Unfated Hearts

Kabanata 25

"Can I remove my mask?" Paalam niya kaya tumango na lang ako, at nang masulyapan ko ang labi niya ay mas lalo kong naalala si Ziyal. Ngunit isinantabi ko na lang 'yon dahil imposibleng si Ziyal ang kasama ko ngayon. Malinaw sa akin na namatay si Ziyal, at na-cremate pa nga siya kaya napaka-imposible.

Though I didn't receive any news about him anymore, I know na imposibleng mabuhay pa siya. Ano pa bang gimala ang aasahan ko, 'di ba? Inabala ko na lang ang sarili ko noon dahil kasabay rin noon ang pagkamatay ng anak sana namin. Silence filled the car, at paminsan siyang tumitingin sa'kin na tila ba may gustong sabihin.

"Saan ka nakatira ngayon?" Pagbasag niya sa katahimikan kaya mataray akong lumingon sa kanya. Kanina nga lang kami nagkita, nag-iinvade na agad sa private details ko. Well, kasalanan ko naman kung bakit na-invade niya nga talaga ako kagabi. Malay ko ba, lasing na lasing naman na talaga ako kagabi tsaka dumagdag pa 'yong kung ano na pinaamoy sa'kin. Baka may drugs pa o kung ano na pang-ano sa sex? Ewan!

"Hindi kita guguluhin, promise. Kakasabi ko lang kanina na babawi ako sa'yo, tsaka pagbabayaran ko pa 'yong nangyari sa'tin. Gusto ko lang na ihatid ka ng maayos, ayos na sa'kin na nagkausap na tayo. 'Yon lang naman talaga gusto kong sabihin para mamaya." Namumula ang mukha na sabi nito na tila ba may iba pang naiisip sa pagtataray ko.

"You look so defensive." Puna ko dahilan para ilegal niyang kagatin ng marahan ang pang-ibaba niyang labi. Damn, that looks hot! I won't deny that he's a good kisser like Ziyal. Ano ba 'tong mga pinag-iisip ko?

"B-baka kasi isipan mo ako ng masama." Medyo nautal niyang sabi kaya napairap na lang ako.

"Buti naman alam mo. Anyway, I don't want to go home, I just want to be away from them. If you have some place na pwede kong matulutan pansamantala, then bring me there. 'Wag lang 'yong magkatabi tayong matutulog, baka sabihin mo natutukso ka na naman." Walang gana kong sabi, at lihim akong napangiti nang ngumuso siya na parang bata.

"Bakit naman ako matutukso kung walang rason?" Parang bata pa rin siyang nakanguso kaya hindi ko na naiwasang matawa ng mahina.

"Magulo ako matulog, sisilip at sisilip ang mga pwedeng makapanukso sa'yo. Kaya mas mabuting malayo ka rin sa'kin." I said as a matter of fact, at agad akong napairap nang makita ang kakaibang ngiti sa labi niya ngunit agad ding nawala.

"No, I won't be tempted, tsaka isa lang ang kwarto nang tinutuluyan ko ngayon." He proclaimed kaya marahas akong umiling.

"Lalaki ka, hindi ako maniniwalang matitiis mo ang tukso. Hindi mo nga natiis kagabi, 'di ba? Tsaka ano 'yon, sa kwarto mo natutulog ang bisita? Napaisip tuloy ako ngayon, kailan kaya ang sinabi mong huli. Baka naman last week lang 'yon." Mataray kong sabi na agad niya namang tinanggihan.

"Una, matagal na talaga ang huli ko, mga lagpas limang taon na siguro. Pangalawa, hindi ako tumatanggap ng bisita sa kwarto ko, ikaw palang ang hahayaan ko.  Lastly, sinabi kong babawi ako sa'yo kaya gagawin ko ang lahat para magtiis. Pero kung ayaw mo talaga, sa sofa na lang ako matutulog." Tila nagmamakaawa ang boses nito kaya pumayag na lang ako na sa sofa siya matutulog.

Wala na rin naman akong choice dahil wala akong perang dala ngayon. Ayoko namang umuwi dahil siguradong mahuhusgahan na naman ako ng mga tao. It's better to hide with this stranger na hindi ko maitatanggi na may utang na loob ako sa kanya. He took advantage na horny ata ako kagabi pero mahirap naman talagang tumanggi sa ganon, right? I don't if he's telling me the truth but for some reason, I find it hard not to believe on him.

"You can check my closet, pili ka ng mga susuotin mo habang nandito ka sa condo unit ko. Pasensya na, pang-isahan lang talaga 'to, wala naman kasi akong balak tumanggap ng bisita. Hindi naman kita pwedeng dalhin sa bahay, kaaway ko ang mga tao roon. Anyway, pahinga ka muna, magluluto lang ako ng makakain." Bilin nito nang makarating kami sa kwarto ng condo unit niya. Kakarating lang namin sa condo unit niya, at ito agad ang bungad niya.

