Bölüm 1 : Sürpriz Hamilelik Haberi..

32.5K 1K 188
                                    

Değerli okuyucularım. Hikayemin düzenlenmiş ilk bölümüyle sizlerleyim. Biraz eklemeler yaparak değiştirdim.

Umarım beğenirsiniz. 🙏🙏

Lütfen satır aralarına yorum yapıp,  oy vermeyi unutmayın..❤❤

Keyifli okumalar..😊

_________________________________________________

Güneş Aksoy

"Güneş! İyi misin canım?"

Kapıya inen sert darbelerle kulağıma uğultu şeklinde gelen Ceyda'nın sesine tepki veremiyordum. İçimde bastıramadığım kusma isteğiyle yataktan fırlayarak kendimi banyoya zor atmış, ağzıma dolan acı sıvıyla istifra etmeye başlamıştım. Sabahın köründe uykumdan uyandıran bu mide bulantısına anlam veremezken öğürmekten karnım ve boğazım acımaya başlamıştı.

"Güneş korkutma beni! Bir ses ver!"

Ceyda'nın telaşlı gelen sesi kulaklarımda yankılanırken rahatlamış midemle çöktüğüm dizlerimin üzerinden zar zor ayağa kalktım. Dönen başımı umarsamazken öğürmekten acıyan boğazım ve ağzımdaki acı tatla yüzümü buruşturdum. İçim dışıma çıkmış tüm enerjim yerle yeksan olmuştu adeta. Titreyen bedenimi ayakta tutmakta zorlanıyor her an bayılacakmışım gibi hissediyordum.

Yürümeyi yeni öğrenmiş bir çocuk edasında duvardan destek alarak yavaşça adımlamaya başladım. Her nefes alışım da burnumu işgal eden kusmuk kokusu yeni bir işkenceyi beraberinde getirirken midem alt üst olmuştu. Oyalanmadan açtığım çeşmeden akan buz gibi saf suyu yüzüme çarptığım gibi yeniden dirilmişim gibi gözlerim açıldı. Tabi uyku kırıntılarım da bir bir uçup gitmişti. Bir kaç kez aynı hareketi tekrarladıktan sonra ağzımın içini de çalkalayıp ellerimi tezgahın iki yanına bastırdım. Baş dönmem kendisini tekrar gösterirken gözlerimi sıkıca yumarak derin bir nefes aldım ve nefes egzersizi yapmaya devam ettim.

Kendimi biraz daha iyi hissettiğimde gözlerimi yavaşça araladım. Bu sırada ısrarla çalmaya devam eden kapı ile Ceyda'yı anımsayarak beklemeden kilitlediğim kapıyı açtım ve merak ve korkuyu bir arada barındıran bir çift mavi gözle karşılaştım.

"Canım ne oldu sana böyle? Yüzün bembeyaz olmuş, iyi misin?"

Ceyda öcü görmüş gibi kocaman olan gözleriyle bana bakarken yüzüme düşen saç tutamlarını ince parmaklarıyla kulağımın arkasına itti ve boşta kalan eliyle koluma girerek beni yatağa doğru ilerletmeye başladı.

"Bilmiyorum Ceyda midem çok bulanıyor. Doğru düzgün bir şey de yemedim mideme dokunacak. Sanırım midemi üşüttüm!" dedim tarazlı çıkan sesimle.

"Zaten hiç dikkat etmiyorsun ki kendine! Bir aydır o şerefsizin yasını tutuyorsun. Ne yemek yiyorsun doğru düzgün ne de uyuyorsun!" dedi.

Yüksek çıkan sesi odanın içinde yankılanıp kulağıma dolarken haklılığı karşısında sessizliğimi koruyarak başımı yere doğru eğdim. Dolan gözlerim görüntümü bulanıklaştırırken sessiz bir iç çektim. O sırada Ceyda kolumu kavrayarak aynanın karşısına doğru çekiştirmeye başladı ve devam etti.

"Şu haline bir bak! Kendine ne yaptığına bir bak!"

Aynadaki siluetime baktığımda gördüğüm korkunç tabloyla gözlerime yaşlar firar ederken güçlükle yutkundum. Ela gözlerim ağlamaktan şişmiş, göz altı torbacıklarım oluşmuştu. Beyaza dönen solgun görünen yüzüm, rengi kaçan dudaklarım ve içine çökmüş yanaklarım.. Birbirine girmiş dolaşık saçlarım ve tahta kurusu vücudumdan bahsetmiyorum bile..

MİNİK MUCİZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin