çıktı. Odasına girip kapısını kapattı. Dönüp odaya baktığında sarışın erkek yatağın üzerinde oturmuş ona bakıyordu. "Burada ne arıyorsun?"
Sarışın erkek gülümseyip konuşmaya başladı. "Seni görmeye geldim."
Kizin tepkisini merak ediyordu sarışın. Ne de ilsa ondan Leo'nun kardeşi olduğunu gizlemişti. "Söyleye bilirdin daha önce." kızın ses tonunda hayal kırıklığı vardı. "Peki arkadaşlığımızı etkiledi mi, bu olay?" Erkeğin sözleriyle kız şaşkınca ona bakmıştı. Arkadaş?
Kız kafasını sallayarak "Hayır" demişti. Erkek arkasına sakladığı bir kaç abur cuburu çıkarıp kıza gösterdi.
"Film ve abur cubur varmıyız?" gülümseyerek demişti sarışın. Kız evet deyip yanına geçti erkeğin. Film boyu düşünmüştü kız. Neden Adrien onunla ilgileniyordu? Buraya geldiği ilk günden ona iyi davranıyordu. Belki de Leo söylemiştir. "Marinette?" Erkeğin sesiyle düşünceleri dağılmıştı." Hmm??" Sarışın kızın karşısına geçip gözlerine baktı. "Iyimisin? Bir kaç dakikadır sana sesleniyorum ama cevap vermiyorsun. Herşey yolunda mı?" Kız kafasını sallayarak herşeyin yolunda olduğunu söylemişti. Film bittikten sonra sarışın ayağa kalkıp üzerini düzeltti. "Ben gidiyorum. Herşey için teşekkürler" ses tonu yumuşaktı. "Asıl sana teşekkürler. Herşeyi sen ayarladın." Sarışın kıza göz kırpıp odadan çıkmıştı. Kız odasındaki banyoya gidip yüzünü yıkadı. Aynaya baktığında yanakları kırmızıydı. Işlerini hallettikten sonra üzerini değişip yatağına girdi. Günlüğünü alıp yazmağa başladı.
"Sevgili günlük... Bu günümü nasıl anlatsam bilmiyorum. Leo ne yapmağa çalışıyor? Uzun zamandır onun benden özür dilemesini bekliyorum. Ama artık bu bitti. Özür bile dilese kalbimi ona asla vermeyeceğim. Sağlam kalbimi ona verdim. Paramparça olarak geri aldım..."
Biraz yazdıktan sonra günlüğünü kapatıp yerine koydu. Kafasını yastığa koyup uyudu.

Evden gelen seslerle kalkmıştı kız. Sesler git gide büyümeye başlamıştı. Kız üzerindeki gecelikle aşağı inemezdi. Üzerine birşey alıp aşağı indi. Kavga eden Leo ve Adrien'dı.
"Sana soracak değilim! Yanlışlarım yada doğrularım beni ilgilendirir." Sarışın bağırarak konuşuyordu.
Leo vazoyu eline alıp yere fırlattı.
"Adrien ondan uzak dur!! Kardeşimsin. Sana zarar vermek istemem!"  ses tonu korkutucuydu. Sarışın sinirlenip evden çıkmıştı. Kız nedenini anlamamıştı ama sarışın erkek için üzülmüştü.
"Ondan ne istiyorsun?" yürüyerek Leo'nun karşısına geçti. Leo'nun gözlerine baktığında onda asla görmediği birşey gördü. Korku. Gözlerinde korku vardı. Leo kızın kolundan tutup dışarı çıkardı. Arabasına bindirip ormana götürdü.
Araba durduğu zaman kız arabadan indi. Üzerinde hala gecelik vardı. Üzerine aldığı şalı omuzlarına doladı.
"Buraya neden geldik?" şaşkınca erkeğe bakmıştı. Erkek arkası dönük bir şekilde önündeki gölü izliyordu.
Kız erkeğin yanına gitti yavaş adımlarla. Erkeğe baktığımda bir kaç damla yaş gördü yanaklarında. Şaşırmıştı buna kız. Erkeğin aldığını ilk kez görüyordu.
"İyimisin?" diye sordu kız. Kız onun üzülmemeğe yemin etmişti. Ama kalbi o kadar temizdi ki, üzülmüştü erkeğe.
"Ben üzgünüm Küçüğüm" erkeğin güçlü ses tonu artık yavaş ve kırık çıkıyordu. "Ne için üzgünsün?" Kız cevap beklerken erkeğin sözlerine şaşırmıştı.
" Ilk defaydı gördüm seni... Hiç bu kadar mükemmel birşey görmemiştim. Beni sevdiğini fısıldadığında, o an çok huzurlu hissettim." Kız ağlamamak için kendini zor tutmuştu. Ama başaramamıştı. Bir kaç damla gelmişti gözlerinden. " Kalbini bana verdin, ben onu paramparça edip sana geri verdim. Ben... Üzgünüm." Erkek derinden nefes almıştı. Sanki zaman durmuştu. Tüm sesler kesilmişti. Evren  kızın cevabı için herşeyi durdurmuştu.
"Ben uzun zamandır bunu düşünüyorum. Kendime itiraf edemedim.  Marinette..". Erkek bir kaç dakika durup yeniden konuşmaya başladı. "Seni seviyorum Marinette. Sana yaptığım herşeyi affeder misin?"