"Sevgili günlük ... Ruhum umutsuzluğunun yeni bir boyutunu yaşıyor" - sesli bir şekilde söyleyemediklerini kağıda yazarak anlatıyordu Marinette
#Kimtaehyung45701
[ Tüm fikir bana aittir.]
[İzinsiz kullanmayınız!!!]
Yavaş-yavaş gözlerimi açmaya çalıştım. Vücudumda hissettiğim ağrılaryüzünden garip bir ses çıkarmıştım. " Küçüğüm?" diye duyduğum ses Leo'ya aitti. " Kızım? Bebeğim?!" diye bağırmayabaşladım. Kaybettim, onu kaybettim. Leo parmaklarınısaçlarımadaldırıpokşadı. " Sakin ol. Durumu iyi" diyip gülümsedi. " Görmek istiyorum" dedimendişeli sesimle. " Sakin ol. Dikişlerin daha yeni. Kalkarsan karnındaki dikişler açılır. Bebek 8.ci ayındaolduğuiçin doktorlar küvete koydular. Kontrolleri yapılınca buraya getirecekler." dedi yumuşakçıkan sesiyle. Yaşıyordumeleğim. Beni bırakmamıştı.
20 dakika sonra Kapınınaçılmasesiylekıpırdayıpkapıya taraf baktım. Bebeğimigetirmişlerdi. Doktor kucağımabırakıpkonuşmayabaşladı. " Bebeğinizin sağlığı gayet iyi. 8.ci ayındaolmasınarağmensağlık durumu iyi. Yarın taburcu ola bilirsiniz" diyip gitmişti. Kucağımda uyuyan kızımabaktıkçagözlerim doluyordu. Bırakmamıştı beni. O kadar güzel kokuyordu ki. Leo kenarda durup bizi izliyordu. "Çokgüçlü ve inatçı. Aynı senin gibi." diyip yakınımıza geldi. Bir şeylersöylemekiçinağzımıaçmıştım ki, kapıaçılmıştı. Elinde çiçeklerle bize doğru ilerliyordu, Adrien. Bana baktıktan sonra kucağımdauyuyankızımabakmıştı.
...
5 günsonra Meleğimin karnınıdoyurmuş, uyutmuştum. Ölen ruhum, kararmış hayatım onun gelmesiyle düzelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konu Adrien'a gelirse eve geldiğimizdenburadaydı. Benimle barışmakiçinköpeğedönmüştü. Ama nafile, barışmak gibi bir niyetim yoktu.
Kapınınçalmasıylaüstümüdüzeltipkapınıaçtım. " Konuşa bilir miyiz?" diyip gözleriminiçinebaktı. " Adrien, şimdi olmaz" dediğimde elimden tutup konuşmayabaşladı. " Sadece 5 dakika" Kafamıolumluşekildesallayıp odadan çıktım.
