"Sevgili günlük ... Ruhum umutsuzluğunun yeni bir boyutunu yaşıyor" - sesli bir şekilde söyleyemediklerini kağıda yazarak anlatıyordu Marinette
#Kimtaehyung45701
[ Tüm fikir bana aittir.]
[İzinsiz kullanmayınız!!!]
"Ya hatalarınla yüzleşirsin ya da hatalarınla yüzsüzleşirsin"
...
Hamileliğin 3.cü ayı Karnımbüyümeyebaşlamıştı. Eskisi gibi rahat eğilemiyordumartık. Leo benimle çok ilgileniyordu. Onun bu çaplıdeğişeceğini asla düşünememiştim, hayal bile edemiyordum bir günböyle olacak diye.
Merdivenlerden yavaş-yavaş inip salona geçtim. " Günaydın, küçüğüm." diyip gülümsemişti. " Günaydın" diyip masaya geçtim. Masanıhazırlamıştı. Sofra çokgüzelgözüküyordu. Karşımdakitabağıalıpdoldurmayabaşladı. "Leo, ben onları bitiremem ki." " Bunlarbitecek. Zar, zor kilo aldın. Bebek içindefaydalı." diyip doldurduğutabağıkarşıma koydu.Çokkonuşmayıpyemeğebaşlamıştım. Leo'nun telefonu çaldığıiçin masadan kalkıpgitmişti. Tam zamanında. " Pamuk! Gel buraya kızım" köpekkoşarakyanımagelmişti. Tabağımdakiyemeğiköpeğe verdim hızla. Ayak sesi duyduğumdaağzımasalatalıkatıpyemiş gibi yaptım. " Yedin mi?" diye şaşkınca baktı bana. Kafamısallayıp masadan kalktım. Evde bizdenbaşkayaşlı bir kadınvardı, Helen. Yemekleri ve ev temizliğine o bakıyordu. Dün doktor kontrolümgittiğimde her şeyçokgüzeldi. Bebeğinsağlığı yerindeydi. Sadece kilo almam konusunda uyarmıştı doktor beni. Ne kadar mutlu olsamda, bir yanım hep ağlıyordu.
Nedense bu Pazar günleriçoksıkıcı oluyordu hayat. Bu günHelen'deizinliydi. Hiç olmazsa Helen bana kurabiyeler falan yapıyordu. Şimdiben ne yapacağım?
...
Leo Salonda oturmuştelefonla meşguldüm. Marinette'iyanlızbırakmamakiçinParisdekiişlerimiburadan hallediyordum.