MİNİK MUCİZEM

Bölüm 27 : Affettim Seni..

Hepinize merhaba okuyucularım..

3400 kelimelik yeni bölümle sonunda karşınıza çıkabildim.Yaşadığım sağlık sıkıntılarımdan dolayı bölüm paylaşmayı uzun bir süredir geciktirdim ve bunun için sizlerin affına sığınıyorum. Bildiğiniz üzere illet bir hastalıkla mücadele etmeye çalışıyoruz ve sağlık çalışanları olarak oldukça yoğun ve tempolu çalışıyoruz. Bunun üzerine birde merdivenlerden yuvarlandım. Anlayacağınız aksilikler yakamı bırakmadı. Bu bir bahane değil fakat beni anlayacağınızı düşünüyorum..

Bildiğiniz üzere bir önceki bölümde Selim'in geçmişini ele almıştık ve bu bölümde artık bir şeyler yoluna girmeye başlayacak. Devamında da yavaş yavaş finale doğru ilerleyeceğiz.

Finali 35 ya da 40'ıncı bölümde yapmayı düşünüyorum. Tabi bu konuda sizin fikirlerinizi de merak ediyorum.

Minik Mucizem final yaptıktan sonra diğer kurgum olan Revirdeki İnci'ye devam edeceğim. İnanın ilk defa bir asker kurgusu yazmaya başladım ve açıkçası zorlandığımı söylemek isterim. Çünkü vatan ve asker, polis gibi konuları ele almak gerçekten hiç kolay değil. Umarım üstesinden gelebilirim ve desteklerinizi benden esirgemezsiniz..

Neyse daha fazla sizleri tutmayayım ve yeni bölümle baş başa bırakayım. Umarım beğenir, oy ve yorumlarınızla desteklerinizi eksik etmezsiniz..

Bu arada 140 k olmuşuz. Hepinize gönülden teşekkür ediyorum..

Bu yeni yılın hepinize önce sağlık, ardından mutluluk, huzur ve yüzünüzden gülücüklerin eksik olmadan süreceği bir yıl olmasını diliyorum. Sizleri seviyorum ❤❤

Keyifli okumalar dilerim..

Oy Sınırı: 250 oy
Yorum Sınırı : 300 yorum

Lütfen okuduktan sonra yıldıza basıp oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın..

Gelişmelerden haberdar olmak için de sayfamı takip edin lütfen 😊😊

👇👇

yildirim0209
________________________________________________

Güneş Aksoy

Her insan kendi kaderini kendi yazar derler ya hep, böyle düşünenlerin bu kanıya nasıl vardığını her zaman merak etmişimdir. Aslında merakımın yanı sıra insanların neye göre bu teoriyi ortaya attığını anlamıyorum desem daha doğru olur sanırım. Neden mi? Çünkü benim hayat hikayem bu teze göre kesinlikle ters düşüyor. Sonunda da "Anne karnında hayatımla ilgili nasıl bir seçim yapmış olabilirim ki?" sorusunu gündeme getirip beni büyük bir bilinmezliğin içine sürüklüyor..

Kaderin varlığına elbette inanıyorum fakat kaderimizi kendimizin belirlediğine inanmıyorum. Ben yaşadıklarımızın ve yaşayacaklarımızın yalnızca bizi yaratan rabbimizin takdiri olduğunu düşünüyorum. Daha doğrusu biz insanoğlunun sınavı olarak adlandırıyorum. Siz hangi düşünceyi savunuyorsunuz bilmiyorum ama ben kısaca neden böyle düşündüğümü açıklamak istiyorum..

Ben Güneş Aksoy..

Dünyaya gelişiyle sıcaklığına, kokusuna ihtiyacı olduğu annesinin ölümüne sebep olan, 9 yaşında da babasını da kaybedip hem öksüz hem yetim kalan gözü yaşlı küçük bir kız çocuğu, çelimsiz omuzlarında taşıdığı bu acılarla hayata tutunmaya çalışıp, eksik büyüyen yalnız bir kız ve yıllar geçtikçe bin bir farklı acıyla tanışıp hayatını umutsuzlukla geçiren bir kadın..