Well, I really need some rest kaya pagbagsak akong humiga sa kama. As my back touched the bed, agad kong naramdaman ang pagod mula sa mga nangyari. Ipikit ko na sana ang mga mata ko nang may matamang tila isang envelope ang kamay ko. Maingat ko 'yong kinuha para itabi sana ngunit agad kumunit ang noo ko sa nabasa.

"For Louelle Xaniah Marcon."

Out of curiosity, binuksan ko ang envelope, at mga papeles ang bumungad sa'kin. Alam kong mali na makialam ngunit pangalan ko ang nakalagay sa envelope. Kung ano man 'to, siguradong may kinalaman 'to sa sinasabi niyang aayusin niya muna ang lahat.

"At the age of 23, she'll be the owner of Marcon Construction Materials Company, and she'll get all the properties and money that I, Luis Monsanto Marcon, owns. If ever she dies, all the properties and money will be given equally to all my relatives. If she ever left a child before she died, then that child will receive all of these."

Wala sa sarili akong napatakip ng bibig lalo nang makita ang mismong pirma ni dad. Bakit nasa kanya ang nga 'to? May plano ba siyang anakan ako para may makuha siyang pera mula sa'kin? Kaya ba niligtas niya ako? What bothered me more ay ang stepdad ko.

Baka kaya niya ako gustong gahasain ay para mabuntis niya ako, at kapag nanganak na ako ay papatayin niya ako. That's completely wicked, at paano kung ganoon din ang plano ng lalaki na kasama ko ngayon?

Tulala ako habang nililigpit ang mga papeles na nabasa ko, at umaktong parang walang nangyari nang pumasok siya sa kwarto. Agad akong umupo nang naramdaman ko ang pag-upo niya sa kama. Damn, I shouldn't do this but the demoness inside me was telling me to do so.

"Magpahinga ka lang muna, I'm just checking on you." Tatayo na snaa ito ngunit agad ko siyang pinigilan. Walang pagdadalawang isip akong mabilis na umupo sa hita niya, at sa gulat niya ay walang hirap ko siyang naitulak pahiga. He's still wearing his sunglass, at ngayon ay suot niya ulit ang mask.

I slowly grinded my hips, and I know that he's already turned on. I heard his curses nang nagpatuloy lang ako sa ginagawa, at marahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya.

"Tell me, who are you?" Seryoso kong tanong, at pinigil ko ang sarili ko na masabi ang mga nalaman ko kani-kanina lang.

"Damn, this is complete torture!" Reklamo niya dahilan para agad kong buksan ang pantalan niya, at lakas-loob na nilabas ang kanyang pagkalalaki. Nanatili lamang siyang nakatitig sa akin kaya desperado akong tumayo upang maghubad ng mga gamit pang-ibaba. His manhood moved a bit habang nakatitig siya sa ginagawa ko.

Damn, I can just remove his mask pero hindi ko alam bakit ganito pa ang ginagawa ko. Kanina nga lang ay hinayaan niya na akong makilala siya pero ako ang tumanggi. I'm being too impulsive right now.

"Liah." Basag ang boses na tawag niya, at sa isang mabilis na pangyayari ay nagkapalit kami ng pwesto. Ramdam ko ang pagdampi ng kanyang pagkalalaki sa akin ngunit buong lakas ko 'yong iniwasang pansinin. Pinanatili ko ang tingin ko sa kanya, at napasinghap ako nang maramdam kong itinutok niya ang alaga niya sa bukana ng pagkababae ko.

As he slowly entered me, ang mga kamay niya ay naging abala sa paggabay ng kamay ko. Mahina akong napaungol nang maipasok niya nang tuluyan ang pagkalalaki niya, at marahang umuulos.

"Xaniah, 'wag ka sanang magagalit sa malalaman mo." Mahina niyang sabi, at gamit ang kamay ko ay tinanggal niya ang mask at sunglass na suot niya. Nang makita ko ang mukha niya ay tuluyang gumuho ang natitira ko pang katinuan. It's as if I am dreaming but what I'm feeling below tells me that everything is real.

Tears flooded from my eyes, at ganoon din naman ang nangyari sa kanya. I don't know what to feel anymore, hindi ko na alam kung ano pa ba ang dapat kong isipin. I just want to enjoy this moment, and linger on his kisses while his thrusts went faster.

"Ziyal." I moaned his name in between our kisses. I want to confront him but I'm too occupied right now.