Part-48(Ending)

22.4K 1K 52
                                    

Unicode

"နေပါဦး...ရပ်.. ရပ် "

နှိုင်း မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးဖြစ်ရပေပြီ။ ကြည့်ဦးလေ သူ့ဟာကြီးက်ို အပေါ်ဆွဲအောက်ဆွဲနဲ့ ပွတ်သပ်နေတာ... ပြီးတော့ အစိမ်းသက်သက်ကြီး ထည့်တော့မှာ။

"မောင်... ငါ နှိုင်းလေး ခဏကြည့်ကွာ ။ အဲ့လိုကြီး မလုပ်ချင်နဲ့...."

"ကြည့်ပြီ...မရဘူး လုပ်မှာ"

မျက်နှာကြောက ဘူးဆိုဖရုံမသီးဘူးဆ်ိုတာကိုဖော်ပြနေသဖြင့် ဂျစ်ကန်ကန်ရှိလှသည်။တားလို့ရမည့်ပုံလည်း မရှိတာကြောင့်
နှိုင်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားရသည်။ မောင်က အရက် သောက်ထားလို့ ဘာမှမသိပေမယ့် သူကတော့ အရက်ဖြတ်ထားသဖြင့်ပြန်သောက်ဖို့အဆင်မပြေတာကြောင့်မသောက်ခဲ့ရပေ။ ဒီလိုမှန်းသိ သူမူးကိုယ်မူး သောက်ပြီး ဝုန်းဒိုင်းကျဲပါတယ်။အခုတော့ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းအသိစိတ်ကပ်နေရတာ အဆင်မပြေပေ။

"မဟုတ်ပါဘူးကွာ..ခဏလေးနေ.. နေ.. အဲ့တိုင်း...ငါ စိတ်ပါလာအောင် နဲနဲလုပ်မလို့ "

နှိုင်း က ပြောလဲပြော တစ်ဖက်လည့်သွားလျှင် ခေါင်လေး သည် မျက်မှောက်ကြုတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေက အလိုမကျစွာထော်ထွက်လာပါ၏။

"မရဘူး မလုပ်ရဘူး "

"ဟင်... မဟုတ်ဘူး.. ခဏ"

နှိုင်း တားဖို့ကြိုးစားရန်စကားဆိုလို့မပြီးသေးခင် ခေါင်လေး သည်ကျောဘက်မှနေ၍ နှိုင်း၏အရာငယ်အား လက်အပြည့်
ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့အား ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ယူကာ နမ်းရှိုက် အမှတ်ထွင်းလေတော့သည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် ပုခုံးသားများအား သွားရာထင်သည်အထိကိုက်ခဲ
ပြီးနောက် ဂုတ်ပိုးသားတို့ကိုပါ နမ်းရင်း လက်တို့ကလည်း မရပ်မနား လုပ်ဆောင်ပေးနေရာ နှိုင်း မခံစားနိုင်တော့ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ထွက်လာရပြီး ဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့သလို့
ဖြစ်လာလေသည်။

"မင်း သတိရလာရင် ငါပြန်ကိုက်မှာ... နာတယ် ခွေးလေးရ!အား!!!"

ထိုသို့ပြောမှပင် အကိုက်ခံလိုက်ရသည်က တင်သား လုံးလုံးကိုဖြစ်၏။ အာ...ဒီကောင်။

Black Memory(U+Z)(Completed )Donde viven las historias. Descúbrelo ahora